Δεν θέλω ή δεν θέλω να μην θέλω;

Η συζήτηση αφορά την προσέγγιση. Το αν θα ακολουθήσω τον κ μου, εντός της σχέσης, είναι χαρακτηριστικό της ασυμμετρίας. Αν δεν τον ακολουθώ, δεν υφίσταται ασυμμετρία.

Στις άλλες απορίες σας, λυπάμαι αλλά δεν θα απαντήσω. Χρειάζεται μεγαλύτερη ανάλυση και δεν σκοπεύω να την κανω.
Το αν μπορεί να μου δημιουργήσει οποιαδήποτε έλξη ένας φασίστας, δεν έγκειται στην κοινωνική του καταδίκη πάντως, που δεν υπάρχει κιόλας.

Καλή συνέχεια. Δεν θα επανέλθω στο θέμα

 

Με τα προηγούμενα μπορεί να παρεξέκλινα εν μέρει, χωρίς να έχω τοποθετηθεί στο θέμα του νήματος. Νοιώθω ότι το οφείλω.

Πιστεύω ότι η @MauveDelastrange στην αρχή του νήματος περιέγραψε αρκετούς λόγους της δυσκολίας της έκφρασης των επιθυμιών, με θετικό ή αρνητικό πρόσημο (θέλω - δεν θέλω):
"ισως φοβόμαστε τι θα γίνει εαν πούμε οτι δεν θέλουμε, ίσως δεν μας αρέσει να δυσαρεστούμε, ίσως υπάρχει και μια υποβόσκουσα τελειομανία (?), μια ανάγκη να ικανοποιήσουμε..."
που κατά τη γνώμη μου έχουν να κάνουν με την αυτοεικόνα του υ, μαζί και ο φόβος της απογοήτευσης που θα προκληθεί με την έκφραση μιας (μη) επιθυμίας. Για τον οποιονδήποτε λόγο, αναλαμβάνουμε να κρίνουμε μόνοι μας τον εαυτό μας, και δη εκ των προτέρων, αντί να παραδώσουμε (και) τον έλεγχο αυτό, που ομολογουμένως μπορεί να αποτελεί μια οδυνηρή επεξεργασία.

Προσωπικά, όσο μπορεί να έχει σημασία, ενώ και τα προηγούμενα αναμφισβήτητα δεν είναι εύκολα για μένα, η μεγαλύτερη δυσκολία για μένα ήταν/είναι η απογύμνωση μου, η διαπίστωση ότι δεν μπορώ να κάνω κάτι άλλο από να εκφράσω την (μη) επιθυμία μου. Δύσκολη παράδοση, που όμως επιφέρει την ουσιαστική απόλαυση της επιβεβαίωσης της ασυμμετρίας.

 

Αν το γερό χέρι ξύλο ήταν η απάντηση του Κ στο "δεν θέλω" θα σήμαινε ότι έπαιζε το παιχνίδι μου, ενδεχομένως ολέθριο για τη σχέση και μάλιστα υπ ευθύνη του Κ. Διόλου σαφές αν ο Κ θα είχε καταλάβει τα αίτια της άρνησης, δεν είναι πάντα τα ίδια και δεν ανάγονται πάντα στο ίδιο πράγμα. Μερικές φορές ένα "δεν θέλω" είναι απλά ένα "δεν μπορώ σήμερα"  

Αν το γερό ξύλο ήταν λόγω του τρόπου με τον οποίο θα είχα εκφράσει το "δεν θέλω" θα άλλαζε το πράγμα γιατί εκεί ο Κ θα είχε την ευχέρεια να μεταφέρει τον διάλογο σε ένα άλλο πεδίο, της επιλογής του, στο οποίο θα μπορούσε να διαμορφώσει με άνεση την συμπεριφορά του υ.

Αν το γερό ξύλο ήταν επαπειλούμενο λόγω κακής συμπεριφοράς, "κανονικά έπρεπε να φας τόσες αλλά δεν προέκυψε", θα ήταν ένα πολλά υποσχόμενο όσο και διεγερτικό mind game για αρχάριες  

 

Εννοούσα πριν την εκτέλεση της εντολής του.

Φυσικά, καταλαβαίνω τη δυσκολία   και αντιλαμβάνομαι την υπέρβαση.

Από κάποιο σημείο και μετά, αναπόφευκτα, η απόλαυση έρχεται από το καλό αποτέλεσμα. Μετράει η καλή εκτέλεση με το καλύτερο αποτέλεσμα. Προσωπικά, έχω μάθει στο "εγκρίνω" και όχι στο "κρίνω". Αλλά, όπως είπες, εξαρτάται από τον Κ. Και το υ του.

Συγγνώμη @subwhat το πήγαμε αλλού  

 

Σε συγχωρώ τέκνον μου.... 

 

Και γιατι το υ να κρινει την επιλογη του Κ? Εστω και αν αυτη ειναι ενα γερο χερι ξυλο σε τετοια περιπτωση.

 

Δεν δάρθηκα επειδή είπα "δεν θέλω", συμμετέχω σε συζήτηση για το θέμα, έχει διαφορά  

 

..Μερικές αντιστάσεις είναι πιο έξυπνες από εμάς!..Και ακόμα δεν έχω καταλάβει, πως γίνετε αυτό?

 

     
Χαμογελασα πολυ οταν το διαβασα αυτο.
Οταν δεν θα ειμαι απο κινητο, θα επανελθω με τη δικη μου εμπειρια.

 

χαχαχα... ανυπομονώ!! 

 

 

@MasterJp

Ελπίζω να απανταει αυτό. Εάν Όχι, θα επανέλθω.