Όρια

Εδω εχουν γινει και πειραματα κατα καιρους ,ενα απ'αυτα το πειραμα της φυλακισης του Stanford.

 

Δεν διάβασα το κείμενο, δεν πρόλαβα (διεγράφη πριν τελειώσω την πρώτη παράγραφο, γκαντέμω ε ; ). Δεν έχει την παραμικρή σημασία, όπως και δεν έχει, νομίζω, καμία σημασία εάν κάποιος/α καύλωσε ή δεν καύλωσε ή ξενέρωσε η ψάρωσε ή μαγεύτηκε ή σιχάθηκε ή φτιάχτηκε ή ξέρασε (εκτός κι αν το τελευταίο το κάνει πάνω μου, οπότε έχει σημασία, για μένα).

Στο βαθμό που μιλάμε για δημιούργημα φαντασίας (και όχι βέβαια για την εξομολόγηση ενός βιαστή, κάτι που θ΄αποτελούσε υλικό ποινικής δικογραφίας και προφανέστατα δεν είναι αυτή η συγκεκριμένη περίπτωση), δεν πρέπει ν’ αγγιχτεί. Κατά μείζονα λόγο, δεν χρειάζεται ν’ αγγιχτεί. Επιλήψιμο θα μπορούσε, ενδεχομένως, να θεωρηθεί ένα κείμενο, το οποίο θα παρότρυνε στην τέλεση ενός αδικήματος. Όμως, άλλο περιγράφω (διηγούμαι/αφηγούμαι), άλλο παροτρύνω, είναι τελείως διαφορετικά πράγματα. Το να γράψω ένα αστυνομικό μυθιστόρημα, όπου θα περιγράφω σαράντα φονικά, με σαράντα διαφορετικούς τρόπους, δεν με αναδεικνύει, πόσο μάλλον αποδεικνύει, φόνισσα την ίδια. Ούτε προεξοφλεί ότι ο αναγνώστης θα εκλάβει την αφήγησή μου σαν παρότρυνση σε φόνο, αυτό δα έλειπε. Δε νομίζω ότι αλλάζει κάτι όταν το θέμα της αφήγησης είναι ένα άλλο αδίκημα, έστω και ο βιασμός. Πολύ δε περισσότερο, όταν δεν προκύπτει -όπως συμβαίνει εν προκειμένω- ούτε η ελάχιστη πρόθεση του γράφοντος να "εξωραϊσει" το έγκλημα.

Προσωπική μου άποψη, παρεμπίπτουσα, ότι ο βιασμός μαζί με την παιδοφιλία ενέχουν μεγαλύτερη απαξία κι από τον φόνο τον ίδιο. Θα τασσόμουν δίχως δεύτερη σκέψη υπέρ της επιβολής θανατικής ποινής, ειδικά γι΄αυτά τα δύο αδικήματα.

Άλλο όμως το έγκλημα καθαυτό κι άλλο η ελεύθερη έκφραση, που άλλωστε είναι και συνταγματικά κατοχυρωμένη. Στον αντίποδα, μπορώ κατ’ αρχάς ν’ αντιληφθώ τους λόγους της αυξημένης ευαισθησίας και των αντίστοιχων αντανακλαστικών των admins στου ιστοτόπου στην προκειμένη περίπτωση, παρότι εντέλει θεωρώ ότι ασκόπως διεγράφη το συγκεκριμένο θέμα από την ενότητα literature, όπου και ξεκάθαρα εντασσόταν, θεματολογικά.

 

Νομίζω πως η διαχείριση λειτούργησε με την νοοτροπία "ο φόβος φυλάει τα έρημα" ή καλύτερα "προσέχουμε για να έχουμε" , έχοντας την προσοχή της προς τα έξω μάλλον παρά προς τα μέσα.
Κατανοητό από μένα.

 

Για εμένα αποτελεί κατάφωρη παραβίαση της ελευθερίας της έκφρασης και του λόγου.

"Ο φόβος" είναι το πρόσχημα για να ελέγχεται από εδώ και κάτω το τι λέμε, τι γράφουμε, πως σκεφτόμαστε.

Είναι η μαύρη στιγμή του φόρουμ.

Πρέπει το κείμενο να επιστρέψει.

 

Είμαστε σ' ένα Forum, όχι στο κοινοβούλιο. Για ελευθερία του λόγου, μάλλον ο νομοθέτης ήθελε - κυρίως - να προστατεύσει τον πολίτη απ' την πιθανολογούμενη κρατική καταστολή του δικαιώματος της έκφρασης του. Ελευθερία του λόγου, δεν σημαίνει ασυδοσία. Υπάρχουν και όρια. ( Αυτό ως προς το γενικό ).

Ως προς το ειδικό, είμαστε σ' ένα forum, όχι στο κοινοβούλιο. Ανήκει σε κάποιους, αυτοί οι κάποιοι έχουν θεσπίσει κάποιους κανόνες. Κάποιες φορές τους ακολουθούν, άλλες όχι.
Το πως και το γιατί, είναι αποκλειστικά δικό τους θέμα. Τουτέστιν, κάποιος ξεσκονίζει τα έπιπλα του ή στοιβάζει μέχρι σκασμού τα τσουμπλέκια στο πατάρι του σπιτιού του, αν, όπως και όποτε το θέλει. Τουτέστιν δις, αν οι υπεύθυνοι "φοβούνται" ή όχι "προβλήματα" και θα "φύλαγαν τα ρούχα τους, για να έχουν τα μισά", γούστο και καπέλο τους.
Σ' όποιον από μας δεν αρέσει, πως τρέχουν το τσαρδί τους, είναι ελεύθερος ν' αποχωρήσει.

Ως προς το τι μπορεί ν' αναρτηθεί ή όχι σε μια ιστοσελίδα άνευ "παρατράγουδων", λυπάμαι εκείνον/η, που θα καθίσει να συντάξει την λίστα/μπούσουλα.
Αφού μάλλον δεν ενδιαφέρει κανέναν/καμία. Στο κάτω κάτω της γραφής, με τα οπίσθια των άλλων που λέει μια παροιμία...

Καλό τζέρτζελο και σήμερα. Πια έχουμε ξεπεράσει χαλαρά τις δυο εβδομάδες σερί, που κάθε ευκαιρία είναι καλή, για να την πούμε στους οικοδεσπότες.
Αν σε κάποια φάση τα πάρουν κράνα και πουν "άϊ μπιπ, κι εσείς και ο γρύλος σας", εγώ τουλάχιστον δεν θα τους έδινα άδικο. Αφού και η υπομονή έχει τα όρια της, για όλους.  

 

Πριν λίγους μήνες αν δεν με απατά η μνήμη μου το Facebook λογόκρινε την βραβευμένη με το βραβείο Πούλιτζερ περίφημη φωτογραφία "το κορίτσι" της ναπαλμ" με την πρόφαση ότι αποτελεί υλικό "παιδικής πορνογραφίας".

Μετά την παγκόσμια κατακραυγή το Facebook αναγκάστηκε να συμμορφωθεί και να άρει αυτή την γελοία απόφαση του.

Είναι γνωστό πως στο διαδίκτυο πλέον διάφοροι πουριτανοί, σεμνότυφοι και τρομολάγνοι τύποι μεθοδικά καταγγέλουν ότι τους κατέβει στο κεφάλι ως επικίνδυνο για την ηθική, την τάξη και την ασφάλεια.

Κάτι αντίστοιχο συναίβει και εδώ.

Ο "φόβος" είναι προσχηματικός καθώς και η άποψη "και αν καυλώσει καποιος;" είναι ανυπόστατη και επικίνδυνη.

Με τα πάντα μπορεί να καύλωσει κάποιος. Ακόμα και με "το κορίτσι της ναπάλμ" μπορεί να καυλώσει κάποιος.

Και;

Θα επιστρέψουμε σε εποχές σεμνοτυφίας και απαγορεύσεων;

Δεν το ήξερα πως η ελευθερία του λόγου είναι μόνο για τα κοινοβούλια τώρα το έμαθα....

Μάλιστα

 

 

Στο ιδεολογικό και θεωρητικό κομμάτι, δεν διαφωνώ στο παραμικρό.
Είναι ένα είδους στρουθοκαμηλισμού.

Επειδή όμως δεν ζούμε σε έναν ιδεατό κόσμο, και "καλοθελητές" υπάρχουν
σε αφθονία, ας πάρουμε, ένα όχι τόσο απίθανο παράδειγμα. Έστω, λοιπόν,
ότι γνωρίζονται δύο άτομα από εδώ και στην πρώτη συνάντηση εκτρέπεται
η κατάσταση. Και, έστω, η κοπέλα χάνεται, εξαφανίζεται κτλ.

Ξεκινάνε οι έρευνες, δίωξη ηλεκτρονικού εγκλήματος, παίρνει δημοσιότητα
το θέμα. Πέφτουν όλοι οι δημοσιογραφίσκοι εδώ. Δεν χρειάζεται πιστεύω να
αναφέρω τι θα γίνει παραπέρα.

Το σίγουρο είναι, ότι υπόλογοι θα είναι οι διαχειριστές. Εμείς, απλά θα χάσουμε
ένα πολύ ωραίο στέκι.

Επειδή, λοιπόν, οι διαχειριστές είναι υπόλογοι και μάλιστα σε κάτι που μας παρέχουν
δωρεάν με προσωπικό κόστος δικό τους, συνυπολογίζοντας ότι τα περισσότερα
θέματα εδώ έχουν πολύ λεπτές ισορροπίες και εύκολα παρερμηνεύονται, οφείλουμε
όλοι εμείς να το σεβόμαστε. Ενδεχομένως, σε μερικά θέματα να είναι κάπως αυστηροί,
αλλά το "μαγαζί" τους ανήκει.

 

Συμφωνώ, αν συμφωνήσουμε επίσης τι σημαίνει ελευθερίας έκφρασης και λόγου, αν έχει όρια και προϋποθέσεις.
Σίγουρα θα έπρεπε να επιστρέψει το εν λόγω κείμενο, τι λέτε για το ακόλουθο, που ήδη ανέφερα;

Η ερώτηση δεν απευθύνεται μόνο σε σας: υπαρχει συμφωνία ότι και αυτό θα έπρεπε να παραμείνει, ότι αν σβηστεί θα χρειαστεί να υπερασπιστούμε την ελευθερία λόγου του συγγραφέα, άσχετα από τα προσωπικά πιστεύω του καθενός;
Η διασαφήνιση είναι πολύ άβολη, αλλά απαραίτητη.
Γιατί αν δεν συμφωνούμε σε αυτό, τότε δεν έχει νόημα η έκκλιση στην οποιαδήποτε ελευθερία λόγου, λογοτεχνική ή γενικότερη.

Να προσθέσω ότι κατανοώ την λεπτότητα της θέσης για τους διαχειριστές, το συγκεκριμένο θέμα, και πολύ περισσότερο η ελευθερία λόγου, είναι πολύ ευαίσθητα θέματα στην αντιμετώπισή τους.

 

Εντάξει έγινε σαφές νομίζω πως όλοι συμφωνούμε στην ελευθερία της έκφρασης αλλά όπως αναφέρθηκε δεν ζούμε σε έναν ιδεατό κόσμο και από εκεί κ πέρα όσοι έχουμε ακόμα μυαλό για να σκεφτούμε, καταλαβαίνουμε τους κινδύνους που υπήρχαν για τους admins και ΣΕΒΟΜΑΣΤΕ.
Οι υπόλοιποι μπορούν να χτυπιούνται κάτω σαν μικρά παιδιά επειδή η γη δεν είναι τετράγωνη.

 

Απίθανο το σενάριο, βιαστής να ομολογεί το έγκλημά του δημόσια και μάλιστα με κάθε λεπτομέρεια. Είναι κακούργημα ξέρετε, δεν είναι τροχαία παράβαση. Και ο μόνος τρόπος να τη γλιτώσει κανείς, κατόπιν τέτοιας ομολογίας, είναι να έχει υποπέσει σε παραγραφή το αδίκημα.

Αλλά ακόμη και τότε, δεν θα βρεθούν πολλοί να υπερασπιστούν έναν εγκληματία, καθ’ ομολογία του. Εγώ πάντως δεν θα το έκανα. Διότι, σ’ αυτήν την περίπτωση δεν μιλάμε για fiction, αλλά για τον δημόσιο κομπασμό ενός αποβράσματος, που κανονικά θα έπρεπε να βρίσκεται ευνουχισμένο – στην καλύτερη των περιπτώσεων.

 

Το θέμα που θέτω δεν έχει να κάνει καθόλου με τον βιασμό, προφανώς. Το εκφράζω ξεκάθαρα.

 

-Αλλά με τι έχει να κάνει, εκτός από τον βιασμό ; Με την ελευθερία του λόγου του βιαστή ;
Σε τέτοια περίπτωση, πιστεύω ότι είμαστε ήδη εκτός θέματος και σίγουρα εκτός των ορίων, στα οποία αναφέρεται το συγκεκριμένο -τουλάχιστον- θέμα.