"Η εξημέρωση: Για τη φωτιά που κρύβεις μέσα σου το ταξίδι, μικρούλα"

Κατόπιν προτροπής Του....


Καλησπέρα! Σε ευχαριστώ πάρα πολύ για χθες!

Ήταν υπέροχο....όλο....ειδικά το τέλος....αλλά όλο....η ποίηση, η απαγγελία, τα τραγούδια αυτά, η εξήγηση, τα αστεία....τα νεύρα που μου έσπασες ...καλά το τελευταίο δεν το απήλαυσα τόσο αλλά....είχε τη γλύκα του...

Σε ευχαριστώ!

Ζητώ συγγνώμη γιατί δεν κατάφερα να τηρήσω τη διαταγή σου σήμερα.....και προφανώς δεν φταις εσύ γι' αυτό. Εγώ είμαι ακόμα αδύναμη, γιατί ενώ σηκώθηκα στις 2 ώρες με μεγάλη ικανοποίηση, ξανακοιμήθηκα. Και τώρα σιγά σιγά θα πιάσω. Και ζητώ συγγνώμη γιατί ξέρω πως είναι απογοητευτικό αυτό.....δεν το λέω ως δικαιολογία, αναγνωρίζω πλήρως το λάθος μου.

Και δεν θέλω να το ξανακάνω!

Σκέφτομαι αυτά που έλεγες χθες...."σου ζητώ συγγνώμη γι' αυτά που θα σου κάνω, κοριτσάκι μου". Έχεις ιδέα πόσο υπέροχη φράση ήταν αυτή;;;

Ειδικά με τον τρόπο που την εκστόμιζες!!

Ένιωθα πως και να πεθάνω εκείνη τη στιγμή δεν με νοιάζει, γιατί άκουσα αυτή τη φράση από τα χείλη σου!!

Και έκαιγε το σώμα μου όλο!! Ήταν λες και έμπαινα σε άλλη διάσταση! Δεν ήξερα τι μου συνέβαινε...

Κι αυτά τα "μου" που τόσο λαχταράω να ακούω από σένα και τη στιγμή που γίνεται, νιώθω πως πρέπει να σε σταματήσω γιατί βυθίζομαι όλο και πιο πολύ στη κόλαση!

Είναι περίεργο...τρομακτικό.....μου δίνει μία αίσθηση ανημπόριας.....που δεν την είχα ποτέ.

Κι ενώ την απολαμβάνω, δεν ξέρω πού θα με βγάλει κι αν είναι σοφό όλο αυτό.

Αλλά έρχεται κάτι και μου λέει "δεν με νοιάζει. Δεν με νοιάζει καθόλου!! Κι ας μην ενδιαφέρεται, κι ας με θεωρεί ηλίθια χαζή ή ό,τι άλλο, κι ας μην του αρέσω.....δεν με νοιάζει....δικός μου δεν είναι. Δεν θα γίνει και ποτέ. Αλλά είμαι εγώ δική Του! Κι αυτό φτάνει για όλα! Δική ΤΟΥ! "

Σε εκλιπαρώ να μην ξαναζητήσεις αγκαλιά. Να μην διατάξεις για αγκαλιά. Να μην μου τη πάρεις με τον τρόπο σου! Είναι η μόνη μου ασφαλιστική δικλείδα! Σε ικετεύω να μην το κάνεις! Σε παρακαλώ να μην το κάνεις! Άσε με ....και μην το κάνεις. Ζήτα ό,τι θες, διάταξε για ό,τι θες, αλλά όχι γι αυτό. Μην μου τη πάρεις! Γιατί μετά...μετά δεν θα έχω τίποτα...μετά από αυτό θα σβήσω!

Σκέφτομαι πάλι το "είμαι δική Του" και θέλω να χειροκροτήσω!

Τι ενθουσιασμός....τι φανταστικό συναίσθημα!

Και η βραχνή σου η φωνή να μιλάει για αγκαλιά, για τρυφερές στιγμές...ακόμα και το κατούρημα πλέον το βρίσκω γλυκό και φροντιστικό!

Ώρες ώρες νιώθω πλαστελίνη....πηλός....νιώθω νερό...να αλλάζω υπόσταση.....να μεταλλάσσομαι και να έχεις το δικαίωμα να με κάνεις ό,τι θες!

Ακόμα και να με σπάσεις!

Ό,τι θες εσύ!

Νιώθω πως θα μπορούσα να σου πω ναι σε όλα. Για να είσαι ικανοποιημένος. Σε όλα! Αλλά τουλάχιστον κρατάω ακόμα την αγκαλιά.

Και σε εκλιπαρώ να μην μου τη πάρεις!

Να με λυπηθείς και να μην μου την κατακτήσεις!

Και σκέφτομαι...όλο αυτά χωρίς να με ακουμπήσεις. Χωρίς να σε νιώσω πάνω μου και μέσα μου. Όταν έρθει αυτή η στιγμή τι θα γίνει;;;

Δεν έχω ελπίδες μου φαίνεται.

Και ξυπνάω πάλι, θεριεύει το κομμάτι μου που θέλει να σου πει επιτακτικά "μην είσαι έτσι. Γίνε στριμμένος, οξύθυμος, αφοριστικός, ματαιωτικός, απορριπτικός...όλα!!"

Γίνε έτσι και μείνε έτσι για να σωθώ! Γιατί όσο γλυκαίνεις, όσο βάζεις αυτά τα γαμημένα "μου" που βγαίνουν απ' το στόμα σου τόσο οδυνηρά απολαυστικά, τόσο πεθαίνω σιγά σιγά....

Κι από την άλλη σκέφτομαι έχεις δικαίωμα ακόμα και γι αυτό. Και σκέφτομαι και χαμογελάω βαθιά πάλι το "συγγνώμη καρδούλα μου για ό,τι θα σου κάνω. Το έχεις ανάγκη"....χάρισμα και κατάρα σκέφτομαι.

Γιατί ακόμα και η συγγνώμη σου δεν είναι απολογητική! Είναι κυρίαρχη. Είναι αναγνώριση της κατάστασης, είναι ενθάρρυνση για μένα.

Ακόμα και τη γαμημένη τη συγγνώμη τη λες τόσο περήφανα, είναι λες και αλλάζεις την ίδια την φύση της λέξης για να σημαίνει κάτι άλλο. Μόνο και μόνο επειδή τη λες εσύ!!

Σε ευχαριστώ....γι' αυτό...για όλα....σε ευχαριστώ που ασχολείσαι, σε ευχαριστώ που δεν έφυγες στην αρχή, σε ευχαριστώ για τις εμπειρίες και τις διδαχές....σε ευχαριστώ.....

Και τώρα εγώ θα τρώγομαι όλη μέρα γιατί δεν ήμουν άξια να τηρήσω την πρωινή διαταγή...

 

Αψεγάδιαστο.

 

υπέροχη γραφή, πραγματικά  ..

 

Σειστηκαν τα ενδοτερα της ψυχης μου....Εγραψες με την καρδια σου....Φανταστικο!