Σαδιστής ή ψυχοπαθής;

Αγαπητοί φίλοι, Είμαι καινούργια στην ομάδα, αλλά και στην κοινότητα, και ζητώ την κατανόηση και τη βοήθειά σας. Έγινα μέλος της ομάδας για να ζητήσω συμβουλή σχετικά με μία προσωπική μου ιστορία.

Τα τελευταία χρόνια ζω στο εξωτερικό. Πριν 8 μήνες γνώρισα έναν τύπο στο τίντερ. Ήταν διακοπές στην πόλη που μένω και ήταν η τελευταία του μέρα. Αρχίσαμε να μιλάμε το βράδυ με σκοπό να βρεθούμε την επομένη. Γάλλος, η συζήτηση στα γαλλικά. Αρχικά η όλη συζήτηση ήταν πολύ "τρυφερή" και "vanilla" για τα γούστα μου, κι επειδή βαριόμουν άρχισα να πετάω διάφορα kinky υπονοούμενα για να δω τι θα γίνει. Έπιασαν κατευθείαν στόχο. Η συζήτηση αγρίεψε απότομα, σκληρό σέξτινγκ, συζητούσαμε τι θα κάναμε την επομένη. Μου είπε ότι θα ήμουν η πουτάνα του, απάντησα ότι θα ήμουν η σκλάβα του, ότι θα του ανήκα και θα μπορούσε να κάνει ό,τι θέλει μαζί μου. Απάντησε, "από αυτή τη στιγμή μου ανήκεις". Την επομένη ενώ είχαμε ραντεβού το βράδυ με αιφνιδίασε το πρωί στο σπίτι μου, ήρθε για να με δει για 10 λεπτά και έμεινε 3 ώρες. Απόλυτη χημεία. Για πρώτη φορά στη ζωή μου ένιωθα ότι αυτό που ζω είναι αληθινό και όχι παιχνίδι ρόλων. Είναι διασώστης και ήξερε ακριβώς πώς να με "πνίξει", πώς να με χτυπήσει. Έκανε ό,τι ήθελα χωρίς καν να χρειαστεί να το πω. Να σημειώσω εδώ ότι κανείς από τους δύο μας δεν είχε καμία προηγούμενη εμπειρία με bdsm. Ήταν όλα ένστικτο (και αρκετό πορνό). Την επομένη έφυγε για την πατρίδα του, και υπέθεσα ότι αυτό ήταν και δεν θα τον ξαναδώ.

Όμως δυο μέρες μετά άρχισε τα μηνύματα ότι με θέλει. Κι έτσι ξεκίνησε ένα ιδιότυπο παιχνίδι μεταξύ μας που κρατάει μέχρι σήμερα. Άλλες φορές μηνύματα, άλλες φορές τηλέφωνο και βίντεο σεξ. Μοιραζόμαστε τα πιο διεστραμμένα πράγματα που θέλουμε να κάνουμε, κάθε φορά γίνεται και πιο άγριος. Επειδή το γουστάρω τόσο πολύ κάθε φορά μου αρέσει να τραβάω την κουβέντα και περισσότερο, χωρίς όρια, και ενθαρρύνω με τον τρόπο αυτό κάθε σαδιστική του επιθυμία. Ξαναλέω ότι δεν έχουμε προηγούμενη εμπειρία με bdsm, δεν έχουμε συζητήσει ποτέ τη σχέση μας με αυτούς τους όρους, δεν έχουμε θέσει όρια ούτε safewords. Επίσης δε συζητάμε ποτέ τίποτε πέρα από το σεξ - καμία κουβέντα για την πραγματική ζωή. Δεν ξέρουμε τίποτα ο ένας για τον άλλον, πέρα από μικρά ονόματα, πόλη και επάγγελμα.

Λίγους μήνες μετά την πρώτη μας συνάντηση επρόκειτο να ξαναέρθει. Συζητούσαμε για αυτή τη συνάντηση μήνες. Τελικά μία μέρα πριν ακυρώνει τελευταία στιγμή, με τη δικαιολογία ότι κάτι έτυχε στη δουλειά. Καταρρακώθηκα. Θεώρησα ότι ήταν ένα ψέμα, ένα κόλπο για να με τιμωρήσει, να παίξει μαζί μου και έκοψα κάθε επικοινωνία. Δεν απολογήθηκε ποτέ, υποστήριξε ότι όντως έλεγε την αλήθεια, και δεν τα παράτησε. Συνέχισε να μου τηλεφωνεί. Εγώ απαντούσα πάντα, αλλά πλέον διστακτικά. Η επικοινωνία αραίωσε. Από μερικές φορές την εβδομάδα, μιλούσαμε πλέον μια φορά το μήνα. Τελικά αποφάσισα να ξαναρχίσω το παιχνίδι πριν δύο μήνες. Κι έτσι η συνομιλία ξανάρχισε, όχι απλώς από εκεί που την είχαμε αφήσει αλλά πιο έντονη από ποτέ. Από την πρώτη στιγμή μου είπε ότι θέλει να πάω να τον δω. Επέμενα ότι πρέπει εκείνος να κάνει ένα βήμα εφόσον δεν ήρθε την προηγούμενη φορά. Προσπαθούσε διαρκώς να με χειραγωγήσει μέσα από αυτό το παιχνίδι εξουσίας ώστε να πάω εγώ. Εγώ αντιστεκόμουν, μέχρι που τελικά επικαλέστηκε θέμα χρημάτων. Ξέρω ότι δεν είναι ευκατάστατος - έχω δει και το σπίτι του στο βίντεο, ένα άθλιο δωμάτιο με μονό κρεβάτι. Με ρώτησε αν σοβαρολογώ ότι θέλω να ξανασυναντηθούμε, του απάντησα ναι, αλλά θα προτιμούσα να έρθει εκείνος. Από την πλευρά του ακόμα επιμένει να πάω εγώ (θα σκάσεις και θα κάνεις αυτό που σου λέω).

Από την πρώτη στιγμή έδειξε ότι φτιάχνεται με τη ζήλεια. Να τη νιώθει και να την προκαλεί. Ήμουν ξεκάθαρη ότι πήγαινα και με άλλους άντρες και πάντα με ρωτούσε να του πω λεπτομερώς τι κάνουμε. Μου έχει ζητήσει να του στείλω και βίντεο όπου πηδιέμαι με έναν άλλον. Λέει ότι τον φτιάχνει να ζηλεύει γιατί έτσι θέλει να πάρει εκδίκηση πάνω μου και να είναι πιο σκληρός και βίαιος. Επίσης του αρέσει να με αποκαλεί με "κτητικά". Είσαι δικιά μου, μου ανήκεις κλπ. Κι εγώ λέω το ίδιο, "σου ανήκω ολοκληρωτικά" κλπ.

Μια μέρα εκεί που συζητούσαμε του λέω ότι κάποιες φορές φαντασιώνομαι πως είμαι εγώ που τον έχω δέσει για αλλαγή, και ότι πηδιέμαι με κάποιον άλλον μπροστά του και εκείνος παρακολουθεί ανήμπορος και λιώνει από ζήλεια. Μου απάντησε ότι αυτό ακριβώς θέλει να κάνει μαζί μου. Να με βάλει να παρακολουθώ όσο πηδάει μια άλλη, για να με κάνει να ζηλέψω. Εγώ μόνο θα κοιτάζω χωρίς να πω κουβέντα. Θα ξέρω ότι χέστηκε για εκείνη κι ότι εμένα σκέφτεται. Εκείνος θα τελειώσει στο στόμα μου, θα διώξει την άλλη και θα με ξεσκίσει όπως ποτέ πριν για να μου δείξει ότι εμένα θέλει. Τον ρώτησα, θες αλήθεια να με πληγώσεις έτσι; Είπε ναι. Αυτή θα είναι η υπέρτατη απόδειξη ότι του ανήκω ολοκληρωτικά. Μου είπε ότι ξέρει ότι τον μισώ και τον θέλω ταυτόχρονα και αυτό του αρέσει. Μου είπε ότι θα με πηδήξει έτσι που θα διαλυθεί μέσα μου κάθε αμφιβολία, ότι θέλει εμένα και ότι χέστηκε για τις άλλες γκόμενες. Του είπα ότι είναι κακός και ότι τον μισώ. Όσο κι αν με μπερδεύει όλο αυτό, την ίδια στιγμή με φτιάχνει τρομερά.

Ιδού το πρόβλημά μου. Όλον αυτόν τον καιρό, και βάσει του ύφους των συζητήσεών μας, δε μπορώ να καταλάβω αν ο τύπος παίζει ρόλο, αν είναι σεξουαλικός σαδιστής ή αν είναι κλινικά ψυχοπαθής. Στις συζητήσεις μας δεν υπάρχουν όρια. Ώρες ώρες νιώθω ότι θέλει να καταστρέψει τελείως το σώμα μου, και την ψυχή μου. Ξέρει ότι τον φοβάμαι και γουστάρει, όπως κι εγώ. Μέχρι τώρα δεν ένιωσα ποτέ φόβο για τη ζωή μου, δε με έχει απειλήσει ποτέ. Πρόσφατα όμως συζητούσα με κάτι φίλους (εκτός κοινότητας) και μου είπαν ότι ο τύπος φαίνεται ψυχάκιας και να το βάλω στα πόδια. Έχω κατατρομάξει. Φοβάμαι ότι αν ξανασυναντηθούμε δε θα μπορέσει να συγκρατηθεί και μπορεί να μου κάνει ανεπανόρθωτη βλάβη. Για μένα αυτό είναι σα ναρκωτικό. Φτιάχνομαι υπερβολικά από τον αχαλίνωτο σαδισμό του, όμως σε καμία περίπτωση δε σκοπεύω να γίνω θύμα στα χέρια ενός ψυχοπαθή. Απολογούμαι για το σεντόνι, όπως επίσης και αν αυτά που γράφω ακούγονται αφελή στους πιο μυημένους. Είμαι ειλικρινά τρομερά μπερδεμένη και απελπισμένη. Από παιδί φαντασιωνόμουν αυτό ακριβώς το πράγμα, αυτός ο άνθρωπος μου προσφέρει αυτό ακριβώς που πάντα ήθελα στη ζωή μου, όμως τώρα που είναι πιο κοντά από ποτέ φοβάμαι τόσο πολύ ότι μπορεί να πληγωθώ ή ακόμη χειρότερα... Σας παρακαλώ, θα εκτιμούσα ιδιαίτερα τις συμβουλές σας, κυρίως εάν προέρχονται από άλλους σαδιστές. Ευχαριστώ πολύ!

 

Καλώς ήρθες !

Το εάν είναι ψυχοπαθής ή όχι, δεν πρόκειται να το καταλάβεις από τη διαδικτυακή εξομολόγηση των φαντασιώσεών του. –Πώς είναι στην καθημερινότητά του, δεν γράφεις. Σε τί βαθμό είναι κοινωνικά ενταγμένος, εάν έχει φίλους, οικογενειακούς δεσμούς, ενδιαφέροντα, όλ’ αυτά είναι στοιχεία που μπορούν να σε οδηγήσουν σε κάποια συμπεράσματα –και πάλι όχι ασφαλή.

‘Επειτα, αυτό που δεν καταλαβαίνω, είναι γιατί να τον υποψιάζεσαι ως ψυχοπαθή, από τη στιγμή που αμφότεροι, συναινετικά, παίζετε το ίδιο ακριβώς παιχνίδι, με τα ίδια μέσα και με τους ίδιους όρους. Θα σου φέρω ένα παράδειγμα, με βάση την αφήγησή σου. Του περιέγραψες μια φαντασίωσή σου, στην οποίαν αυτός είναι θεατής της ερωτικής σου πράξης με άλλον άντρα. Μόλις όμως αυτός δεν κάνει τίποτε περισσότερο από το ν’ αντιστρέψει την ίδια ακριβώς φαντασίωση, τότε τον αποκαλείς «κακό» και τον μισείς. Προσπάθησε να το εξηγήσεις αυτό, στον εαυτό σου.

Επιπλέον, απ’ ότι κατάλαβα, πλην μίας πραγματικής επαφής, η υπόλοιπη δραστηριότητά σας περιορίζεται σε online επικοινωνία. Πως είναι δυνατόν να ξανασυναντηθείτε (επομένως να εκθέσεις τον εαυτό σου στους κινδύνους που σε ανησυχούν), εάν τελικά δεν το επιλέξεις εσύ ;

Γενικά, μια καλή τακτική, σε σχέση με όσα πράγματα πιο πολύ σε φοβίζουν, παρά σε φτιάχνουν, είναι να παίρνεις δρόμο. Χώρια και από τις συμβουλές δικών σου ανθρώπων, μην αψηφείς τη διαίσθησή σου, αρκετά συχνά αποδεικνύεται σωστή.

Τέλος, ως προς την απορία σου, εάν δηλαδή ο τύπος παίζει ρόλο ή είναι όντως σεξουαλικός σαδιστής, το πρωτεύον ερώτημα είναι : -Εσύ τί από τα δύο θα ήθελες, στα πλαίσια αυτής της σχέσης ; Δεν το έχεις διευκρινίσει.

 

Ευχαριστώ πολύ για την απάντηση. Πολύ εύστοχα τα σχόλιά σου. Πράγματι, εστίασες σε θέματα που έχω σκεφτεί πολύ συχνά και με απασχολούν. Πολύ συχνά αυτό που κάνει είναι να "πιάνεται" από τις φαντασιώσεις μου και από τα λόγια μου και να τα διανθίζει, να φτιάχνει νέες πιο σκληρές φαντασιώσεις. Αυτό πάντα μου άρεσε σε εκείνον. Η υπέρμετρη σκληρότητα, η κτητικότητα, η έλλειψη ορίων, είναι όλα θέματα που εγώ έχω βάλει στο τραπέζι. Με χτυπούσε και ζητούσα παραπάνω.

Ίσως ήταν λάθος μου που του εξομολογήθηκα ότι ο φόβος με εξιτάρει. Ότι αυτό που τον κάνει να ξεχωρίζει από τους άλλους άντρες είναι ότι μου προκαλεί φόβο. Και είναι αλήθεια. Και από τότε που το είπα το επαναλαμβάνει διαρκώς "ξέρω ότι φοβάσαι και καλά κάνεις, δεν πρόκειται να δείξω κανένα έλεος, όσο και να παρακαλάς θα γίνομαι πιο σκληρός". Δεν ξέρω συνεπώς αν συνεχίζει να παίζει αυτό το παιχνίδι επειδή το γουστάρω εγώ ή επειδή στ'αλήθεια είναι επικίνδυνος.

Η ανησυχία μου πηγάζει από το γεγονός ότι δε γνωρίζω τίποτε άλλο για εκείνον, ώστε να δω ότι είναι ένας άνθρωπος με φυσιολογική ζωή. Προσπάθησα να τον ψάξω σε φέισμπουκ κλπ, αλλά δε βγαίνει τίποτα. Όταν είχε έρθει στην πόλη μου μου είχε πει ότι ταξίδευε με τους γονείς/αδέρφια του, επειδή δεν τους βλέπει συχνά. Μου έχει πει τι επάγγελμα κάνει, έχω δει το σπίτι του και το σπίτι του καλύτερού του φίλου όπου πηγαίνει να ξεκουραστεί μετά τις διανυκτερεύσεις στο νοσοκομείο. Και μέχρι εκεί. Δεν τολμούσα ποτέ να ρωτήσω τίποτε άλλο, από το φόβο ότι θα καταστρέψω όλη αυτή την ιστορία. Όταν ξεκινήσαμε να μιλάμε - πριν γνωριστούμε - η συνομιλία ήταν άκρως φιλική και μου έβγαζε ένα συμπαθητικό και νορμάλ προφίλ. Αυτό φυσικά δε λέει τίποτε. Όταν βρεθήκαμε από κοντά δεν ένιωσα κίνδυνο σε καμία στιγμή. Πάλι βέβαια αυτό δε λέει τίποτε.

Με εξιτάρει πολύ ο ρεαλισμός αυτής της επικοινωνίας, αλλά σε καμία περίπτωση δε θα ήθελα να πέσω θύμα κάποιου άρρωστου τύπου American Psycho. Θέλω να ξέρω ότι έχει συναίσθηση πως είμαι άνθρωπος με όρια, ότι θα σεβαστεί την σωματική μου ακεραιότητα και θα σταματήσει αν δει ότι δεν το αντέχω.

 

Καλώς όρισες!!
Το θέμα σου είναι απλό - αν θέλεις να το ζήσεις - δεν θα σε σταματήσει κανείς   Οι κοινότητες όμως έχουν το τεράστιο συν τις εμπειρίας, οπότε μπορούμε να βοηθήσουμε να ξεκαθαρίσεις τα δεδομένα και να τα λάβεις υπόψιν, αν θελήσεις, στην τελική σου αποφαση.
1. Κοινοί γνωστοί - αυτό το τεράστιο δεδομένο που η κάθε κοινότητα έχει, με τα καλά και τα άσχημα της, δημιουργεί ένα αρχικό πλαίσιο ασφαλείας. Εσύ δεν το έχεις.
2. Το διαδίκτυο δημιουργεί περσόνες και η μια σας συνάντηση δεν είναι αρκετή για να την σπασει. Μπορεί να είναι από σαδιστή, μεχρι κομπλεξικός που στην πράξη δεν θα κάνει τίποτα μέχρι πραγματικός ψυχακιας - δεν έχεις κανέναν τρόπο να επιβεβαιωθείς στο τι είναι τελικα.
3. Ένστικτο είναι καλό εργαλείο, μόνο που θολώνει αρκετά από την καυλα και τις επιθυμίες.
Συμπερασματικά - προσέχουμε για να έχουμε. Όταν αμφιβάλλουμε - επιλέγουμε το δικό μας γήπεδο - και οι τοίχοι βοηθάνε - αν το θέμα του είναι αποκλειστικά οικονομικό και εσύ μπορείς να ανταποκριθεις - κλείσε του εσύ τα εισιτήρια - το ίδιο κάνει ως έξοδο αλλά θα έρθει αυτός στην πόλη σου. Μην βουτάς στα βαθιά - βρες μια φιλη/φίλο που να ξέρει ότι τώρα είσαι μαζί του και πρέπει να τηλεφωνήσει/εις κλπ κλπ Η καυλα του κινδύνου και πάλι θα είναι εκει- αν αυτός είναι οκ θα το προχωρήσετε και θα είναι πανέμορφα. Η εμπιστοσύνη όμως δεν είναι δεδομενη, κερδίζεται και ο άλλος πρέπει να το καταλαβαίνει και να το σέβεται απολύτως (αυτό το τελευταίο είναι ένας σημαντικός δείκτης της ψυχικής υγείας    
Φιλιά και καλή επιτυχία σε ότι κανεις!!

 

Ευχαριστώ πολύ για την απάντηση. Αυτό σκέφτομαι να κάνω κι εγώ, αν συνεχίσει να επιμένει. Συνάντηση στην έδρα μου, ακόμα κι αν πληρώσω τα εισιτήρια, με φίλο που θα έχει το νου του. Να σαι καλά!  

 

Εκφράζεσαι εξαιρετικά, αλλά θα μου επιτρέψεις να παρατηρήσω ότι υπάρχει μια αντίφαση στα γραπτά σου. Λες, για παράδειγμα : «Θέλω να ξέρω ότι έχει συναίσθηση πως είμαι άνθρωπος με όρια». Παραπάνω όμως γράφεις : «Αυτό πάντα μου άρεσε σε εκείνον. Η υπέρμετρη σκληρότητα, η κτητικότητα, η έλλειψη ορίων». Θεμελιώδες λοιπόν, να του καταστήσεις σαφές αφ’ ενός ότι έχεις όρια, αφ’ ετέρου ποια είναι αυτά τα όρια. Ειδάλλως, απ’ όσο μπορώ να υποθέσω, ουσιαστικά τον ωθείς εσύ στο να υποδύεται έναν χωρίς όρια κυριαρχικό ρόλο (χωρίς να είμαι απόλυτα βέβαιη ότι πρόκειται για ρόλο, εικάζω όμως ότι περί αυτού πρόκειται, εκατέρωθεν). Όσο λοιπόν εσύ ρητά δηλώνεις ή με τη στάση σου υποδηλώνεις έλλειψη ορίων, τόσο αυτός οφείλει ν’ αντεπεξέρχεται στις ανάγκες του αντίστοιχου δικού του ρόλου. Όλ’ αυτά βέβαια, στο επίπεδο μιας online παιγνιώδους επικοινωνίας, είναι ανέξοδα, ανώδυνα, ακίνδυνα και –για όσο εξακολουθείς να κάνεις κέφι- ευχάριστα.

Γράφεις επίσης ότι δεν τολμάς να του κάνεις προσωπικές ερωτήσεις, από το φόβο ότι θα καταστρέψεις όλη αυτή την ιστορία. Θα πρέπει να ξεκαθαρίσεις στον εαυτό σου : -Μέχρι που θα ήθελες και μέχρι που φαντάζεσαι ότι θα μπορούσε να φτάσει αυτή η ιστορία ; Εάν πρόκειται απλά να διατηρήσετε μια διαδικτυακή επικοινωνία για την εκτόνωσή σας, με άγνωστο ορίζοντα, τότε όντως, δεν έχει ιδιαίτερο νόημα να δαπανήσεις ενέργεια, εκφεύγοντας από τα στενά όρια του συγκεκριμένου παιχνιδιού (διότι σ’ αυτήν την περίπτωση δεν μιλάμε για κάτι περισσότερο από παιχνίδι). Απλά θα χαλάσεις το χρόνο σου και το όλο «κλίμα». Εάν όμως σκοπεύεις να βρεθείτε ξανά από κοντά, τότε είναι στοιχειώδες να γνωρίζεις με ποιόν άνθρωπο πρόκειται να συναντηθείς (-πόσο μάλλον να συνευρεθείς σεξουαλικά, ε  .

Στάθμισε λοιπόν, τι φοβάσαι περισσότερο, μην τυχόν χαλάσει η online επαφή σας, εξαιτίας κάποιων προσωπικών/διερευνητικών ερωτήσεων ή μήπως, από κακή σου τύχη, καταλήξεις να βρεθείς από κοντά με κάποιον πραγματικά επικίνδυνο, εάν όντως είναι επικίνδυνος.

Πάντως, το «σεξουαλικός σαδιστής» προσωπικά δεν μου λέει τίποτε ούτε θα κατέτασσα κάποιον σε κατηγορία υψηλής επικινδυνότητας εξ αυτού και μόνο του λόγου. Πολύ περισσότερο θα φοβόμουν πχ έναν τύπο που χτυπάει το σκύλο του –και δυστυχώς κυκλοφορούν πολλοί τέτοιοι και τους βλέπουμε καταμεσής του δρόμου. Με τέτοιον ψυχοπαθή δεν θα ήθελα όντως να έχω ούτε καλημέρα, βδελύσσομαι και καταφρονώ, απεχθάνομαι και μισώ, αλλάζω πεζοδρόμιο και φτύνω καταγής, εάν όχι και κατάμουτρα, ευκαιρίας δοθείσης.

 

θεωρω οτι αυτος που εχει την θεση του Κυριαρχου πρεπει να σε κανει να νιωθεις ασφαλης. Να σκεφτεται και αυτη την πλευρα και να την καλλιεργει, αλλιως ολα ειναι ανεξελεκτα. Ομορφα μεν πηγαια αλλα ανεξελεκτα.

Εσεις το εχετε αφησει χωρις ελεγχο, εσυ καντω ναι, αυτος επρεπε να σε εξασφαλιζει να σκεφτεται για σενα .

Παρολα αυτα γιατι δε το συζητας μαζι του, να πεις το φοβο σου αντι να ρωτας εμας?

Την απαντηση την ξερεις εξαλλου και το ερωτημα απλα θελεις να σε ηρεμησει, δεν εχει πρακτικη αξια. Θεωρω.

Η καυλα, η πηγαια καυλα δυσκολα περιοριζεται απο το μυαλο, αν αυτο ειναι απαιδευτο.

 

Φοβάμαι ότι το πορνό έχει θολώσει την αντίληψη των ανθρώπων σχετικά με τα όρια. Φταίω κι εγώ πολύ εδώ. Θέλω να το συζητήσω, και θα αναγκαστώ να το κάνω. Φοβάμαι όμως ότι θα καταστρέψω αυτό το πηγαίο και το ανεξέλεγκτο. Ότι τώρα τον εξιτάρω, αλλά αν τον επαναφέρω στην πραγματικότητα θα γίνω βαρετή.

 

Δε το νομιζω καθολου να γινεις βαρετη μαλλον αρτιμελης..... λες να το νιωθω λιγοτερο επειδη εχει ασφαλεια συνεση και αποδοχη

 

Αγαπητή Gloriana, ευχαριστώ και πάλι για τη σωστή τοποθέτηση. Και πάλι πολύ ορθά εντοπίζεις τις αντιφάσεις μου. Υποθέτω όμως ότι είναι αυτό το στοιχείο που με ελκύει τόσο πολύ σε αυτή τη σχέση. Ότι το θέλω και/επειδή το φοβάμαι. Δεν αποφεύγεται όμως η σοβαρή συζήτηση. Ελπίζω μόνο για το καλό όλων μας να αντεπεξέλθει στο ύψος των περιστάσεων.

 

Όχι μόνο σεξ, και πνίξιμο και ξύλο, και χωρίς να έχει κανείς "καμία προηγούμενη εμπειρία με bdsm".

Trolls gonna troll, just don't feed them.