Το δράμα του αυτοπροσδιορισμού

Κατά καιρούς εμφανίζονται διάφορα δράματα στα BDSMικά μέσα κοινωνικής δικτύωσης και επικοινωνίας.
Ένα από τα συχνότερα, το οποίο εμφανίζεται με δριμύτητα τον τελευταίο καιρό, είναι το δράμα του αυτοπροσδιορισμού.

Υπάρχουν άτομα που στην προσπάθεια τους να αυτοδιοριστούν στο πεδίο της BDSMικής δραστηριότητας απογοητεύονται από το αποτέλεσμα του αυτοπροσδιορισμού τους.
Αντιλαμβάνονται πολύ καλά, τι είναι αυτό που τους ευχαριστεί ή θα τους ευχαριστούσε, αλλά δεν μπορούν να το αποδεχθούν με βάση το στερεότυπα που έχουν στο μυαλό τους, σχετικά με τον εαυτό τους.

Αυτοί ακριβώς είναι που δηλώνουν στάτους που θα τους άρεζε να τους προσδιορίζει και προσπαθούν να πείσουν τον εαυτό τους και τους άλλους, ότι το στάτους αυτό πρέπει να προσδιορίζεται με τα χαρακτηριστικά που βολεύουν αυτούς.

Άλλη περίπτωση είναι αυτά τα άτομα που δηλώνουν κάποιο στάτους και αρχίζουν να κατηγορούν τους άλλους, αυτούς των οποίων, τον τρόπο θα ήθελαν να προσαρμόσουν ώστε να τον φέρουν στα μέτρα τους.

Βλέπουμε λοιπόν πολλούς που κατηγορούν τους Κυριαρχικούς άνδρες για διάφορα. Αναλογίζεται λοιπόν κανείς γιατί εσύ που λες ότι είσαι switch ασχολείσαι με το τι κάνουν οι Κυριαρχικοί,

«Τι σε μέλλει εσένανε
από πού είμαι εγώ
απ’ το Καραντάσι φως μου
ή απ’ το Κορδελιό»

που λέει και το τραγούδι.


Άλλες, γυναίκες «υποτακτικές» αυτές, κατηγορούν τους Κυριαρχικούς άνδρες για διάφορα, θαρρείς και τους επέβαλε κάποιος να σχετίζονται με το ζόρι μαζί τους.

Ο Κυριαρχικός άνδρας, προσδιορίζεται από κάποια χαρακτηριστικά, αν σου αρέσει, πας μαζί του, κοπέλα μου. Αν δεν σου αρέσει, υπάρχουν πολλοί άλλοι, με τα χαρακτηριστικά που έχεις στο μυαλό σου. Δεν βρίσκω τον λόγο να κατηγορείς κάποιον που δεν σου αρέσει και δεν πρόκειται να σχετιστείς μαζί του ακριβώς επειδή δεν σου αρέσει.

«Τι σε μέλλει εσένανε
κι όλο με ρωτάς
από ποιο χωριό είμαι εγώ
αφού δε μ’ αγαπάς»

Που λέει και το τραγούδι.

Βγαίνει ο άλλος και λέει εγώ είμαι Κυριαρχικός αλλά μου αρέσει να παίρνει η σύντροφος μου τον έλεγχο και την βρίσκω αφάνταστα να με κάνει χαλάκι για τα πατώματα. Επειδή όμως εγώ είμαι Κυριαρχικός, όποιος Κυριαρχικός δεν νοιώθει αυτήν την ευχαρίστηση, είναι τέτοιος κι αλλιώτικος, κακός, άκαρδος, ασυνεπής, ανειλικρινής, γενικά κάθαρμα.

Βγαίνει η άλλη και λέει: «Εγώ είμαι υποτακτική και θέλω ένα άνδρα ΚΥΡΙΑΡΧΟ, αλλά τον θέλω να κάνει μόνο ότι μ’ευχαριστεί. Να φροντίζει κυρίως για την απόλαυση μου.

Τα όρια που του θέτω, είναι να συμπεριφέρεται σχεδόν σαν το χαλάκι για το πάτωμα. Αν δεν είναι έτσι δεν είναι Κυρίαρχος, αλλά ένα ανέντιμο κάθαρμα που κοροϊδεύει τις γυναίκες για να τις δέρνει και να τις πηδάει (αυτό θέλω κι εγώ αλλά μόνο μετά από γάμο ή έστω μια μόνιμη αποκλειστική σχέση και με το τσουτσούνι του στολισμένο με τις ροζ φούξια κορδελίτσες, που μου άρεσαν πάντα από μικρή».

Καιρός είναι ο καθ΄ ένας και η κάθε μια να κοιτάζει τα του οίκου του. Nα φροντίζει, να συνάπτει σχέσεις, ανάλογες με τα γούστα του και να αποδέχεται τον αυτοπροσδιορισμό που έχει μέσα στην ψυχή του.

Αλήθεια όλοι εσείς που καταπιάνεστε με τα κουσούρια των Κυριαρχικών ανδρών, αναλογιστείτε γιατί το κάνετε αυτό, τι σας απασχολεί σχετικά με το θέμα; Αφού τα πάντα γίνονται κατόπιν συναίνεσης και αφού αν κάτι δεν σας αρέσει μπορείτε να το αποφύγετε ή να μην το επαναλάβετε, γιατί καλοτρώγεστε;
Το πιο καλό θα ήταν αφού δεν σας αρέσουν, να τους αποφεύγετε και αφήστε να σχετίζονται μαζί τους όσες μπορούν να τους αντέξουν.

 

Νομίζω πως δημιουργούνται διάφορες παρανοήσεις, εξαιτίας του ότι:

πολλοί μπερδεύουνε τα φετίχ τους με τις σχέσεις.

Το ένα δεν αναιρεί το άλλο, μόνο που οι σχέσεις είναι κάτι ευρύτερο που εμπεριέχει τα όποια φετίχ.

 

Κανενα δραμα απολυτως. Το Προβλημα ειναι οτι υπαρχει μια "μυθοποιηση" του "χωρου", αν και δε μου αρεσει η λεξη χωρος, δημιουργουμε φανταστικους κοσμους κι υπεραναλυουμε τα παντα. Ξεχναμε τα ουσιωδη.

 

Εμ, έλα ντε.

Από κάτι που δεν σε αφορά τι κάθεσαι και ασχολείσαι;

Για να συνοψίσω όσα εύστοχα για εμένα έγραψες σε μια αράδα.


Οπότε χαλαρά παιδιά, είτε "τη λέτε" είτε "δεν τη λέτε" στον άλλο δεν αλλάζει κάτι.
Στην τελική σας γράφει ο άλλος κανονικά και σας θεωρεί και μαλάκες κι από πάνω, 9 στις 10 φορές, δηλαδή τζάμπα ο κόπος.


(Υ.Γ.: Αυτή η σαχλαμάρα πάντως εδώ μέσα να κάνει κάποιος υποδείξεις στους πάντες, λες και τον ρώτησαν, δεν το έχουν μόνο γυναίκες ούτε μόνο υποτακτικές γυναίκες.
Το έχουν γυναίκες και άνδρες, μπόλικοι, κυριαρχικοί και υποτακτικοί και απ΄ όλα τ΄ άλλα.)

 

Είχα ...απειλήσει πριν κάμποσο καιρό, πως θα φτιάκω ένα νήμα για την αισθητική και την σημειολογία των παρονομάτων (νικνέιμζ ή νικ)...
Ως προδημοσίευση λεπόν, περικαλώ να προβληματιστείτε εντόνως στο γεγονός πως υπάρχουν πολλά, μα πάρα πολλά νικ, που ως συνθετικό τους περιλαμβάνουν τις λέξεις-σημεία:
master, dom(me), sub, slave, top, bunny, pet, κυρ- κλπ κλπ, άπαντα δηλωτικά ενός στάτους.
Για τους πολύ προσεκτικούς παρατηρητές να επισημάνω πως ελάχιστα από αυτά δικαιολογούν το συνθετικό, μετρημένα στα δάχτυλα του ενός χεριού, και το οποίο συνθετικό ΔΕΝ έχει να κάνει με το όποιο στάτους...
Έτσι ξεκινά το ταξίδι του αυτοπροσδιορισμού για τους όποιους λόγους (και είναι πολλοί οι λόγοι αυτοί), μιας σημαντικής μερίδας των παρεπιδημούντων την Ιερουσαλήμ...
...

 

Ουσιωδώς, μπορούμε να αυτοπροσδιοριζόμαστε και να επαναπροσδιοριζόμαστε όποτε το έχουμε ανάγκη, όποτε αλλάζουμε ή εξελισσόμαστε και νιώθουμε ανάλογα. Για όσους δεν μας γουστάρουν και δεν τους γουστάρουμε, κανένα πρόβλημα, δγυό σπιθαμές μακριά από τον κώλο τους κι απ΄τον κώλο μας κι όλοι θα είμαστε ευτυχισμένοι θαρρώ. 
@cadpmpc περιμένω το νήμα σου με αγωνννννία! 

 

Εξαιρετικό νήμα.

Πριν λίγο, συζητώντας με μια καλή φίλη, συμφωνήσαμε πως χάσαμε την μπάλα, όσον αφορά ακόμα και έναν βασικό κοινό κώδικα επικοινωνίας.
Πως όταν αναφερόμαστε σε έννοιες όπως Κυριαρχία/υποταγή, η κάθε ομάδα το ερμηνεύει διαφορετικά.
Ζητά ο άλλος να κυριαρχήσει και εννοεί να παίξεις τον ρόλο σου κι ο αλλος να υποταχθεί και πάλι εννοεί να παίξεις τον ρόλο σου, όπως τον έχει βέβαια στο μυαλό.
Πολύ μου άρεσε κάτι που έγραψε σήμερα η @estelwen

Κι επειδή η κάθοδος των "βαρβαρων" είναι σε αριθμούς και σε βιασύνη τεράστια, πλέον χρειάζεται να αναλώνεται και πολυτιμος χρονος και φαια ουσια στην προσπαθεια να κατανοησεις, πως το εννοεί ο άλλος, όχι για να κάνεις σχέση, αλλά αν μη τι άλλο να υπάρχει συνεννόηση!

Στο όνομα του δικαιώματος όχι στον αυτοπροσδιορισμό, αλλά της προσπάθειας επιβολής του κάθε αυτοπροσδιοριζομενου, του δικού του υποκειμενικού προσδιορισμού σε όλους όσους επιιθυμούν να "χωρέσουν" στην "δική του" κατηγορία, χάνουμε χρόνο, ενέργεια και στο τέλος και κάθε διάθεση.  

 

Σαν να λέμε ποια η διαφορά της πληροφόρησης από την πληροφορία ή της γνώσης από την αντίληψη...
Καλύτερα τώρα..?

 

Πολύ!  

 

Ίσως και να είμαι λίγο καυστικός ( chicε ), μπορεί και αντιπαθητικός ( παίζει και ξινός ). Δυστυχώς, έχω κάποια θεματάκια με την έκφραση.
Κάποια πράγματα για να μην τα αναμασάω/εξηγώ μέχρι ναυτίας, προτιμώ να τα σερβίρω "ωμά".
Το γεγονός ότι οι προθέσεις μου δεν θα ήταν κακές - έτσι ισχυρίζομαι -, αφήνουν τον χρόνο που βρίσκουν ( όπως λένε και κάποιοι ξένοι φίλοι μου στη γλώσσα τους ). Έτσι κι αλλιώς, ότι κι αν γράψεις/πεις και όπου το γράψεις/πεις, αν κάποιος θελήσει να θιγεί, θα θιγεί.
Σε κάποιο πρώιμο ή μεταγενέστερο στάδιο της όποιας πορείας μας, αρκετοί/ες από μας ( χρησιμοποιώ το αρκετοί/ες, γιατί απλούστατα θα μου ήταν αδύνατο να δώσω ένα ακριβές ποσοστό ) αυτοπροσδιοριζόμαστε ( εννοείται κατόπιν ενός ή περισσοτέρων εναυσμάτων ).
Το ρούχο που μας κόβουμε και ράβουμε μπορεί να μείνει απαράλλακτο, μπορεί ν' αλλάξει σε περισσότερες ή λιγότερες λεπτομέρειες, αλλά πάντα εμείς είμαστε οι μόδιστροι του ( εκείνοι/ες, οι αρκετοί/ες που έλεγα λίγο παραπάνω ).

Πίσω από κάθε αλληλεπίδραση ( λέγε με ερωτική, φιλική, απλή κουβέντα μεταξύ περισσότερο ή λιγότερο αγνώστων ) για μένα τουλάχιστον πρέπει να υπάρχει ένα κίνητρο, ένας σκοπός. Θα είναι η σαρκική ικανοποίηση, θα είναι η όρεξη για επικοινωνία, θα είναι η δίψα για μάθηση.
Αναλόγως του "γούστου", χτίζεται/χρησιμοποιείται μια σκάλα/γέφυρα/πείτε το όπως θέτε. Αυτή όμως η σκάλα/γέφυρα όσο κι αν είναι ορατή σ' έναν μεγάλο αριθμό ατόμων, δεν σημαίνει ούτε ότι θα την ανέβουν/διαβούν όλοι. Ούτε ότι θα είχαν σε κείνες όλοι ελεύθερη πρόσβαση.

Άρα, ούτε δράμα, ούτε κωμωδία, απλά - ξανά απλά - εκλεκτικές συγγένειες. Όσοι ταιριάζουν, έχουν έναν σχεδόν αυθόρμητο τρόπο να "βρεθούν", ρέουν.
Δεν χρειάζονται πολλές εξηγήσεις. Όσοι είναι αταίριαστοι, όσο κι αν προσπαθούσαν - με την όποια πιθανολογούμενη καλή θέληση - να "συναντηθούν", θα ήταν σαν ένας αποχυμωτής, που θα χτυπιόταν να συνεννοηθεί με μια γκάϊντα. Και το φταίξιμο δεν θα ήταν κανενός.

Ένιγουει, ο ωκεανός είναι ικανός να φιλοξενήσει κάθε είδους ψάρια, ακόμη και κείνα που δεν μας αρέσουν, είναι για μας ακατανόητα, ακόμη και φαιδρά.
Όποιος/α αυτό το εξίσου απλό το σακουλεύεται, έχει καλώς. Σ' αντίθετη περίπτωση - ξανά μανά ξανά απλούστατα - και την χολή του/της σπάει.
Και τίποτε δεν κερδίζει στο τέλος. Αφού, με όσους/ες είναι να "συναντηθεί" ( βάσει εκείνων των καταραμένων εκλεκτικών συγγενειών, θα μπορούσα να χρησιμοποιήσω μια λιγότερο βαρύγδουπη έκφραση, αλλά κάνει και πολύ chicε και τεατράλ χαχα. Χιούμορ ε, μην παρεξηγηθώ ), θα "συναντηθεί" με τον έναν τρόπο ή με τον άλλο, ούτε μ' έναν/μια λιγότερο/η ή περισσότερο/η.

Εκτός και του/της αρέσει ν' ασχολείται με πράγματα που για κάποιους/ες ( εγώ μεταξύ εκείνων και η γνώμη μου, κοινή σαν μια μύτη ή ένα ζευγάρι αυτιά ), θα ήταν τελείως ανούσια, όπως θα ήταν το κουστούμι/ετικέτα/status/πείτε το όπως θέτε ανθρώπων, με τους οποίους δεν θα είχαν ποτέ τους τίποτα - θεωρητικά πάντα - να μοιράσουν/χωρίσουν.

Ένιγουει δις, συχνά πυκνά διαβάζοντας διάφορα εδώ κι έχοντας ακούσει άλλα τόσα - μπορεί και περισσότερα - έξω από εδώ και όχι μόνο αναφορικά με ερωτικά ή "στενά" βουδουσουμικά ζητήματα ( αν προτιμάτε τον χαρακτηρισμό βουδουσουμικά ).
Έχω την εντύπωση, ότι επίσης συχνά πυκνά είναι το σακάκι που ανοίγει την ντουλάπα, για να διαλέξει τι άνθρωπο να φορέσει κι όχι τ' αντίστροφο.
Εδώ έχω πάντα και μονάχα την εντύπωση ( να πω σιγουριά, θα ήταν μωρία. Αφού εδώ "γνωρίζω" σχεδόν αποκλειστικά ηλεκτρονικές περσόνες και όχι ανθρώπους ). Έξω απ' εδώ, είναι άλλο μανίκι.

Κατά την ταπεινή μου άποψη, αν κάποιος/α θέλει να "συναντηθεί"/επικοινωνήσει με κάποιον/α άλλο/η, τον τρόπο και τον χρόνο τους βρίσκει.
Κι αν δεν υπάρχουν σε μια δεδομένη στιγμή, εκείνη την σκάλα/γέφυρα που έγραφα λίγο πιο πάνω, προσπαθεί τουλάχιστον, ν' αρχίσει να την κατασκευάζει.
Αν πραγματικά το θέλει....

Μακροημερεύετε  

 

Λοιπόν έχουμε…



M/s αλαζονικό, επικίνδυνο και το χτυπάμε αλύπητα. Διαφωνώ.


Για μένα είναι τρόπος σεξουαλικής έκφρασης και όχι status που δείχνει την αξία της Bdsm σχέσης. Το επιλέγει κάποιος γιατί με αυτό ερεθίζεται. Διαβάζει, μαθαίνει, επιλέγει τους κατάλληλους για τον εαυτό του και το δοκιμάζει προσεκτικά.



D/υ καλούτσικο, αλλά δεν είναι και Μ/s. Πόσοι μπορείτε να διαχωρίσετε το υ από το s; Γιατί από αυτά που διαβάζω πολλές φορές, βλέπω ταύτιση υ με s. Διαφωνώ.



Για μένα είναι τρόπος σεξουαλικής έκφρασης και όχι status που δείχνει την αξία της Bdsm σχέσης. Το επιλέγει κάποιος γιατί με αυτό ερεθίζεται. Διαβάζει, μαθαίνει, επιλέγει τους κατάλληλους για τον εαυτό του και το δοκιμάζει προσεκτικά.

Switch, ότι να ‘ναι. Μα είναι δυνατόν την μία να εκφράζεσαι έχοντας τα ηνία και τη άλλη ανάποδα; Διαφωνώ. Τέτοιες θέσεις απέναντι στους switch δείχνουν μόνο απειρία και ορισμένες φορές προκατάληψη.



Σαδιστές και μαζοχιστές. Ανώριμοι, μπερδεμένοι, άρρωστοι και πρέπει να τους οδηγήσουμε σε σχέσεις D/υ ή Μ/s ή και στον ψυχίατρο. Δεν έχουμε και πολλά θέματα για αυτούς και όταν υπάρχουν προσπάθειες να δημιουργηθούν, πέφτουμε πάνω να τα σκίσουμε.


Διαφωνώ. Για μένα είναι τρόπος σεξουαλικής έκφρασης και όχι status που δείχνει την αξία της Bdsm σχέσης. Το επιλέγει κάποιος γιατί με αυτό ερεθίζεται. Διαβάζει, μαθαίνει, επιλέγει τους κατάλληλους για τον εαυτό του και το δοκιμάζει προσεκτικά.



Top/bottom. Τι να μας πούνε και αυτοί για τη ζωή τους;


Διαφωνώ. Για μένα είναι τρόπος σεξουαλικής έκφρασης και όχι status που δείχνει την αξία της Bdsm σχέσης. Το επιλέγει κάποιος γιατί με αυτό ερεθίζεται. Διαβάζει, μαθαίνει, επιλέγει τους κατάλληλους για τον εαυτό του και το δοκιμάζει προσεκτικά.


Τι να διαβάσει κιόλας, υπάρχει κάτι;



Vanilla, εχθροί ή φίλοι, ανάλογα την περίπτωση. Διαφωνώ. Σεβασμός και από και προς τους vanilla. Δεν είναι οι σχέσεις του Bdsm, ούτε άρρωστες ή ό,τι άλλο, αλλά ούτε και έργα τέχνης που δεν τα αγγίζουμε.



Όσο για τους perv, ουστ ανώμαλοι, εμείς δεν είμαστε  



Μπαίνω σε αυτό το φόρουμ, γιατί η θεματολογία του με εκφράζει. Μαθαίνω ποιος είμαι, τι είμαι, γιατί είμαι, τι μπορώ να κάνω και ποιο status με εκφράζει.


Προσπερνώ αυτούς που προωθούν μία βαθμολογική διάκριση για τα status. Ο λόγος που το κάνουν είναι σίγουρα προσωπικός και δεν με αφορά.



Προσπερνώ αυτούς που προσπαθούν να μειώσουν ή το αντίθετο, τις επιλογές μου. Ο λόγος που το κάνουν είναι σίγουρα προσωπικός και δεν με αφορά.



Και θα μου πει κάποιος, εγώ τους προσπερνώ, αλλά αυτοί όχι. Και δεν υπάρχει και αυστηρή διαχείριση, για να τους πετάξει έξω.



Αν η διαχείριση μπει σε έναν δρόμο, να πετάξει έξω αυτούς που δεν σέβονται τις επιλογές, τις θέσεις, τις εκφράσεις των άλλων, ποιος θα μείνει; Σίγουρα αυτοί που δεν γράφουν.



Πρώτα λοιπόν κοιτάμε να μην κάνουμε εμείς, αυτό που δεν θέλουμε οι άλλοι να κάνουν σε εμάς. Και αν στο τέλος, μείνουν και κάποιοι που δεν το ενστερνίζονται αυτό, τότε δε θα χρειαστεί καν η διαχείριση να τους απομονώσει. Θα το κάνει το φόρουμ(τα μέλη), έχει την δύναμη. Και αν όχι, υπάρχει και η διαχείριση.



Η απάντηση αυτή, σε σχέση με τον τίτλο, είναι εκτός θέματος.


Αλλά σε σχέση με το πρώτο ποστ του δημιουργού του νήματος, όχι.




Θα προτιμούσα μία συζήτηση για τον αυτοπροσδιορισμό. Την βρίσκω πολύ πιο σημαντική και ουσιώδης.

 

''εκλεκτικές συγγένειες''...

Goethe;;