Eκτός θέματος και άνευ τίτλου

Σ ευχαριστω ως προς το σχολιο μου αλλα μην μου φανατιζεστε!
Εδω δεν ειμαστε για να καταστρεψουμε αλλα για να κτισουμε.
Δεν υπαρχουν εχθροι....Μονο ανθρωποι.

 

Ναι, καλά κάνετε και μου το επισημαίνετε.

Πάντως, σας διαβεβαιώ ότι δεν το αισθάνθηκα μέσα μου καθόλου σαν φανατισμό.

Μερικές φορές, και σε αυτό και σε άλλα πράγματα, απλώς υπερ-ενθουσιάζομαι.

Σωστά λοιπόν λέτε, να χτίσουμε. Πάντως όσο μπορώ κι εγώ με τις δυνάμεις μου αυτή την πρόθεση έχω πάντα, παντού και προκαταβολικά.

 

Χαιρομαι πολυ για την καλή σου προθεση  

Ας αλλάξουμε διάθεση λίγο!

 

Α, τώρα όμως χτυπήσατε, άθελά σας φαντάζομαι, ευαίσθητη χορδή.  

Ανταποδίδω:  



Το απολαμβάνω σχεδόν όσο και το πρωτότυπο των Queen. Ειδικά γνωρίζοντας ότι όλα όσα ακούγονται στο παραπάνω clip, ακόμα και τα drums, είναι από ανθρώπινες φωνές και όχι από μουσικά όργανα!

Μαγικοί!  

 

Εντάξει, λοιπόν.

Ανάθεμα την ώρα και τη στιγμή που είχα την ατυχή, όπως αποδεικνύεται, έμπνευση να ενταχθώ σ’ αυτήν εδώ την κοινότητα. Ή μάλλον, να προσπαθήσω να ενταχθώ, διότι τελικά δεν φαίνεται να τα κατάφερα. Ευτυχώς, η αποτυχία μου αυτή δεν θα γραφτεί ούτε στο βιογραφικό μου ούτε στο ποινικό μητρώο μου.

Δυο πράγματα για μένα, διότι το παραμύθι πάει σύννεφο και δεν πάει τυχαία. Από την πρώτη σχεδόν στιγμή της εγγραφής μου, βρέθηκα μ’ έναν τύπο στο διαδικτυακό κατόπι μου, ένα αληθινά κακό συναπάντημα, ο οποίος είτε για να σκοτώσει την ώρα του είτε επειδή του είπαν ότι κάνει ωραίες φάρσες -κι αυτός το πίστεψε- είτε για όποιον άλλο λόγο, άλλη δουλειά δεν έκανε από το ν’ αμφισβητεί την υπόστασή μου. Τη μία ήμουν «ομάδα προσώπων» που γράφει πίσω απ’ το ψευδώνυμό μου. Την άλλη ήμουν παλιό νικ, που μπήκε εδώ μέσα για να τρολλάρει. Την άλλη ήμουν άντρας (βαρύς κι ασήκωτος και με στριφτό μουστάκι), την παράλλη ήμουν μεν γυναίκα, αλλά όχι η εικονιζόμενη στις φωτογραφίες μου («μπουμπού», όπως με αποκάλεσε), αλλά κάποια άλλη, ποιος ξέρει ποια πατσαβούρα ;

Τι στην οργή, αναρωτήθηκα τότε. Εγώ δεν αμφισβήτησα ποτέ την υπόσταση κάποιου. Δεν αποκάλεσα κανέναν τρολλ, ούτε ισχυρίστηκα δημόσια ή έστω ιδωτικά ότι ο/η τάδε δεν είναι ο/η τάδε, αλλά μάλλον είναι ο/η δείνα ή μπορεί να ‘ναι και κάνα τσούρμο, σαν αυτές τις κομπανίες που κατεβάζουν τα κόμματα προεκλογικά, για να αλώνουν το web. Δεν πήγα κάτω από το avatar κάποιου, να φτύνω. Ούτε πήρα κανέναν ξοπίσω, να του πετάω συνέχεια βρωμερές σπόντες, να σπάμε πλάκα με την παρέα μου. Λέω ψέματα ;

-Σας πείραξε λοιπόν η μούρη μου, κύριοι ; Ή μήπως σας έτσουξε κάτι άλλο και γι’ αυτό ακριβώς τα βάλατε με την μούρη μου ; Ακούστε λοιπόν εσείς, που νομίσατε ότι βρήκατε «πάτημα» για να με εξοστρακίσετε : Η μούρη μου είναι αυτή που είναι, σας αρέσει δεν σας αρέσει. Μην με ξαναμφισβητήσετε, τουλάχιστον ως εικόνα, θα βρεθείτε προ εκπλήξεων και μάλιστα δυσάρεστων. -Μα καλά, πιστεύετε στ’ αλήθεια ότι μπορείτε για πολύ καιρό ακόμη να ισχυρίζεστε ότι η Gloriana δεν είναι η Gloriana ; -Μα πόσο νιονιό επιτέλους χρειάζεται κάποιος για να σκεφτεί ότι εάν η Gloriana -που μάλιστα τυγχάνει και Αθηναία, δεν θα έρθει δα κι από τη Γη του Πυρός- εμφανιστεί επί τούτου στην επόμενη συνάντηση μελών για να τη δουν όλοι και να μιλήσουν μαζί της, εσείς μετά θα σκάβετε λαγούμι να κρυφτείτε από προσώπου γης, σαν τυφλοπόντικες on steroids ; Πόσο νιονιό, πείτε μου. Είναι τόσο απλό. Και -πιστέψτε με- θα είναι τόσο εξευτελιστικό για σας όταν θα συμβεί –που είναι θέμα χρόνου να συμβεί- διότι θα σας αναδείξει σ’ αυτό το περιβάλλον ως τους μεγαλύτερους και χυδαιότερους ψεύτες και συκοφάντες όλων των εποχών. Και τότε, να θυμάστε, θα έρθει η δική μου ώρα να σας χλευάσω, όπου και όπως και όποτε μπορώ. Προσπαθώντας λοιπόν να προστατέψω εσάς -όχι εμένα- σας λέω αυτό και το τελειώνω εδώ : -Μην το ξακανάνετε. Ποτέ. Για κανένα λόγο. Θέλετε να βαράτε τις απόψεις μου ; Βαράτε, γι’ αυτό και γω τις δημοσιεύω. Αλλά μην καταφεύγετε σε μέσα αισχρά, για να το πετύχετε.

Πάει αυτό. Το λήξαμε, νομίζω. Επόμενη ενότητα.

 

Δεν με πειράζει η αντιπαράθεση. Και να με τρολλάρετε ακόμη (με εξαίρεση τα της προηγούμενης ενότητας) και πάλι δε με νοιάζει και το έχω αποδείξει . Είμαι μαθημένη στην κόντρα. Κωλοπετσωμένη. Έχω αντιμετωπίσει, στα χρόνια των σπουδών μου, μέσα στο αμφιθέατρο πεντακόσιους ταυτόχρονα, πιο λυσσασμένους κι από Ιουδαϊκό όχλο εν ώρα σταύρωσης. Έχω σταθεί απέναντί τους, χωρίς ντουντούκα παρακαλώ, στην αρχή τσιρίζοντας για ν’ακουστώ πάνω απ’ την οχλοβοή , έπειτα φωνάζοντας και στο τέλος μιλώντας χωρίς ν’ ακούγεται άχνα από πάνω και από κάτω. Και ακούστηκα.

Έχω πολυετή παρουσία σε fora του εξωτερικού (όχι bdsmιάρικα), όπου ο πιό αμόρφωτος εκεί μέσα παίζει να΄χει και τρία μεταπτυχιακά, ενώ ο πιό χαζός δεν πέφτει κάτω από 125 IQ. Έχω συμμετάσχει σε διαλόγους τόσο σύνθετους και δαιδαλώδεις στη δομή και την ανάπτυξη, που να σε πιάνει πονοκέφαλος και φορτισμένους σε τέτοιο βαθμό που να νοιώθεις το ρεύμα να σε διαπερνά, με κάτι Εγγλέζους σνομπ σε σημείο που να σου ΄ρχεται να χαστουκίσεις το avatar τους στην οθόνη. Λοιπόν, αυτοί οι τύποι με δίδαξαν πως να στέκομαι στο net, πως ν’ αντιμετωπίζω τις τρικλοποδιές, πως να εξουδετερώνω τους ενοχλητικούς, πώς να είμαι πάντα ψύχραιμη και να μην υποπίπτω σε σφάλματα λογικά και τακτικά, που θα με θέσουν εκτός συζήτησης. Πότε να είμαι σοβαρή και πότε να κάνω πλάκα. Πότε να μένω στο θέμα και πότε -και πως- να ξεγλιστράω σα χέλι. Πότε και πως να χρησιμοποιώ τη ρητορική και πότε τη σοφιστεία. Έχω λοιπόν διδαχτεί από τους καλύτερους και πλέον ξέρω τι να κάνω (και κυρίως τι να μην κάνω), σε μία διαδικτυακή κοινότητα. Ξέρω πόσο χρόνο και πόση ενέργεια θ’ αφιερώσω, κατέχω την τεχνική της αποστασιοποίησης από τα δρώμενα στην οθόνη, δηλαδή να είμαι πάντα ψύχραιμη ό,τι κι αν μου γράψουν, που αυτό είναι το σημαντικότερο, ειδικά για τις πιο νέες κοπέλες, αλλά και αρκετές μεγαλύτερες : Ποτέ, μικρούλες μου, μα ποτέ, μη στενοχωριέστε για κάτι που σας έγραψε κάποιος σ’ ενα forum.

Lady μου, γλυκιά : Στις μικρούλες βάζω και σένα μέσα (Σ’ αγαπώ)

Ο ανώνυμος δεν είναι άνθρωπος, είναι ένα σκέτο nick και τέλος. Ο ίδιος άνθρωπος, αληθινός με σάρκα και οστά μπροστά σας δεν θα τολμούσε ποτέ να σας κάνει τον καμπόσο. Τον κάνει, επειδή είναι ταμπουρωμένος πίσω από το κήμπορντ του. Άρα, δεν θυμώνουμε ποτέ μ’ ένα nick, ό,τι και να γράψει. Θέλει λίγη εξάσκηση αυτό, αλλά γίνεται. Αλλά, σαν γυναίκες, μην αφήνετε ποτέ να σας πάρουν τον αέρα, μην παραχωρείτε ούτε χιλιοστό εδάφους σε όσους σας την πέφτουν. Μην υπολογίζετε παλαιότητες, μόνο προσωπικότητες. Σεβαστείτε αυτούς που σας σέβονται, εκθέστε αυτούς που σας υποτιμούν. Αυτό !

-Έχει και παρακάτω ; -Αμέ, πώς δεν έχει ; Να τα πούμε όλα σήμερα, αυτό δεν θέλατε ;

 

Με ρωτούν συχνά «-τι δουλειά έχεις εδώ μέσα ;». Άλλες φορές με ρωτούν γιατί κάθομαι και διϋλίζω τον κώνωπα (αντί να καταπιώ την κάμηλο). Ως προς το πρώτο ερώτημα, θα εξηγήσω αρχικά τι δουλειά ΔΕΝ έχω εδώ μέσα. Πρωτ’ απ’ όλα, δεν είμαι εδώ μέσα για να βρω γκόμενο. Ξεκάθαρο. Δεν είμαι εδώ μέσα για να πιάνω καυλοσυζήτηση στο inbox. Δεν πιάνω. Δεν είμαι εδώ μέσα για να ανακαλύψω τη σεξουαλική μου ταυτότητα, τουλάχιστον όχι πριν την χάσω. Δεν είμ’ εδώ μέσα για να πουλήσω ή να διαφημίσω τίποτε κι ούτε μπορώ να με φανταστώ, γενικά, σε ρόλο πλασιέ. Δεν είμ’ εδώ μέσα για να πάρω εκδίκηση, μιας και δεν γνωρίζω κανέναν από σας μήτε προηγούμενα έχω. Δεν είμ’ εδώ μέσα για να το παίξω ξερόλα, που μακάρι να ΄μουν και να το έπαιζα. Δεν είμαι εδώ μέσα για να υποβαθμίσω κανένα status –ούτε το έκανα ποτέ- ούτε άλλωστε θεωρώ το δικό μου καλύτερο ή χειρότερο απ’ όλα τα υπόλοιπα. Δεν είμ’ εδώ μέσα για τίποτε περισσότερο από λίγη χαλάρωση μετά τη δουλειά, μια ανθρώπινη κουβέντα κάπως διαφορετική απ’ αυτές που ακούμε και αρθρώνουμε όλη μέρα και το ξεσκούριασμα του μυαλού μου. -Πώς το λένε οι μορφωμένοι ; -Διεύρυνση των πνευματικών μου οριζόντων. Αυτό ! Το site έχει τις προδιαγραφές για όλα τα παραπάνω.

Στα χρόνια μου έχουν δει κάμποσα τα μάτια μου και δεν εντυπωσιάζομαι εύκολα. Εξίσου δύσκολα σοκάρομαι, θεωρώ. Στις δυο βδομάδες της παρουσίας μου αυτό που βλέπω εδώ είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα κοινότητα με avant guard γνωρίσματα αλλά, συχνά, και κάποιο συντηρητισμό. Το μόνο πράγμα που με έχει σοκάρει μέχρι στιγμής είναι το ακόλουθο περιστατικό : Προ ημερών, κάποιο (νεαρής ηλικίας, εξ όσων κατάλαβα) άτομο σήκωσε ένα θέμα για το mindfuck, ζητώντας οδηγίες προς ναυτιλομένους. Του παρεσχέθη όντως κάποια βοήθεια κι όλα καλά, όλα ωραία, μέχρι τη στιγμή εκείνη που προφανώς το άτομο τα έκανε θάλασσα κι έχασε την ψυχραιμία και την υπομονή του. Τότε έγραψε το ακόλουθο πάνω-κάτω μήνυμα, που ίσως πέρασε ντούκου, αλλά εγώ το θεωρώ συγκλονιστικό :

«Της κάνω mindfuck μια βδομάδα, αλλά δεν βλέπω φως. Να βγάλω τη ζώνη να την πλακώσω, να τελειώνουμε ;»

Ξαναλέω, δεν συγκινούμαι εύκολα. Αλλά εδώ ; Δεν ξέρω. Έχω να κλάψω χρόνια. Ίσως είμαι τυχερή και καλοζωϊσμένη, ίσως. Εδώ δεν συγκρατήθηκα όμως. Σκέφτηκα τη σκηνή. Αυτόν. Αρχάριος, ατζαμής, όχι κακών προθέσεων αναγκαία. Αυτήν. Κυρίως αυτήν. Έρμαιο, λόγω της καύλας της- αλλά ιδίως της άγνοιάς της- των όποιων πειραματισμών του όποιου τυχάρπαστου. Υποκείμενη, όσο το κεφάλι του κασίδη, σε πειραματισμούς. Που όταν δεν «βγουν», τότε μπορεί ο άλλος να βγάλει τη ζώνη και να την πλακώσει. Αυτό δεν είναι μέρος σεξουαλικού παιχνιδιού. Αυτό είναι ξέσπασμα. Είναι εκδήλωση αδυναμίας και άγνοιας, όχι κυριαρχικότητας. –Ποιος την προστατεύει αυτήν, εκείνη την ώρα ; Υπάρχει κάποιος να της φωνάξει «-όχι ηλίθιο κορίτσι, μην το δέχεσαι αυτό, δεν είναι μέρος της απόλαυσης, είναι η έμπρακτη απόδειξη της ανικανότητας του τύπου να ανταποκριθεί στο ρόλο του. Φύγε ! Φύγε ! Φύγε, που να σε πάρει ο διάολος».

Και τώρα που τα γράφω αυτά, και πάλι κλαίω και ντρέπομαι, γιατί δεν είναι της σκύλας της Gloriana να κλαίει, αλλά δε βαριέσαι, το πολύ πολύ να μου χαλάσει το ρίμελ.

Και γι’ αυτό φρουμάζω και λυσσάω. Και δεν ζητώ τίποτε περισσότερο απ’ αυτό : Να ξέρει ο καθένας τι επιλέγει, τι κάνει, πως το κάνει, τι να δέχεται, αλλά και τι όχι. Να ξέρει ο ένας ότι έχει άνθρωπο δίπλα του, όχι χτήνος να το κοπανάει επειδή μουλάρωσε στον ανήφορο. Και να ξέρει η άλλη ότι δεν είναι μουλάρι.

Δεν θέλω άλλο, αυτό μόνο. Να θυμάστε πως όταν μαλώνουμε εμείς οι μεγάλοι, μας διαβάζουν και πιο μικρά. Κι ίσως απ’ τους καυγάδες μας να βγαίνουν κάποια πράγματα και να μην είναι όλα εις μάτην, ίσα ίσα για να την πει ο ένας στον άλλον και να βγει από πάνω (που στο τέλος και πάλι εγώ θα βγω από πάνω, ως είθισται   )

Ταύτα ειπούσα η Gloriana εστράφη εις τα οπίσω...

Φιλιά !

 

Αλληλούια

 

Γουστάρω δυναμικές γυναίκες με το θάρρος της γνώμης τους.
@Gloriana Majestica για εμένα είσαι παραπάνω από ευπρόσδεκτη σε αυτό το φόρουμ  

 

χμ αυτο παθαινει κανεις αν δεν διαβαζει ολα τα νηματα,χανει επεισοδια 

 

Θά στα διηγηθώ εγώ πίνοντας καφέ  

 

θα μου τον πεις κιολας μετα?