Σεξουαλική διαπαιδαγώγηση και Bdsm

Αυτό που έμαθα είναι ένα μεγάλο μάθημα, και το εφάρμοσα, σχεδόν ασυνείδητα, το αντίθετο θα μου έσπαγε τα νεύρα:

Μην ανακατεύεσαι. Στήριξε διακριτικά. Ο καθένας ζωγραφίζει τον δικό του πίνακα.

 

Θυμάμαι αυτό το σχετικό νήμα, Estelwen, ίσως έχουμε κι άλλα.

Καλά Χριστούγεννα κι από μένα  

 

Σ' ευχαριστώ πολύ, θα το μελετήσω λίγο πριν πω τη γνώμη μου.

 

Αυθεντικότητα, αποδοχή, οριοθέτηση.

Το παιδί δεν κινδυνεύει από την πληροφόρηση, αλλά από την παραπληροφόρηση. Σημασία έχει και το σωστό τάιμινγκ. Δεν έχει νόημα να πεις στο παιδί κάτι που δε μπορεί να συλλάβει, αλλά ούτε να υποτιμάς τη νοημοσύνη του.

Οι γονείς οφείλουν να εξασφαλίσουν ότι η ιδιωτική τους ζωή θα παραμείνει ιδιωτική. Τα παιδιά οφείλουν να μάθουν να το σέβονται. Άλλο είναι να ικανοποιείται η γνήσια περιέργεια των παιδιών, άλλο η κουτσομπολίστικη αδηφάγα διάθεση.

 

Ένα δύσκολο θέμα προς συζήτηση. Θα πρότεινα πριν βιαστείτε να απαντήσετε, να διαβάσετε πρώτα τις απαντήσεις των προηγούμενων.

 

Ναι, φυσικά αν είχε προδιάθεση είτε προς Κ είτε προς υ, θα του μιλουσα για όλα.

 

Ναι...να πας να κανεις σεξουαλλική διαπαιδαγώγηση στο παιδί που στις μέρες μας,παίζει να ξέρει και παραπάνω από 'σένα. 
Ένα παιδί σήμερα έχει πρόσβαση σε πληροφορίες με χίλλιους τρόπους.Η δουλειά των γονιών έχει ολοκληρωθεί εκεί που το έχουν μάθει να φιλτράρει τις πληροφορίες σωστά,να κρίνει και να αυτοπροστατεύεται.
Είχα εγώ ποτέ συζήτηση με το πατέρα μου ή τη μητέρα μου για το σεξ;Θα ήθελα να έχω;Σε καμία περίπτωση.Οι γονείς είναι γονείς,δεν είναι φίλοι μου,κι ούτε κι αν ποτέ κάνω παιδιά,θα είναι τα φιλαράκια μου.Ναι να μιλάμε για θέματα υγείας και πρόληψης χωρίς ταμπού αλλά για σεξουαλλικές επιλογές δε θα ένιωθα ότι έχω το δικαίωμα να επέμβω και δε παίρνει συμβουλές το θέμα αφού είναι καθαρά προσωπική υπόθεση.Ένας γονιός οφείλει να στηρίζει το παιδί,να το μαθαίνει αλλά και να το αφήνει ελεύθερο να εξερευνά και να πάρει όποια κατεύθυνση θέλει εκείνο.

 

Προσωπικά διαχωρίζω τις ηλικίες ενός ¨παιδιού¨ που δια-παιδαγωγείται:
Στην παιδική, την εφηβική και την νεανική ηλικία.

- Για την παιδική ηλικία δεν το συζητάω καν ότι θα γινότανε συζήτηση περί BDSM, γιατί πολύ απλά ότι κι αν έχει δει και ακούσει μέχρι τότε ένα παιδί γενικά για το sex, το έχει σίγουρα πολύ θολό στο μυαλό του. Μάλλον θα το μπέρδευε ακόμη περισσότερο τέτοια συζήτηση.
- Για την εφηβική, εάν δεχόμουνα τέτοια ερώτηση για συζήτηση (καθώς παρόμοια κουβέντα δεν θα άνοιγα από μόνος μου), θα ήμουνα και πάλι πολύ προσεκτικός τι θα πω, και θα βασιζόμουνα στο τι ήδη ξέρει, προσπαθώντας να αποσαφηνίσω αυτά και όχι να δημιουργήσω καινούργια ερωτήματα, (π.χ. για τα φετίχ που μπορεί να υπάρχουνε στο BDSM). Σε κάθε περίπτωση, η όποια συζήτηση θα γινότανε έχοντας στο πίσω μέρος του μυαλού μου το ότι ο οποιοσδήποτε έφηβος έχει την τάση της αμφισβήτησης στο οτιδήποτε κι αν του πει ένας γονιός.
- Για την νεανική ηλικία, (μετά τα 17, 18 δλδ), εννοείται ότι θα συζητούσα, όχι για καθοδηγήσω ο ίδιος στο να στραφεί ή όχι σε αυτό το είδος ερωτισμού, αλλά περισσότερο για να δώσω ερεθίσματα σκέψης και απάντησης από μόνο του στα όποια ερωτήματα έχει.


Ps: Μια άσχετη παρατήρηση, καθώς το διαβάζω πολύ συχνά, ότι οι παλαιότερες συζητήσεις στα νήματα ήτανε πολύ ¨καλύτερες¨ από τώρα.
Ότι υπάρχουνε φυσικά ¨διαμάντια¨ είναι σίγουρο, (έχει και σχετικό νήμα), αλλά στο σύνολό τους, δεν μπορώ να συμφωνήσω στο ότι τα ¨παλιά¨ ήτανε ¨καλύτερα¨.
Κι αυτό γιατί τα μέλη, ναι μεν ήτανε λιγότερα και γράφανε πολύ πιο αραιά,
αλλά σε καμία περίπτωση δεν είχανε τόσο εύστοχες τοποθετήσεις όσο αυτές που παρατηρώ τα τελευταία χρόνια στα διάφορα νήματα (ακόμα κι από τους νεοεισερχόμενους).

 

Σαν γονιος, πατερας αυτο που κανω ειναι μαθαινω το γιο μου της θεμελιωδης αρχες που εγω εχω ενσωματωσει στην ζωη μου : να αμφισβητει , να κρινει , να ειναι δικαιος, τιμιος , να ενεργει να μην τεμπελιαζει και να προσπαθει παντα για το καλυτερο, να μαθαινει , να αποδεχεται το διαφορετικο πριν το κρινει. Η μαθηση δε ειναι μονο κηρυγμα αλλα και πανω απο ολα παραδειγμα.

Απο κει περα το τι θα κανει στην ζωη του ειναι δικια του δουλεια ... και των αρχων που ελαβε απο την οικογενεια του σε θεματα οπως θρησκεια, σεξ , σχεσεις
Εγω θα παρακολουθω παντα για να τον συμβουλεψω να τον σηκωσω να τον μαζεψω ειτε ειναι 8 ειτε 18 ειτε 108

Θα ηθελα να μαθει πρωτα τα της κοινωνιας και μετα μεσω της λογικης να οδηγηθει οπου θελει εκεινος. Το οτι ειμαι αθεος εγω σημαινει οτι θα πρεπει να γινει και εκεινος, οχι βεβαια. Θα μαθει να πιστευει και θα το απορριψει εκεινος σαν αποτελεσμα της λογικης του και του χαρακτηρα του.
Το πως φερεται στην σεξουαλικη του ζωη θα ειναι δικο του θεμα και απο μενα θα λαβει τα τυπικα και οχι το τι κανω και τι θελω εγω.

Αυτο που κανω και το κανω απο τωρα που ειναι μικρος, ειναι να αφηνω ψιχουλα που αν θελει θα εκτιμησει αναλογα, ενα βιβλιο, μια ταινια . Προσπαθω παντα να αφηνω κατι που μπορει να ξεκινησει την αναζητηση του αν τον ενδιαφερει βεβαια.


Τωρα οποτε ερθει να μιλησουμε για ενα θεμα της ζωης του, θα του μιλησω σα πατερας και οχι σαν φιλος. Και σε καμια περιπτωση δε θα του ελεγα τροπους αλλα παλι θα ελεγα τις αρχες μου επανω στο θεμα.

 

Εφόσον επέλεξα να τα γεννήσω, έχω την αδιαμφισβήτητη υποχρέωση να τους ενημερώσω για τους κινδύνους που εγκυμονούν από τυχόν λάθη, είχα υποχρέωση να τους μάθω για τη χρήση προφυλακτικού και να τους πω για τις συνέπειες κάποιων πραγμάτων, πράγμα που ξεκίνησα από νωρίς σχετικά. ΄Οταν ήμουν αδιάθετη, ποτέ δεν το έκρυψα, ποτέ δεν φέρθηκα σαν να ναι ταμπού. Τους εξήγησα από νωρίς με τρόπο, που αναλογούσε στην ηλικία τους τότε.
΄Οταν με ρωτούν πράγματα σχετικά με το σεξ, κι έχει τύχει να με ρωτήσουν και για το σαδομαζοχισμό, τους απαντώ, χωρίς να θεωρώ ότι και πάλι είναι ταμπού. Το τι κάνω στο κρεβάτι μου, είναι κάτι που δε τους αφορά, όπως δεν με αφορά το τι κάνουν στο δικό τους. Το τι έχω καταλάβει ότι κάνουν ή δεν κάνουν, από τα συμφραζόμενα ή τα απευθείας λεγόμενα τους είναι κάτι που αφορά εμένα και δεν μοιράζομαι τη γνώμη μου μαζί τους παρά μόνο εάν μου τη ζητήσουν. Αυτό που με αφορά είναι ότι όποια και να ναι η επιλογή τους να την αντιμετωπίζουν με αξιοπρέπεια και σεβασμό απέναντι στον εαυτό τους και τους γύρω τους. Το μόνο που είπα κι επέμενα μάλιστα σε αυτό είναι ότι εάν επιλέξουν εναλλακτικό ερωτισμό, πριν κάνουν το ο,τιδήποτε να φροντίσουν να ενημερωθούν πρώτα και ότι θελήσουν μπορούν να με ρωτήσουν χωρίς να ντρέπονται.

 

Διάβασα όλες τις σελίδες και δεν είδα πουθενά (ή δεν πρόσεξα) να αναρωτήθηκε κανείς για το πρώτο ερώτημα που έθεσα στον εαυτό μου όταν διάβασα το αρχικό post.
Ποια η δική μου ευθύνη και τι μου αναλογεί αν διακρίνω στο παιδί μου σαδομαζοχιστικές τάσεις.
Τα παιδιά μιμούνται τις συμπεριφορές των μεγάλων σε μικρή ηλικία και ρουφάνε σαν σφουγγάρια όχι μόνο ότι ακούνε αλλά και τις ενέργειες που υπάρχουν γύρω τους.
Επίσης αργότερα ταυτίζονται αν θαυμάζουν ή αν είναι αδύναμα ή ζητούν να αποταυτιστούν από την εικόνα του γονιού ή τροφού τους αν δεν την αποδέχονται.
Άσχετα από το γεγονός ότι θα κρατούσα σε ασφαλή όρια μακρυά από τα παιδιά την προσωπική (και όχι μόνο τη σεξουαλική) ζωή μου σε θέματα που θα μπορούσαν να επηρεάσουν τις αποφάσεις τους για το τι δρόμο θα ακολουθήσουν, το επόμενο ερώτημα που θα έθετα στον εαυτό μου θα ήταν τι συνέβη στη ζωή του παιδιού μου μέχρι τώρα και δεν το πήρα χαμπάρι.
Που ήμουν εγώ όταν η μόνη μου ευθύνη απέναντι τους ήταν να τα κρατάω ασφαλή (αναφορικά αυτό με την τροφή την ένδυση και τους επερχόμενους κινδύνους που μπορεί να αντιμετωπίζει ένα παιδί κατά την ανατροφή του και αφορά πρακτικούς κινδύνους και εξωτερικούς παράγοντες) και να είμαι μια όσο γίνεται πιο καλή διδάσκαλος στην πορεία της ζωής τους χωρίς να παρεμβαίνω προφανώς στις αποφάσεις τους αλλά απλά να δείχνω το δρόμο να βρουν όλα τα στοιχεία που χρειάζονται ώστε να πορεύονται στη ζωή τους μέχρι να είναι ικανά (από πολύ μικρή ηλικία κατά τη δική μου άποψη) να κάνουν τις δικές τους αναζητήσεις και να παίρνουν τις δικές τους απαντήσεις. Και πάντα δίπλα τους σε ότι χρειαστούν καθ' όλη την διάρκεια της ζωής τους.
Κατ' εμέ η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση ξεκινάει με τα πολύ απλά βήματα των μη taboo εξ αρχής. Της επαφής, των ορίων του σεβασμού, της εκμάθησης του ίδιου του σώματος τους. Να γνωρίζουν πρώτα από όλα τα βασικά και στην πορεία ανάλογα να επεξηγούνται χωρίς καθοδήγηση οι απορίες που δημιουργούνται.
Τις ίδιες αρχικές απορίες θα είχα κι αν το παιδί μου ήταν στην άλλη άκρη και το μόνο πχ που θα το ενδιέφερε θα ήταν να σταυροκοπιέται όλη μέρα χωρίς νόημα και να θέλει να πηγαίνει μόνο στην εκκλησία και να θεωρεί το σεξ απεχθές.
Θα προτιμούσα να έχω καταφέρει στη διαπαιδαγώγηση του να έχει ανοιχτό μυαλό, να θέλει να δοκιμάσει τα πάντα τα οποία θεωρεί ότι θέλει να δοκιμάσει με φειδώ και προσοχή και σίγουρα με προφυλάξεις και να δέχεται ή να απορρίπτει ότι αυτό αποφασίσει χωρίς να επηρεάζεται από κανέναν.
Να έχει υγιή προσωπικότητα και να μπορεί να λέει ναι και όχι όπου και όποτε θέλει. Να μην μπορεί να επηρεάσει κανείς το μυαλό του και την ψυχή του (εκτός κι αν είναι δική του επιλογή) κι ας κρεμιέται να κάνει σεξ κι ανάποδα από τα ταβάνια από κει και πέρα αν αυτό το ευχαριστεί.
Είναι πιο σημαντικό να γίνει μια ερώτηση τύπου και πως αισθάνεσαι εσύ γι αυτό? σε διάφορες ερωτήσεις τύπου γιατί χτυπιούνται στο σεξ
Η να καταλάβω γιατί η κόρη μου θα ήθελε τον άντρα της υπό της ή να είναι αυτή υπό του κι όχι ισότιμοι και ισάξιοι στην κοινή ζωή τους (αυτό δεν αφορά το κρεβάτι τους αλλά τις τάσεις που μπορεί να εκδήλωναν παιδιώθεν από κάποιο βλαμμένο ερέθισμα που μπορεί να είχαν πάρει από τη γειτόνισσα ή το γείτονα ή το συγγενολόι) γιατί αυτές είναι στάσεις και αποφάσεις μόνο συνειδητοποιημένων ενηλίκων που γνωρίζουν γιατί βρίσκονται εκεί που βρίσκονται.
Αυτή είναι η δική μου υποκειμενική άποψη αναφορικά με τη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση μην έχοντας δικά μου παιδιά αλλά έχοντας μεγαλώσει παιδιά τρίτων και συνδράμοντας στη βοήθεια διαπαιδαγώγησης ακόμη και σήμερα αρκετών.
Και σε δύσκολες ερωτήσεις που μου θέτονται σχετικά με τέτοια θέματα δεν λαμβάνω θέση για να μην δώσω τροφή παρά προσπαθώ να εκμαιεύσω τις προθέσεις, τις τάσεις και τα θέλω του κάθε παιδιού που ρωτάει.