mind fuck....πως ομως;

Δεκτό, σωστό.

Με ένα ελαφρυντικό, που ίσως θα με σώσει ίσως όχι: στο post που αναφέρετε μιλάω για γενικές αρχές, στο τελευταίο μου ποστ είχα στο μυαλό μου εμένα μόνο. Αλλά και πάλι, μίλησα γενικά και δεν το διευκρίνισα καθόλου, οπότε το δέχομαι, guilty as charged.

Επαφίεμαι στην κρίση του δικαστηρίου.

 

Άμα το ψάχνετε τόσο πολύ και βάζετε τέτοιους περιορισμούς, μάλλον θα είσαστε για πολύ καιρό αυτό που λέει η υπογραφή σας (Δικιά μου).
Το λέω με συμπάθεια.      

 

Δικιά μου θα παραμείνω από επιλογή. Συνοδοιπόρους βρίσκω  

Περιορισμούς;

 

Eγώ λέω πως SSC και RACK, εν κενώ, είναι σαν το πώς βλέπεις το ποτήρι: Μισοάδειο ή μισογεμάτο...
Χωρίς ...κενό, άντε τώρα να μετράμε ποιός έχει το ρίσκο πιο μεγάλο και τι σημαίνει να συναινέσει το έτερον...
Γιατί και στην στραβή και στην ανάποδη, όλα μετριούνται, αλλά όχι από εμάς ούτε τους φίλους μας...
Eπειδή λοιπόν θεωρητικά δεν μπορεί καν να υπάρξει SSC, το κάναμε RACK, για λόγους που θυμίζουν λίγο ντέρμπι στο βρεγμένο και με αέρα πολύ...
Έχουν βγει κι άλλα... Πολύ Δυτικά, πολύ, πάρα πολύ...

 

Αααα... Δεν υπάρχει διαφοροποίηση mind fuck από mind game...
Είναι σαν να λέμε προπαγάνδα και διαφήμιση... Εκτός αν έχετε θέμα με το ταμείο που πληρώνετε...
Έτσι κι αλλιώς δεν ξέρω ούτε μυαλογαμημένα ούτε μυαλοπαιχνιδισμένα που να το έχουν πάρει είδηση...
Μού κάνει κάτι ανάμεσα από το "πήδα με καλύτερα αγάπη μου" και το "γιατί το πήραμε το ρετιρέ"..?

Φυσικά και αρέσκονται σε αυτές τις διακρίσεις οι λάτρεις των Lego, οι εραστές του "παίζω και μαθαίνω" και όσοι ψάχνουν το undo...

 

Οταν ακούω οτι....μου γαμας το μύαλο δυστυχώς φαντάζομαι....άσχημα πραγματα. Αλλο το να "γαμας" με παιχνίδια και άλλο...να σπας νεύρα. Εχει διάφορα να θες να κερδίσεις τον σεβασμο απο το να...κανεις με κόλπα τον κάμποσο. Ευτυχώς το ψεμμα έχει κοντά ποδαρια. Κ η συνέχεια στη σχέση θα έχει άσχημη κατάληξη. Γνώμη μου πως ο άντρας πρεπει να είναι τίμιος σταρατος να λέει μια φορά αυτό που θέλει χωρίς κολωτουμπες και το σημαντικότερο να το πράττει. Ετσι..."γαμας" το μυαλό. Κ εχεις αποτελεσμα .

 

Ο συμπαίκτης ιδρώνει. Σκέφτεται πολύ. Προσπαθεί. Θα ρισκάρει;
Τον κοιτάω στα μάτια βαθιά. Κοιτάω τα πιόνια μου εναλλάξ.
Πού να βρίσκεται η σημαία;
Οι σαμποτέρ θα κάνουν την δουλειά τους ή θα καταστραφούν από τους υπόλοιπους;
Ο στρατηγός στέκει καλά.
Οι νάρκες... εκεί θα είναι και η σημαία.
Σε κλάσματα του δευτερολέπτου αρχινώ να σκέφτομαι ενδεχόμενες κινήσεις κι αποτελέσματα.
Απόκρουση. Επίθεση. Πλάνο 1. Πλάνο 2. Πλάνο 3. Πλάνο 4. Πλάνο 5. Παραλλαγές των πλάνων. Διασταυρώσεις.
Να ρισκάρω;
Και η σημαία;

Σφίγγουμε τα χέρια. Και στην αρχή και στο τέλος με τον συμπαίκτη.
Αυτό λέει η δεοντολογία.
Αυτό λέει η στρατηγική.

 

 

Χύμα και όποιος αντέξει. Θεμιτά και αθέμιτα μέσα ναι ... ακροβατούν οριακά. Προσοχή όμως οτι κανουμε τελικά μας χαρακτηρίζει δεν υπάρχει κανένα άλλοθι σε αυτό

 

άρα ορίζεις ότι υπάρχει κάποια <ηθική> στα πλαίσια που εσύ ορίζεις ως ηθική για σένα και όχι γενικότερα. Δλδ τι εννοεί και πάλι ο καθένας ηθικό και τι ανήθικο

 

Φυσικά υπάρχει <ηθική> πάντα κ σε όλα .. ακόμη κ πως ζητάμε τσιγάρα στον περιπτερά

 

"Το να γαμάς το μυαλό μιας γυναίκας είναι το βίτσιο αυτών με τις εκλεπτυσμένες γνώσεις, όλοι οι άλλοι είναι ικανοποιημένοι με το σώμα της γυναίκας."
Charles Hank Bukowski
...
Παρατήρηση:
Σε κάθε περίπτωση, προϋπόθεση για το ανωτέρω αποτελεί η εν τοις πράγμασι ανταπόκριση του θήλεος και τούμπαλιν...