Ο μαζοχισμός είναι ναρκωτικό??

Ναι

 

Κι εμένα αυτό το "διακρότημα" με εντυπωσίασε κάπως.
Διατί να το κρύψομεν άλλωστε;

 

τι σας εντυπωσιασε?!  

 

Δεν μπορώ να είμαι τόσο κατηγορηματικός όσον αφορά στο συγκεκριμένο ερώτημα...
Μπορεί να τον επιζητά μπορεί και να τού λείπει...
Το αν λειτουργεί σαν ναρκωτικό...?
Ίσως...
Μπορεί όμως να μην είναι ο πόνος, αλλά η πλησμονή της κατάστασης που θα "περιέχει" πόνο...
Στο γνωστό μοτίβο: ερέθισμα > εγρήγορση > αδρεναλίνη > ντοπαμίνες...

 

Η λέξη που αποτυπώνει την μικρή διαφορά φάσης συντονισμού...

 

φταιει η ζεστη που κατεβαζω λεξεις!  

 

Εγώ δεν θα πω ίσως, θα πω ναι, απ΄όσο μπορώ να γνωρίζω από τον εαυτό μου και από άλλους, πιο ακραίους αλγολάγνους από εμένα.
Αυτό που λες παίζει, η πλησμονή (μα τι ωραία λέξη!) του πόνου κάνει τα πάντα εντελώς διαφορετικά, γιατί μπαίνει κι από ένα παραθυράκι και ο φόβος και κάνει κι αυτός την δουλειά του με τις ορμονικές εκκρίσεις.
Όταν αυτά δεν υπάρχουν, ούτε ο πόνος, ούτε η πλησμονή, ούτε ο φόβος (εντός και εκτός εισαγωγικών), ενδεχομένως να πλήττεται η αίσθηση της παράδοσης του υ.
Θα μου πείτε συναίνεσε, να είναι με ένα μη αλγολάγνο Κ.
Γιατί προτεραιότητα του είναι η υποτακτικότητα (ή η υποταγή, όπως ταιριάζει στον καθένα).
Ναι, θα απαντήσω, αλλά αν συνδέεται τελικά η υποτακτικότητα με την αλγολαγνεία, -ίσως αυτό θα έπρεπε να διερευνήσουν υ και Κ-, τότε μπορεί αυτό να αποτελέσει εμπόδιο στην εξέλιξη της σχέσης.
Άρα καθίσταται επιτακτική η ανάγκη να εκτονωθεί η αλγολαγνεία με τρόπο αποδεκτό και από τους δύο, με επιλογή, ή έγκριση του Κ.
Και το σχήμα που πρότεινα, πιστέψτε με, είναι δύσκολο, μα απολύτως εφικτό, δοκιμασμένο σε πραγματικές συνθήκες.
Απαιτεί απεμπόληση του εγώ φυσικά και συνειδητή διαχείριση της εισόδου και της εμπλοκής ενός -οποιουδήποτε- άλλου ατόμου (διευκολυντή) στην σχέση.
Αν όμως όλο αυτό είναι προσυμφωνημένο και όσο το δυνατόν ελεγχόμενο (από το Κ), τότε το σχήμα μπορεί να λειτουργήσει.
Νομίζω πως θα άξιζε ένα τέτοιο Κ, τον θαυμασμό όλων μας, συμπεριλαμβανομένου και του υ του, για την ωριμότητα και την ευθυκρισία του.
Δεν απευθύνομαι φυσικά στον @cadpmpc αλλά στην @katerina και σε όποιον άλλον τον αφορά.

 

σε ευχαριστω @brenda !

 

Η απάντησή μου στην @lotus ε'ιχε να κάνει καθαρά και μόνο με την όποια σιγουριά/κατηγορηματικότητα.
Στο πλαίσιο πως για να είσαι κατηγορηματικός με οτιδήποτε, χρειάζεται και πρέπει να είσαι επαίων με κεφαλαίο Ε.
Κι επειδή δεν είμαι ούτε καμώνομαι τον Ψυ(οτιδήποτε), διατηρώ τις όποιες επιφυλάξεις μου για την όποια κατηγορηματικότητα.
Αν κάτι είναι στο γνωστικό μου αντικείμενο, ακαδημαϊκά ή μη, μπορώ σε συγκεκριμένα πεδία να είμαι απόλυτα κατηγορηματικός (τεχνικώς ομιλώντας και μόνον)...

Που κι αυτό δεν σημαίνει κάτι στον πιο πολύ κόσμο αφού συνήθως τα ξέρει όλα, οπότε και ξεκουράζομαι σε τέτοιες φάσεις και απολαμβάνω τα κρεσέντο των παραληρηματικών απόψεων (πλείστα απολαυστικά παραδείγματα εδώ μέσα, μισή ντουζίνα θεατρικά βγάζεις, με απλή καταγραφή)...
Χώρια τις απόπειρες αυτοερμηνείας, εξορθολογισμού, δικαιολόγησης ή την θέα χασκόντων στομάτων σε συναισθηματικές αποτυπώσεις...

 

Πάλι στο ναι καταλήγουμε  

 

Αυτό...
Θα συμφωνήσω και στα θεατρικά  

 

Είμαι αρκετά μεγάλο παιδί για να γνωρίζω επακριβώς το ναι από κάποιο άλλο από τα ναι που μπορεί να χωρούν κάπου.
Αλλιώς θάμανε Κνίτης, φανατικός, χούλιγκαν, αποψιούχος κλπ κλπ..!
Οπότε δεν ζηλώνω και την δόξα καπελωματή...
Τα καλύτερα δια την ηδυπαθέστατη απόλαυση της θερινής ραστώνης εν τω άμα, εύχομαι..!