Υπο - ερευνώ..

Όπως κάθε μορφή συντηρητισμού, σε όποιο βαθμό και κλίμακα... σωστά?

 

θεωρητικά, συντηρητισμός, διατήρηση, δηλαδή, μιας ανάλυσης ή μιας στάσης που τα επίκαιρα δεδομένα την έχουν υπερβεί, μπορεί να υφίσταται και στην αντίθετη κατεύθυνση. το είδος της ελευθεριότητας που προτάθηκε την δεκαετία του 1970 είναι συντηρητικό σήμερα, παρ' ότι είναι πιο απελευθερωμένο από την επικρατούσα ή κυρίαρχη σήμερα στάση. λιγότερο ευνουχιστικό.
στην πράξη, στον δεδομένο ευρύ κοινωνικό περίγυρο (όχι στο σύνολό του), ισχύει οτι κατά κανόνα η συντηρητική στάση, η έτοιμη κι εύκολη λύση, λειτουργεί ευνουχιστικά. και ισχυροποιείται σήμερα αυτή η στάση.

 

Δε φρίκαρε. "Σιχάθηκε", απλώς. Όχι, το αίμα μα με το αίμα. Είναι διαφορετικό. Το παθαίνουν και οι λύκοι, πάντως λύκοι παραμένουν. Απαντάται, δε, συχνότερα σε λύκαινες.

Καθόλου ακραία η κλίμακα @rea.. , πολύ πολύ εύστοχη. Ωστόσο δεν είμαι πολύ σίγουρη ως προς τη "μετάφραση"- είναι συντηρητισμός;

Όταν έφτασα στο τέλος της ιστορίας σου, επιβεβαιώθηκα πως πολύ παραπλανητικός ο τίτλος της τέταρτης υπο-έρευνας και πως καθόλου δεν αφορούσε η έρευνα στην "οπή" της νεόνυμφης  

 

Έχω την υποψία, ότι οι λιγότερο "ευνουχιστικοί" βαθμοί συντηρητισμού, τελικά είναι και οι πιο ύπουλοι, με την έννοια ότι δεν διακρίνει κανείς εύκολα τα σημεία και το είδος του ευνουχισμού. Πολλές φορές είδα πίσω από την λέξη "Πρόοδο" και "ελευθερία" την απενεχοποίηση μιας μετάλλαξης πουριτανισμού.

 

Χμμ..ενδιαφέρον  
Τι σε κάνει να πιστεύεις ότι μπορεί να μην είναι συντηρητισμός?

 

Η λέξη σου. "Ερημιά" έγραψες. Αυτό είναι. Ερημιά. Η "συντηρητισμός" στερείται εικόνας.

 

 

Νομίζω πως ερημιά είναι συναισθηματική κατάσταση και ο συντηρητισμός, λειτουργεί με εικόνες. Προβάλει και επιβάλει εικόνες ως πρότυπα κτλ κτλ..

 

Όπως το αντιλαμβάνομαι, ερημιά είναι η έλλειψη συντονισμού μεταξύ εντός κι εκτός. Απορρυθμισμένο state of mind. Πολλές εικόνες.

Ο συντηρητισμός - δεν μου αρέσει και η λέξη κι εχω ενα πρόβλημα με όσες δεν αγαπώ - λειτουργεί με πεποιθήσεις. Χωρίς εικόνα. Έτσι είναι γιατί έτσι λένε πως είναι.

Ο λύκος σου δε μου μοιάζει συντηρητικός. Απλώς, πήρε το χρόνο του. "Ρυθμίστηκε".

 

Μου αρέσει να διαβάζω άλλες οπτικές! σ ευχαριστώ! 
Τι άλλη λέξη θα έβαζες αντί του συντηρητισμού ?
Τι είχε "απορυθμίσει" τον λύκο μου αρχικά κατά την γνώμη σου?

 

Μμμμ ό,τι απορρυθμίζει όλους μας, νομίζω. Τα "πρέπει", τα "μη", η επεξεργασία μέσω δανεικών φίλτρων που είναι κοινωνικά αποδεκτά, μετά ξεχάστηκε λίγο -ίσως- η δυσφορία του όμως τον ξύπνησε. Δε συμβαίν
ει εύκολα, ούτε σε όλους τους λύκους, το ξέρεις ομως αυτό  

Δεν ξέρω άλλη λέξη, η ερημιά μου αρεσε πολύ. Ετσι, εκεί, όπως τη διάβασα. Η άλλη, νο νο, δε μου αρέσει.

 

Αιτούμαι περαιτέρω διευκρινίσεων  

Δια το υπόλοιπο του σύντομου βίου τους i suppose...  

 

Το ενδιαφέρον ξεκινά όμως όταν αρχίζει να υπάρχει μια σιμπολέθ κανονικότητα που προτάσσει άλλες κανονικότητες έστω και τις αντικανονικότητες  

Maybe it's just me... αλλά δεν είδα συντηρητισμό στην ιστορία αλλά κάτι άλλο.

Πριν από μερικά χρόνια, θα σου απαντούσα "πολλές".
Πλέον όμως, μετά λόγου γνώσεως, απαντώ οτι τις μάχες δεν τις έριξα για να δω το δικό μου λύκο αλλά το δικό μου άνθρωπο.
Γεννήθηκα κτηνάκι και ποτέ δεν θα σταματήσω να είμαι, εκτός αν περάσω σε ένα άλλο state of existance, αν υποθέσουμε ότι κάτι τέτοιο υπάρχει.
Τίποτα απλούστερο και ευκολότερο από το να είμαι μια λύκαινα ή σκύλα, που πεινάει και διψάει για πράγματα και καταστάσεις. Λαίμαργη, καυλωμένη, τίποτα πιο εύκολο από το να ξέρω τι να κάνω για να πάρω αυτό που ποθούσα. Και ποια απολογία στην τελική να δώσω για κάτι που απλώς γεννήθηκα να είμαι;
Όταν όμως σταμάτησα να είμαι απλά και επέλεξα, όταν άρχισα να καταλαβαίνω σε τι λέω ναι και σε τι όχι, όταν κατάλαβα τι μπορώ να κάνω όχι γιατί μου το λένε τα ένστικτά μου αλλά γιατί το θέλω, ω ναι τότε οι μάχες ήταν και είναι λυσσαλέες