Μίλα μου για έρωτα, μίλα μου για αγάπη...

TΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΑ ΣΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ
Ανδρέας Εμπειρίκος


Σκοπός της ζωής μας δεν είναι η χαμέρπεια .

Υπάρχουν απειράκις ωραιότερα πράγματα και απ'
αυτήν την αγαλματώδη παρουσία του περασμένου
έπους .

Σκοπός της ζωής μας είναι η αγάπη .

Σκοπός της ζωής μας είναι η ατελεύτητη μάζα μας .

Σκοπός της ζωής μας είναι η λυσιτελής παραδοχή
της ζωής μας και της κάθε μας ευχής εν παντί
τόπω εις πάσαν στιγμήν εις κάθε ένθερμον αναμό-
χλευσιν των υπαρχόντων .

Σκοπός της ζωής μας
είναι το σεσημασμένον δέρας της ύπάρξεώς μας .

Υ.Γ.:

 

Αυτο!!!!!

 

Σαν τον Κερέμ

Ναζίμ Χικμέτ (απόδοση: Γιάννης Ρίτσος)


"Είναι βαρύς ο αγέρας σαν μολύβι

Φωνάζω, φωνάζω, φωνάζω, φωνάζω

Ελάτε γρήγορα σας φωνάζω

Να λιώσουμε το μολύβι

Κάποιος μου λέει

Φωτιά θα πάρεις απ’ την ίδια σου φωνή
θα γίνεις στάχτη σαν τον Κερέμ

Που κάηκε απ’ τον έρωτά του

Τόσες δυστυχίες
και τόσοι λίγοι φίλοι.

Είναι λοιπόν κουφά
της καρδιάς σας τ’ αυτιά.

Είναι βαρύς ο αέρας σα μολύβι.

Κι εγώ του λέω:

«Ας καώ, ας γίνω στάχτη σαν τον Κερέμ.
αν δεν καώ εγώ
αν δεν καείς εσύ
αν δεν καούμε εμείς
πώς θα γενούν τα σκοτάδια λάμψη;»

Είναι χοντρός ο αγέρας σαν τη γη

Είναι βαρύς ο αγέρας σα μολύβι

Φωνάζω, Φωνάζω, Φωνάζω, Φωνάζω.

Ελάτε γρήγορα σας φωνάζω
να λιώσουμε το μολύβι."

Υ.Γ.:

 

Ευλογημένοι είναι οι άντρες που ξέρουν τι θέλουν...
Αυτοί που κάνουν τρελά πράγματα μόνο και μόνο για να σε δουν μισή ώρα...
Αυτοί που χτυπούν τη πόρτα σου μέσα στη νύχτα...
Και μόλις ανοίξεις,
σε γεμίζουν με φιλιά...
Ευλογημένοι είναι οι άντρες που σε εκπλήσσουν...
Αυτοί που θα μπορούσαν να ζήσουν χωρίς εσένα αλλά δεν είναι αυτό που θέλουν...
Αυτοί που σε επιλέγουν, απλά επειδή είσαι περίπλοκη...
Αυτοί που θα σε στείλουν στο διάολο...
Και μια στιγμή πριν σε χάσουν,
θα επιστρέψουν σε σένα χωρίς να πουν τίποτα...
Τους άντρες που είναι γεμάτοι από το εγώ τους, τους βρίσκεις σε κάθε γωνία...
Αλλά τους άντρες που είναι γεμάτοι από "εσένα"..
Είναι το καλύτερο πράγμα που μπορεί να σου συμβεί...
Gabriella Sanfilippo

 

Αυτοι οι αντρες ειναι αποδεκτοι μονο στα ποιηματα, δυστυχως

 

Και υπαρκτή επίσης σε ποιήματα και μυθιστορήματα!!
Εκτός σπανιότατων εξαιρέσεων!

 

Αντε να συμφωνησω και οι γυναικες που τα αξιζουν ομοιως

 

Το στόμα σου φύτεψε
μ’ εκείνο το φιλί στο δικό μου
ένα μπουκέτο τριαντάφυλλα,
κι οι ρίζες τους τρων την καρδιά μου.
Ήταν φθινόπωρο.
Ο άμετρος ουρανός
άρπαξε με τον ήλιο του
όλο το χρυσάφι –κίονες λάμψεων–
από τη ζωή.
Το καλοκαίρι ήρθε σκληρό·
το μπουκέτο μάδησε,
μα άφησε να σπάσουν στα μάτια μου
δύο μπουμπούκια πόνος.

Χουάν Ραμόν Χιμένεθ

 

Κοιμάσαι (Te duermes)

Κοιμάσαι πλάι μου.
Σιωπηλά βυθίζεσαι σ’ εκείνον τον κόσμο
όπου εγώ μια οποιαδήποτε γνωστή σου μακρινή μπορώ να είμαι,
η παρέα σου στο παγκάκι του πάρκου ή η ερωμένη
που μόλις άφησες για να καταφύγεις σ’ εκείνη τη χώρα, όπου, αμοιβαία, στερούμαστε τις λέξεις.

Με συγκινεί να σε βλέπω να κοιμάσαι, βυθισμένον στα σεντόνια
παραδομένον στον ύπνο, αινιγματικά
κλεισμένον στο κορμί σου.
Θα κοιμηθώ κι εγώ και τότε ίσως ξυπνήσεις
κι ό,τι τώρα σκέφτομαι, σκεφτείς, ίσως
τυλιγμένη να με φανταστείς σε κάποιο δέντρο όλο κλώνια
απ’ αυτά που ξέρεις πως πολύ με συναρπάζουν και με πλησιάσεις αγγίζοντάς με,
αποτραβώντας με από τη σιωπή αυτής της στάσης
σαν ραδιόφωνο σβηστό, φέρνοντάς με ξανά προς το μέρος σου
προς τον έρωτα που ο ύπνος μας χάρισε.

Τζιοκόντα Μπέλι

 

Αγάπη

Κι ήμουν στο σκοτάδι. Κι ήμουν το σκοτάδι.
Και με είδε μια αχτίδα.

Δροσούλα το ιλαρό το πρόσωπό της
κι εγώ ήμουν το κατάξερο ασφοδίλι.
Πώς μ' έσεισε το ξύπνημα μιας νιότης,
πώς εγελάσαν τα πικρά μου χείλη!

Σάμπως τα μάτια της να μου είπαν ότι
δεν έιμαι πλέον ο ναυαγός κι ο μόνος,
κι ελύγισα σαν από τρυφερότη,
εγώ που μ' είχε πέτρα κάνει ο πόνος.

Κ.Καρυωτάκης