Για Κυριαρχικά άτομα …. ;)

Με τι τρόπους ένα Dominant άτομο αντιμετωπίζει έναν χωρισμό είτε από γάμο είτε από δεσμό; Θα με ενδιέφερε να ακούσω τις απόψεις σας.

 

Υπάρχουν πολλοί τρόποι αγαπητέ Sadal, φαντάζομαι τους περισσότερους τους ξέρουν οι vanilla φίλοι Μας, αλλά θα σταθώ στον συμαντικότερο όλων, τον χρόνο, καθώς μόνο αυτός μπορεί να γιατρεύσει μια πληγωμένη καρδιά, άλλα γιατρικά: άλλη σχέση, πιοτό, θάψιμο του "κακού" της υπόθεσης κλπ.

 

Η αντιμετώπιση απο τη δικη μου (εστω μικρη) εμπειρία: μελαγχολικη ψυχραιμια. Οχι ομφαλοσκοπιση, ουτε κριτική στην slave μου..Ηταν κατι που επρεπε να γίνει..τα λαθη γινονται για να τα επαναλαμβανουμε..τοτε ισως υπαρχει περίπτωση να μαθουμε..οσο για το χρονο που γραφει ο Master Spiller: για μενα χρησιμευει για να θυμαμαι και όχι να ξεχνω..

 

Πιστεύω ότι ένα Κυριαρχικό άτομο πατάει γερά στα πόδια του, οπότε δεν αντιμετωπίζει ιδιαίτερο πρόβλημα.Αλλά και πάλι ο έρωτας με έρωτα περνάει είναι κάτι που εφαρμόζω εγώ   και ποτέ δεν κάνω πισωγυρίσματα  

 

Απάντηση: Για Κυριαρχικά άτομα ….  

Ο χωρισμός είναι κάτι που οπωσδήποτε χτυπάει κάποια στιγμή συναισθηματικά αλλά προσωπικά εμένα πότε τη στιγμή που συμβαίνει.
Υπάρχει μια στωική απο πλευράς μου αντιμετώπιση, μια ανάλυση για τα βαθύτερα αίτια ίσως και μια τάση αναπόλησης των γλυκών αλλά και των ξινών στιγμών χωρίς συναισθηματική όμως εμπλοκή.
Μετά απο αρκετό διάστημα έρχεται η συναισθηματική αντιμετώπιση συνήθως με μια αίσθηση απώλειας ενός κομματιού, που ήταν κάποτε δικό μου, και είχα επενδύσει σε αυτό.
Μετά απο αυτό το σημείο το όλο θέμα της σχέσης παραμένει κάπου στην μνήμη σαν μια γλυκιά ανάμνηση και πάμε παρακάτω.

 

Άλλη και στα γρήγορα  

 

"...πονάνε τα παλικάρια ορέ;;;!!!"

Πολύ χαίρομαι που έχουν τα κότσια να το παραδεχτούν...
​

 

Ο καθε χωρισμός κανει τον επόμενο ευκολότερο.

 

Εγώ πάντως γίνομαι πιο σκληρή και μου αρέσει  

 

ιδιο θεμα ... αλλες απαντησεις ..... για να δουμε και δω .......

 

Καλώς επιστρέψατε SadalMelik, στην ιδιόρρυθμη παρέα μας - λείψατε!

Νομίζω πως και τα Κυριαρχικά άτομα δεν μπορούν παρά να βιώσουν έναν πραγματικό χωρισμό, δηλ. μια απώλεια, όπως όλοι οι άλλοι: με πένθος. Δηλ. με αργή και σταθερή συνειδητοποίηση του οριστικού - αν έτσι έχουν τα πράγματα.

Το πόσο χρόνο θα πάρει και τί μορφή θα έχει το πένθος, σε επίπεδο αντιδράσεων, είναι μάλλον ζήτημα ιδιοσυγκρασίας, παρά εμπειρίας.

Κάθε αναβολή του πένθους, απλώς το ... αναβάλει! (Κομφούκιος;  

Δεν κυριαρχείς στο πένθος αναβάλοντάς το. Κυριαρχείς βιώνοντάς το.

Dream

ΥΓ. isnogood, δεν νομίζω πως είναι ίδιο το θέμα. Αν κατάλαβα καλά, και από την κατεύθυνση των απαντήσεων, εδώ μιλάμε για το πώς νιώθει μέσα του ένας Κυρίαρχος μετά από έναν χωρισμό, όχι πώς νιώθει απέναντι στην υποτακτική του και την ευθύνη που είχε / έχει.

 

Ο χειρότερος τρόπος για να φας το κεφάλι σου με την επόμενη.

Αυτές που ξέρουν να προσέχουν τον εαυτό τους αποφεύγουν συστηματικά και αποτελεσματικά τους "άλλη και στα γρήγορα".

Φτιάχνει μερικές από τις πιό σταθερές και μόνιμες και λιγότερο ευχάριστες σχέσεις.

Συγνώμη για την παρέμβαση στο νήμα αυτό που απευθύνεται σε κυριαρχικούς