Μίλα μου για έρωτα, μίλα μου για αγάπη...

Τα αθραυστα αντιο παιρνουν εκδκηση απο τα ευθραστα σ'αγαπω  

 

Ερωτικό τραγούδι
Nahuatll: Γλώσσα των Αζτέκων που χρησιμοποιείται ακόμα στο κεντρικό Μεξικό.

Δεν ξέρω αν έλειψες ποτέ:
κοιμάμαι μαζί σου,
ξυπνώ μαζί σου,
στα όνειρα είσαι μαζί μου.
Αν τα σκουλαρίκια στ’ αυτιά μου κουδουνίσουν
ξέρω είσαι εσύ που κινείσαι στην καρδιά μου.

 

Να κοιμάσαι
Πωλ Ελυάρ

Να κοιμάσαι
με τον ήλιο στο ένα μάτι και με το φεγγάρι στο άλλο
μ’ έναν έρωτα στο στόμα κι ένα ωραίο πουλί μέσ’ στα
μαλλιά
στολισμένη σαν τους κάμπους, σαν τα δάση, σαν τη θάλασσα
στολισμένη και πεντάμορφη σαν το γύρο του κόσμου.

Να φεύγεις και να χάνεσαι
μέσ’ απ’ τους κλώνους των καπνών και τους καρπούς του
ανέμου
πόδια πέτρινα με κάλτσες άμμου
γερά πιασμένη από του ποταμού τους μυώνες

και μιαν έγνοια, τη στερνή, στην καινούρια σου όψη επάνω.

μτφρ. Οδυσσέας Ελύτης
(1911-1996)

 

Το δικό μου το πολύ πως να χωρέσει στο δικό σου το λίγο! Κι οι δυο μας δυσανασχετούσαμε δικαιολογημένα.
Όμως μέσα σ' αυτό το λίγο σου, σ' αυτό το περιορισμένο σου, είχα την κακοτυχία να διακρίνω σκιές περαστικές που με πυρπόλησαν. Σκιές του απέραντου. Αυτό που δεν έλεγχες, αυτό που δεν γνώριζες, προσπερνούσε από μια σου έκφραση, από μια σου χειρονομία τυχαία και με καθήλωνε.
Δεν περιγράφεται η ματιά, η κίνηση, ο ήχος.
Ό,τι κι αν σου πω δεν θα σου μεταδώσω αυτό που μ' έκανε να σε θέλω έτσι. Το απέραντο είναι άπιαστο, απερίγραπτο, ακαθόριστο. Χιλιάδες να λέω εναντίον σου αμέσως θα παραλύσουν μπροστά στη γρήγορη κίνηση του χεριού σου μόλις σηκωθεί για να φτάσει στα χείλη σου και να δαγκώσεις το μικρό σου νυχάκι σμίγοντας τα φρύδια σα να σκέφτεσαι κάτι δύσκολο.....
Από κατήγορο με μετέτρεπε σε ζητιάνο σου!..........
Δεν θα απορήσω ποτέ ξανά για το τι είναι εκείνο που αλυσοδένει ένα ζευγάρι. Δεν φαίνεται αυτό που αλυσοδένει. Εμείς οι απ' έξω δεν βλέπουμε τίποτα όμως ένας άντρας κανείς δεν ξέρει τι σινιάλα δέχεται από το βλέμμα μια γυναίκας, απ' την ανάσα της, από το γέλιο της, από την πιο ανεπαίσθητη χειρονομία της, από το άρωμά της......
Οι ώρες, τα λεπτά, τα δευτερόλεπτα σάρκαζαν την ψυχή μου που μακριά σου έτρεχε συνεχώς σε ανάποδα κυλιόμενη κορδέλα. Να σε προλάβει, να σε συλλάβει, να σε κατακρατήσει και να επαναλάβει μαζί σου εκείνο το θαυμαστό "τώρα" του έρωτα.
Εκείνο το εξαίσιο "τώρα" του έρωτα, το τόσο ανεκτίμητο κι ακριβοπληρωμένο μπορεί και να μη συμβαίνει μονάχα μαζί σου. Ελπίζω...
Αυτή η ελπίδα με σώζει απ' την καταδίκη της άγριας εξάρτησης από σένα. Μπορεί να 'σουν η πρόγευση άλλων ηδονών που από άλλους δρόμους βρίσκονται ασφαλέστερα και διαρκέστερα. Δείγμα παραδείσου μέσα στην κόλαση μου άφησες.
Η πρόγευσή σου μου άναψε φωτιές. Κι όχι μόνο στο κορμί μα και στην ψυχή κι αυτό είναι το δυσκολότερο. Νιώθω ρακένδυτος οδοιπόρος που βγήκα για να ξαναβρώ εκείνο που αστραπιαία μου αποκάλυψε η σχισμή των δικών σου φιλιών.
Μαρω Βαμβουνάκη

 

Χτύπησα την πόρτα

Εκείνου που αγκαλιάζει την αγάπη.

Άνοιξε, με είδε να στέκω εκεί

Κι άρχισε να γελάει.

Με τράβηξε μέσα.

Έλιωσα όπως η ζάχαρη, στην αγκαλιά εκείνου του Εραστή

Εκείνου του Μάγου του Κόσμου...

Τζελαλαντίν Ρουμί

 

Καλή σου μέρα καλό μου

Πως θα 'θελα να είμαι εκεί
Να πιω καφέ πρωινό μαζί σου
Να αγγίξω την πλάτη σου απαλά
Και μόλις δω εκείνη την ανατριχίλα στο λαιμό
Να σκύψω και να τον μυρίσω δυνατά
Να κλέψω έτσι οτι έχεις και δεν έχεις
Και φεύγοντας να ξέρω
Πως ότι είσαι στο άρπαξα
Και τώρα πια σε κουβαλάω μέσα μου
Πως θα 'θελα να είμαι εκεί  

 

Έρωτας κάτι ανίκητο σε όλες τις μάχες της ζωής και σ' όλες τις πλευρές της ,
από την αρχή της ύπαρξης και της αυτογνωσίας μας,
σ' όλο το φάσμα της αγωνιώδους επιβίωσής μας ,
ακόμα και στου ύπνου μας τη ρέμβη ...
κι ως το θάνατο θα επιμένει ...
 

 

Να μ' αγαπάς,
μα να 'σαι θάλασσα
να σου φιλώ τα κύματα
και να μεθώ στον αφρό τους.

Να μου μιλάς,
μα να 'σαι αγέρας
να μαρτυράςτο γιασεμί
που 'χω κρύψει στον κόρφο μου.

Να μου γελάς,
μα να 'σαι ήλιος
να 'ρχεσαι κάθ' αυγή
να φωτίζεις τη στράτα μου.


 

Κι ίσως στης νύχτας το φευγιό
την ώρα που ανταμώνουν τα όνειρα
σου μαρτυρήσω πόσο στ'αλήθεια
καρτερώ να φανείς
στον απόηχο της κάθε μου μέρας.

Σταυρούλα Δεκούλου Παπαδημητρίου

 

Σε επέλεξα για να πυρπολήσεις
τη καρδιά μου –
της αρχαίας δυναστείας
των πολεμιστών

Σε επέλεξα για να φυλακίσεις
τη ψυχή μου
που του σώματος
πήρε τη μορφή

Σε επέλεξα
για να δημιουργήσεις τη σιωπή
κάτω απ’ τον ίσκιο της βελανιδιάς

γιατί απ’ τον αγέρα με έκλεψες,
το εγκώμιο έπλεξες
της μελαγχολίας μου
και δρέπεις τυφλή
την ευτυχία μου –

όταν ανθίζουν τα ρόδα.

Σε επέλεξα
- Στέβκα Σμίτραν

 

Πολυ ωραιο!!!!

 

Τι είναι ο έρωτας;
Έρωτας είναι το ίπτασθαι οικειοθελώς,
το ωραιάσθαι αενάως,

το εγγίζεσθαι χαιδευτικώς,
το ποθείν καθ'ολοκληρίαν,
το καλλωπίζειν το χώρο,

το φαντάζεσθαι εγχρώμως,
το διαλέγεσθαι μωβ,
το αντι-εξουσιάζεσθαι ανυπερθέτως,
το συνουσιάζεσθαι επαναληπτικώς.
Γενικώς το ευ ζειν...
Το αποπλανάσθαι στην απουσία της μοναξιάς.

Χρόνης Μίσσιος