Δύναμη ! Ναι ! αλλά ποιος την έχει ?

Απορία, γιατί χρειάζεται ειδική και μεγάλη ψυχική δύναμη για να κάνει κάποιος M/s είτε ως Κ είτε ως σ; Έστω, ας υποθέσουμε ότι χρειάζεται κάποια ψυχική δύναμη, όχι πάντως ασυνήθιστη, για να συνειδητοποιήσει ο καθείς Κ και σ τι θέλει και να το ακολουθήσει, έστω ότι χρειάζεται κάποια ψυχική αντοχή σε μια σ στα πρώτα της βήματα ως σκλάβα για να καταλάβει ορισμένα πράγματα και να τα αποδεχτεί. Έστω ότι και ο Κ χρειάζεται μια λογική ψυχική δύναμη για να κατασταλάξει, να νιώσει ότι τα όριά του δεν είναι ο ουρανός, να νιώσει ότι η σκλάβα έχει ψυχή και σωματικές αντοχές, δεν είναι "δοξάρι σου είμαι Κύριε, τέντωσέ με κι ας σπάσω" ακόμα και όταν το λέει, που συνήθως το λέει, αυτό και άλλα πολλά. Αλλά αυτό σημαίνει κάτι το ιδιαίτερο;

Επειδή η όλη συζήτηση με την ψυχική - μη μπερδευόμαστε με αχρείαστες σωματικότητες - δύναμη μου θυμίζει λίγο το ανέκδοτο "αφού σε ζαλίζει δεν το αφήνεις καλύτερα;"

Στο κάτω κάτω, μακάρι η ψυχική δύναμη που θα χρειαστεί ο καθένας στη ζωή του να ήταν αυτή όλη κι όλη και να ήταν για το M/s.

Υποσημείωση: Το SSC καλύπτει πέρα ως πέρα την ανάγκη πληροφόρησης των νεοεισερχομένων να ξέρουν ότι δεν μιλάμε για καταστάσεις πραγματικά επικίνδυνες. Το SSC οφείλει να το διαβάζει και να το μαθαίνει όποιος έρχεται σε επαφή με τα του χώρου. Λοιπές απορίες υπάρχουν και διακριτικοί τρόποι για να λύνονται, όταν γίνονται λάβαρα…

 

Καταναγκαστικά όχι αλλά μερικές φορές πολύ δύσκολα.
Έχω στο μυαλό μου τον κυριαρχικό που ζητάει ένα ποτήρι νερό από την υποτακτική του και η υποτακτική του θα του φέρει ένα βερίκοκο την πρώτη φορά, την δεύτερη θα πάει και θα πιει εκείνη ένα ποτήρι νερό και την τρίτη θα του πει "μισό να δω ποιον θα ψηφίσει ο Ντάνος στο survivor".

Και την υποτακτική που θα της ζητηθεί να κάνει μία υπέρβαση την στιγμή που της είναι εντελώς αδιευκρίνιστος ο λόγος για τον οποίο της ζητήθηκε.

Mister MasterJP φοβάμαι ότι για να υποταχθεί ή να κυριαρχήσει κάποιος το ότι κάτι τέτοιο τον εκφράζει, ικανοποιεί ή τον κάνει να νιώθει όμορφα είναι μόνο η αρχή. Για όλα τα υπόλοιπα χρειάζονται πολύ περισσότερα και ένα από αυτά είναι και η ψυχική δύναμη.

 

Σόρυ, αλλά η υποτακτική που αναφέρεις, δεν μοιάζει και πολύ με υποτακτική, με γυναίκα από το μέσο ελληνικό ζευγάρι μάλλον μοιάζει -και μάλιστα το νέας κοπής, όχι το παλαιάς-, οπότε έχουμε μία βασική παρανόηση των εννοιών, κατά τη γνώμη μου.
Κατά τα λοιπά, συμφωνούμε ότι η συνειδητοποίηση είναι μόνο η αρχή.

Αλλά στην συνειδητοποίηση επάνω, καλό να είναι και η διασαφήνιση του είδους τής Κυριαρχίας ή τής υποτακτικότητας που επιθυμεί και μπορεί να αντέξει, ή να φέρει σε πέρας ο καθένας, λαμβάνοντας υπόψη τους διάφορους περιορισμούς, του μυαλού, του σώματος, ή τής ζωής του ολόκληρης.

'Αμα αυτό γίνει σωστά, τα υπόλοιπα έρχονται πιο εύκολα και χωρίς τρελές υπερβάσεις, γιατί έχει επιλεγεί συνειδητά το τι ταιριάζει στον καθένα. Και εν μέρει θα συμφωνήσω, ότι κανονικά, πρέπει να βγαίνει φυσικά ό,τι είναι να βγει, είτε η Κυριαρχικότητα, είτε η υποτακτικότητα, αλλιώς, όσο και να το ζορίσεις, όση ψυχική δύναμη και να διαθέτεις, θα την επενδύσεις με λάθος τρόπο και για λάθος σκοπό. Όχι ότι δεν χρειάζεται δύναμη για να φέρεις σε πέρας αυτό που έχεις διαλέξει.
Αλλά αν είσαι συνεπής στην επιλογή σου, τότε τα πράγματα γίνονται πιο εύκολα και απείρως πιο απολαυστικά, που είναι και το ζητούμενο. Ότι μάς ζορίζει επί μακρόν, ή κυρίως μάς ζορίζει, σε ποσοστό πολύ μεγαλύτερο απ΄ό,τι μάς δίνει απόλαυση, ενδεχομένως δεν είναι για μάς και καλό είναι να κάτσουμε να σκεφτούμε αν μάς αρέσει αυτό που κάνουμε και γιατί, πέρα από την ταμπελίτσα που ενδεχομένως κάποια στιγμή κολλήσαμε στον εαυτό μας, ή μάς κόλλησαν οι άλλοι για διάφορους λόγους.
Το ισοζύγιο πρέπει να είναι υπέρ της απόλαυσης, συνολικά.

 

Ήμουν σίγουρος ότι ο σκοπός της υπερβολής στο παράδειγμα μου δεν θα γινόταν εύκολα κατανοητός.

Το ισοζύγιο αποτελείται από στιγμές ευχάριστες και από στιγμές μη ευχάριστες.
Επιτυχία είναι οι ευχάριστες στιγμές να είναι οι περισσότερες, συμφωνώ.
Στις μη ευχάριστες είναι που χρειάζεται η δύναμη και σε αυτές αναφέρθηκα.

 

Πάσο, θα τα μάθω και τα Αουρόρικα, που θα μου πάει, μελετάω όσο μπορώ.

Άρα θα συμφωνήσουμε ότι μία καλή επιλογή, με συμβατότητα επιθυμιών και ελαχιστοποίηση τριβών και εντάσεων, μάς προφυλάσσει από την χρεία μεγάλων ψυχικών αποθεμάτων;
Ή αν τα έχουμε στην τελική, ας τα χρησιμοποιήσουμε κάπως αλλιώς, πχ ας κάνουμε εθελοντισμό, ή bunjee-jumping, ό,τι γουστάρει ο καθένας, δεν χρειάζεται να εξουθενώνει ο ένας τον άλλον εντός σχέσης -no matter what-.
Το power exchange μπορεί να γίνεται απολαυστικά και όχι οδυνηρά, αυτό πιστεύω εγώ.

 

Θα συμφωνήσουμε αλλά που είναι να την βρούμε αυτή την συμβατότητα επιθυμιών να μη χρειάζεται να περνάμε τις υποτακτικές από σφυρί και αμόνι.

 

Φτιάχνετε μπράτσα έτσι, τα γνωστά βαρέα και ανθυγιεινά, αλλά κατ΄εμέ δεν θέλει κόπο, θέλει τρόπο! 

 

Και ψυχική δύναμη.

 

Mister @MasterJp είμαι σίγουρος ότι δεν έχετε κανένα καλό λόγο για να κάνετε κάτι τέτοιο.

 

Ο ρόλος ο δικός μου δηλαδή θα ήταν να δίνω μονάχα εντολές ? Και αν αυτές δεν εκτελούνται, μετεξεταστέα τον Σεπτέμβρη ?
Μπερδεύομαι κάπως να πω την αλήθεια.