Τα όρια του υποτακτικού

Η υπογράμμιση δική μου.

Αυτό ακριβώς. Συμφωνώ απολύτως με την gaby_m.

Σέβομαι απόλυτα τις απόψεις κι εμπειρίες που εκφράστηκαν, αλλά φοβούμαι μήπως με μερικές από αυτές τις απόψεις τίθεται έν αμφιβόλω η αξία των ορίων και, τελικά, της διαπραγμάτευσης.

Αγαπώ τα όρια, στηρίζω τα όρια, αποτελούν δικλείδες ασφαλείας. Ασφαλείας του υ, σωματικής και ψυχικής. Για 'μένα, the safest is not safe enough... (Τί να κάνω; Δηλώνω "άρρωστος" με την ασφάλεια, σε κάθε περίσταση της ζωής, όχι μόνο στο B.D.S.M. ...)

Τα "μαλακά όρια" λοιπόν, είναι αυτά που το Κ (εάν είναι ικανό, συνετό και άξιο) μπορεί να εμπνεύσει το υ να ξεπεράσει και να γουστάρουν κι οι δύο, και τα "σκληρά όρια" είναι αυτά που αποτελούν δικλείδες ασφαλείας.

Εί δε μή, τί αξία έχουν τα όρια και η διαπράγματευση εάν είναι να τά αγνοούμε ένεκα μίας αόριστης κι επισφαλούς "Κυριαρχικής συμπεριφοράς τάχα απελευθέρωσης του υ από τα δεσμά των ορίων";...

Αλλιώς (με την ίδια ή έστω παρόμοια λογική), τί έχει σειρά; Η υπονόμευση της αξίας και σημαντικότητας του aftercare, ώς, ενδεχομένως, "τεκμήριο μαλθακότητας του Κ";!!!...  




(Τα ανωτέρω αποτελούν την προσωπική μου γνώμη, χωρίς να ισχυρίζομαι ότι κατέχω το αλάθητο... Είναι ο τρόπος που αντιλαμβάνομαι τα πράγματα. Δίχως να θέλω σε καμμία περίπτωση να προσβάλλω κανένα από τα μέλη που εκφράστηκαν διαφορετικά. Το μήνυμά μου αυτό αποτελεί τη δική μου επιθυμία για έκφραση, στα πλαίσια του υγιούς διαλόγου. Με κάθε σεβασμό στα μέλη και την Κοινότητα.)

 

Υπάρχουν όρια σε ένα υ και καλώς υπάρχουν ...Αλλιώς θα μιλούσαμε για ένα άτομο αμφιβόλου ισορροπίας (μιλάμε πάντα για το αρχικό στάδιο διαπραγμάτευσης μιας D/s σχέσης ).
Στην πορεία βρίσκω λογικό κάποια όρια να σβήνουν σιγά -σιγά εφ όσον υπάρχει εμπιστοσύνη και χημεία μεταξύ των 2 πλευρών .

 

Τώρα το είδα αυτό.

δεν είναι σκέτο κατούρημα είναι golden, αμ πως! Πότε μη λες ποτέ και πρόσεχε τι εύχεσαι λένε. Τα όρια σβήνουν με το που μπαίνει ένα υπό σε μια τέτοια σχέση, θα αφεθεί γιατί αυτό θέλει, αυτό λέγεται παράδοση.

 

@Μαντλίν η αντίρησή μου είναι ως προς αυτό, κι αυτό ως προς τη διατύπωση. Δεν το δέχομαι, την υποταγή, ως τη μόνη ευχαρίστηση, δεν διαφωνω με αυτά που λέτε στο συνολό τους αλλά με τη διαφορετικότητα μας ο καθένας το ζούμε και το δεχόμαστε σε διαφορετικό βαθμό και ρυθμό. Στο κάτω κάτω, στο παράδηγμά μου δεν έγραψα, ποτέ, ο χρόνος διαφέρει. Και ένα παράδηγμα δεν αφορά εμένα προσωπικά.  

 

Μάλιστα, δεκτό. Τόση διαφορετική υποτακτικότητα, πρώτη φορά βλέπω. :- )

 

@Μαντλίν δεν ήταν τυχαίο που οι παλιοί έλεγαν ότι ο υποτακτικός υποτάσσεται από ανάγκη και, εξ αντιδιαστολής, ο Κυρίαρχος κυριαρχεί από επιθυμία.

 

Κι εγω που νομιζα οτι διαβαζεις τα ποστ του φορουμ!!!!!.......

 

όχι όλα, why?

 

Γι αυτό βλέπεις καποια πραγματα πρωτη φορα....ισως!!!!  

 

το ποστ σου ήταν ξεκάθαρο, το νήμα οκ γνώριμο.

 

Απο τις ερωτησεις και τον σχολιασμο τους δεν ειμαι σιγουρη για το ποσο ξεκαθαρο ειναι τελικα για σενα

 

μη με μπερδεύεις, τι θες να πεις?