Eκτός θέματος και άνευ τίτλου

https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=1036268209838409&id=236030316528873

pame gia mia sokolata? Na su steilw sto messetzouer na gnoristoumee?

 

 

Διάφορα...

Κοπιράιτ αλέρτ:
Η λέξη "μεγαλομουνάρα" (κατά το μεγαλοεργολάβος, μεγαλοδημοσιογράφος, μεγαλογιατρός κλπ) πιστώνεται σε εξαιρετική φιλενάδα, λίαν νοήμονα, εξόχως καυστική όταν χρειάζεται και λίαν ανήσυχο πνεύμα εν γένει...
Ως μεγαλομουνάρα ορίζεται η τύπα, που, συνεπικουρούσης της εξωτερικής της εμφάνισης -αν και δεν είναι υποχρεωτικό- εξαργυρώνει την περσόνα της (δηλαδή το αντιλαμβανόμενο που δημιουργεί στο δυνάμει κοινό της) προκειμένου να τονίζει και να υπογραμμίζει διαρκώς τις αντιλήψεις και τα πιστεύω της, με σκοπό την αύξηση του κύκλου επιρροής της, δι' ίδιον όφελος.

Άλλο...
Η δυνατότητα επαγωγικής σκέψης, αυτό που λέμε χοντρικά "κατ' αναλογίαν", ισχύει όταν αφορά σε στο μέρος ή το όλον από ομοειδείς δραστηριότητες, διεργασίες ή διαδικασίες.
Δηλαδής δεν ισχύει το "όπως ο καλός τσαγκάρης κάνει καλά παπούτσα, έτσι και κάποιος ξύπνιος μπορεί να δίνει νικηφόρες μάχες"...

Κάτι τρίτο, ας πούμε ο κύκλος διασποράς της παπαριάς...
Ωραίο πράμα η κοινωνικοποίηση.
Άλλο πράμα όμως ο κύκλος της διαμειβόμενης κολακίας σε έναν κοινωνικό κύκλο. Αυτό δεν είναι κοινωνικοποίηση, είναι ξεκάθαρη υποβολή προς εκμετάλλευση.
Αυτός ο κύκλος λειτουργεί με ανταλασσόμενες "φιλοφρονήσεις" μεταξύ ατόμων ενός χ βεληνεκούς, για θέματα εκτός του βεληνεκούς αυτού.
Έτσι τα αφελή ζούδια που έχουν μικρότερο ή ίσο βεληνεκές αντιλήψεων και παρακολουθούν την ανταλλαγή των φιλοφρονήσεων, αυτόματα εντάσσονται στον κύκλο, σκοπεύοντας σε εξ αντανακλάσεως ωφελήματα.
Προσοχή: Δεν παίζει κανένα απολύτως ρόλο το όποιο ακαδημαϊκό επίπεδο των ζουδίων, το συναίσθημα είναι που φκιάνει τα απωθημένα...
Είναι χαρακτηριστικό των ημιμαθών, ένα πιστοποιητικό σπουδών δεν μας απαλάσσει από την ημιμάθεια.

 

Αχ, τώρα θα μου το μαλώσω.
Δυο μέρες σκληρής δουλειάς για να εξηγήσεις περιφραστικά την έννοια της μεγαλομουνάρας.
Τόσος κόπος χαμένος, για το τίποτα, αντί να μου το πεις από την αρχή, να σε βγάλω απ' το μπελά. Και να σου μείνει και κάτι, για τον κόπο σου.

Ορίστε βρε, για να δεις τι φίλη είμαι εγώ (κι άλλη φορά να μιλάς, έστω και ψευτο-λιμπερτίνικα, όπως τα λες κι ωραία, με accent) 

 

Πίτα μπρος και πίτα πίσω για να έβγω να ζητήσω της γειτόνισας το δίκιο, ή η αγωνία της αυτόκλητης φουρναροπούλας...

(Υψηλής πχοιότητας στίχοι από παλιά επιτοίχια ημερολόγια, άλλως η κατάδειξη της συνάφειας μορφής και περιεχομένου και άλλες ιστορίες, τι να λέμε τώρα)...

 

Koύκλε μου εσύ, το ξέρω βρε ότι είσαι ντροπαλός κατά βάθος  
Λες, λες, λες, κι όταν έρθεις φάτσα-κάρτα με την κοπελιά, τότε πια τα χάνεις τα λόγια σου....
Αιώνιος έφηβος.

Δεν πειράζει, μια άλλη φορά ίσως !

 

Δεν φτάνει που είσαι λογοτεχνικιά.
Είσαι και μεγαλομουνάρα από πάνω.

Ντροπή σου.

 

Λέγε μου τέτοια, να μ' ανάβεις !  

 

Τελικά αυτός ο Τσιτσάνης στο άσμα το χασάπικο, "σερσέ λα φαμ" ήθελε να πει ή "σερσέ μαμά(ν)"..?
Νάχε γνωρίσει και την Γεσθημανή άραγε..?
(Πταίσμα σε σχέση με την μάνα μιας καταφράκτου από την Γηραιά Αλβιόνα, παλιότερα εδώ, τακτικής συνομιλητρίας μιας αρχαίας θεότητας, καλή της ώρα, όχι της θεότητας, εννοείται)...

 

Τι λες μωρή μυστήρια, μωρή ταλαντούχα ?

Νομίζεις ότι επειδή είσαι αμίμητη, περίλαμπρη και ανυπόκριτη θα καθίσουμε να σε ανεχτούμε ?
Αυτό πιστεύεις μωρή ερωτιάρα ?

 

Χώσε, χώσε!

 

Σιγά μη κάτσω να ασχοληθώ και άλλο με αυτή την απαράμιλλη, την ντελικάτη.

 

Έτσι, θέλουν απαξίωση κάτι τέτοιες, τις ξέρω. Τα πας περίφημα.