Σαδιστής ή ψυχοπαθής;

2 ερωτήσεις αν επιτρέπεις. ( Οι ακόλουθες τρεις δηλαδή )

1) Η περίπτωση να συναντηθείτε και να μην κάνει κούκου ο ένας στον άλλο ( ή σ' έναν απ' τους δυο ), πέρασε απ' το μυαλό σου ?
2) Η περίπτωση να κάνει κούκου ο ένας στον άλλον, μα ο "ακραίος" σαδιστής, όπως και η "ακραία" μαζοχίστρια, στο δια ταύτα, να πάνε για croissant, πέρασε απ' το μυαλό σου?
3) Αν κάποιος είναι psycho, δεν πα να τον γνώρισες σε συγκέντρωση του κατηχητικού σε παρέα φίλων. Δε πα να φαίνεται ο πιο συγκρατημένος άνθρωπας του κόσμου. Δε πάει, χίλια δεν πάει. Αν είναι να συμβεί το πατατράκ, θα συμβεί ( Μην ξεχνάμε ότι εκείνα τα "απίθανα", που συμβαίνουν μονάχα στους άλλους. Ήταν κάποτε και δική τους σκέψη, δηλαδή ότι σε κείνους δεν θα συνέβαιναν ποτέ, αλλά μονάχα σε κάποιους άλλους. Τουτέστιν, η σύνεση δεν είναι ποτέ αρκετή. ).

Ώρα καλή στην πρύμνη σου και αέρα στα πανιά σου.  

 

Καλησπέρα και ευχαριστώ για τις ερωτήσεις!

1. Έχουμε ήδη συναντηθεί, και κάναμε πολύ κούκου ο ένας στον άλλον. Γι'αυτό άλλωστε συνεχίζουμε την επικοινωνία.  

2. Μέσα για κρουασάν, αλλά φοβάμαι ότι δεν υπάρχει τέτοια διάθεση από την άλλη πλευρά.

3. Έχεις απόλυτο δίκιο. Κανείς ποτέ δε μπορεί να είναι σίγουρος. Όμως γι'αυτό απευθύνω το ερώτημά μου στα έμπειρα μυαλά σας, μήπως τυχόν αποφύγουμε το "αφού τα βλεπες, καλά να πάθεις".  

Καλό βράδυ εύχομαι!!!  

 

Το ότι τον γνώρισες ψες βραδυ, του είπες που μένεις και σου ήρθε τάχα για ένα γεια από το πρωί για 10 λεπτά κ έμεινε 3 ώρες και κάνατε άγριο σεξ κ πνιξιματα κ τετοια, Αντε να το απόδοση στην καυλα σου, αλλά οφείλω ν σου πω ότι εκτεθηκες στον υπέρτατο κίνδυνο που μπορουσες.
Και οκ, ήσουνα τυχερή κ δε σε έπνιξε την πρώτη φορα.
Αν θέλεις να σε πνίξει τη δεύτερη φορα, ναι πλήρωσε του τα εισητήρια να έρθει να το κανει.
Στο χέρι σου ειναι....
Επισης, πόσο είσαι σίγουρη ότι δεν ξέρει ήδη τα πάντα για σένα ακόμη κ αν εσύ δεν του έχεις πει τιποτα;
Σορρυ, αλλά φοβάμαι ότι λειτουργείς υπερβολικά ανωριμα...

 

Δεν υπαρχει καμια εντελως ασφαλης μεθοδος. Ο John Wayne Gacy ειχε και φιλους και κοινωνικο κυκλο και παρα ταυτα ηταν κατα συρροην δολοφονος με δεκαδες θυματα. Κανενας δεν το ειχε υποψιαστει.

 

Σαφώς ποτέ δε μπορείς να γνωρίζεις με ασφάλεια μέχρι να γίνει το κακό. Υπάρχουν ωστόσο συχνά κάποιες ενδείξεις, red flags, που μπορούν να λειτουργήσουν προειδοποιητικά. Απευθύνθηκα στην πιθανή εμπειρία των μελών της κοινότητας με αντίστοιχα περιστατικά, που ενδεχομένως θα μπορούσαν να με διαφωτίσουν για τη δική μου περίπτωση.

 

Καλός ο φόβος και το άγνωστο, άκρως διεγερτικά και τα δύο,
αλλά και η ελαχιστοποίηση του κινδύνου δεν βλάπτει.

Οπότε:
1) Ζητάς πάντα τηλέφωνο
2) Συλλέγεις όσο περισσότερα ψηφιακά ίχνη μπορείς (προσωπικά μου έχει τύχει να μου ζητήσουν και ταυτότητα)
3) Τα μοιράζεσαι με ένα άτομο εμπιστοσύνης σου, που σε ξέρει καλά.
4) Ραντεβού σε δημόσιο χώρο, όπου είναι ενήμερος κάποιος δικός σου
5) "Share location" με κάποιον δικό σου
6) Έχεις έτοιμο κάποιο σενάριο διαφυγής, πχ μετά από 1 ώρα ή ανά μια ώρα, σε παίρνει κάποιος τηλέφωνο
και έτσι βρίσκεις πρόφαση να φύγεις ή απλά λες ήταν ένας γνωστός

Χάνεται κατά πολύ ο φόβος και το άγνωστο, και εάν το
παρακάνεις, έχεις μεγάλη πιθανότητα να βγεις εσύ ως
ψυχοπαθής στο τέλος. Μην ξεχνάμε το άκρως διδακτικό
ανέκδοτο με το ... "άντε γ@μ#σου εσύ και ο γρύλος σου".

 

Και να ξεκαθαρίσεις και να ζητήσεις την ύπαρξη safeword να προσθέσω.

 

Και safe-gesture ... σε περίπτωση χρήσης κάποιου φίμωτρου!!!

 

Εγώ θα πρότεινα στην προκειμένη κατάσταση να αποφευχθούν τα δεσιματα και τα φίμωτρα. Είναι άλλο λεβελ εμπιστοσύνης από αυτό του συγκεκριμένου πλαισίου.

 

Καλησπέρα και πάλι!

1. Έχω το τηλέφωνό του. Από whatsapp επικοινωνούμε αποκλειστικά.
2. Έχω προσπαθήσει να κάνω background check αλλά δεν κατέληξα πουθενά, πέρα από ένα snapchat που δεν ήταν καμία βοήθεια. Πλέον το facebook εμφανίζει όλες τις επαφές σου στους προτεινόμενους φίλους, αλλά τζίφος. Η πιθανότητα να μην έχει λογαριασμό σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι ένας από τους βασικούς λόγους που φοβάμαι μην παίζει κάτι ύποπτο. Όποιους πιθανούς ή πραγματικούς εραστές φρόντιζα πάντα να τους ξετρυπώσω, ώστε να ξέρω με ποιον έχω να κάνω. Εδώ όμως αδιέξοδο.
3-6. Αυτά είναι όντως πράγματα που έχω συζητήσει με τους φίλους μου και που κάνω όποτε συναντώ κάποιον για πρώτη φορά. Αυτά βέβαια είναι εύκολα όταν γίνονται στην έδρα σου και όχι σε μια ξένη πόλη.

Το ανέκδοτο με το γρύλο είναι κάτι που μου έχει συμβεί πολλάκις στη ζωή μου. Ξέρω ότι και από την πλευρά του ίσως είναι η δική μου περσόνα που μπορεί να του φαίνεται ψυχοπαθής. Την πρώτη φορά που γνωριστήκαμε άλλωστε μου είπε ότι είμαι τρελή. Ανταπέδωσα τη "φιλοφρόνηση". Καμιά φορά όμως δεν ξέρεις που σταματάει το αστείο και που αρχίζει το σοβαρό.

 

Αν δεν είσαι troll (το ξαναλέω: Αν δεν είναι troll-ιά όλο αυτό) και τα γράφεις σοβαρά, θα ήθελα απλά να σου επισημάνω το εξής:

Περιγράφεις μια ιστορία αρκετών μηνών, όπου η δια ζώσης επαφή ήτανε κάτι λίγες ώρες.

Το σημαντικότερο όμως, είναι ότι όπως περιγράφεις την κατάσταση (καθώς αναφέρεις ότι ζείτε σε διαφορετικές χώρες, δεν τον βρίσκεις πουθενά, κλπ, κλπ),
δεν προβλέπεται να υπάρχει παρόμοια (από κοντά) επαφή στο εγγύς μέλλον.

Αφού λοιπόν είναι όλα τόσο δύσκολα, και μπορεί να είναι καλές οι διαδικτυακές και από το υπερπέραν ¨σχέσεις¨, πλην όμως αυτές καλύπτουν σίγουρα μόνο ένα μικρό κομμάτι από τα θέλω σου (και του):

Μήπως είναι καλύτερα να κοιτάξεις να προστατεύσεις τον εαυτό σου (όχι τόσο σωματικά, όσο ψυχολογικά), και να τη σταματήσεις εδώ την όλη φάση;
Και να άφηνες τα ερωτήματα του τι μπορεί να είναι αυτός ο τύπος αναπάντητα;

Φιλικά ..