Υπο - ερευνώ..

Υπέροχο, καθαρό κείμενο....

 

Ω ευχαριστώ!! 

 

Ιστορία 4.

Η κωλοτρυπίδα της νεόνυμφης

Καθόμαστε με το νιόγαμπρο ζευγαράκι, στην βεράντα του εξοχικού των γονιών μου, οι τρεις μας.
Με τον γαμπρό γνωριζόμαστε περίπου 25 χρόνια, σαν συγγενείς πια. Τα εξοχικά μας είναι στην ίδια γειτονιά. Πίνουμε μπυρίτσες όσο η μητέρα του γαμπρού μας ετοιμάζει φουλ κομπλέ τραπέζωμα με όλα τα καλούδια.

Το ζεύγος απολαμβάνει την αγάπη του κόσμου, για την ενάρετη πράξη της γαμήλιας τελετής πριν 3 μέρες. Διάολε μέχρι και εγώ είμαι πιο τρυφερή μαζί τους απότι συνήθως.
Πόσο άγρια θα τους φανεί η πραγματικότητα όταν όλο αυτό το "αγαπώ-πανηγυράκι" ξεθυμάνει!

Η νεόνυμφη, κάποια στιγμή φεύγει για να πάει να βοηθήσει την πεθερά της με τις ετοιμασίες του τραπεζιού. Σημειώνω εδώ ότι πρόκειται περί κρυφό- υποτακτικάρας από τις λίγες! Με εντυπωσιάζει πάντα, η φροντίδα της προς τον αγαπημένο της. Να του αδειάζει το τασάκι στα 3 τσιγάρα να του γεμίζει το ποτήρι λίγο πριν την τελευταία γουλιά, να περιποιείται την παρέα του με την ίδια αφοσίωση.Και κατά τα άλλα, ένα τυπικό βανιλοζεύγαρο, χωρίς συνειδητότητα ασυμμετρίας.

Μένοντας οι δυο μας στην βεράντα το κλίμα βάρυνε, κατάλαβα αμέσως ότι ο γαμπρός έχει να κάνει εκμυστηρεύσεις, με τα χρόνια τα πιάνεις αυτά στον αέρα με τα κολητάρια σου.
Ο γαμπρός πάντα αισθανόταν πιο άνετα να μιλάει μαζί μου για κάποια θέματα απ ότι με τους φίλους του, μάλλον επειδή είμαι γυναίκα. Και φυσικά μιλάμε περί σεξ.

- Όλα καλά και όλα ωραία, είμαι πραγματικά ευτυχισμένος και σε όλα απόλυτα καλυμμένος, κάνουμε σεξ κάθε μέρα.. όμως...
- ..Όμως...?
-Ε.. να .. θα ήθελα να δοκιμάσουμε και άλλα πράγματα..
-Όπως..?
- Ε λίγο πιο.. άγρια..

Δεν ξέρω αν ήταν η μπύρες το καταμεσήμερο του Ιουλίου ή η εικόνα που έφερε ο γαμπρός στην λέξη "άγρια", πάντως είχε μια περίεργη ένταση.. βγήκε με δόντια, σαν ανεπαίσθητο γρύλισμα πεινασμένου ζώου. Δεν άντεξα στον πειρασμό να γαργαλίσω αυτόν τον λύκο στον καραβανίλα κολητό μου, που αν μάθαινε ότι σουλατσάρω σε φόρουμ βδσμ θα πάθαινε εγκεφαλικό.
- "Άγρια"? πόσο άγρια?
- Ε .. άγρρια.. κώλος και τέτοια..ξέρεις...
- Γαμήσι?..
- Ναι!!

Ο λύκος ξύπνησε!.. Μιλούσε με τον σβέρκο του σαν να χιμούσε σε μια φαντασίωση.. και έπνιγε την ορμή της στύσης του, μέσα από τα δόντια του.

Δεν ξέρω τι με εντυπωσίαζε περισσότερο, το ότι ένα ζευγάρι που συζεί 3 ολόκληρα χρόνια, δεν έχει αγριογαμηθεί ούτε για την εμπειρία ή το γεγονός ότι για το συγκεκριμένο ζευγάρι, δεν με ξάφνιαζε αυτή η πληροφορία.
Ο πουριτανισμός που φτάνει μέχρι το κρεβάτι μας, μέχρι τον καθρέφτη μας!

Μιλούσα κάποτε με έναν Κ, για την πρώτη φορά που τα "σκοτεινά ένστικτα" έσπασαν την "ηθική"του. Η πρώτη κίνηση που οδήγησε η καύλα και νίκησε τις εσωτερικές αντιστάσεις του συντηρητισμού του.
" Έστριψα την ρώγα λίγο παραπάνω, φοβόμουν πολύ την αντίδρασή της, την κριτική της. Το ρίσκαρα! δεν μπόρεσα να αντισταθώ άλλο, όταν είδα ότι ανταποκρίνεται θετικά, την έστριψα λίγο περισσότερο κ όσο ανταποκρινόταν σε αυτό τόσο έστριβα..."
Η στιγμή που η απόλαυση του πόνου, ελευθέρωσε εκείνον τον Σαδιστή!.. το στρίψιμο της ρώγας..

Ο γαμπρός όμως μπροστά μου κρατούσε τον σαδιστή μέσα στα δόντια του που γρύλιζε το "άγρια" κ έσφιγγε τον σβέρκο του. Το αγόρι που δεν τόλμησε ποτέ, να στρίψει την ρώγα λίγο παραπάνω..να παίξει με τα όρια του πόνου και της ηδονής. Ο καθωσπρεπισμός ακόμα και στις πιο ιδιαίτερες στιγμές του
- Το έχετε συζητήσει?
- Ναι, δεν έχει αντίρρηση να προσπαθήσουμε
-Και γιατί δεν το προσπαθήτε τότε?
-Κάθε φορά που πάω να προσπαθήσω.. με το που την βλέπω να σφίγγεται λίγο...κωλώνω και το σταματάω.Χθες βράδυ, επειδή ήταν αδιάθετη, είπα ευκαιρία, να δοκιμάσουμε από πίσω..και μόλις πήγα να μπω σφίχτηκε από τον πόνο και σταμάτησα. Εκείνη μου είπε να συνεχίσουμε, αλλά δείλιασα και μπήκα κανονικά από μπροστά, γέμισα κομμάτια από αίμα και σιχάθηκα! Δεν μπορείς να φανταστείς!!
Ενα κύμα αηδίας γέμισε το πρόσωπο του γαμπρού.

Την νύχτα του γάμου το νεόνυμφο ζεύγος, έπεσε ξερό για ύπνο κατά τα χαράματα, την επόμενη ημέρα, τακτοποίησαν τις τελευταίες εκκρεμότητες της τελετής και έφυγαν για τα Τρίκαλα Κορινθίας, που είχαν κλείσει έναν ξενώνα για 3 μέρες. Κάτι σαν προ - μήνας του μέλιτος πριν τον κανονικό μήνα του μέλιτος. Προς έκπληξη όλων, το ίδιο βράδυ τα μάζεψαν και ήρθαν εδώ.
- Μια ερημιά!!.. Δεν υπήρχε ούτε ένα σπίτι γύρω σου. Το βράδυ σκοτάδι πίσσα!.. Κάποια στιγμή ακούσαμε έναν λύκο, Φοβηθήκαμε και τα μαζέψαμε και φύγαμε!

Πόση ερημιά ένιωσε ο γαμπρός καλυμμένος με κομμάτια από αίμα περιόδου,την πρώτη νύχτα του έγγαμου βίου του! Πόσο τον τρόμαξε εκείνος ο ελεύθερος λύκος που άκουσε μέσα στο απόλυτο σκοτάδι! Και τελικά τον σβέρκωσε και τώρα βασάνιζε το μυαλό του με μια ανάγκη που δεν άντεχε να περιορίζει άλλο.

Είχαμε κατεβάσει μπόλικες παγωμένες μπυρίτσες, κοιτούσαμε το ίδιο τοπίο που υπήρχε γύρω μας απ όταν είμαστε παιδιά και φιλοσοφούσαμε οι δυο μας, τα όνειρα που κάναμε σε εκείνη την βεράντα.. στο λίκνο της οικογενειαρχίας που μας έπνιγε μέχρι τα ρουθούνια! Ο συντηρητισμός που στραγγάλιζε την πιο φυσική ανάγκη, μέχρι που έγινε .. "άγρρια"!!

-Ελευθέρωσε την! .. ήταν το μόνο που είπα και κατέβασα την τελευταία γουλιά μπύρας.

Καπάκι το τηλέφωνο, το τραπέζι ήταν έτοιμο, περπατούσαμε με τις σκέψεις μας και τους λύκους στα δόντια μας.. με την σιωπή του απόκοσμου. Τα μάτια του γαμπρού γυάλιζαν. Δεν ήταν η συμβουλή,'ίσως ήταν η συναίνεση μου, η κατανόηση μου, ίσως ήταν ότι μιλώντας σε εμένα, άκουσε και ο ίδιος τον εαυτό του να μιλάει, άκουσε το γρύλισμα του, ένιωσε την καύλα του και τώρα όλο αυτό δούλευε μέσα του. Εκείνο το αγόρι που δεν τόλμησε ποτέ..!!

Καθίσαμε δίπλα δίπλα, οι κολοκυθοκεφτέδες της μαμάς του γαμπρού με έκαναν να ξεχάσω την συζήτηση..μιλάμε για αριστούργημα!!! Καλότρωγα και καλόπινα ανέμελη..και ξαφνικά.. Το ένιωσα!..
Ένα οστικό κύμα Καύλας.. από τον γαμπρό δίπλα προς την νύφη απέναντι μας!
Το βλέμμα του επάνω της... την κυριάρχισε!..
Σιωπηλά και ασυγκράτητα..
Ο λύκος πάνω της!
Το βλέμμα της νύφης!.. Η έκπληξη και η υποταγή της.. το ξέρω καλά αυτό το βλέμμα!
"Μάλιστα Αφέντη μου"... του έλεγε με όλο της το είναι!!
Υπέροχος ηλεκτρισμός!!

Παράτησα τον κολοκυθοκεφτέ στη μέση και σηκώθηκα..
Τα πεθερικά πίεζαν να μεινω, ανένδοτη εγώ..
- Να ξεκουραστεί το νιόπαντρο ζευγάρι!!

Το ίδιο βράδυ σε ένα άλλο τραπέζωμα κάποιου άλλου γείτονα, ο γαμπρός χοροπηδηχτός και ευτυχισμένος, με αγκάλιαζε και γελούσε μέχρι τα αυτιά!!..Πετούσε!!
Και η νεόνυμφη, λαμπερή και σκοτεινή, μπερδεμένη και φοβισμένη από τις ενοχές της απόλαυσης, απόκοσμη και όμορφη σαν νεράιδα!

Δεν το συζητήσαμε, αλλά είμαι σίγουρη, εκείνη η απόρθητη κωλοτρυπίδα του συντηρητισμού, επιτέλους άνοιξε!

 

 

Συγνώμη που δεν θα πω πολλά -ίσως και τίποτα τελικά- αλλά θα μου επιτρέψεις να αφήσω αυτό το κενό κι άνευ σημασίας σχόλιο για να μου έρχονται ειδοποιήσεις σου...  

 

Αυτό !  

 

Και τα είπες όλα! .. Σ ευχαριστώ!! 

 

Ω ναι!..  

 

Λίγο vegan τον κόβω τον λύκο όμως... Λύκος και φρίκαρε με το αίμα;

 

παρενοχλήθηκε.

 

Είναι νέας κοπής... 

 

χαχαχαχαχα..καλόοο!
Δεν έχει να κάνει με το αίμα,έχει να κάνει με την "κανονικότητα" και μέχρι που αυτή ορίζει τις επιλογές μας, τα γούστα μας κτλ κτλ.

Η κλίμακα του συντηρητισμού στην συγκεκριμένη ιστορία είναι ακραία και διασκεδαστική για κάποιον που δεν μεγάλωσε σε αυτό το περιβάλλον.

Αλλά πόσο πραγματικά απέχει από εμάς?
Σκέψου...Πόσες εσωτερικές μάχες έχεις ρίξει για να δεις ένα μέρος μόνο από τον δικό σου λύκο και πόσο ακόμα από τον λύκο αυτόν "αντέχεις" να δεις?

 

του ευνουχισμού, μάλλον. της άσηπτης εξιδανίκευσης, που παράγει το ιδεολόγημα του άδικου και της παθογένειας.