Τι είναι για εσάς ο έρωτας;

Οι μεγάλοι έρωτες.....
Οι μεγάλες μοναξιές και...
Οι μεγάλες ελευθερίες....
Θέλουν αίμα......

 

 


Έως τρικυμία..

 

Το κύμα είναι ωκεανός,
κι όταν αναδύεται,
του δίνεται το όνομα "κύμα".
Όταν του δίνεται αυτό το όνομα,
είναι σαν να έχει αυτόνομη ύπαρξη.
Φαίνεται να κυλά στην επιφάνεια, η οποία είναι όλη νερό
—νερό που ρέει μέσα στο νερό—κι αυτό το αποκαλούμε ζωή.
Έπειτα κοπάζει και αυτό ονομάζεται θάνατος.
Δεν έχει συμβεί τίποτα στο νερό.
Είναι απλά μια αυθόρμητη κίνηση,
όμως εξαιτίας του ονόματος και της μορφής,
φαίνεται ως ξεχωριστή ύπαρξη.
Στο μεταξύ είναι μόνο το παιχνίδι του νερού
που εγείρεται, ρέει, κοπάζει—καμιά ιστορία.
Ο νους φτιάχνει την ιστορία δημιουργώντας μια απατηλή ταυτότητα.
Στην αληθινή κατανόηση, όλα είναι ένα.
Όταν αναδύεται η ταυτότητα, την αποκαλούμε ζωή.
Όταν κοπάζει, την αποκαλούμε θάνατο.
Όμως στ' αλήθεια, αν βλέπεις από την προοπτική
του αγνού Εαυτού, δεν υπάρχει κάτι τέτοιο
όπως η αυτόνομη, ανεξάρτητη ύπαρξη.
Όλες οι πράξεις είναι πράξεις του ωκεανού.

~ Μούτζι
(από το βιβλίο "Η Άσπρη Φωτιά")

Συνειρμός ..  

 

Όπου κύμα = έρωτας.
Όπου Ωκεανός = ζωή

Νομίζω ταιριάζει.

 

Έρωτας είναι τα μάτια του, τα χείλη του, τα χέρια του, το σώμα του, το μυαλό του, η ψυχή του, να με καίνε ολόκληρη, να μου κάνουν στάχτη κάθε άλλη σκέψη πέρα από τη δική του, να νιώθω πως έχω τρελαθεί, πως χάθηκα για πάντα μέσα του, πως χρειάζομαι την ανάσα του στο στόμα μου σαν να είναι το οξυγόνο μου, να γράφω γι' αυτόν, να ζωγραφίζω γι' αυτόν, να γελάω γι' αυτόν, να κλαίω γι' αυτόν, να ζω, να αναπνέω, να υπάρχω γι' αυτόν, να πεθαίνω γι' αυτόν.

 

Ο έρωτας δεν είναι η τρυφερότητα - μα η κραυγή της φύσης σε βίαιο οργασμό. Η έκσταση του σύμπαντος που εκσπερματώνει στο σκοτάδι του χάους. Και απ’ το σπέρμα του ξεπηδούν τ’ αστέρια.
Georges Bataille

 

 

Ο συνειρμός του συνειρμού... 

 

Η υπέροχη φωνή του Marc Almond.
 

 

Μερικες Φορες

O Ερωτας μερικες φορες
περνει την μορφη ενος μαχαιριου.
Ακονισμενο, αστραφτερο
φτιαγμενο απο ατσαλι.

Κρεμεται αψηλα
τριφογυριζοντας διαρκως
σαν σμηνος απο σφηγκες.
Περιμενει ποτε θα καρφωθει
στην καρδια, στο μυαλο
στο προσωπο, στη πλατη

Ασκοπη η αμυνα απεναντι Του
χλευαζει την λογικη
Κοροδευει την καρδια περιπαιζοντας την

Το μονο που φοβαται
Το μονο που Τον κανει να
να σερνετε πισω απο εκει που ηρθε ο φτερωτος θεος
ειναι ο Χρονος

Τον τσακιζει
Τον καταστρεφει
Τον στελνει στη ληθη
στην λησμονια

Αλοιμονο σε οποιον
πεσει στο μαχαιρι του ερωτα
τοσο αγονος
κ ανηλεης ειναι.

Μ.

 

I Was only seventeen
I fell in love with a gypsy queen
She told me "hold on"

Her father was the leading man
Said "you're not welcome on our land"
And then as a foe, he told me to go

He took me to a little shack
And put a whip across my back
Then told her "leave me"

I was out for quite a time
Came back with her on my mind
Sweet little girl
She means all the world

Oh, I want my gypsy queen
Will she still be torn between
Her father and lover

One day I will go to him
Strong enough to fight and win
The kind of a man
That he'll understand