Θεός ή Κύριος;

Κάτι δεν πρόσεξες στην διατύπωση της @gaby_m
Δύο αρνήσεις κάνουν μια κατάφαση.

 

Θα βάλω μια άνω τέλεια στο τριμαλακα και θα επανέλθω μόλις ξετυφλωθω από τα κρεμμύδια. Πολύ πιθανόν να μην πρόσεξα κάτι  

 

βεβαίως και προκαλεί αναφυλακτικές αντιδράσεις. είναι όμως δύσκολο να το εξηγήσει κανείς σε κάποιον που παρόλο δεν το έχει δει από μέσα, έχει ήδη αποφασίσει.

αν ένα υ/σ μπεί σ' αυτό το τριπάκι (της κρίσης δηλαδή) αμέσως δημιουργείται μέσα του ένας εσωτερικός διάλογος ο οποιος φέρνει μεγάλη αναστάτωση. αρχίζουν οι κατατάξεις, οι ταμπέλες, τα σωστό/λάθος, καλό/κακό, καλό Κ/μαλακία Κ. όταν συμβεί αυτό, και μέχρι να καταλαγιάσει, η ασυμετρία πάει περίπατο. κι αυτό είναι κάτι που δεν το θέλει κανένα υ/σ.

όταν σου ζητάται να μην κρίνεις ή αλλιώς να μην προσπαθείς να βρεις το δίκιο σου, ουσιαστικά σου ζητάται να εμπιστευτείς χωρίς φόβο, χωρίς να του την έχεις του Κ στημένη στη γωνία, χωρίς να είσαι μονίμως με το ένα πόδι απ έξω φοβούμενος μην σου κάνει κανείς κακό. όταν το υ/σ το καταφέρει αυτό, έστω και για λίγο, αρχίζει να βλέπει πόσο θαυματουργό πράγμα είναι. εμπιστεύεσαι. δέχεσαι οτι το Κ έχει τους λόγους του που δεν είναι της παρούσης. εξακολουθείς να διατηρείς την ηρεμία και τη δοτικότητα μέσα σου και εξακολουθείς είσαι στη θέση σου, εκεί που θες να είσαι. δεν σε έβαλε κανείς με το ζόρι εκεί. εσύ το ζήτησες. αυτό δεν σημαίνει οτι θα τα καταφέρεις απο day one, οφείλεις όμως να προσπαθείς. μπορεί η ευθύνη της σχέσης να βαραίνει γενικώς περισσότερο το Κ που έχει τον έλεγχο, η ευθύνη όμως διατήρησης της ασυμμετρίας είναι στο 50-50. κατ εμέ τουλάχιστον

οι ασύμμετρες σχέσεις δεν έρχονται χωρίς ρίσκο και χωρίς δυσκολίες. απ' την πρώτη μέρα ουσιαστικά σου ζητάται να εμπιστευτείς. όσο περισσότερο γίνεται. μιλάμε δηλαδή για τυφλή εμπιστοσύνη. πρέπει να κάνεις την υπέρβαση και να εμπιστευτείς πριν να έχεις αποδείξεις οτι ο άλλος είναι έμπιστος στο βαθμό που τον εμπιστεύεσαι. και πρέπει να το κάνεις αυτό για να γίνουν μέσα σου οι εσωτερικές διεργασίες που θα βγάλουν την υποβόσκουσα υποτακτικότητα. αν δεν το κάνεις αυτό η ασυμμετρία μπαίνει on hold μέχρι νεωτέρας. το ίδιο περίπατο πάει και το μαζί. βλέπεις πλέον τον άλλον απέναντι. εχθρό. πάει σε εκμεταλλευτεί. πάει να στην κάνει. αλλά εσύ δεν είσαι τέτοιος μαλάκας και θα τον φτιάξεις καλά. καταλαβαίνεις που οδηγεί όλο αυτό.

πιστεύω οτι ένα καλό και unclouded κατα το δυνατόν ένστικτο είναι το μόνο που μπορεί να σε πάει η να σε κάνει να πεις φεύγω. καμιά ανάλυση. ας λένε οι αναλυταί ότι θέλουν. αυτό βέβαια είνα μια άλλη κουβέντα...


αυτός είναι ο λόγος που δεν θέλουν τα υ/σ να κρίνουν. γιατί έχουν κοπιάσει να φτιάξουν κάτι και δεν θέλουν να τους γαμιέται με την κάθε μαλακια. δεν θέλουν να χάνουν τις μέρες τους.

 

@gaby_m , @espimain πραγματικά δεν καταλαβαίνω τι δεν καταλαβαίνω και που το χάνω από το ένα ποστ στο άλλο αλλά νομίζω δεν πρέπει να κουράσω με αυτό το νημα   δεν νομίζω ότι έχει τόση σημασία.

Θα σβήσω το ποστ περί τριμαλακα γιατί άλλο είχα καταλάβει πριν αλλά παρακαλώ συνεχίστε  

 

Ωραίο κείμενο...

Με νόηση....

Κατανόηση της ασυμμετρίας και της εμπιστοσύνης...

  

 

@lizard_ ,and to whom else it may concern,

Το επινόημα της ασυμβατότητας μεταξύ της κριτικής σκέψης και της ασυμμετρίας δεν μπορώ να το παρακολουθήσω λογικά ,βρίθει λογικών αλμάτων και αυθαίρετων ερμηνειών.
Στη βάση συναισθημάτων και προσδοκιών , ίσως.
Δικιά σου (σας) η ζωή και η σχέση, εύχομαι να περνάτε καλά.

 

Φαίνεται.  

 

είναι απίστευτα δύσκολο να κατανοηθεί οτι εντός σχέσης προσλαμβάνεται η σχέση ενώ μόνον εκτός σχέσης κρίνεται ο έτερος.
είναι δύσκολο να κατανοηθούν και οι ρόλοι. και η συνειδητοποίησή τους.

είναι δυσνόητη η αποποίηση της άμυνας.