Τα όρια του υποτακτικού

Αυτά τα "μαλακά" όρια κατ' ουσίαν δεν είναι όρια, είναι φοβίες που ενδόμυχα το υποτακτικό μέρος θέλει να ξεπεράσει και δεν μπορεί μονάχο του.

 

Τι εμποδίζει ένα άθεο και ένα καθ ' οιονδήποτε τρόπο ένθεο, συμβατούς κατά τα άλλα, να σχετιστούν ασύμμετρα, συμφωνώντας απο κοινού πως το πεδίο της θρησκείας και της στάσης του καθένα απέναντί της θα μείνει έξω απο το πλαίσιο της ασυμμετρίας;

 

Μπορεί να είναι πολλά πράγματα, δεν υπάρχει γενική ερμηνεία και δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν μαλακά όρια ή ότι δεν βαραίνουν σε μια σχέση. Μιλάμε λοιπόν, παραδεχόμαστε να μιλήσουμε, μόνο για σκληρά όρια. Και για αυτά, αντλώντας από mainstream παραστάσεις όπως πχ το κάπνισμα και το σπάσιμο του προφυλακτικού. Μάλιστα     

Εχμ, συγνώμη, lego είναι τα κομμάτια της προσωπικότητας του καθενού; Πετάμε μερικά στην άκρη ειδικά για να σχετιστούμε και όλα είναι εντάξει; Αλά κάρτ το έχουμε ή πώς;

 

Η φιλοσοφία και η στάση ζωής ενός ανθρώπου ουδέποτε μπορεί να αποκλειστεί και να εξοβελιστεί από μια σ χ έ σ η, ίσως μόνο για ένα μικρό χρονικό διάστημα, πάνω στην κάψα των πρώτων ημερών. Μόνο σε session, σε play και σε τέτοια πράγματα δεν παίζει κεντρικό ρόλο. Στις σχέσεις προσερχόμαστε ολόκληροι και όχι κατακερματισμένοι και η φιλοσοφία και στάση ζωής, είναι στον πυρήνα αυτού που ο καθένας φέρει σε μια σχέση. Όλα αυτά διέπουν γενικά τις ερωτικές σχέσεις, ίσως στις Κ-υ σχέσεις που τα πράγματα μπορούν να είναι ξεκάθαρα, θα έπρεπε να τις διέπουν ακόμη περισσότερο.

Σε πιο απλά παραδείγματα. Αν κάποιος είναι vegan και πίσω από αυτό έχει μια σημαντική γι αυτόν, συμπαγή και συνεκτική φιλοσοφία και στάση ζωής που τον οδήγησε εκεί, κοινώς είναι μέσα στο σύστημα των αξιών του, δεν θα μπορέσει να συνεννοηθεί με τον Άρχοντα της Βάρης. Άντε κανένα session και πολύ τους είναι. Άρα εκεί δεν έχει κανένα νόημα η συζήτηση για όρια και όρους, γιατί είναι σαφές ότι στα session και στα play, με αγνώστους και ημιαγνώστους, ο καθένας βάζει απολύτως αυστηρά όρια για το τί δεν κάνει. Αν τώρα είναι κάποιος χορτοφάγος, χωρίς άλλες προεκτάσεις γιατί του αρέσει απλώς το μαρούλι και το ίδιο κάνει και η ξαδέλφη του η Ντένη, αυτός μια χαρά μπορεί να πάει να γνωρίσει νέες γαστριμαργικές απολαύσεις με τον Άρχοντα της Βάρης.

Αυτό που θέλω να πω, είναι ότι έχουμε διάφορες απόψεις ή και γούστα ίσως λόγω προκαταλήψεων και ελλιπούς ενημέρωσης. Αυτά θα τριφτούν στη διάδρασή μας με τον Άλλον και μπορεί να μαλακώσουν ή/και ν' αλλάξουν. Αλλά σίγουρα έχουμε κάποιες βασικές αξίες και αρχές, που διέπουν το βλέμμα προς τον κόσμο. Ε, οι μεν πρώτες πρέπει να είναι κοινές, οι δε δεύτερες τουλάχιστον να είναι συμβατές στο ζεύγος για να υπάρξει μια κάποια ελπίδα να επιβιώσει η σχέση.

 

Δεν θα σχολιάσω τίποτα εδώ, δεν αξίζει.

Δεν τα πετάμε στην άκρη, τα σεβόμαστε ...
Προτιμάς το ταμπλ ντοτ;

 

Δεν είναι ένδειξη σεβασμού να μένουν έξω από τη σχέση κομμάτια της προσωπικότητας του έτερου είναι ένδειξη αδυναμίας απαρτίωσης σε πραγματικές συνθήκες. Ούτε ταμπλ ντ οτ, ούτε αλά κάρτ, προτιμώ την επιλογή πάρτνερ για παιχνίδι, Κ, συντρόφου με κριτήρια που και το BDSM ευνοούν και τα πρόσωπα ικανοποιούν. Γίνεται, μπορώ να το πω με κάποια βεβαιότητα, δεν μιλώ υποθετικά  

 

Η φιλοσοφία και η στάση ζωής δεν διασταυρώνονται υποχρεωτικά σε μια σχέση, μπορούν κάλλιστα να πορεύονται παράλληλα χωρίς να επηρεάζεται η σχέση, αρκεί να υπάρχει αλληλοσεβασμός των πεποιθήσεων εκάστου.
Στα νιάτα μου είχα σχέση με μια Κνίτισσα. Κόκκινη αυτή, ροζ εγώ , μια χαρά τα πηγαίναμε , έχοντας συμφωνήσει να αφήσουμε τις πολιτικές μας διαφωνίες έξω απο την σχέση μας, οι δε αιτίες που φθαρήκαμε και χωρίσαμε δεν είχαν καμιά απολύτως σχέση με τις διαφορές κκε και κκε(εσ) ουτε με την διαφορά νοοτροπίας που μας είχε οδηγήσει στην συγκεκριμένη για τον καθένα πολιτική επιλογη..

 

@underherfeet

Α, εσύ μου φαίνεται δεν θέλεις να συνενοηθούμε, ούτε όταν συμφωνούμε  

Τί μου λες "Κνίτισα" παιδί μου; "Κνίτης" ήτανε και ο Τσίπρας στα νιάτα του, μη σου πω και ο θέμος του θέματος!

Δεν μιλάω καν για νοοτροπίες που λες εσύ, μιλάω για αξίες που ορίζουν τον πυρήνα του βλέμματος του κάθε ανθρώπου, από μια ηλικία κανονικης ενηλικίωσης και μετά (στην ελλάδα μεταξύ 50 και 60). Δες ξανά λίγο το παράδειγμα με τους vegan, δεν το ανέλυσα για πλάκα...

Και εν πάση περιπτώσει, για να μην το συνεχίζουμε εδώ, επειδή νομίζω στους μεταξύ μας διαλόγους αλλά και σε διάφορα νήματα αναδεικνύεται μια αντίθεση μεταξύ μελών που πορεύονται με την πεποίθηση ότι οι άνθρωποι έχουν ιδιότητες (βολεύει-δε βολεύει) και μεταξύ άλλων μελών που πορεύονται με την πεποίθηση ότι οι άνθρωποι έχουν απλώς συμπεριφορές (ή και ιδιότητες, όταν βολεύει) ας κανονιστεί ένα φιλοσοφικό ραντεβού να μαλλιοτραβηχτούμε να ησυχάσουμε    

 

Τα όρια του υποτακτικού πρέπει να συζητηθούν με την ποικιλία τους στο μυαλό.

Έτσι λοιπόν σε μερικούς τομείς ενα υ μπορεί να σκίζει, να σπάει τα ρεκόρ, παρέχοντας απείρου κάλους συγκινήσεις στο Κ του και σε άλλους τομείς να πατώνει, να τρέχουν τρεις στο στίβο και να βγαίνει τρίτο  , παρέχοντας απείρου κάλους σπάσιμο νεύρων και άλλων στο Κ του.

Ετσι λοιπόν, χρειάζεται μια καλή συνέντευξη από μεριάς Κ προ καταναλώσεως, να παρακάμψει προσωρινά τον αυθορμητισμό των ενστίκτων, ώστε να ξέρει τι προοπτικές έχει το υ και πόσο πολύ μπορεί να τραβήξει το σκοινί ( αυτό δεν κάνουμε εδώ; ), με το ελάχιστο, μη διασκεδαστικό, για το υ κόστος.

Γιατί κόστος γλυκά μας σουμπικά, βδσμ είναι εδώ, να το περιμένετε, θα έχει  

Στην σούμα κρίνονται τα Κ, ουχί επιμέρους  

 

Μια μικρη σχολιαστικη πινελια: αυτογνωσια θα πει γνωση του εαυτου μου, σωστα  
Μονον που μιλαμε για τον εαυτο που ειμαι (μεχρι) εκεινη τη στιγμη.

 

@elfcat
Να με συγχωρείς δηλαδή, αλλά στην ελλάδα ζούμε, αν είναι να ξενιτευτώ ή να γεράσω μέχρι να βρώ κανα χριστιανο του οποίου οι αξίες που ορίζουν τον πυρήνα του βλέμματος του να συμβαδίζουν με τις αξίες που ορίζουν τον πυρήνα του βλέμματος μου για να σχετιστώ, γάμα τα με μεγάλα γράμματα.

 

Επειδή είσαι από τους καλύτερους χειριστές της γλώσσας που γνωρίζω (όχι μόνον εδώ μέσα αλλά γενικά),
θεωρώ ότι με το απλοϊκά εννοούσες όντως απλοϊκά και όχι απλά.  
Και έρχομαι να διαφωνήσω και να πω ότι θεωρώ ότι τα είπα απλά και καθόλου απλοϊκά.
Και νομίζω πως όντως δεν είναι απλοϊκά τα πράγματα αλλά από ένα στάδιο και μετά είναι fucking απλά.

Τα ζουμπουρλά υ μπορούν να υπάρχουν κάλλιστα αφού πολλοί Κ δεν έχουν κανένα θέμα με αυτό. Τουναντίον
ενίοτε  
Τα περί "Κ που δεν μιλάνε" ή υ "που μασαμπουκιάζουν κρυφά" τα θεωρώ τόσο εφηβικά παιχνίδια που ούτε καν θέλω να πω κάτι.
Έχω προσωπική εμπειρία από Κ που ήθελε να γίνω χορτοφάγος.
Το πρόβλημα κατά τη γνώμη μου δεν ήταν ποτέ ότι ήθελε να γίνω. Το πρόβλημα ήταν ότι εγώ δεν μπόρεσα να καταλάβω γιατί το ήθελε αυτό και εκείνος δεν μπόρεσε ποτέ να μου γεμίσει αυτό το κενό αντίληψης/κατανόησης.
Και αυτό ήταν πρόβλημα όχι για το τι βάζω στο πιάτο μου, σιγά...
Αλλά ήταν πρόβλημα γιατί σηματοδοτούσε μια γέφυρα επικοινωνίας γκρεμισμένη.

Τα ερωτήματα όμως που έχουν σημασία είναι:
- Τι κάνει ένα παμφάγο υ, που για αυτό το να τρώει κρέας είναι δομικό στοιχείο της κοσμοαντίληψής του με έναν χορτοφάγο Κ;
- Τι κάνει ένα υ με έναν αλλόθρησκο Κ, αν η θρησκεία του υ είναι τόσο δομικό στοιχείο της κοσμοαντίληψης του;
- Τι κάνει ένα άθεο υ (ένα εύστοχο παράδειγμα που έθεσε η @rosenrot ) με έναν βαθιά θρησκευόμενο Κ;

Με τι κριτήρια επέλεξαν ο ένας τον άλλο;