Σχεσεις απο αποσταση...εχουν ελπιδες?

στο μυαλο μ εισαι ...

 

Οι μεταβλητές μπορούν να είναι πολλές όντως. Εγω έθεσα απλα δύο σταθερές και μια μεταβλητή η οποία κατ εμέ αποτελεί την κύρια μεταβλητή. Οποιδήποτε άλλη σαφώς και μπορεί να προστεθεί.

 

Κουβέντα να γίνεται .Ας πούμε οτι άπλα είμαι άνθρωπος που πρώτα τα περνάω όλα μα όλα από την ξινή - πικρή- αηδιαστική - καθόλου μα καθόλου ρομαντική " πραγματικότητα...

 

Η σχέση από απόσταση απλά suckάρει άσχημα

 

@margarita_nikolayevna, απολυτως σοβαρα (χαμογελαστα ομως παντα):
Θεωρείς οτι οι σχεσεις D/s και το τρανς της υποτακτικης είναι θεματα κοινως αποδεκτα στον εξω κοσμο; Αν τυχον δεν ειναι- γινονται λιγοτερο πραγματικα; Είναι τα πάντα μέρος της φαντασίας μας μηπως; Καθολου, θα έλεγα εγω. Η πραγματικότητα δεν ζητάει αποδοχή - υπαρχει, ακόμη και εάν κλείνουμε τα ματάκια μας και λέμε "δεν υπαρχεις".  
Μέτρα μπορούμε να βρούμε πολλά, θέλει όμως προσοχη στις αρνητικές αφηγήσεις. Η πραγματικότητα μεγαλώνει τον κόσμο μας και θελει σοβαρό λόγο για να βγάλεις κάτι εκτός. Ποιος είναι ο δικός σου λογος για να βγάζεις εκτός της σχέσεις εξ αποστασεως;  
Το "Εγώ στην σχέση μου κάνω ετσι" είναι μια υπέροχη πρόταση και απολυυτως σεβαστη- μόνο που κουμπωνει ως τοποθέτηση και όχι ως απάντηση. Εγώ κάνω ετσι- εσύ αλλιώς, δεν θα πω όμως, πως επειδή εγώ δεν το κάνω ετσι- το δικό σου ετσι δεν υπάρχει ΛΟΛ  

Η ερώτηση "τι επιδιώκουμε συνάπτοντας σχέσεις, την εγγύτητα ή την απόσταση;" ειναι ωραιοτατη. Εχω την εντύπωση πως συνάπτοντας σχέση επιδιώκουμε να βιώσουμε την υπέροχη διαλεκτική της, που μεγαλώνει τον κόσμο μας και θέλει και την εγγύτητα και την απόσταση ( δεν μετράνε σε χιλιόμετρα βεβαια και σίγουρα δεν εννοουσες αυτο)  
Αν με ρωτησεις- Θεε, μα εννοείται και προτιμώ να είμαι στην ίδια πολη με Αυτον. Μόνο που συναπτοντας σχέση εγώ επέλεξα πρωτίστως Αυτόν - όπου ηταν, όπως ηταν. Μοναδικοτητα είναι το Κύριο μέτρο μιας πραγματικής σχέσης, ικανό να τροποποιεί σε μεγαλο βαθμο όλα τα υπόλοιπα ορια. Έτσι τουλαχιστον το βιωσα εγω- είδα και αποδέχτηκα τις δυσκολίες, τις αγρυπνες νύχτες στα τρένα, προσαρμόστηκα - τολμησα όμως να το ζήσω, επειδή το άξιζε Αυτός και η σχέση μας.
Σίγουρα δεν ήμουν η μοναδική που βιωσα κατι τετοιο, σιγουρα δεν είχαν όλες οι παρόμοιες ιστορίες αίσιο τελος, σίγουρα θα καταλάβω τον καθένα που θα επιλέξει να μην το κάνει- όλα αυτά τα αποδέχομαι ως απολύτως σεβαστές προσωπικές επιλογες που χωράνε όλες στην κοινή μας πραγματικότητα. Σου προτείνω λοιπον την δική μου οπτική γωνία για να συνθεσουμε μαζι κάτι κοινο, όμορφο και ακόμη πιο πραγματικό.  
Εννοείται πως η προταση προς συνθεση και ανταλλαγη αποψεων στα πλαίσια του παρόντος θέματος απευθύνεται πέραν της Μαργαρίτας και σε οολους τους συμφορουμιτες  

 

Καθόλου θα έλεγα κι εγώ.

Η παρομοίωση όμως είναι ατυχής κατά τη γνώμη μου. Γιατί δεν υπάρχουν σχέσεις μόνον μέσα στο BDSM - D/s, υπάρχουν και στον (λεγόμενο από μας) βανίλα κόσμο. Το BDSM είναι μια κουλτούρα στη σφαίρα των ερωτικών σχέσεων.

Αν ας πούμε ρωτήσουμε τον περισσότερο κόσμο για το νόμο του Χάιζενμπεργκ θα μας πει «τι πίνεις;». Όμως στο χώρο της Κβαντικής πρόκειται για νόμο (παράδειγμα με αντίστροφη πορεία, για να μην παρεξηγηθώ).

Σωστά. Οπότε ακόμη και αν πούμε σε κάποια επιστημονική αρχή “δεν υπάρχεις”, αυτή δεν παύει να υπάρχει. Theodore Newcomb και The Proximity Principle οι παραπομπές για να μην το κάνω σεντόνι.

Η βεβαιότητα μου και οι επανειλημμένες επαληθεύσεις επ' αυτού  

Το αυτό και το κομμάτι:

-----

Πρότεινα και εγώ. Και επικαλέστηκα και κάποιους εντελώς εκτός (πχ τον κ. Newcomb)  

Κι επίσης θεωρώ άκρως επικίνδυνο το φαντασιακό που σπεύδει να καλύψει τα κενά της απουσίας.

Και το μυαλό των ανθρώπων, όπως και η φύση απεχθάνονται το κενό.

Νομίζω ότι σε αυτό το νήμα, σε προηγούμενες σελίδες, υπάρχουν απαντήσεις διαμάντια, που αξίζει να ανατρέξει κανείς.  

Ευχαριστώ για την ευκαιρία και το διάλογο, καλή συνέχεια  

 

Αν υπάρχει αφοσίωση και πραγματική υποταγή χωρίς "ζαβολιές " πιστεύω πως μπορεί άνετα να υπάρξει .

 

Μην ξεχνάτε πουλάκια, ότι κάποιοι μπορούν να κάνουν σχέσεις μόνο από απόσταση, κανείς δεν τους αντέχει για πολύ, ειδικά άμα τους μάθει και λίγο καλύτερα, από ένα περιστασιακό σκ ή τα βολικά ολιγοήμερα διαστήματα της μάγευσης, ίσως γι΄αυτό τις επιδιώκουν κιόλας μετά μανίας. Σημείωση ότι η παραπάνω συνθήκη είναι ανεξαρτήτως στάτους... 

 

Θεωρω πως ειναι πολυ δυσκολο να ευημερησει μια τετοια σχεση.Οι αμυνες πρεπει ναναι σιδερενιες (παντα μιλαω για σχεση που ειναι αοριστος ο χρονος που θα βρεθουν μαζι οι εμπλεκομενοι και οχι βεβαια για λιγο διαστημα).Οι μικρες συναντησεις αυτων των σχεσεων δινουν ζωη στην αποσταση αλλα και παλι ειναι ψυχοφθορο,λιγο, πολυ λιγο για δυο ανθρωπους πουχουν κοινα πρεπει .Δεν προδικαζω οτι εναι αδυνατον, αλλα η πλαστιγγα γερνει αρνητικα απελπιστικα κατα της σχεσης.

 

Οταν δυο άνθρωποι ειναι ισορροπημενοι κ ξερουν τι θελουν, κραταει κ είναι κ μαγικο, γίνετε ενα παιχνίδι συνεχής διεκδίκησης..Τα πειράγματα οι πλακες οι εκπλήξεις οι ωρες στα κινητά η δευτερη καρτα για τα πακέτα ομιλίας της what's up γτ στην σύνδεση τελείωναν οι δωρεαν ωρες,ολα αυτα επαιρναν φωτια!!!!  

Οταν θελουν δυο άνθρωποι ολα κρατανε...

 

Το key point στην απόσταση είναι:

το να είναι ορατή και το δυνατόν εγγύτερη η ημερομηνία λήξης της.

Σε αυτή την περίπτωση, μπορεί να λειτουργήσει πολύ θετικά.

 

Ως ...παθούσα θα συμφωνήσω με τον @MindFeeder και θα πω πώς θα πρέπει κάποια στιγμή να πάψει να υφίσταται η απόσταση. Θεωρώ πως μπορεί να είναι βιώσιμη μια σχέση που ξεκίνησε χωρίς να υπάρχει απόσταση κ αυτή προέκυψε μετά ας πούμε και έπειτα θα ξαναμηδενιστεί. Αν δεν υπάρχει αυτό το φως στην άκρη του τούνελ όπως συνέβη και στη δική μου περίπτωση σταματά να υφίσταται η σχέση...!!! Απλά και μαθηματικά!
Θέλει γερό στομάχι, εμπιστοσύνη, αγάπη, επικοινωνία για να αντέχεις τις μέρες που ο άλλος είναι μακριά...το μόνο σίγουρο! Δεν συγκρίνεται θαρρώ με μια "κανονική" σχέση (να με συγχωράτε για το αδόκιμο επίθετο)...διότι βρε παιδί μου είναι και κάποιες μέρες που θες τον άλλο να τον αρπάξεις, να τον κοιτάξεις στα ματιά κλπ κλπ...καταλάβατε, δεν συνεχίζω! Εις το επανιδείν!