Με αφορμή μια παράπλευρη συζήτηση για σκύλους…

Αδιαπραγμάτευτο κριτήριο, όχι μόνο για Κ, για το οτιδήποτε.. Σε αυτές τις περιπτώσεις δεν φεύγεις απλά..παίρνεις και τον σκύλο μαζί σου!

Δεν πρόκειται για σχέση "ιδιοκτησίας", αλλά για γονεϊκή σχέση. Οι άνθρωποι που παραμελούν/κακοποιούν τα ζώα τους, δεν διαφέρουν σε ανικανότητα από αυτούς που παραμελούν/κακοποιούν τα παιδιά τους.

 

Δεν ήταν αργά, ήταν ταχέως και απερίσκεπτα  

Δεν θα έλεγα ότι είχα υπομείνει, κάθε άλλο. "Τι ζητάς από μένα;" είχε ρωτήσει. Ακόμα θυμάμαι το γέλιο του, πλούσιο και πολυεπίπεδο όταν του είχα απαντήσει "Τον χρόνο σας και πολύ S/M". Μου έδωσε ό,τι του ζήτησα με γενναιοδωρία και ευγένεια. Ήταν πάντα εκεί για μένα. Με τον έναν τρόπο ή τον άλλο. Άκρως επικοινωνιακός. Και μόλις μου έδειξε κάτι από την ψυχή του, που τίνος η ψυχή είναι μόνον φωτεινές περιοχές στο κάτω κάτω, εγώ όπου φύγει φύγει!

 

Έχω μεγαλώσει με σκυλιά. Γύρω στα δέκα συνολικά πέρασαν από τη ζωή μου. Για ένα χρόνο και ένας λύκος.


Δεν έχω έρθει ποιο κοντά σε άνθρωπο, από ότι με τα σκυλιά μου. Μπορώ να λέω ιστορίες για μέρες, για το μπόξερ που σε καύσωνα που έσκασε τα κουνέλια και εμείς δεν το πήραμε χαμπάρι, αυτός έσκαψε λακκούβα και έσωσε στη δροσιά της 4 μικρά, για ένα άλλο που δεν τολμούσε κανείς να με πλησιάσει απειλητικά, άλλο που με περίμενε να γυρίσω από το σχολείο και ορμούσε μέσα στην τρελή χαρά πάνω μου και μιλούσε ακατάπαυστα, άλλο που όταν με έβλεπε στεναχωρημένο, μου έφερνε χορτάρι, ίσως πίστευε ότι έχω το στομάχι μου, άλλο που ανακάλυψε τις μαγικές ιδιότητες του σταφυλιού, τις τσιμπούσε γινόταν ντίρλα και μπεκρόπινε και μετά έπεφτε πάνω μου και έγλυφε τον αέρα, άλλο που με αγκάλιαζε σαν άνθρωπος, με τα χέρια του στους ώμους μου.


Δεν είχα ποτέ σε υπόληψη άνθρωπο που φέρθηκε άσχημα σε σκύλο. Κάποτε κιόλας βούτηξα κάποιον και θα τον σκότωνα, αν δεν γαύγιζε ο ίδιος σκύλος που πριν αυτός κλοτσούσε.


Τα σκυλιά σε ακούνε όταν αναγνωρίσουν ότι εσύ έχεις τον έλεγχο και δεν χρειάζεται φόβος για να πείσεις σε αυτό, σταθερή φωνή και βούληση, δίχως υστερία ώστε να νιώσουν ότι ξέρεις τι κάνεις και ότι είσαι ικανός να τους προσφέρεις την ασφάλεια. Αγαπάνε με πολύ ψυχή και στεναχωριούνται αφάνταστα όταν νιώθουν ότι δεν τα αγαπάς.


Δεν έχει σημασία τι είναι ο άνθρωπος που δεν φροντίζει σωστά το σκύλο του, Κ ή υ. Είναι για μένα κάποιος που δεν θα έπρεπε να έχει σκύλο ή άλλο κατοικίδιο και σίγουρα όχι παιδί. Άρα ούτε υπό του.

 

Ειπα και εγω γιατι εχω γατα 

 

Ηλία το my like για την σχεση σου με τα σκυλια ,τα μοναδικα τετραποδα που προσφερουν ανιδιοτελη αγαπη στο ενα απο τα μεγαλυτερα κτηνη του κοσμου,τον ανθρωπο.Respect για αυτην την διαπιστευμενη αποψη που εχεις ''''Τα σκυλιά σε ακούνε όταν αναγνωρίσουν ότι εσύ έχεις τον έλεγχο και δεν χρειάζεται φόβος για να πείσεις σε αυτό, σταθερή φωνή και βούληση, δίχως υστερία ώστε να νιώσουν ότι ξέρεις τι κάνεις και ότι είσαι ικανός να τους προσφέρεις την ασφάλεια. Αγαπάνε με πολύ ψυχή και στεναχωριούνται αφάνταστα όταν νιώθουν ότι δεν τα αγαπάς.'''' Εν μερει δυναται να γινει παραλληλισμος με bdsmικη σχεση αλλα μονο προς το ενα σκελος ,δηλαδη την αγαπη και την φροντιδα προς τον σκυλο και μονο αυτο .Και τελος συμφωνω 1000% οτι ενας που θεωρει τον εαυτο του Κ εχοντας ,σκυλι ,παιδι η οτιδηποτε αλλο και διακατεχεται απο αδιαφορια,κτηνωδια και οτι αλλο που ειναι αντιθετο της αγαπης θα πρεπει να ριξει και μια και δυο και στο απειρον μουτζες,,,,στο προσωπο του κοιταζοντας τον καθρεπτη.

 

Πώπω μας κατέστρεψες ! Αντε τωρα να γεμίσουμε το προφιλ μας με φωτό ευτυχισμένων σκύλων και γατών.
Καρε καρέ τωρα, τάισμα, πότισμα, πλυσιμο, βολτα, παιχνιδι, το σκυλο, την γατα, την χελώνα, την πάπια και τα ξαδέρφια αυτών.
Αλλιως κοκο γιοκ.

Πωπω τι μας εκανες  

Τι μας έκανες !

 

Ω, με πικράνατε τώρα! Για να μειώσω την καταστροφή που προκάλεσα, προτείνω μια πιο λιτή προσέγγιση γιατί η άλλη με τα παπάκια κλπ θα έχει παρενέργειες φοβάμαι   Αν η όψη του σκύλου σας δεν σας δικαιώνει ιδιαίτερα ως ιδιοκτήτη του, απλά μην τον βγάλετε στην οθόνη που σας βλέπει η sub to be. Αυτό είναι όλο, απλό δεν είναι;  

 

Το πως φέρεται κάποιος,σε πλάσματα πιο αδύναμα από αυτόν,δείχνει τον πραγματικό του χαρακτήρα.
Πόσο μάλλον αν πρόκειται για ένα σκυλί που πιθανότατα επέλεξε να το έχει στην κατοχή του.
Φυσικά και θα επηρρεαζόμουν.
Γενικά ανθρώπους που δεν συμπαθούν τα ζώα δεν τους εμπιστεύομαι ιδιαίτερα.
Το ένστικτο του φίλου μου για τους ανθρώπους που πέρασαν από τη ζωή μου ήταν αλάθητο...

 

μισή αλήθεια. πράγματι, φαίνεται ενός ανθρώπου η αστάθεια απ' την συμπεριφορά του όταν δεν έχει φόβο αντίδρασης. όταν διαλέγεται από αναμφίβολη θέση ισχύος.
μπορεί όμως να φαίνεται, και δεν είναι καθόλου σπάνιο, και η ανάγκη του να μην κρίνεται, να αδυνατεί να υποστηρίξει. η ανασφάλεια, δηλαδή, που τον κάνει να νοιώθει άνετα και ασφαλής μόνον απέναντι σε αδύναμους. και μόνον απέναντι σε αυτούς να μην γίνεται εχθρικός.
τέτοιοι χαρακτήρες, μπορούν να φερθούν με συμπόνοια, όχι με αγάπη, μόνον απέναντι στα ζώα (κάποτε και απέναντι σε μικρά παιδιά), ποτέ απέναντι στους ανθρώπους, νοιώθουν άβολα και εχθρικά όταν αμφισβητούνται. με τα ζώα βολεύονται.
η εξουσία απέναντι σε ανθρώπους ενήλικους και ικανούς (ή η φαντασίωσή της), είναι σαφέστερο κριτήριο για εξαγωγή συμπερασμάτων, και σπανιότερη ικανότητα.

 

Ίσως θα έπρεπε να συμπληρώσω και ανθρώπους που δεν τους συμπαθούν τα ζώα...  
Φυσικά και δεν είναι το μόνο κριτήριο.
Η όλη του συμπεριφορά είναι που σε βοηθάει να καταλήξεις αν ένας άνθρωπος σου κάνει ή όχι. Η αλληλεπίδρασή του με τους ισχυρότερους ή τους πιο αδύναμους σε όλους τους τομείς.

 

Με συμπόνοια, ναι. Με καλοσύνη, όχι. Δεν απαιτούνται ιδιαίτερες ικανότητες για να ξεχωρίσει και να διαχωρίσει κάποιος μεταξύ των δύο.

 

Μισή "αλήθεια" (παρτ 2)

Η "εκτίμηση", η "αξιολόγηση", η "αποδοχή" -πείτε το ή βάλτε ό,τι θέτε- ενός ατόμου προς ένα αλλό άτομο, εξαρτάται από το πρώτο.
Δηλαδή μπορείς να "κρίνεις" με αυτά που είσαι και έχεις...
Θα μου πείτε: "μα εδώ πρόκειται για πολύ βασικά πράματα" και θα συμφωνήσω γι' αυτά.
Απολύτως..!
(Είναι αυτό που λέμε και "πρώτη εντύπωση" / "αυτό που μού λέει το στομάχι μου" / (αγγλιστί "gut feeling").

Αυτό που θέλω να πω εδώ είναι το μπέρδεμα που δημιουργείται από εικόνες/συμπεριφορές που δεν στοιχειοθετούν κάτι εύκολα προς μια κατεύθυνση.
Είναι αυτά που "βλέπετε" και από την μια λένε "ναι" και από την άλλη "όχι"...
Είναι αυτά που στο μετά λέτε "καλά τόχα πει από την αρχή, τι ήθελα και το συνέχισα" 'η "δεν τού τόχα ρε συ, του ατόμου, δεν του φαινόταν πως ("καλά πράματα" εν γένει)"...
Μη μου πείτε πως δεν το έχετε βιώσει κάτι τέτοιο..!

Αυτό που δεν μπορεί να γίνει αντιληπτό είναι ο τρόπος που σάς "βλέπει" το άτομο για το οποίο κάνατε την αξιολόγηση/εκτίμηση/χουατέβα.
Και αυτό προόρισται να σας κάνει κατ' εξακολούθηση και κατά συρροή, τη ζωή πατίνι και την αντιμετώπισή σας χαοτική...
Ακόμα και όταν αυτό το άτομο σας αποκρυπτογραφεί πράματα ή ακόμα σάς αποκρυπτογραφείται το ίδιο, για δικούς του λόγους...

Δεν... Δεν, όμως..! Εντελώς..!