Όρια

Αφορμή γι αυτό το topic είναι η διαγραφή της ιστορίας "Η θεωρια στην πράξη" με το αιτιολογικό ότι παραβαίνει τους κανόνες του φόρουμ σχετικά με αναφορές σε βιασμούς.

Το τοπικ δεν έγινε για να κριθεί η απόφαση των mods. Εφόσον η ιστορία παραβίασε τους κανόνες ορθά έγινε η διαγραφή και παρακαλώ πολύ μη γίνει αντικείμενο συζήτησης.

Άλλος είναι ο προβληματισμός μου.

Ας πούμε ότι έγραφα μια ιστορία που διαδραματίζεται πχ στην Αρχαία Ρώμη με ένα πραγματικό Αφέντη και μια πραγματική σκλάβα και με βίαιο ερωτικό περιεχόμενο, που ναι, θα περιλάμβανε από βασανιστήρια και τιμωρίες μέχρι και βιασμό.

Μια τέτοια σχέση προφανώς δεν κινείται στα πλαίσια του BDSM. Η εξιστόριση της ωστόσο και σαν υλικό για για role-play να ειδωθεί είναι τελείως διαφορετικό πράγμα.

Μια τέτοια ιστορία πιστεύετε ότι θα είχε θέση στο BDSM literature ή το βλέπω τελείως λάθος;

 

Φιλε μου @Arioch η ιστορια σου στο νημα που ανοιξες < Η θεωρια στην πραξη > ηταν πολυ δυνατη και ομορφη σε αντιθεση με το περιτυλιγμα ...

 

Ναι, ωστόσο ήταν μια φανταστική εξιστόριση βιασμού. Παρόλο που το τελευταίο είναι -ειμαι σίγουρος- ένα από τα αγαπημένα στους παροικούντες role play, ο βιασμός είναι έγκλημα και η ευαισθησία των mods ορθή και κατανοητή.

Bdsm δεν είναι όμως είναι bdsm role-play. Bdsm literature story, μπορεί να είναι;

Αυτή είναι η ερώτηση.

 

Καποια στιγμη ειχα ανοιξει ενα νημα με τιτλο <Milo Manara>

ποσες φορες στις ιστοριες του υπηρχε ενα καλο αθωο καυλιαρικο κοριτσι που στην αρχη επμπλεκε σε καταστασεις στις οποιες δεν υπηρχε συναινεση αλλα στο τελος
αυτη γινοτανε η καλυτερη υ και εμεις καυλωναμε

Και η δικη σου ιστορια ηταν μια δυνατη καυλωτικη ιστορια για εμενα που μπορουσε να εχει και σηνεχεια εμενα μου αρεσε

 

Υes it can be written and hosted in Bdsm literature story...

 

Είμαι της ίδιας άποψης για την τέχνη και την φαντασία. Κανένας περιορισμός. Αρκετές ιστορίες μου όμως παλαιότερα, όπως και πρόσφατα έχω αναγκαστεί να τις λογοκρίνω, στους Δράκους το γράφω κιόλας ,ύστερα από διαμαρτυρίες και δημόσια και ιδιωτικά , κάποια μου είπε κιόλας ότι θα μπορούσα να χαρακτηριστώ και ως ηθικός αυτουργός σε εγκλήματα και κάποιος άλλος ζητούσε τη διαγραφή των ιστοριών μου για να μην έχει το site νομικές συνέπειες. Κάποιες τις διέγραψα, κάποιες τις λογόκρινα. Τώρα πια πριν δημοσιεύσω ρωτάω τη γνώμη των υπόλοιπων.
Η γνώμη μου είναι πως δεν υπάρχει περιορισμός στην τέχνη. Αλλά δεν το βλέπουν όλοι έτσι και κυρίως ο νόμος. Οπότε αυτό που δεν θέλω είναι τις ευθύνες για όποιες νομικές συνέπειες από την δημοσίευση των ιστοριών μου, να τις έχει η ιδιοκτησία του site.
Δεν φτιάχνουν αυτοί τους νόμους του κράτους και δεν είναι αυτοί που διαμαρτύρονται για τις ιστορίες αυτές.

 

Ομολογώ, ότι την ιστορία που διαγράφηκε, δεν πρόλαβα να την διαβάσω. Άρα, αφήνω τον "οβολό" μου ακολουθώντας το "ρεύμα" του εισαγωγικού post καθώς και των μετέπειτα παρεμβάσεων. Για μένα το ζήτημα παραμένει εκείνο, του πως θ' αντιλαμβανόταν ο καθείς από μας το μέσο και το αν και κατά πόσο, θα είχε την διάθεση ν' αυτολογοκριθεί.
Θέλετε για λόγους προσωπικής του ηθικής, θέλετε για λόγους απλής ωφέλειας ( δηλαδή παρένθεση, εκτός ίσως νοσηρών προσωπικοτήτων μάλλον μόνον ένας/μια ηλίθιος/α θα έδινε το παραμικρό "στίγμα" ή θα προκαλούσε συνειδητά την υποψία για πιθανές ή πιθανολογούμενες ποινικώς κολάσιμες πράξεις του/της, διαδίδοντας τες οπουδήποτε ακόμη και υπό το πρόσχημα της όποιας μυθοπλασίας. Κλείνει παρένθεση ).

Θεωρώ, ότι "ψυχανεμίζομαι" την όποια οργή/οδύνη/αρνητικό συναίσθημα, θα μπορούσε να προκαλέσει η ανάγνωση μιας ιστορίας που θα περιείχε σκηνές βιασμού, θα ένιωθε τ' όποιο αποδεδειγμένο θύμα ( ο χαρακτηρισμός αποδεδειγμένο όσο και αν σε κάποιους/ες μπορεί να φανεί κυνικός, σχωράτε με, αλλά για λόγους που δεν χρειάζεται ν' αναλύσω, είναι σημαντικός. Πιστεύω, ότι "συνομιλώ" με νοήμονες και ώριμους ανθρώπους, οι οποίοι θα έφταναν εύκολα, στο "τι εννοεί ο ποιητής" ).
"Ψυχανεμίζομαι" γιατί στο πετσί μου δεν το έχω νιώσει. Έλεγα, πως αντιλαμβάνεται ο καθείς μας το μέσο. Και συμπληρώνω, αν και κατά πόσο θα ήταν ικανός/η, να κάνει τον διαχωρισμό ανάμεσα σε μια αφήγηση ( θέλω να πιστεύω προϊόν του φαντασιακού ) και στην πραγματικότητα.
Όπως και να μην την εκλάβει ως προτροπή, ως προς την τέλεση παρομοίων με το περιεχόμενο του κειμένου αδίκων πράξεων.
Κι εδώ άλλη μια παρένθεση ( όταν ήμουν μιράκιον, είχαν αρχίσει να προβάλλονται στον κινηματογράφο οι ταινίες του Superman, όπως και στην τηλεόραση η σειρά " Βιονική γυναίκα ". Δεν ήταν λίγα τα περιστατικά παιδιών - ας ήταν καλά οι εφημερίδες και οι ειδήσεις στην τηλεόραση - που μιμούμενα τους ανωτέρω χαρακτήρες είχαν πηδήξει κυριολεκτικά από μπαλκόνια ).

Δεν έχω καμία πρόθεση να μειώσω το βάρος και την απαξία μιας πράξεως σαν τον βιασμό. Όποιος/α είχε την ατυχία να με διαβάσει αυτά τα χρόνια, πάνω κάτω γνωρίζει ήδη την θέση μου επί του ζητήματος ( και η οποία έχει μείνει απαράλλακτη ). Ο συγκεκριμένος μη τόπος ( ή εικονικός, πείτε τον όπως αγαπάτε ) πραγματεύεται ένα "άθλημα" - λέγε με βουδουσουμού -, που σε αρκετά του σημεία ίσως και να φαντάζει ακραίο, ακόμη κι επικίνδυνο σε διάφορους. Ο βιασμός όπως και οποιαδήποτε άλλη σοβαρά επιβλαβής συμπεριφορά μάλλον δεν έχουν καταφύγιο στους γενικότερους του κόλπους ( στους ειδικότερους, δηλαδή του καθενός απ' τους practitioners του - σχωράτε με το εγγλέζικο, αλλά το ρωμέϊκο δεν μου ερχόταν -, είναι άλλου παπά ευαγγέλιο και δεν θα είχε να κάνει με bdsm ή όχι, αλλά με τον όποιο άνθρωπο ).

Η σεχουαλική βία - ειδυλλιακά ελεγχόμενη - είναι ξανά θεωρητικά, κομμάτι του βουδουσουμού. Η όποια φαντασίωση, ακόμη και η πιο ακραία/καταστροφική όσο παραμένει στο κουτάκι της και δεν αποκτά σάρκα και οστά στον πραγματικό κόσμο - δηλαδή εκείνον τον δια της αφής αντιλήψεως -, δεν είναι τιμωρητέα. Αφού βλάβη δεν προκαλεί.
Ως προς την ηθική αυτουργία που έγραψε ο @Ηλίας ότι στο παρελθόν κάποιοι/ες θα τον είχαν "κατηγορήσει" για κάποιες ιστοριούλες του. Γνώμη μου είναι, ότι κάποιες φορές θα ήταν συνετό, αν σκεφτόμασταν/ενημερωνόμασταν καλά, πριν "εκστομίσουμε" κάποια πραγματάκια. Έχουν χυθεί τόνοι επί τόνων "μελάνης" αναφορικά με το θέμα της αυτουργίας ( όπως και της συμμετοχής ), θεωρίες επί των θεωριών. Και ξεκάθαρος "μπούσουλας" - πέραν των "καραμπινάτων" περιπτώσεων, λέγε με αδιάσειστα πραγματικά γεγονότα της όποιας συγκεκριμένης περιστάσεως - μάλλον δεν έχει βρεθεί ακόμη.

Αυτά, για μένα - και πάντα μιλώντας υποθετικά, αφού το επαναλαμβάνω, την "επίδικη" ιστορία δεν πρόλαβα να την διαβάσω - απ' την στιγμή που κάποιος/α δεν ωθεί πέραν της παραμικρής αμφιβολίας στη τέλεση αξιοποίνων πράξεων τους όποιους αναγνώστες του με τα διηγήματα/αφηγήσεις του/της. Οι όποιες εκ των προαναφερομένων δεν βλέπω γιατί να έπρεπε να εξοβελιστούν απ' την ενότητα Bdsm literature, αν όχι μονάχα για να μην "τσιγκληθεί" η όποια ευαισθησία του/της όποιου/ας αναγνώστη/ριας ( κάτι που ξανά δεν θα ήταν μεμπτό ). Τεσπα, η θέσπιση των κριτηρίων αναφορικά με την λογοτεχνία ( ερασιτεχνική ή όχι ) είναι κυρίως ζήτημα εκείνου/ης που με τ' όποιο πόνημα επέλεξε να έρθει σ' επαφή.

Ζητώ συγνώμη αν κούρασα ( κι αν το κούρασα ). Εγώ είμαι πια της "σχολής": δεν είναι δυνατόν να σώζουμε τους πάντες ακόμη κι απ' τον ίδιο τους τον εαυτό.
Και της υποσχολής της: ο/η καθένας/καθεμία είναι ο/η κύριος/α υπεύθυνος/η για τις πράξεις και τις επιλογές του/της, όπως και για τις συνέπειες τους ( απ' την ενηλικίωση και πέρα ).  

 

Υ.Γ.

Για να μην κάνω άλλο edit στην πρότερη μου "παρέμβαση".
Ομολογώ επίσης, ότι στο παρελθόν ήμουν πολύ πιο "ταλιμπάν" με το θέμα βιασμός ακόμη και σαν φαντασίωση, μυθιστορηματική διήγηση ή role play.
Μέχρι που κατάλαβα - μπορεί και λανθασμένα, αν και δεν το νομίζω -, ότι η νηφαλιότητα πρέπει να πρεσβεύει πάντα και στ' οτιδήποτε.
ΟΚ, ότι κάποια ζητήματα είναι πιο ευαίσθητα από κάποια άλλα. Μα οι προθέσεις - όπως και οι φαντασιώσεις - από μόνες τους μάλλον δεν γίνεται, να "δικάζονται".
Ν' αξιολογούνται ναι - βάσει των μέτρων και των σταθμών του καθενός μας -, να δικάζονται ( αυτή την φορά δίχως εισαγωγικά ) όχι.

Αυτά κι ένα ευχαριστώ στον νηματοθέτη για την φιλοξενία ( τόση ώρα παραμονή στο νήμα του και δεν ζήτησε δεκάρα "νοίκι" χαχα. Να είναι καλά. Και προς αποφυγή παρεξηγήσεως, είπα να κάνω λίγο χιούμορ, για να ελαφρύνω λιγάκι τα "λόγια" μου ).

 

Η σκέψη και η καταγραφή της δεν είναι ποινικό αδίκημα και δεν λογοκρίνεται στο ελάχιστο.

Θα έπρεπε να το γνωρίζουν αυτό στο φόρουμ.

Δεν κρίνουμε και δεν απαγορεύουμε την σκέψη και την δημοσιοποίηση.

Το διάβασα ευχάριστα και θα το ήθελα να υπάρχει εδώ.

Βέβαια η συντηριση πάντα θα χτυπά και θα λογοκρίνει με βάση την πολιτική ορθότητα και την αστεία ηθική που φέρει εντός της.

Θυμηθείτε τα "Ανθη του κακού" του Μπωντλαίρ για παράδειγμα.

Ή αλλά αστεία πράγματα όπως το ότι κάλεσαν το Οκτώβριο του 47 τον Μπρεχτ στην Επιτροπή Αντιαμερικανικών Ενεργειών του Κογκρέσου για να τον κατηγορήσουν ως εχθρό της Αμερικής με βάση άκουσον άκουσον τα ποιήματα του.

Αν διαβάσει κανείς τα πρακτικά εκείνης της δίκης θα πέσει κάτω από τα γέλια εξαιτίας της γελιοποίησης που έφαγαν αυτά τα ανθρωπάκια από τον έξυπνο και πνευματικά ανώτερο τους Μπρεχτ.

Πρόσφατο παράδειγμα η προσπάθεια να στοιχειοθετήσουν κατηγορία στον αθώο πλέον Τάσο Θεοφίλου με βάση τα κείμενα του στο προσωπικό του μπλοκ. Η γελιοποίηση τους ήταν απαράμιλλη.

Η πράξη είναι αδίκημα όχι η σκέψη.

Το 1936 ψηφίστηκε το περιβόητο "Ιδιώνυμο" νόμος που στην ουσία καταργήθηκε το 1974 με τον οποίο ποινικοποιηθηκε η σκέψη.

Κατάλοιπα αυτού του νόμου υπάρχουν ακόμα στις συνειδήσεις κάποιων "κύκλων" ηθικής και πολιτικής σκέψης.

Τα παραπάνω τα γράφω εγώ που έχω αναρτήσει σε αυτό το φόρουμ ένα σημαντικό θέμα που αφορά τους βιασμούς γυναικών.

@Ηλίας προσωπικά και εγώ έχω πάρει pm με αντίδραση τύπου τι κάνουμε με αυτόν τον @Ηλίας που γράφει αυτά και η απάντηση μου ήταν σαφής

Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να απαγορεύσει την ελευθερία της σκέψης.

Κακώς τα έσβησες ή τα λογόκρινες κατ εμέ τα γραπτά σου.

@Arioch μπορεί εδώ να απαγορεύεται αλλά βρες άλλον ιστότοπο και ανέβασε το υπέροχο κείμενο σου.

Και θα βρεθούν εκείνοι που θα το στηρίξουν και θα το κοινοποιήσουν

Iagos

ΥΓ όσοι έχουν αντίθετη άποψη να βγουν και να κάψουν μαζικά τον "Μέγα Ανατολικό"

 

Μιας και διάβασα ένα μέρος του κειμένου, η αρχική μου πεποίθηση ήταν πως γράφτηκε από γυναίκα. Παραξενευτηκα στην αρχή, ο βιασμός είναι ένα πολύ λεπτό κι ευαίσθητο θέμα για μένα αλλά επ ουδενί δεν θα μπω στην λογική της πολιτικής ορθότητας και του παρατεταμενου δακτύλου προς στο πρόσωπο του άλλου παίζοντας την αστυνομία σκέψης για ενα κράμα φαντασίας.
Επειδή όμως γνωρίζω πολύ καλά την εποχή στην οποία ζω και μπορώ να συμμεριστω την ανησυχία των mods να κινείται το σαιτ εντός νομοτυπου πλαισίου γιατί φαντάζομαι πως "παρακολουθείται" όπως και κάθε σαιτ τέτοιου είδους, κατανοώ λοιπόν την απομάκρυνση του κειμένου, δυστυχώς, παρόλο που διαφωνώ.

 

Εξαιτίας αυτού και μόνο αυτού το κείμενο κινείται εντός των ορίων της λογοτεχνίας....

Ξέρετε φαντάζομαι τι σημαίνει λογοτεχνώ.....

Παραθέτω απόσπασμα από τον "Μέγα Ανατολικό"

"…Η νεαρά Σουηδή αριστοκράτις και αι δυο μικραί Λαπωνίδες υπηρέτριαι συνωθούμεναι και κινούμεναι σπασμωδικώς ή μία επί της άλλης, αναστενάζουσαι και εκβάλλουσαι μικράς οξείας φωνάς από τήν γλύκαν πού εδοκίμαζαν, με εντόνους εκφράσεις λαγνείας εις τά πρόσωπά των, επλησίαζαν πασιφανώς εις τήν τριπλήν υγράν έκβασιν πού θα απεκορύφωνε τήν ερωτοπραξίαν των, όταν κάτι τελείως αδόκητον συνέβη.
Ένας πελώριος σκύλος διερχόμενος εκείθεν καί προχωρών μέ μεγάλους καί ταχείς διασκελισμούς, μόλις είδε τό χαριτωμένον σύμπλεγμα των τριών αλληλομαλακιζομένων κοριτσιών, έσπευσε πρός αυτά. Αφού δέ τά ωσφράνθη εις τά σημεία των φορεμάτων πού εκάλυπταν τά αιδοία των προσπαθών μέ απεγνωσμένας κινήσεις της κεφαλής του νά ανασηκώση τούς ποδογύρους των, διά νά φέρη τό στόμα του εις επαφήν μέ τά ερωτικά των όργανα, αποτυχών εις τούτο μέ τήν Γκρέτα και τήν Όλαν, κατώρθωσε τελικώς νά θέση τήν κεφαλήν του υπό τό κοντοφούστανον της μικράς Νόλας.
Πάραυτα, μέ λαιμαργίαν καί μέ ηχηρούς πλαταγισμούς της μακροτάτης γλώσσης του, ωσάν νά έπινε βιαστικά νερό, ήρχισε νά γλείφη τό μουνέττον της εις τήν τρυφεράν καί ήδη υγράν σχισμήν του, κάτω από τήν τριβομένην πάντοτε υπ’ αυτής εν στύσει κλειτορίδα της, χωρίς καμμίαν αντίστασιν εκ μέρους της μικράς. Αντιθέτως, εις τήν κατάστασιν πού ευρίσκετο η Νόλα, της διαπύρου καύλας, όχι μόνον δέν αντέστη, αλλά εδέχθη ασμένως τό τεράστιον καί θορυβώδες γλείψιμον του μουνιδίου της, εκβάλλουσα, τώρα, ακόμη οξυτέρας φωνάς λαγνείας καί σείουσα σφοδρώς τό κωλαράκι της, ενώ καί αι άλλαι ηρωίδες του συναρπαστικού συμπλέγματος, χωρίς νά έχουν ιδεί τί έκαμνε ο μέγας κύων εις τήν Νόλαν, αλλά καυλοπυρέσσουσαι αφαντάστως, εξηκολούθουν καί αυταί μανιωδώς, καί μέ διαπεραστικά ξεφωνητά, τήν συγκλονιστικήν των λαγνουργίαν."

Είτε αρέσει είτε δεν αρέσει το παραπάνω κείμενο δεν κόβεται επ ουδενί....

Όπως και το κείμενο του @Arioch