Σαδισμός- Κυριαρχία και Μαζοχισμός - Υποταγή. Είναι παντα έτσι?

Όλοι ξέρουμε, ότι, η λέξη σαδισμός ιστορικά προήλθε από το Μαρκήσιο De Sade, που είναι γνωστός για τη συμμετοχή και τις γραφές του για την επιβολή του πόνου στο sex.

Ένας γρήγορος και εύκολος καθορισμός του σαδισμού είναι η "επιβολή του πόνου για τη σεξουαλική ικανοποίηση".
Ο "σεξουαλικός μαζοχιστής" είναι ένας σωστός όρος για εκείνους που απολαμβάνουν τον πόνο στο BDSM.

Στη σφαίρα BDSM είναι απαραίτητο, τα άτομα να συμπεριλαμβάνουν την συγκατάθεση του άλλου στο να βιωθεί ο σαδομαζομαχισμός στη σχέση τους. Έτσι θεωρούμαι απαραίτητο για να είναι υγιές ότι ο πόνος είτε κάποιος τον προκαλεί, είτε κάποιος τον εισπράττει, είναι συναινετικός.

Αισθάνομαι πολύ καλά πλέον με τον τρόπο που οι όροι "σαδιστής" και "μαζοχιστής" έχουν διαφοροποιηθεί και έχουν γίνει επίσης και γλωσσικές αλλαγές. Ήδη, πολλές πηγές ψυχολογίας προσθέτουν "σεξουαλικός" μπροστά από το σαδιστής η μαζοχιστής και έτσι ευτυχώς έχουν αρχίσει να τα διαφοροποιούν.

Επιπλέον, "ο σαδισμός" και "ο μαζοχισμός" δεν θεωρούνται ασθένειες ΕΚΤΟΣ ΑΝ παρεμποδίζουν τη δυνατότητα του προσώπου που τα φέρει να λειτουργήσει στον κανονικό κόσμο:
Μπορεί αυτό το πρόσωπο να εργάζεται?
Έχει σχέσεις με τα μέλη της οικογένειας του?
Κοιμάται ικανοποιητικά?
Βασανίζει για να βλαφτεί ή για να βλάψει κάποιον άλλο?
Είναι καλό και ισορροπημένο άτομο?
Ολ’ αυτά είναι σημάδι εάν Κ/κάποιος/α είναι ασθενής με το σαδισμό ή το μαζοχισμό.

Υπάρχει θέση για το nonconsensual σαδιστή ή μαζοχιστή στο ΒDSM?
ΟXI ΦΥΣΙΚΑ!

Επιλέξτε τους συνεργάτες – συντρόφους σας ΠΑΝΤΑ με διανοητική υγεία και σταθερότητά στο μυαλό.


Ξεκαθαρίσαμε το τι είναι σεξουαλικός σαδιστής και μαζοχιστής

Προκύπτουν αρκετά θέματα από συζητήσεις που έχω κάνει.
Αντιλαμβάνομαι λοιπόν ότι απασχολούν Π/πολλούς/ες.
Κάποια από αυτά θα τα θέσω εδώ προς συζήτηση, αναμένοντας
να καταθέσετε τις απόψεις τις εμπειρίες και τις θέσεις Σ/σας:

Τι σχέση έχει ο σαδιστής με τον Κυρίαρχο?
Ένας Κυρίαρχος έχει πάντα σαδιστικά ένστικτα?
Ο υποτακτικός είναι πάντα μαζοχιστής?
Πια η σχέση του μαζοχιστή με την υποταγή?

Μπορεί μήπως να συμβαίνει το αντίθετο, δηλαδή:
Κυρίαρχος μαζοχιστής και υποτακτικός σαδιστής?
Είναι απαραίτητα τα στοιχεία του S/M να συνυπάρχουν σε σχέσεις D/s, M/s? ​

​

 

Θα επανέλθω σίγουρα, όταν θα έχω μικρότερο μποτιλιάρισμα στο μυαλό. Σίγουρα θ' αφήσω υποθέσεις και κάποια δική μου σκέψη.
Στο εν τω μεταξύ, ανασκαφή απ' την "λήθη". Ενδιαφέρον θέμα κι εύχομαι, αυτή την φορά να λάβει κάποια απάντηση.  

 

Δεν θεωρώ ότι είναι απαραίτητο να συνυπάρχει το s/m με το d/s. Υπάρχουν σχέσεις d/s που δεν έχουν καμία σχέση με τον πόνο καθεαυτό.
Προσωπικά ως υπό, θεωρώ ότι είναι λογικό ο υποτακτικος να είναι μαζοχιστής και ο κυρίαρχος σαδιστής. Και αυτό γιατί οι πρώτοι απολαμβάνουν (κυριαρχία, πόνο) -παθητική στάση, ενώ οι δεύτεροι δίνουν -ενεργητική στάση.
Το αντίστροφο... Δυσκολακι.

 

Υπάρχουν πάρα πολλές φορές που ένας/μια υποτακτικός/η μπορεί να απολαύσει έντονα την πρόκληση πόνου σε τρίτο άτομο χωρίς ωστόσο να έχει καμία διάθεση ή δυνατότητα να το κυριαρχήσει, συνήθως κάτι τέτοιο συμβαίνει υπό τις οδηγίες και την κυριαρχία του κυριαρχικού του/της.

Πιστεύω ακράδαντα ότι στο ακρωνύμιο bdsm τόσο b ως bondage όσο και το ds ως dominance/submission όσο και το sm ως sadomasochism μπορούν να σταθούν ως μόνα τους αυτόνομα και αυτούσια χωρίς να είναι απαραίτητη η μίξη τους, άσχετα που σχεδόν πάντα βάζουμε λίγο από όλα στην συνταγή.

 

Ήμουν έτοιμη να ανοίξω παρόμοιο νήμα...

 

Καλα θα εκανες, μια και πιστευω πως ειναι απο τα πιο βασικα ερωτηματα που απασχολουν πολλους εδω μεσα, αλλα μια και το βρηκαμε ετοιμο, ας το ξεσκονισουμε...

 

1. Όχι πάντα.
2. Όχι.
3. Όχι.
4. Μπορεί και καμία σύνδεση, να μην υφίσταται καν.

1. Δύσκολο.
2. Ναι.

 

- η κυριαρχικότητα δεν εκδηλώνεται ούτε πάντα ούτε στενά με την πρόκληση σωματικού πόνου.
- η υποτακτικότητα εκδηλώνεται με ανταπόκριση στην απαίτηση του κυριαρχικού, με διαθεσιμότητα. η αυτοτελής αλγολαγνεία είναι άλλο πράγμα, ή έχει αποσπασθεί. ο μαζοχισμός ως εκδήλωση της υποτακτικότητας άλλο.
- δεν υπάρχει ευθεία σύνδεση.

- δεν πάει ο νους μου αλλά δεν σπανίζουν τα φαινομενικά παράδοξα. τίθεται κι ένα ζήτημα πρωτοβουλίας, σε πρώτη ανάγνωση.
- όχι με την στενή έννοια των όρων s & m.

 

το κριτήριο για διάγνωση «ασθένειας» είναι οι μη λειτουργικές ισορροπίες, για παράδειγμα η εμμονή.
η διάκριση ανάμεσα στο χαρακτηριστικό και στο «ελάττωμα» με αυτά ή παρόμοια κριτήρια γίνεται.

 

Δεν έχω συναντήσει ποτέ ούτε έναν Κυρίαρχο που να μην ήταν από λίγο έως πολύ σαδιστής.
Έχω¨συναντήσει¨υποτακτικές που κατά δήλωση τους δεν ήταν ούτε κατ΄ελάχιστον μαζοχίστριες.Στην πορεία άλλαξαν γνώμη.
Η σύνδεση κυριαρχίας/σαδισμού και υποτακτικότητας/μαζοχισμού είναι κατά την προσωπική μου άποψη υπαρκτή και αποτελεί πάντα για μένα προσφιλές θέμα σκέψης,προβληματισμού και διερεύνησης σε κατ'ιδίαν συζητήσεις.
Σε μια τέτοια συζήτηση προσφάτως, ένα εξέχον μέλος του παρόντος forum σημείωσε το εξής:
¨Το να θέλεις να βλέπεις τον άλλον να λυγίζει,να λυγίζει κι άλλο και να σέρνεται στα πόδια σου, είναι σαδιστική απόλαυση από τη μια μεριά και μαζοχιστική από την άλλη¨
Συντάσσομαι.

 

Ισχύει σε μεγάλο ποσοστό, όντως...
Οι εκδηλωμένες εξαιρέσεις σπανίζουν, οι λανθάνουσες είναι σαφώς περισσότερες...

 

Να διευκρινήσουμε ωστόσο, ότι συχνά οι "μη λειτουργικές ισορροπίες" ορίζονται ως τέτοιες από όλους τους άλλους (φίλοι, γιατροί, συγγενείς, ευρύτερο περιβάλλον) εκτός από το ίδιο το άτομο, το οποίο μια χαρά λειτουργεί. Αν συνεπώς το άτομο δε μπλοκάρει και δε δυσκολεύεται (και φυσικά δεν προκαλεί κανενός είδους βλάβη στους άλλους), ο λόγος των υπολοίπων για την όποια διάγνωση δεν ενδιαφέρει.