Σαδισμός- Κυριαρχία και Μαζοχισμός - Υποταγή. Είναι παντα έτσι?

Αν και εν κατακλείδι συμφωνώ με τη @Μισιρλού για το ότι περιττεύει η όποια διάγνωση αν το άτομο είναι οκ με τον εαυτό του και δεν προξενεί βλάβη στους άλλους… Επειδή πολλές φορές αυτή η ισορροπία αργεί να έρθει εντός τε και εκτός μας (ή δεν έρχεται και ποτέ), θα αποπειραθώ να πω πώς σκέφτομαι τα ερωτήματα του νήματος.

Ο σαδισμός είναι κάτι που το έχουμε όλοι ανεξαιρέτως. Έχει να κάνει με τα πιο «ζωώδη» κομμάτια μας (για αυτό νομίζω ότι οι σαδιστές βιώνουν άγρια χαρά ή άγρια ικανοποίηση όταν τους βγαίνει ο σαδισμός τους). Την τάση για κυριαρχία την έχουμε επίσης όλοι και έχει να κάνει τόσο με τα ζωώδη κομμάτια μας όσο και με τα πιο πνευματικά – νοητικά.

Στον καθένα μας αυτές οι δυο τάσεις περιπλέκονται και βρίσκουν διαφορετικά σημεία ισορροπίας ανάλογα με ν παράγοντες (βιώματα, ιδεολογία, τύχη κλπ κλπ). Για αυτό και εκφράζονται περίπου με τόσους τρόπους όσοι και οι άνθρωποι.

Αυτοί οι ν παράγοντες μπορούν και να διαστρέψουν και να διαστραφούν και να χώσουν άλλα πράγματα που είμαστε/μας συμβαίνουν στις δυο αυτές τάσεις (σαδισμός και κυριαρχικότητα).

Θα φέρω το αγαπημένο μου παράδειγμα που ακούει στο όνομα «ενοχές». Οι ενοχές ας πούμε μπορούν σε έναν άνθρωπο να γεννήσουν μια τάση μαζοχισμού. Αυτή η τάση μπορεί με τη σειρά της, στο κυνήγι της ικανοποίησης της, να ενδυθεί μορφές που θα είναι πιο λειτουργικές στην υπηρεσία της ικανοποίησης της, όπως ας πούμε ο μαζοχισμός να μεταμφιεστεί σε υποτακτική τάση, δηλαδή την τάση να «υπαχθούμε» σε κάποιον που θέλει να ασκήσει δύναμη, με τη μορφή της βίας πάνω μας.

Για αυτό συχνότερα ο μαζοχισμός κλίνει προς την υποταγή, γιατί έτσι ικανοποιείται πιο εύκολα και συμπλέκεται και σε κάποιες μεθόριες περιοχές που έχουν αυτές οι τάσεις. Αντιστοίχως και ο σαδισμός με την κυριαρχικότητα.

Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι ταυτίζονται, ούτε ότι είναι αναγκαία συνθήκη (ούτε καν ικανή θα έλεγα), το ένα για το άλλο.

Βλέπω μια στατιστικά αναπόφευκτη κατάσταση στο να υπάρχουν κάποια στοιχεία s/m στο D/s και το M/s. Αλλά τα βλέπω πιο πολύ ως εργαλειακά. Ή επιφαινόμενα άλλων τάσεων και καταστάσεων.

 

Αυτο θα μπορουσατε να το αναλυσετε λιγο περισσοτερο;
Ρωταω γιατι η εικονα που εχω αποκομισει οσο βρισκομαι στο φορουμ, ειναι πως η μεγαλη πλειοψηφια ταυτιζει τη κυριαρχικοτητα με τον σαδισμο, οπως και την υποτακτικοτητα με τον μαζοχισμο.
Δεν μπορω να παρω θεση, δεν εχω τις γνωσεις για να το κανω, οταν διαβασα αυτο το νημα, αυτο ηταν το κυριαρχο ερωτημα που μου δημιουργηθηκε παντως.

 

Mπορώ να προσπαθήσω  

Ένας σαδιστής επιβάλλει κάτι σε κάποιον άλλο, πόνο για την ακρίβεια (σωματικό ή ψυχολογικό, αυτό είναι δευτερεύουσας σημασίας εν προκειμένω). Αυτή η πράξη επιβολής νομίζω είναι που κάνει πολλούς να συγχέουν ή και να ταυτίζουν σαδισμό και Κυριαρχία.

Αντιστοίχως, στον μαζοχισμό το άτομο επιζητά να του ασκηθεί βία και πόνος. Αυτή η παθητική (και με την έννοια που έχει στη γραμματική ο όρος) κατάσταση νομίζω κάνει πολλούς να τον συνδέουν με την υποταγή.

Ελπίζω να τα έγραψα πιο κατανοητά  

 

Να προσθέσω πως αυτό που λέμε ενοχές, ισχύει το ίδιο και για τα κυριαρχικά άτομα, μόνο που για τους όποιους λόγους, έχει διαφορετική έξοδο.
Με αυτή την οπτική μπορούν προκύψουν σχήματα/συνδυασμοί φαινομενικά αντιτιθέμενοι, κ/μ, υ/σ υπό κάποιες προϋποθέσεις...
Η συνειδητότητά μας μπορεί να διαχειριστεί τις ενοχές μας σε σημαντικό βαθμό...
Το αποτέλεσμα είναι ένα πολύ καλής ποιότητας απόσταγμα από όποια μεριά και να το δεί κάποιος.

 

Κατανοητα ηταν για μενα εξ αρχης αυτα που γραψατε.
Αυτο που με μπερδευει ειναι το πως ο σαδισμος ειναι η κυριαρχη ταση στον χωρο και θεωρειται εν πολλοις δεδομενος ως αποδειξη Κυριαρχικοτητας και αντιστοιχα ο μαζοχισμος, ως αποδειξη υποταγης.
Θελω να πω, πως αναμεσα στη σωστη κατα τη ταπεινη μου γνωμη, αναλυση σας και στην συνηθη πρακτικη, υπαρχει μια μεγαλη αποσταση.
Αρα το αποδιδουμε στην συγχυση που αναφερατε;

 

Εγώ εκεί το αποδίδω  
Συν του ότι είναι αυτή η common knowledge δηλαδή "λένε οι περισσότεροι ότι είναι έτσι άρα έτσι είναι και δεν το ψάχνω".

 

Εδω ομως ειμαστε επειδη το ψαχνουμε! Νομιζω... 

 

@Γερακι
Προσπάθησε να δεις τον σαδισμό και τον μαζοχισμό και λίγο πέρα από την αλγολαγνεία.
Ακριβώς όπως το λες για την common knowledge για τον πόνο, δες μηπως και βρεις πράγματα και πέρα από αυτό που πιστευουν οι "πολλοί".
Η ταπείνωση, η στέρηση, ο περιορισμός, το δέσιμο, δεν έχουν απαραίτητα πόνο, αλλά είναι σαφώς σαδομαζοχιστικές πρακτικές.
Για να τα επιβάλεις ή να τα υποστείς χρειάζεται να είσαι κατά κάποιο τρόπο σαδιστής ή μαζοχιστής αντίστοιχα.

 

Δεν θα διαφωνησω μαζι σας.
Απλα η εικονα που εχω για την Κυριαρχια, δεν περικλειει τον σαδισμο, ή τουλαχιστον δεν την συνδεει τοσο αμεσα.
Η δικη μου εικονα, εχει να κανει με τον Κυριαρχο που "επιβαλλει" τα θελω του, με τη προσωπικοτητα του, τον λογο ή τη σιωπη του. Με την εν γενει σταση του.
Αλλα αυτη ειναι η δικη μου εικονα και προφανως μπορει να μην ειναι σωστη.

 

Προσφέρομαι ως case study  

Είμαι υ, δεν είμαι μαζοχίστρια, ωστόσο για την απόλαυσή του - γίνομαι, απολαμβάνω τρελλά, όποτε μου δοθεί η ευκαιρία, να σαδίζω. Προϋπόθεση, η παρουσία του.

Τι έχω;

 

Να ξέρεις, υπάρχει μια ανεπίσημη συμβουλή προς νέους Dom "αν την υποτακτική σου ξεχνάς να την δέρνεις θα σου φύγει"      

 

ωωω τι καλό!