Πολυγαμία και ειλικρίνεια των Κ

@Seras Victoria
Νόμιζα ότι είχα χτενίσει επαρκώς τις διατυπώσεις μου:

Αρα, κατά τη γνώμη μου, προσδοκίες και ελπίδες, δικαιούται μια χαρά να έχει κάθε υποτακτικό άτομο. Και ανθρώπινο καημό μπορεί να εκφράσει για τυχόν διάψευση τους, ως αυτο-οικτιρμό όμως, όχι ως τεντωμένο δάχτυλο. Απαιτήσεις και ειδικότερα απαίτηση ειλικρίνειας δεν μπορεί να έχει, έγραψα. Τις προϋποθέσεις που λέτε τίς θεωρούμε νομίζω αυτονόητες εδω μέσα - αν κάποιος/α πάει και υποταχθεί σε κάποιον/α που εν γνώση του δεν του "κάνει" (κούκου ή οτιδήποτε άλλο) όσο να ναι δεν θα πάρουμε και τον καημό του στα σοβαρά.

@Gloriana Majestica
Ευχαριστώ για τα καλά λόγια για τη "διαύγεια", θα ζητούσα μόνον λίιιιγη παραπάνω προσοχή και στο περιεχόμενο. Αφού δεν είμαι καλλιτέχνης, προσπαθώ η μορφή να εξυπηρετεί το περιεχόμενο και όχι το ανάποδο. Οταν βιάζομαι, μένω στο περιεχόμενο.
Τα καλά νέα πρώτα. Στο παρακάτω απόσπασμα:

...συμφωνώ απολύτως, δεν είναι δικαίωμα, είναι επιλογή, ενώ σε αυτό:

..συμφωνώ ότι έχουν παρατηρηθεί τέτοιες συμπεριφορές και τέτοια φαινόμενα ακόμη και στο φόρουμ, δεν ξέρω σε τί συχνότητα, η αίσθηση μου είναι ότι στατιστικά ο ρυθμός τους είναι ίδιος και απαράλλαχτος από την μερα έναρξης του φόρουμ ή τουλάχιστον για τα πολλά έτη που είμαι εδώ. Μπορεί βέβαια και οι 50 βαθμοί υπό την γκρι σκιάν να έφεραν στο φόρουμ αγόρια (αλλά και κορίτσια) για τους ευνόητους λόγους. Θα κάτσει η σκόνη, δε σκιάζομαι.

Οπως και να 'χει, αυτές οι αναφορές σε διάσπαρτα νήματα δεν νομίζω ότι βοηθούν. Μιας που το φόρουμ έχει γίνει ένα τεράστιο "Τί νιώθεις αυτή τη στιγμή;" θα πρότεινα να γίνει κι ένα νήμα για παράπονα και ενημέρωση. Ενας πιθανός τίτλος θα ταν "Κορίτσια μας βιάζουνε!" όπου θα μπορούσαν να γράφονται καημοί και στεναγμοί απ΄όλες τις Μπλανς Επιφανί (έκανα και ρίμα! - ξανασημειώνω ότι παραδόξως τα αγόρια και τα μεγαλο-αγόρια του φόρουμ δεν παραπονιούνται επ΄αυτών των θεμάτων, παρόλο που συχνά τους γίνεται ίδια ή και χειρότερη "χρήση").

Και πάμε στα λιγότερο καλά νέα:

Ποιάν άποψη απορρίπτετε; Την μη δυνατότητα απαίτησης ειλικρίνειας απ΄όποιον προσφεύγει λόγω ανάγκης / επιθυμίας για να αναλάβει κάποιος άλλος μέρος ή το όλον της διαχείρισής του;
Γιατί εγώ αυτό έγραψα, δεν έγραψα σε αυτό το ποστ τη γνώμη μου για την πολυγαμία, αυτοδίκαιη ή μη, των Κ. Και δεν βλέπω σχέση αιτίου-αποτελέσματος που να τα συνδέει, την ανειλικρίνεια με την πολυγαμία. Βλέπω αντιθέτως στην απαίτηση ειλικρίνειας μια (απέλπιδα, νομίζω) προσπάθεια να εμποδιστεί η πολυγαμία. Αυτό, ό,τι βαφτίσια και να κάνουμε, πάλι προσπάθεια ελέγχου θα είναι.

Οσο για τα περί της "αξίας" της ειλικρίνειας ως ένδειξης ποιότητας του ατόμου δεν τα μασάω, γιατί δεν είδα καμμία να οδύρεται "Κάνει ψευδή δήλωση στην εφορία / ρίχνει το συνέταιρο του / είπε στην κατάκοιτη γιαγιά του ότι δεν ήρθε αυτό το μήνα η σύνταξη κλπ. μόνο και μόνο για να με πάει Μύκονο, μα τί σόι Κ είναι αυτός, δεν είναι ειλικρινής..."

Αλλά εν πάση περιπτώσει... Εσείς την λέτε δογματική, εγώ την λέω ρεαλιστική.

Αν μετά από 7 χρόνια, υπάρχει ελληνόφωνος που θεωρεί ότι όποιος από ανάγκη ή επιθυμία (π.χ. διατήρησης ενός ανέφικτου τρόπου ζωής σε δεδομένο σύστημα) αυτοβούλως απεμπολεί κυριαρχικά του δικαιώματα, προσέρχεται οικειοθελώς σε πιθανούς διαχειριστές του, δέχεται ότι αυτοί ξέρουν να τον βοηθήσουν, αλλά μετά δικαιούται να απαιτεί να βαράει ζουρνάδες και να χορεύουν ή να τους εγκαλεί για την ανειλικρίνειά τους ως ομότιμος συνομιλητής, τότε τί να πω.... μνημόνια μέχρι να σβήσει ο ήλιος!!!

Τέλος, όσον αφορά αυτό:

Δεν είμαι σίγουρη ότι όλοι έχουμε το ίδιο πράγμα στο νου μας ως "ίδια βασική ανάγκη". Επίσης, η διατύπωση του (β) δεν μου αφήνει ξεκάθαρα να καταλάβω αν την έντονη εξάρτηση που λέτε την θεωρείτε μονόπλευρη ή αμφίπλευρη, ώστε να απαντήσω καταλλήλως. Ετσι κι αλλιώς αυτή θα ήταν μια οφ τόπικ φιλοσοφική κουβέντα, που δεν σχετίζεται με την πολυγαμία, τους Κ και το bdsm discussion. Μιας που σήμερα προτείνω νήματα θα πρότεινα και το "Η φιλοσοφία του μπουντουάρ" για τις κατά καιρούς φιλοσοφικές ανησυχίες που εμφανίζονται. Σταματώ όμως εδώ με τα νήματα, γιατί αν φύγει η κλάψα και η φιλοσοφία από το bdsm discussion μπορεί να μείνει άδειο, και όλοι θα λέτε ότι φταίω εγώ.

ΥΓ. @all Παρατηρώ και σε αυτό το νήμα, το φαινόμενο αρκετών γυναικών να παρουσιάζουν τον εαυτό τους ως "θύματα" στις ερωτικές τους σχέσεις (τους είπαν ψέμματα, τις εξαπάτησαν, τις κορόιδεψαν κλπ.) ωσάν να ήταν άλλες Κοκκινοσκουφίτσες και Μπλανς Επιφανί. Θεωρώ ότι μια τέτοια εύκολη αυτο-θυματοποίηση υποτιμά το φύλο μου και περισπά την προσοχή από εκείνες τις γυναίκες που όντως έχουν υπάρξει θύματα. Αποπροσανατολίζει δε, από τα πραγματικά προβλήματα που έχει το γυναικείο φύλο στις δεδομένες κοινωνικές δομές, και στα οποία σίγουρα δεν συγκαταλέγονται οι ψεύτες παντρεμένοι και οι ψεύτες πολυγαμίκοι.

 

Je suis désolé, mais ce n'est pas un compliment

 

Σε έχω αγαπήσει. Το δηλώνω.

 

@elfcat Σας ευχαριστώ ειλικρινά για τη διεξοδική και εμπεριστατωμένη απάντηση. Και κυρίως ευχαριστώ για το ήθος και το ύφος. Εύχομαι να χρησιμεύσει σαν υπόδειγμα και για άλλους συνομιλητές. Θα επενέλθω στο σχόλιό σας με τις όποιες διευκρινίσεις και αντεπιχειρήματα, όπου είναι αναγκαίο.

 

Σκόρπια...

Εκχώρηση αυτοκυριαρχίας...
Δεν μού κάνει κάτι σε ελληνική γλώσσα αυτό...
Μου θυμίζει κάτι τύπου αστική ανάβαση...

Ημεδαπός ντόμης/μάστουρας/σούμπα/βδσμ/χουατέβα...
Είπε κάποιος πως η οποιαδήποτε προσέγγιση οποιοασδήποτε έννοιας/θεωρίας (ξανά χουατέβα) είναι κάτι σαν το "ένα είναι το κόμμα"..?
Να υποψιαστώ αύρα ξενομανίας, αύρα ιδεολογικής καθαρότητας, μια αύρα απόστασης από τα ...κοινά, κάτι τέλος πάντων...

Το "χρωστάει σ' όποιον μιλάει ελληνικά" είναι τσαχπίνικια έκφραση, αν η έφραση ήταν "χρωστάει σε κάθε ελληνόφωνο", θα ήταν μπλιαξ...

Οι απόψεις δεν έχουν καμιά αιτία, στηρίζονται κάπου σαφώς, αφορμή για να διατυπωθούν έχουν, αλλά αιτία δεν έχουν...
Όπως και δεν "έχονται" τα συλλογικά υποσυνείδητα του κόσμου τουτουνού, πού νάχονται δηλαδής..? (να μού σχωρνάτε τον πληθυντικό οι εμβριθέστεροι, αλλά τσιγκλιέμαι, τι να κάμω)..?

Και μιας και ήρθε η κουβέντα για την "Νομαρχία" θα έλεγα πως πολλοί που μιλάνε την ελληνική είναι απλώς ελληνόφωνοι, αυτό ως γεγονός δεν τους κάνει και Έλληνες (το Έλληνες ως έννοια, όχι ως διαβατήρια)...

Που λέτε ομιλώ ως cadpmpc (ή cad για συντομία) εδώ, κάμποσο καιρό θυμάμαι.
Τα γραφτά μου επιλέγω να είναι γραμμένα με τέτοιο τρόπο που να είμαι εγώ πέραν πάσης αμφιβολίας, τουλάχιστον για τους παροικούντες ...την Ιερουσαλήμ.
Μπορώ και να μην το επιλέξω, αν θέλω. Από τον καιρο δε, που κάποιοι συνομιλητές επιλέγουν και το σωστό άρθρο για το άτομό τους όταν εκφράζονται, δεν με ενοχλεί το σκεπτικό τους, ασχέτως τι μού αρέσει προσωπικά.

Να μου (ξανα)σχωρνάτε την παρέμβαση/παρένθεση (διάλεξα να είναι σύντομη όμως, θα μπορούσε να μην...).

 

@cadpmpc συγχωρήστε κι εμένα που έχω γενικά ένα θέμα με τα σχόλιά σας και συνήθως δεν καταλαβαίνω λέξη. Μπορεί να ‘χετε και δίκιο, όπως μπορεί να ‘χετε και άδικο σ’ αυτά που γράφετε, είναι και τα δύο εξίσου πιθανά, μόνο που εγώ δεν θα μάθω ποτέ τί απ’ τα δύο ισχύει. Μπορεί μόλις να με σκυλοβρίσατε ή μπορεί και να μου κάνατε ερωτική εξομολόγηση, αλλά εγώ και πάλι δεν έχω πάρει μυρωδιά τί απ’τα δυό κάνατε. Ωστόσο, καθώς διέπομαι από παιγνιώδη και τζογαδόρικη διάθεση, θα το ρισκάρω «κόκκινα-μαύρα» και θα σας χαρίσω ενα “like”, εν αμφιβολία υπέρ του κατηγορουμένου, όπως λένε. Και το κρίμα στο λαιμό μου.

 

Schrodinger's cat  

 

Σας συνιστώ να ασχοληθείτε παραπάνω μαζί μου και να με διαβάσετε προσεκτικά.

Θα σας βοηθήσει και θα σας κάνει καλό.

Με τα παραδείγματα που φέρετε πιο πάνω αν με διαβάσετε θα δείτε και μόνη σας πως εγώ όπως και εσείς άλλωστε έχουμε κοινές σκέψεις.

Ουδέποτε στήριξα γραπτώς και δημόσια είτε σε αυτό το νήμα είτε σε πολλά άλλα πως η Κυριαρχία είναι κάτι το φυσικό, το θεόσταλτο, το εξ ορισμού.

Γνωρίζω πως δεν αναφέρεστε σε εμένα και δεν είναι δυνατόν να αναφερθείτε γιατί παρόμοια τοποθέτηση από εμένα δεν θα βρείτε όσο και να ψάξετε.

Απλά το επισημαίνω για να δώσω μια εικόνα με ειλικρίνεια πριν ξεκινήσετε το διάβασμα. Γιατί είμαι σίγουρος πως θα με διαβάσετε.

Εκείνοι που αναφέρονται στη φύση και στις φυσικές καταβολές είναι εκείνοι που λένε «σε αυτόν η φύση έδωσε ένα κουσούρι την ομοφυλοφιλία και τι να κάνουμε τον αποδεχόμαστε ενώ σε αυτόν η φύση έδωσε την κυριαρχία και τον προίκησε». Αυτοί που λένε τα παραπάνω είναι οι ίδιοι που αύριο θα πουν πως η φύση έδωσε περισσότερο μυαλό και ικανότητες στους λευκούς ή πως όσοι δεν είναι λευκοί είναι σκουπίδια.

Όπου ακούω «φύση» κρατώ μικρό καλάθι. Με θεωρώ ιδιαίτερα έξυπνο για να πέφτω σε τέτοιου τύπου παγίδες.

Η Κυριαρχία λοιπόν δεν είναι ούτε εμφύσηση του αγίου πνεύματος, ούτε υψηλά επίπεδα τεστοστερόνης όπως πολύ χαριτωμένα είπε κάποιος κάπου εδώ.

Η Κυριαρχία είναι μια συνειδητή επιλογή ζωής που απαιτεί κόπο, μόχθο και αφοσίωση για να την δομήσεις.

Μπορεί τα παραπάνω να σας μοιάζουν με αρχιερατικό κήρυγμα αλλά όσο είμαι μέλος εδώ δεν θα σταματήσω να τα λέω, γιατί απλά σε κάποιους άλλους μοιάζουν με λόγια σταράτα που τους προκαλούν το ενδιαφέρον.

Μέχρι εδώ ομονοούμε.

Όσον αφορά την ειλικρίνεια, αυτή πιστεύω πως δεν είναι στη διακριτική ευχέρεια του Κυριάρχου για το αν θα είναι ειλικρινής ή όχι. Θεωρώ πως η ειλικρίνεια είναι μια απαραίτητη συνθήκη των D/s και M/s σχέσεων όπως επίσης των κάθε σχέσεων που αναπτύσσουν δεσμό.

Και μιλώ για σχέσεις δεσμών.

Δεν νομίζω να έχετε κάποια αντίρρηση σε αυτό που λέω.

Όσον αφορά την περιβόητη «επιθυμία του υ» και αν αυτή είναι δικαίωμα ή δεν είναι δικαίωμα και αν αν αν αν ….. υπάρχει αντίστοιχο νήμα και σας συνιστώ να ανατρέξετε εκεί.

Για εμένα το υπό οφείλει πάντα να είναι ειλικρινές και να επικοινωνεί με απόλυτη ειλικρίνεια τις σκέψεις του, τους φόβους του και τα συναισθήματα του. Και αυτό γιατί βοηθά με αυτόν τον τρόπο τον Κυρίαρχο του να κατανοήσει καλύτερα και να αποφασίσει καλύτερα κατ επέκταση.

Όπως ίσως γνωρίζετε για την σύναψη των D/s σχέσεων απαιτούνται κάποιες διαπραγματεύσεις.

Σε αυτό το στάδιο των διαπραγματεύσεων το υπό είναι υποχρεωμένο να αξιώσει. Είναι υποχρεωμένο να επικοινωνήσει με ειλικρίνεια τι δέχεται και τι δεν δέχεται. Αν ο Κυρίαρχος έχει δηλώσει πολυγαμικός ή πολυερωτικός σε αυτό το στάδιο της διαπραγμάτευσης ή αποφασίζει να μπει σε έναν δεσμό ελέγχου με πολυγαμικό ή πολυερωτικό Κυρίαρχο και δεν το ενοχλεί ή το θέτει ως όριο και αν ο Κυρίαρχος δεν το δεχτεί ο καθείς παίρνει τον δρόμο του.

Σε αυτό το σημείο θα το αντιστρέψω και θα πω πως και το υπό σε αυτό το στάδιο μπορεί να αξιώσει πολυερωτική ή πολυγαμική ζωή από μονογαμικό Κυρίαρχο. Μπορεί να φαντάζει αιρετικό για κάποιους φίλους αλλά είναι πεποίθηση μου. Από εκεί και πέρα αν ο Κυρίαρχος δεν ενοχλείται από αυτό το δέχεται και το διαμορφώνει εντός της ασυμμετρίας ή όχι και ο καθένας παίρνει τον δρόμο του.

Που δεν εκφράζεται η επιθυμία του υπό με βάση τα παραπάνω;

Από εκεί και πέρα όταν αυτή η διαδικασία ολοκληρωθεί και αρχίσει το D/s η σχέση είναι ασύμμετρη με βάση τα συμφωνηθέντα. Αν το υπό για διάφορους λόγους δεν ήταν ειλικρινές την στιγμή που δεχόταν μια συμφωνία σε τι ακριβώς φταίει ο Κυρίαρχος. Και αντιστρόφως ισχύει αυτό για να μην μπαίνουμε σε ανούσιες παρεξηγήσεις.

Προσωπικά βλέπω πως η επιθυμία μπορεί να εκφραστεί εφόσον το υπό γνωρίζει τι επιθυμεί και είναι ειλικρινές με το τι θέλει και τι δεν θέλει. Και αντιστρόφως ισχύει αυτό για να μην μπαίνουμε σε ανούσιες παρεξηγήσεις.

Οι ασύμμετροι δεσμοί όπως μπορείτε να διακρίνετε έχουν απαιτήσεις. Για αυτό είναι δεσμοί για λίγους και όχι για όλους.

Δεν μίλησα έως τώρα για το M/s γιατί είναι ένα άλλο κεφάλαιο.

Το bdsm είναι μια ομπρέλα που στεγάζει έναν ολόκληρο μοναδικό κόσμο. Τον κόσμο των φετίχ και του σαδομαζοχισμού. Κάτω από αυτή την ομπρέλα βρίσκονται φετιχιστές, kinky, ποδολάγνοι, ουρολάγνοι, Top, bottom, σαδιστές, μαζοχιστές, perv, άντρες Κυρίαρχοι, άντρες υποτακτικοί, γυναίκες Κυρίαρχες, γυναίκες υποτακτικές, trans, gay, λεσβίες, queer sissy boys vanilla και πολλά άλλα.

Το bdsm δεν αναγνωρίζει φύλο, χρώμα, πατρίδα, σεξουαλικό προσανατολισμό. Είναι μια παγκόσμια έκφραση του «ανώμαλου».

Είναι πολύχρωμο και πολυμορφικό.

Και θα ήταν υπέροχο αν σε αυτή την κοινότητα εκφράζονταν όλες αυτές οι πλευρές και οι πτυχές του bdsm.

Θεωρώ πως είναι έλλειμμα το ότι η ζυγαριά σε αυτή την κοινότητα γέρνει προς την πλευρά «άντρας Κυριαρχικός- γυναίκα υποτακτική» . Προκαλεί μια στρέβλωση αυτή η ανισομέρεια και πολλές φορές φέρει αρκετές συζητήσεις σε αδιέξοδα.

Όπως και εσείς μπορείτε να διακρίνετε η δομή του bdsm απαιτεί την έκφραση της μοναδικότητας του ανθρώπου.

Δεν καταλαβαίνω από που συμπεραίνετε πως εγώ δεν την αποδέχομαι.

Όλα τα παραπάνω βρίκονται κάτω από από μια συνθήκη. Αυτή του ssc.

Όλη αυτή η πολυμορφία εκφράζεται εφόσον λειτουργεί το ssc.

Το ssc λοιπόν είναι ένα πλαίσιο. Και το λέω αυτό σε εκείνους που βδελύσσονται τα πλαίσια μήπως και καταλάβουν επιτέλους πως και εκείνοι ακολουθούν ένα πλαίσιο.

Ένα πλαίσιο όπου αισθάνονται μοναδικοί και το διασκεδάζουν.

Τι πρόβλημα να έχω με ανθρώπους που το διασκεδάζουν;

Επειδή είμαι Κυρίαρχος φαντάζετε πως δεν το διασκεδάζω και το προνόμιο της διασκέδασης το έχετε μόνο εσείς;

Σας διαβεβαιώνω πως το διασκεδάζω όσο δεν φαντάζεστε.

Μέσα σε όλα αυτά τα διασκεδαστικά όμως υπάρχει και το M/s.

Το M/s με τις απολυτότητες, με τους καθοδηγητές, με τα ιερά κείμενα, με τους αρχιερείς, τους κολλημένους.

Το M/s η θρησκεία.

Το M/s που δεν αναγνωρίζει το ssc αλλά ένα μέρος του προβάλει το RACK, Το M/s που συνθλίβει της επιθυμίες, της προσωπικότητες….

Πολλά από τα παραπάνω τα λέτε και εσείς.

Το M/s είναι κομμάτι του bdsm.

Είναι ένα σύστημα σαφώς, δεν αντιλέγω σε αυτό, απλά αναρωτιέμαι το γιατί η επιλογή του να ενταχθεί ένας άνθρωπος σε ένα σύστημα συνιστά και την είσοδο του σε μια θρησκεία, σε κάτι σκοτεινό δηλαδή.

Γιατί θρησκεία και σκοτάδι πάνε μαζί. Νομίζω πως δεν διαφωνείτε σε αυτό.

Σε αυτό το σημείο νομίζω πως ήρθε η ώρα να σας αποκαλύψω το Μεγάλο Μυστικό Της Μεγάλης Στοάς του M/s.

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΙΕΡΑ ΒΙΒΛΙΑ.

Όλα αυτά που αποκαλούν κάποιοι και μεταξύ αυτών και εσείς απ΄ όσο διαπιστώνω και αν κάνω λάθος διορθώστε με, είναι πονήματα μοναδικών ανθρώπων που θέλουν να ζουν μοναδικά.

Τέτοια πονήματα υπάρχουν και εδώ σε παλαιότερα νήματα αλλά και στο παγκόσμιο δίκτυο.

Αυτά τα πονήματα είναι προϊόν, σκέψης, μελέτης, έρευνας, κόπου και μόχθου ανθρώπων που ασχολούνται με την ασυμμετρία ως εναλλακτικό τρόπο για να σχετίζεσαι.

Ιερά βιβλία δεν είναι.

Είναι καταγραφές που αφορούν κυρίως εκείνους που ζουν το M/s ή που ενδιαφέρονται να το γνωρίσουν.

Υπό αυτή την έννοια αυτά τα κείμενα είναι αφορμή για να αναπτυχθεί η διαλεκτική.

Κάποιοι άνθρωποι ασχολούνται συστηματικά με την διαδικασία, με το πώς δηλαδή, της υποταγής ενός άλλου ανθρώπου αφού και εφόσον αυτό είναι το αίτημα του και μέσα από αυτό νιώθει πως ολοκληρώνεται.

Αυτό είναι όλο.

Από εκεί και πέρα ο καθένας που ζει έτσι μοιράζεται με κάποιους άλλους που και αυτοί ενδιαφέρονται τα αποτελέσματα της διαδικασίας που ακολουθεί και ανοίγει ένας διάλογος.

Προσέξτε. Διάλογος. Όχι αντιπαράθεση.

Η αντιπαράθεση έρχεται από τους απ΄έξω.

Από εκείνους που θεωρούν την διαδικασία της υποταγής ως ακραία και της προσδίδουν διάφορους χαρακτηρισμούς.

Δεν ζητώ καμία καθαρότητα αγαπητή και καμία «εθνοκάθαρση».

Φυσικά και τα vanilla κορίτσια έχουν χίλιους και ένα τρόπους για να το κάψουν. Γιατί να μην έχουν; Ανήμπορες είναι;

Εμένα όμως δεν μου αρέσουν τα κορίτσια που το καίνε γιατί ποτέ δεν θα μπορέσουν να φτάσουν στο σημείο εκείνο που θα νιώσω μαζί τους έναν ισχυρό δεσμό που αν σας τον διηγηθώ θα νιώθατε, σας ορκίζομαι, τη ραχοκοκαλιά σας να γέρνει και να υποκλίνεται στη δύναμη της αφοσίωσης, στο μεγαλείο της προσήλωσης, στην υπέρβαση του εαυτού που μια σκλάβα φέρει στη δομή της.

Λυπάμαι αλλά αυτό το μεγαλείο δεν περιγράφεται.

Σας ευχαριστώ για τις σκέψεις που μου γεννήσατε.

Iagos

Αρχιερέας της Μεγάλης Στοάς Των Ιπποτών Του Ξεσκούφωτου Φαλλού.

 

καλώς ήλθατε, κατ 'αρχήν
συχνάζουμε σε ένα ανοικτό φόρουμ, και ήδη μπαινοβγαίνουν παλλιρροϊκά επίδοξοι κυριαρχικοί και επίδοξες υποτακτικές (σε όλους τους συνδυασμούς γενών και φύλων).
«κυριαρχικοί» που προσέχουν το πορτοφόλι τους, για παράδειγμα, ή που αναρωτιούνται πώς και γιατί οι «υποτακτικές» δεν τους προσφέρονται άμα τη προσκλήση.
«υποτακτικές» που αναρωτιούνται γιατί οι «κυριαρχικοί» δεν γονατίζουν για να υμνήσουν τις χάρες τους και δεν δεσμεύονται στα γλυκά τους μάτια για την περαιτέρω συμπεριφορά τους.
και φυσικά θιασώτες των ανταγωνιστικών σχέσεων που κρίνουν με άνεση και ευκολία τα των ασύμμετρων «από μέσα»!
δυσφορούντες επίσης, που θα ήθελαν να προσέλθουν σε ασυμμετρία η οποία θα παραμείνει και λίγο ανταγωνιστική για να χωρέσει στη φαντασίωση, γιατί η κινκιά, κακά τα ψέματα, έχει μιά γλύκα.

είναι βέβαιο οτι όλοι αυτοί, απ' όλα τα ρεύματα, θα βρουν αυτό που τους ταιριάζει, ηλίθιοι δεν υπάρχουν. η υποτακτική θα βρει τον κυριαρχικό και τουμπαλιν, η δυστυχισμένη τον δυστυχή, ο χαζοχαρούμενος τη χαζοχαρούμενη, η πονηρούλα το τσακάλι, ο υστερόβουλος την υστερόβουλη, ο φαντασμένος τη φαντασμένη, η φαντασιόπληκτη τον φαντασιόπληκτο, η ανταγωνιστική τον ανταγωνιστικό. επιμιξίες δεν αποκλείονται στα γκρουπς ενηλίκων.
ρυθμίσεις και εγγυήσεις από αυτόκλητους σωτήρες των άτυχων αδαών πλανεμένων κορασίδων και κουριδών δεν λειτουργούν διότι οι σωτήρες φροντίζουν αποκλειστικά τους εαυτούς τους. επιβεβαιωμένα.

η έντονη εξάρτηση αφορά σε δεσμούς με την @heroine αποκλειστικά, και είναι θεραπεύσιμη. οι δεσμοί δεν είναι εξαρτήσεις, ούτε γι αστείο. δεσμοί μεταξύ ανθρώπων συνάπτονται χωρίς ποσοτικούς περιορισμούς. ξέρω ανθρώπους με πέντε έξι παιδιά.

και κανείς δεν χρειάζεται να το αποδείξει.
ασύμμετρα ζεύγη όπου το κυριαρχικό μέρος αναλαμβάνει δέσμευση συμπεριφοράς, ελέγχεται και λογοδοτεί προς το υποτακτικό μέρος, δεν μπορεί να αποδειχτεί ως ασύμμετρη.
έχω ξαναπεί οτι δεν υπάρχει τίποτε κακό στο να προτιμά κάποιος την ανταγωνιστική σχέση, δεν είναι μονόδρομος η ασυμμετρία. το να προτιμά την ανταγωνιστική σχέση αλλά να επιμένει να την ονομάζει ασύμμετρη είναι παράξενο και, το λιγότερο, δημιουργεί παρεξηγήσεις. το να επιδιώκει να καθορίζει τα των ασύμμετρων σχέσεων με όρους ανταγωνιστικών σχέσεων είναι υστερόβουλος επεκτατισμός. είναι προσπάθεια επιβολής συμπεριφοράς.

 

η πυκνότερη σύνοψη του νήματος, που διατυπώθηκε ως τώρα.

 

Το χρώμα ευειδεστάτη δεν αποτελεί φυσικό μέγεθος εξ ού και αυτό το συγκεκριμένο δίλημμα του Schrodinger...
Στην πραγματικότητα όλα μας τα "διλήμματα" μοιάζουν με αυτό το παλιογατί στο κουτί...

 

Δεν προκύπτει ρίσκο από κάπου...
Αν και απολαμβάνω την ...μιαν ατάκα παραπάνω, αυτοί που με γνωρίζουν κάπως καλύτερα, θα σου πούν πως η πολεμική δεν είναι από τα παιχνίδια που μού αρέσουν, αν και το γνωρίζω καλά (πολύ καλά θα πουν κάποιοι)...
Και σπάνια δεν βρίσκω κάτι όταν το ψάχνω, εκτός από τα γαμημένα τα κλειδιά ή τα γυαλιά μου, τέτοια πράματα...