Θυμός και session

ΕΓΩ δεν εχω ανοιξη αυτο το νημα καποιος πηρε την απαντηση σου σε μια ερωτηση και ανοιξε το νημα μαλλον επειδη εγραψα στην απαντηση μου σκεφτητα να ανοιξω ενα νημα με παρομοιο θεμα

αν και σκεφτηκα να ανοιξω νημα ...

θα σου απαντησω με ερωτηση  

Εσυ γιατι αποδεχεσαι οτι θυμος και σεσσιον δεν πρεπει να πανε μαζι ?

ΥΓ. συγνωμη για τα εκτος θεματος

 

Γιατί θυμός και session δεν θα έπρεπε να πηγαίνουν μαζί? Απλή λογική.
Ο θυμός μπορεί ανετότατα να καταλύσει τον αυτοέλεγχο.
Αν το "πάνω" μέρος χάσει τον αυτοέλεγχο του, είναι αρκετά ως πολύ πιθανό να προκαλέσει στο "κάτω" μέρος βλάβες, που μπορεί να ήταν και ανεπανόρθωτες.
Για να μην παραβλέψω και τις για το "πάνω" μέρος ύστερες συνέπειες ( από τύψεις συνειδήσεως, μέχρι ψυρρού ή και τα δυο μαζί. )
Βέβαια, αν κάποιος θα ήθελε να παίξει ρώσικη ρουλέτα - τόσο με την πάρτη του, όσο και με κάποιον άλλο -, είναι ελεύθερος να το κάνει.
Κατ' εμέ είναι προτιμότερο, να πράττεις με τρόπο τέτοιο ( μάλλον όχι α-λογα ), που τουλάχιστον να ελαχιστοποιούνται οι πιθανότητες να χυθεί το γάλα.
Παρά μετά να κλαις κοιτώντας το στο πάτωμα. Γιατί στην δεύτερη περίπτωση όσο κλάμα κι αν ρίξεις, στο μπουκάλι του δεν επιστρέφει.

Μάϊ του γιουροσέντσια.  

 

Θυμός και session είναι εξαιρετικά επικίνδυνο ζευγάρι και πρέπει να αποφεύγεται. Τους λόγους τους εξήγησε ο @Tenebra_Silente.

Δεν είναι θεωρητικολογία. Έχω υποπέσει σε αυτό το σφάλμα.

Ήμουν πολύ θυμωμένος όταν ξεκίνησε το session και ήμουν πολύ θυμωμένος για να ασχοληθώ με τη φροντίδα της μετά, παρά το γεγονός ότι το session δεν ήταν ούτε μεγάλο ούτε ιδιαίτερα βίαιο.

Τρόμαξα με τον εαυτό μου με την περιφρόνηση, την δαιμονική ευχαρίστηση και το στιγμιαίο αβυσσαλέο μίσος που ένιωσα για εκείνη όταν με κοίταξε παρακλητικά καθώς της είπα ότι θέλω να φύγω.

Αλλά η στιγμή πέρασε και μετά έμεινε να με καίει για μερικά χρόνια αυτό το παρακλητικό ύφος και το γεγονός ότι απλά σηκώθηκα και έφυγα.

Γύρισα μετά από μερικές ώρες. Με συγχώρεσε.

Δεν αρκεί να σε συγχωρέσει ο άλλος αν εσύ δεν μπορείς να συγχωρέσεις τον εαυτό σου. Μου πήρε πολλά χρόνια να το ξεπεράσω.

 

Θυμός+καύλα = α δ ρ ε ν α λ ί ν η.

Μη πέσετε να με φάτε, βαριέμαι να απαντώ, danke.

 

Μικρός ( ας πούμε μέχρι την εφηβεία μου ), άφηνα τον θυμό να φουσκώσει και κάποιες φορές, όποιον έπαιρνε ο χάρος.
Κατά την ενηλικίωση μου ( και σε "βουδουσουμικά πλαίσια" ) μια και μοναδική φορά στα χρονικά μου είχε "γυρίσει το μάτι".
Είχε συμβεί με κάποια που ήταν ήδη αρκετό καιρό μαζί μου και που ήταν για μένα κάτι παραπάνω από σημαντική ( υ ).
Αν και άθεος, μάλλον εκείνη την φορά κάποιος Θεός, με πήρε απ' το χεράκι και με κέρασε σφηνάκια ( κι ας τον είχα γραμμένο ).
Ο Θεός, η τύχη, πείτε το όπως θέτε.
Συνέπειες? Για κείνη σωματικές και ψυχικές ελάχιστες, από κείνες που ευτυχώς περνούσαν ( και είχαν περάσει ).
Για μένα? Κάποιους μήνες να μην μπορώ ούτε να την ακουμπήσω. Από τότε, σαν να κατέβηκε ένας διακόπτης μέσα μου και να έχασα ένα 30-40 % της "δυναμικής" μου.
Όχι από φόβο μην βρεθώ πίσω απ' τα σίδερα ( που σίγουρα δεν θα ήταν η καλύτερη μου ). Αλλά γιατί έχω ακόμη αμφιβολίες, αν εκείνο που έχει απομείνει απ' την συνείδηση μου θ' άντεχε άλλο ένα "έμορφο" σκηνικό εκείνου του είδους. Αν κάτι έμαθα ( κι εκείνη η φορά μου επιβεβαίωσε ), είναι ότι σαν νιώθω τον θυμό μου να "φουσκώνει", ν' απομακρύνομαι δίχως δεύτερη σκέψη. Όχι μόνο σε session να μην "μπλέκομαι", αλλά ούτε να διασταυρώνω βλέμματα.
Φτάνει μια στιγμή, για να "βλαστημάς" μια ολόκληρη ζωή. Μια τρίχα για να περάσεις "όχθη". Και δεν είναι ούτε τρομολαγνεία, ούτε σοφία, αυτά που τώρα εδώ έγραψα. Ένα μόνο αν θέλετε κρατήστε, το "εσύ στο χώμα κι εγώ στη φυλακή" και τα παρεμφερή τους. Ίσως και να έχουν κάτι το καυλέ/ηρωικό/παθιάρικο/ποιητικό, να τα λέει/ακούει/φαντασιώνεται κάποιος. Αλλά μάλλον είναι προτιμότερο, να μην θεωρούμε ότι κάποια πράγματα συμβαίνουν μόνο στους άλλους.
Γιατί και κείνοι οι άλλοι, μέχρι να βρεθούν στην "αποφράδα θέση", το ίδιο σκεφτόντουσαν για τους εαυτούς τους. Κάνανε την "μαλθακία" τους et voilà...

Καλή η κάϋλα, καλή η ζωή στην κόψη του ξυραφιού, καλοί οι πειραματισμοί, καλή η αυτοπεποίθηση.
Αλλά κάποια πραγματάκια ίσως και να ήταν ακόμη καλύτερα. Και να χρειαστεί να τα χάσεις, για να τα εκτιμήσεις, μάλλον είναι λειψή παρηγοριά.

 

Εγω

διαφωνω στο ανετοτατα

Ναι πρεπει αν δεν εχεις αυτοελεγχο

Αν υπαρχει περιπτωση εστω και 1 / 1987696517458861253 το πανω μεροσ να χασει τον αυτοελεγχο δεν θα επρεπε ΠΟΤΕ να ειναι σε αυτη την θεση δλδ πανω μερος

Ολοι μπορουμε να κανουμε λαθοι σε τιμα που το παραδεχεσαι και πιστευω οτι δεν θα ξανακανεις το ιδιο λαθος

ΥΓ. οχι στο να μην ξανακανεις σεσσιον θυμωμενος αλλα αν κανεις καποια στιγμη σεσσιον θυμωμενος δεν θα κανεις το ιδιο λαθος

Εγω παντως συμφωνω μαζι σου και δεν θα πεσω να σε φαω .... αν και ισως ελεγα Θυμος + αδρεναλινη = καυλα

 

Φίλτατε @thief ας πούμε άνετα, αν προτιμάς. Πιο κάτω δεν πάω χαχα. Επειδή είμαστε άνθρωποι κι όχι ρομπότ, η πιθανότητα κάποιου να χάσει τον έλεγχο, δεν μπορεί να εξαλειφθεί. Με την ίδια λογική αλληλουχία κάποιος δεν πρέπει να οδηγεί αυτοκίνητο. Γιατί υπάρχει η πιθανότητα να εμπλακεί σε τροχαίο και ν' αφήσει κάποιον άλλο σέκο. Μπορεί όμως, να μην ακουμπήσει ούτε μια σταγόνα αλκοόλ πριν πιάσει τιμόνι. Ή να μην οδηγήσει, αν νιώθει νύστα ή δεν αισθάνεται καλά.
Το ζήτημα δεν είναι να μην "τολμάς". Το ζήτημα είναι να "τολμάς" μέχρι εκεί, που γνωρίζεις ότι σε παίρνει. Δηλαδή, μέχρι εκεί που θα μπορούσες ν' αντιμετωπίσεις μια πιθανολογούμενη στραβή. ( Πιθανολογούμενη, όχι πιθανή. Στην δεύτερη περίπτωση παίζεις με τα σπίρτα σε σπίτι από χαρτόνι ).

 

Τολμας χωρις θυμο , υστεροβουλια και ατομικο συμφερον, τολμας και υποτάσεις με παθος , ανελέητα και με ασφαλεια σχολαστικη κι απολυτη

 

Αγαπητε @Tenebra_Silente
εγω δεν ειπα ποτε οτι ειμαστε ρομποτ και οχι ανθρωποι εγω ειπα οτι αν καποιος εχει εστω και 1 / 197687586597 πιθανοτητα να χασει το αυτοελεγχο του καλυτερα να μην ειναι ποτε Κ

 

Ο θυμός καταστρέφει τον αυτοέλεγχο.

Άλλο το "τι είπες μωρη; Να σε αρπάξω από το μαλλί, να σε βαλω κάτω, να πεις το δεσπότη Παναγιώτη να στρώσεις!" Και άλλο ο θυμός.
Ο θυμός θολώνει.

Δεν είναι τυχαίο, που σε πολεμικές τέχνες σου μαθαίνουν ότι "θυμωμένος δεν ακουμπάς άνθρωπο". Και εκεί μαθαίνουν αυτοέλεγχο.

 

Αγαπητέ μου @thief αν ήξερα από τώρα, ποια νούμερα θα πέσουν στο lotto στην επόμενη κλήρωση, θα ήμουν ήδη πλούσιος.
Είναι κάποια πράγματα, τα οποία δεν μπορείς να προβλέψεις με απόλυτη σιγουριά. Έτσι πιστεύω εγώ, μπορεί να κάνω και λάθος.
Γι' αυτό υπάρχουν και οι εξωγενείς παράγοντες, τα triggers, οι ψυχικές καταστάσεις. Μακάρι κάποια πράγματα να ήταν αλήθεια λαξευμένα στην πέτρα.

Μην πάμε στ' άκρα. Τουλάχιστον, ας προσπαθούμε που και που να τ' αποφεύγουμε.