Ένας Κ πολλές υ. Μια υ πολλούς Κ;

@Stilvi

στην αρχή του νήματος είχε "ξεκαθαριστεί" πως αναφερόμαστε σε D/s και όχι σε σέσσιον.



Επιπροσθέτως, γενικά ας έχουμε κατά νου ότι:

 

Σορυ τότε, εγώ δεν κατάλαβα αυτό το διαχωρισμό. D/s θα μπορούσε κάλλιστα να αφορά και σε σεσιον. Από την στιγμή λοιπόν που μιλάμε για σχέση μόνο προσωπική άποψη και τοποθέτηση μπορώ να προσφέρω.

Here goes λοιπόν, σαν υποτακτικη γυναίκα που είμαι για να μπορώ να αισθάνομαι ότι "ανήκω" θα πρέπει να είναι κάτω από τα πλαίσια μιας σχέσης και με έναν Κ, και πολύ συγκεκριμένο Κ να προσθέσω. Αλλά that's me.

 

@Nickpain69
αν δεν το καταφέρνουμε, δεν υπάρχει λόγος να ζοριζόμαστε. το αφήνουμε καταμέρος. δεν τρομοκρατούμεθα.

 

Είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον να διαπιστώνεται η άριστη ποιότητα κάποιων συμμετεχόντων όσον αφορά την εσκεμμένη ανικανότητα να κατανοήσουν διατυπώσεις που διαφέρουν από τις δικές τους αντιλήψεις (ή και προλήψεις). Αβίαστα, με σοβαρότητα, τεκμηριωμένα.
Πραγματικά κυριαρχική συμπεριφορά.

 

Έχεις πυρετό, σε πείραξε κάτι;

Άντε πάλι, γτ μουγκρίζεις για να χουμε καλό ερώτημα;

 

Μιας και το συγκεκριμένο θέμα με έχει απασχολήσει -κι απασχολεί- κι εμένα αρκετά και μη έχοντας ανάλογη εμπειρία, είχα την τύχη να ρωτήσω κάποιους ανθρώπους με πολύ περισσότερη εμπειρία από την δική μου μηδαμινή και κυρίως με κυριαρχικές τάσεις, Κυρίαρχους δλδ.
Οι απαντήσεις που έλαβα είχαν πάντοτε ένα κοινό παρανομαστή. Δεν μπορεί ένα υ να έχει D/s σχέση με άνω του ενός Κ χωρίς αυτά τα Κ να γνωρίζονται και φυσικά να σχετίζονται μεταξύ τους, να έχουν κοινούς στόχους, κοινές κοσμοθεωρίες και γενικότερα κοινή θέαση πάνω στο D/s.
Γιατί να μην λησμονούμε πως πολυγαμικό, πολυερωτικό και κάθε πολύ που προεξέχει του όλου ερωτισμού, δεν βρίσκεται ως "κουσούρι" μόνο σε κυριαρχικούς ανθρώπους αλλά και υποτακτικούς. Πολλές φορές -ίσως- κάποιοι υποτακτικοί νιώθουν ενοχές κι αποκρύπτουν αυτήν την πτυχή του ερωτισμού τους και των επιθυμιών τους (κάτι που μάλλον δεν αφορά το συγκεκριμένο νήμα).

Πιστεύω ή θέλω να πιστεύω πως μια χαρά γίνεται, δύσκολα μεν -γι αυτό και συναντάται δύσκολα ως φυσικό επακόλουθο- αλλά συμβαίνει.
Προσωπικά μου φαντάζει πολύ ερωτικό ένα τέτοιο poly σχήμα, που αν πραγματικά πετύχει, για όσο, θα είναι από τις ωραιότερες εμπειρίες που μπορεί να αποκομίσει κανείς στις πλάτες του.

* Χωρίς να είναι σημαντική η συνεισφορά μου στο νήμα αλλά όπως είπα με ενδιαφέρει κι εμένα πολύ, θα παρακολουθώ κι εγώ σιωπηλά όπως αναφέρθηκε πιο πάνω.
Την καλησπέρα μου.

 

Παρακαλώ.
Μην μου χρεώνεις ότι δεν πρόσεχα, γιατί θα με βάλεις σε πειρασμό να σού χρεώσω κι εγώ άλλα πράγματα.
Σε παρακαλώ, ειλικρινά δεν θα΄θελα.
Συνέχισε την ζωή σου με ό,τι αντιλήψεις γουστάρεις να έχεις, ας συμφωνήσουμε σε αυτό το σημείο απλά πως διαφωνούμε και μάλιστα ριζικά.
Δεν μπορώ να τεκμηριώσω ούτε το μεγάλο, ούτε το μικρό (μήκος κύματος), αυτό όμως που προσυπογράφω και είναι θαρρώ αναντίρρητο, είναι το εντελώς διαφορετικό.
Κατ΄εμέ, ευτυχώς κιόλας δηλαδή...

 

Το σχήμα ''είμαστε δύο Κ και βρήκαμε ένα πρόθυμο υ να παίξουμε, ή να σεσσιονάρουμε, ή να γουοτέβα'', νομίζω πως είναι απλό, ξεκάθαρο και αυτονόητο.
Το θεωρητικό ''ζόρι'' αφορά τις ταυτόχρονες ή παράλληλες σχέσεις δύο Κ (τουλάχιστον) ένα υ (αυστηρά), σε ότι αφορά την μεταξύ τους σχέση, των τριών τους δηλαδή.
Θα βάλω και μία άλλη παράμετρο, δεν θυμάμαι αν έχει συζητηθεί πιο πριν, συγχωρέστε μου αν μού ξέφυγε κάτι.
Έστω ότι το υ είναι αμφισεξουαλικό και έχει ταυτόχρονες, αλλά διαφορετικές ανάγκες.
Ένα εξαιρετικό παράδειγμα κάλυψης αναγκών, λόγω φύσης και έλλειψης οποιουδήποτε είδους ανταγωνισμού, μιας και μιλάμε για διαφορετικά πράγματα (στην καλύτερη περίπτωση). Νομίζω ότι μια χαρά μπορούν να τα βρουν ο Κ με την Κ σε σχέση με το υ, ή και να κρατήσουν τις σχέσεις μονωμένες, γνωρίζοντας απλά ο ένας την ύπαρξη της άλλης και τούμπαλιν. Που ακριβώς θα υπήρχε το πρόβλημα σε αυτήν την περίπτωση?
Καλά, όχι ότι βλέπω κανένα πρόβλημα στις άλλες σχέσεις βέβαια, αλλά that's just me...

 

και πυρετό και ζουρλια στο κεφάλι έχω.. :*

 

καμία μα καμία σχέση...!!!
κανείς ένα πολύ μεγάλο λάθος..
έδωσα και μια νότα χιούμορ και υπερβολής..
και μάλλον το χάσαμε!!
σέβομαι απόλυτα την σκέψη σου.. απόλυτα όμως!!
να περνάτε καλά  

 

Μόνο εγώ πιστεύω ότι αυτό το υπό θα ήταν ευτυχισμένο-τυχερό και χαρούμενο; -.-

 

Πληθωρισμός, κορίτσια, αυτή είναι η ρίζα του κακού (ή μπορεί και καλού, εν προκειμένω) κι όλη η κουβέντα εξ’ αυτού γίνεται. Πρόσφατες μελέτες, λέει, αποκαλύπτουν ότι στην Ελλάδα ο αριθμός των –κατά δήλωσή τους- αφεντάδων αγγίζει το εκπληκτικό ποσοστό του ογδόντα τοις εκατό επί του συνόλου του άρρενος πληθυσμού. Όποιον και να ρωτήσεις πλέον (αλλά και να μη ρωτήσεις θα σπεύσει να στο πει από μόνος του) είναι Master. Άντε να δηλώνει και ντομ, άμα είναι πιο ντροπαλός. Ρίξτε μια ματιά στα πέριξ. Τρελή πέραση, λέμε, το μαστεριλίκι στη Γκρέτσια. Το κλασσικό ελληναράδικο «-ξέρεις ποιός ‘γω ρε ;» τείνει πια να δώσει τη θέση του στο trendy “-ξέρεις τι μάστερ είμ’ εγώ ρε ;» (-αμ δεν ξέρω ; ξέρω και παραξέρω !).

Εντεύθεν και υπό τας συνθήκας ταύτας, εύλογο, κατανοητό, πλήρως εξηγήσιμο και απολύτως φυσιολογικό το να πέφτουν δύο Κ σε μια υ –εγώ θα ‘λεγα μάλιστα ότι το κανονικό μερίδιο της κάθε υ θα πρέπει να είναι πολύ μεγαλύτερο, κάτι, ας πούμε, σε δεκαεφτά Κ ανά υ, καθώς η φύση επιζητεί την ισορροπία της κι αυτό το εξωφρενικό ινφλέσιο των μαστεράδων συνιστά –πως να το πω ;- παραβίαση των φυσικών νόμων, ε ;



Ποιος είδε, ποιος απάντησε ανάμεσα στους μάγκες
ποιος είδε, ποιος συνάντησε υ με δυο άντρες

Γι'αυτήν ο μήνας έχει εννιά, μεράκι δεν την τρώει
και δυο καρδιές κυριαρχικές τις παίζει κομπολόι



(Μητσάκης έφη, όχι εγώ...)