Η σχετικότητα ( ; ) της Ισχύος

Πιο "γεμάτα" θα έλεγα πως αυτό που λέμε ισχύς είναι συνάρτηση των αντιλαμβανομένων συνθηκών.

 

Aφορισμών, ελπίζω ευγενικών, το ανάγνωσμα:

Κάτι που προφανώς ισχύει στο bdsm των προσυμφωνημένα ασύμμετρων σχέσεων και χωρίς την ύπαρξη κοινωνικών αξιώσεων.

Περίεργο, ειδικά αν σκεφτεί κανείς πως για την άσκηση της αρετής απαιτείται ισχύς και εξουσία κατά εαυτού.
Στο bdsm ο κανονιστικός και ο εργαλειακός Λόγος του Κυρίαρχου ταυτίζονται.



Σε ό,τι αφορά στα ερωτήματα του νήματος,τώρα:

Εχω την άποψη πως στο αέναο και πανταχού παρών παιχνίδι-μάχη,όπως θέλετε πείτε το,κυριαρχίας-υποταγής επιλέγουμε(?) το πεδίο(το οποίο μπορεί και να μην είναι μονοδιάστατο,αλλά συνισταμένη παραγόντων ιεραρχικά ταξινομημένων) στο οποίο κρίνουμε πως έχουμε το συγκριτικό πλεονέκτημα για να κερδίσουμε-υπερισχύσουμε ή να ¨χάσουμε¨ μιας και μιλάμε για bdsm.

Επιλέγοντας το γήπεδο,ουσιαστικά επιλέγουμε και αντίπαλο-συμπαίκτη.Το αν θα υπερισχύσουμε-κερδίσουμε ή χάσουμε επιτυχώς, θα φανεί στο χορτάρι και συνολικά μετά το τελευταίο σφύριγμα.

 

Η ισχύς εμένα μου φέρνει στο μυαλό πάλη. Και η πάλη έχει μέσα την την σύγκρουση, κάτι που δεν είναι επιθυμητό στις ασύμμετρες σχέσεις. Η ισχύς είναι αμοιβαία αντιληπτή ως δεδομένη σε επίπεδο συσχετισμού -καθόλου λοιπόν σχετική, αφού είναι παραδεδεγμένη-και δεν είναι σωματική. Είναι η ισχύς που σχετίζεται με την ικανότητα άσκησης ελέγχου, σε σωματικό και εγκεφαλικό επίπεδο, όχι μέσω της σωματικής ρώμης, αλλά της συνολικής δυναμικής του ατόμου που την ασκεί. Αν αυτό δεν υφίσταται, δεν υφίσταται και ασυμμετρία. Θα εξηγήσω, μόνο αν χρειαστεί. Προς το παρόν, θεωρώ ότι αυτό που διατυπώνω είναι σαφέστατο.

 

Αυτήν την πληροφορία την έχω για πρώτη φωρά.
Παρακαλώ μπορείτε να αναφερθείτε σε καμία λεπτομέρεια ή να δώσετε κάποια τεκμηρίωση.
Θα μ΄ενδιέφερε πολύ, μια και μέχρι τώρα είχα τελείως αντίθετη άποψη.
Ότι τα αρσενικά των θηλαστικών όταν ζουν είτε σε κοπάδι είτε κατά ζεύγη, συναγωνίζονται διεκδικώντας τα θηλυκά ή την αρχηγία της αγέλης.
Και επικρατεί το ισχυρότερο.

 

Είναι θεμελιώδες να αντιληφθούμε πως βασική παράμετρος της ισχύος στις όποιες διαπροσωπικές σχέσεις αποτελεί η ανταλλαγή ενέργειας.

 

Βέβαια είναι δεδομένη. Γι’ αυτόν άλλωστε το λόγο είναι πάντα προδιαγεγραμμένη η έκβαση τέτοιων φαντασιακών σικέ “crash tests”, απ’ αυτά που συχνά σκαρώνει το (γυναικείο, συνήθως) μυαλό. Ο τυχαίος και συγκυριακός «διεκδικητής», που σπρώχνεται κάθε φορά διά της βίας στην αρένα του μυαλού μας, δε μπορεί βέβαια να γνωρίζει –και φυσικά δεν θα μάθει ποτέ- ότι τα πάντα, από το στίβο της μάχης, μέχρι το είδος των αγωνισμάτων και των όπλων που θα χρησιμοποιηθούν, έχουν υπο/ασυνείδητα επιλεγεί κατά τέτοιο τρόπο ώστε να μη διακυβεύεται ούτε κατ’ ελάχιστο η επικράτηση του «δικού μας» μονομάχου : Ο τύπος που διέσχιζε τη διάβαση, στο παράδειγμα της @margarita_nikolayevna είχε σωριαστεί εξουδετερωμένος στην άμμο του Κολοσσαίου, πριν το φανάρι για τους πεζούς προλάβει να γίνει κόκκινο.

 

Και οτι σκεφτομουν ποσο μου χεις λειψει  

 

Δεν το έθεσα έτσι ακριβώς όμως, όπως εσείς. Ας το αναλύσω λίγο...
Είναι φυλετικό το παράδειγμα αρχικά, άρα ελλιπές. Η ισχύς είναι ένας συμβολισμός, δεν έχει σχέση με την πραγματική δύναμη και ως εκεί συμφωνούμε και μεταξύ μας και με τη νηματοθέτη που στο μυαλό της ήταν βέβαιη για τον νικητή.
Σας καλώ όμως να το δείτε συνολικότερα, ακόμη κι αν αυτό σημαίνει πως πρέπει να αναλογιστείτε μία Κυριαρχική προσωπικότητα κατηγορίας φτερού, ή με κινητικά προβλήματα που κατισχύει ενός ατόμου εγκεφαλικά, ή με την ανταλλαγή ενέργειας όπως είπε ορθότατα παραπάνω ο @cadpmpc και όπου η δύναμη είναι καθαρά μία παραδοχή που λειτουργεί πραγματικά και αποτελεσματικά για τους εμπλεκόμενους και όχι ένα μετρήσιμο μέγεθος που αυξομειώνεται στο μυαλό του κάθε υποτακτικού ατόμου κατά το
υποτακτικό του δοκούν.

Αν οι μύες μας μπορούσαν να έλξουν όλοι στην ίδια κατεύθυνση θα είχαν ισχύ 10 τόνων, ωστόσο η κατασκευή μας και η χρήση τους είναι διαφορετική. Το ίδιο ισχύει και με την Κυριαρχική ισχύ, που μπορεί να είναι ένα απίστευτο μέγεθος, εφόσον είναι αμοιβαία αντιληπτό ως τέτοιο, ανεξαρτήτως μετρήσιμων παραγόντων, αλλά έχει συγκεκριμένο τρόπο και περιστάσεις που δύναται να εκδηλωθεί.

Η Κυριαρχικότητα, η ισχύς, η δύναμη της έλξης δύο ανθρώπων δεν είναι σίγουρα μετρήσιμο μέγεθος με κάποιο
αδιαμφισβήτητο σύστημα μέτρησης.

Αν ερχόταν ένα άλλο Κυριαρχικό άτομο στο προσκήνιο, τότε θα είχαμε μία εικόνα συγκρίσιμης ισχύος, ακόμη κι αν είχαμε από σωματικής απόψεως τον Δαβίδ και τον Γολιάθ.

Γιατί τότε, το crash test θα κρινόταν αποκλειστικά και μόνο από την ισχύ της προσωπικής τους Κυριαρχικότητας επί συγκεκριμένου υποτακτικού ατόμου.

Και μην πει κανείς ότι αυτά δεν γίνονται, γιατί θα τον μαλώσω...

Αυτά, εν συντομία.

έντιτ: θεωρώ εκτροπή του ερωτήματος την συζήτηση περί A-males, ας μάς πει η νηματοθέτης καλύτερα.

 

Ας αφήσω κι εγώ τον οβολό μου ( ή μάλλον τις κλασικές μου μπούρδες ).
Το "ζήτημα" του Α αρσενικού ή Κ ή πείτε το όπως θέτε, μάλλον έχει επιστρέψει δυνατά εδώ και κάποια χρόνια.
Ξανά μάλλον, ίσως και να φώλιαζε στο μυαλό της πλειονότητας των γυναικών από τουλάχιστον την Προκάμβρια εποχή ( είχαν εμφανιστεί τότε οι άνθρωπες? Θα σας γελάσω ) με ένα set χαρακτηριστικών και τις όποιες παραλλαγές του βάσει αναγκών και αντιλήψεως. Τ' οποίο και πιθανότατα να εξελίχτηκε με την πάροδο των χρόνων - τουλάχιστον ως προς την "ενδυμασία" του -. BDSM ή όχι ( δηλαδή σ' οποιαδήποτε σεξουαλική/ερωτική αλληλεπίδραση μεταξύ δυο ή περισσότερων ατόμων κι αυτά ανεξαρτήτως φύλου ), είναι - ξανά μάλλον - σύνηθες φαινόμενο το προαναφερόμενο set χαρακτηριστικών να διυλίζεται και να εφαρμόζεται ίσως και διαφορετικά ανά την χρονική συγκυρία - άρα και των συνδεδεμένων σε κείνη αναγκών ή θέλω - απ' τον/την φορέα του/της.
Κάποιοι αναφερόμενοι σε κείνο το "πολυθρύλητο" set ( λέγε με διαπραγματευτική δύναμη ? ), θεωρούν ως συστατικά του στοιχεία την επιλεξιμότητα ( δηλαδή την δύναμη επιρροής στον όποιο περίγυρο. Λέγε με και αναγνωρισιμότητα ), την ομορφιά, την τουλάχιστον θεωρητική σωματική ρώμη - η οποία δεν είναι πάντα συνώνυμο της αποτελεσματικότητας -, την οικονομική ευρωστία. Παράγοντες δηλαδή που εκτός από ασφάλεια, θα μπορούσαν να συμβάλλουν και στην έλξη ( βασιζόμενοι στα όποια mind τερτίπια του μυαλού του καθενός/καθεμιάς ). Τώρα αν, πότε και τι θα έπρεπε να κάνει ένας Κ ( ή Καππίζων ) για να διατηρήσει στην όποια υ την κυριαρχία του, είναι κι αυτό άλλου priest ευαγγέλιο ( όπως lots of other πράγματα ). Για μένα σίγουρα δεν θα έπρεπε να λειτουργεί με κύριο - αν όχι αποκλειστικό γνώμονα - το πως να μην "ξεφουσκώσει ο μύθος " του. Γιατί έτσι θα εγκλωβιζόταν στην όποια εικόνα του και η οποία κάλλιστα θα μπορούσε απ' το να τρίξει στο να κατεδαφιστεί, άμα τη εμφανίσει του ξανά μανά πιο Α αρσενικού ( ή Κ, για να παραμείνουμε σε βουδουσουμικά ύδατα ) για το αντιληπτικό/φαντασιακό/πείτε το όπως θέτε εγκεφαλικό σαντούρι της υ του ( είμαι λάτρης της μουσικής, ζμπαθάτε με ).
Συχνά πυκνά το πατατράκ συμβαίνει, όταν περάσει η "μαγεία" που επίσης αρκετά, συχνά θολώνει την όποια ορθή σκέψη/αξιολόγηση του έτερου ( δηλαδή της καταλληλότητας του/της για μας ). Τότε, η πιθανολογούμενη αποκαθήλωση/παύση αναγνώρισης της όποιας υπεροχής ( λέγε με και αποκαπποποίηση ) δεν θα ήταν κάτι σπάνιο. Και οι εκλογικεύσεις για ν' αποτινάξει κάποιος/α υ την όποια Κυριαρχία από πάνω του/της, θα ήταν ζήτημα ελάχιστου χρόνου για να βρεθούν.

* Αν κάποιος/α κατάλαβε τι έγραψα, ας το πει και σε μένα χαχα. "Γελάω", αλλά δεν κάνω πλάκα, ειλικρινά. Τέσπα, πήγα στην Ζανζιβάρη μέσω Νορβηγίας και πιθανότατα επανέλαβα μ' ένα ωκεανό λέξεων, σκέψεις των προλαλησάντων που θα μπορούσαν άνετα ν' αποτυπωθούν σε δυο γραμμές.
Όταν σφίγγουν οι ζέστες, εκεί κι αν δεν έχω την "σύνθεση" με την καμία  

 

Στη φυσική Μπρέντα, άλλο δύναμη και άλλο ισχύς. Και οι τόνοι μετράνε μάζα που δεν είναι δύναμη, ούτε ισχύς, αλλά το μέτρο της αδράνειας των σωμάτων. Δύναμη σε Νewton, ισχύς σε watt, μάζα σε Κg.

 

Νόμιζα ότι μιλούσαμε για bdsm Hλία κι ότι ο καθένας δικαιούται να έχει την δική του τοποθέτηση χωρίς να καταφεύγει στις θετικές επιστήμες. Δεν καταλαβαίνω τον συσχετισμό, συγνώμη.

 

Είναι ένα μπέρδεμα που γίνεται πολλές φορές. Για να μπορέσουμε να μιλήσουμε για τη σχετικότητα της ισχύος, θα πρέπει πρώτα να έχουμε έναν κοινό ορισμό. Στη φυσική ως ισχύς ορίζουμε τον ρυθμό μεταβολής έργου ή αλλιώς το ποσό της ενέργειας που καταναλώνεται στη μονάδα του χρόνου. Για ένα καθορισμένο φυσικό σύστημα, ισχύς ορίζεται ως η ενέργεια στη μονάδα του χρόνου που προσδίδεται στο σύστημα από το περιβάλλον (ή αντίστροφα, αποδίδεται από το σύστημα του περιβάλλοντος).

Στο πνεύμα τι ορίζουμε ως ισχύς;

Ανάφερες στο παράδειγμα σου την ισχύ των μυών που μπορούν να σηκώσουν 10 τόνους. Εννοώντας δύναμη της φυσικής και όχι την ισχύ της φυσικής, λανθασμένα όμως γιατί οι τόνοι είναι μονάδα μέτρησης του μέτρου της αδράνειας(μάζα), της τάσης των σωμάτων να αντιστέκονται στη μεταβολή της κινητικής τους κατάστασης. Η διόρθωση μου ήταν για τους 10 τόνους και μόνο για αυτό, όχι για τα υπόλοιπα που λες.

Για να μιλήσουμε για την σχετικότητα της ισχύος, θα πρέπει να έχουμε ένα σαφή ορισμό και ένα αντικειμενικό σύστημα μέτρησης. Πράγμα λίγο δύσκολο, όσο αφορά πνευματικά χαρακτηριστικά. Για αυτό τέτοια θέματα οδηγούν εύκολα σε έντονες διαφωνίες.