DD/LG lifestyle

Γλυκά και αληθινά ναι.
Γλυκά, ωμά, σκληρά και αληθινά πως γίνεται να το κάνεις ?

 

Για παράδειγμα, έστω ότι τα έχει ψιλό-παρατήσει με την σχολή της.
Ενώ έχει ικανότητες, δυνατότητες κτλ. Αλλά λόγω κάποιον συσσωρευμένων
γεγονότων που την έχουν καταστήσει οκνηρή, έχει χάσει το ενδιαφέρον της.

Εκεί, εάν πας να την μαλώσεις, να την βάλεις τιμωρία, να της μιλήσεις
πραγματικά σκληρά και επιθετικά, όσο δίκιο και εάν έχεις, θα πάρει
αμυντική θέση και δεν θα δέχεται τίποτα, θα βρίσκει όλο δικαιολογίες.

Εάν όμως, την πάρεις αγκαλιά, της μιλάς γλυκά, με απαλό τόνο, από την
μια της τονίζεις τα προτερήματά της, αλλά εστιάζεις στα σφάλματα της,
τότε μπορείς να την πλάσεις.

Το ωμό και σκληρό, δεν σημαίνει αυταρχικό, ένταση στην φωνή κτλ
αλλά ένταση στο ενδιαφέρον, στην φροντίδα και καθοδήγησή της.

Και λέγοντας καθοδήγηση, ακόμα και εάν είναι ενάντια στο συμφέρον σου.

 

Εξαρτάται.

Αν τα έχει ψιλοπαρατήσει με την σχολή χωρίς να ξέρει και η ίδια το γιατί,
αν είναι γενικά αναβλητική,
αν είναι υποσυνείδητα τα φρένα της και δυσκολεύεται να τα ελέγξει,
αν προσπαθεί να είναι στα ανάλαφρα και στα ανεύθυνα μία ζωή,
ούτε το γλυκό ούτε το ξινό θα κάνει δουλειά φοβάμαι.

Σε αυτή την περίπτωση νομίζω χρειάζονται κίνητρα και μικρά βήματα και αποθέματα υπομονής μεγάλα και πάνω από όλα να την αγαπάς και να την νοιάζεσαι και σε κάποια πράγματα να επιμένεις σαν να είναι πραγματικά παιδί σου.

 

Ακριβώς, σαν παιδί σου.
Και όπως στο παιδί, έτσι και στην "κόρη" σου,
θέλει μέτρο το γλυκόλογο, ο έπαινος, το δώρο,
και μεγάλο βαθμό ενσυναίσθησης.

 

Εξαρτάται από την ψυχοσύνθεση και το χαρακτήρα της κάθε μιας.
Υπάρχουν μικρές με χαμηλή αυτοεκτίμηση και πολύ φιλότιμο, που μόνο στη σκέψη να δυσαρεστηθεί ο Μπαμπάκας χάνουν τη γη κάτω από τα πόδια τους.
Κατά την ταπεινή μου γνώμη αυτές έχουν ανάγκη από πολύ γλυκολογο, χάδι, ενθάρρυνση, για να μπορέσουν να ανοιχτούν, να εμπιστευτούν, να αγαπήσουν πρώτα απ' όλα τον εαυτό τους.
Υπάρχουν χαρακτήρες που έχουν ανάγκη την τιμωρία, και άλλοι που δεν μπορούν να λειτουργήσουν με το φόβο.
Αλλιώς θα αντιμετωπίσει ο Daddy έναν ευαίσθητο χαρακτήρα και αλλιώς π.χ. μια brat.
Το ίδιο άλλωστε δεν ισχύει και στην αγωγή των παιδιών στην οικογένεια, αλλά και των μαθητών στη σχολική τάξη;

Προσωπική και ταπεινή γνώμη πάντα.

 

Ακριβώς έτσι είναι.
Για αυτό εξάλλου τόνισα την ενσυναίσθηση.

Δεν υπάρχει μια πάγια πολιτική, τακτική ή/και στρατηγική.

Προσωπικά, πολύ πριν γίνω Πατέρας, είχα περάσει αρκετά χρόνια
να κάνω τον καθηγητή και μάλιστα σε ενήλικους. Το παράδοξο,
είναι ότι τα πραγματικά παιδιά ήταν πιο εύκολος περιπτώσεις.

 

Λογικό το βρίσκω.... Τα παιδιά δεν έχουν αναπτύξει τις άμυνες των ενηλίκων, είναι εύπλαστα...
Οσο "little" κι αν είναι ένα ενήλικο άτομο, θέλει πολλή προσπάθεια να το "σπάσεις"...

 

Τώρα πλέον είναι ξεκάθαρο, εξηγήσιμο, λογικότατο.

Όπως, επίσης, είναι πολύ πιο εύκολο να "σπάσεις" μια γυναίκα,
που δεν ξέρει τι είναι υ, δεν ξέρει τι είναι BDSM, διότι δεν έχει
προλάβει να έχει στερεότυπα, απαιτήσεις, φαντασιώσεις, θέλω,
αλλά απλά αφήνεται στο ταξίδι να δει που θα την πάει. Δεν έχει
στο μυαλό της ήδη προδιαγεγραμμένο προορισμό και διαδρομή.

 

Συμφωνώ.
Να προσθέσω όμως ότι μπορεί να ξέρει καλά τι είναι BDSM και υ, αλλά και πάλι να μην έχει στερεότυπα.

 

Δεν διαφωνώ καθόλου.

 

Αχ ειναι πανεμορφοοο   <3

 

Επισης συμφωνω σε ολα οσα ειπαν η White_Dream και ο MrEntropy