Σαδισμός- Κυριαρχία και Μαζοχισμός - Υποταγή. Είναι παντα έτσι?

Ταλέντο ιδιαίτερο. :- )

 

Από την άλλη είναι και ένα πολύ καλό τεστ...  

Έντιτ: και το να και το να μην...

 

Τιπ'τας δ'ν έχ'ς...
Όλοι σε κάποιο κομμάτι της πάρτης μας αναζητάμε μια ιδεαλιστική εξιδανίκευση του οποιουδήποτε κάτι τις μας μπεί στο μυαλό...
Κλασική διανοητική λειτουργία κατανόησης του γίγνεσθαι θα τόλεγε ίσως κάποιος σοφός, όταν θα γίνω σοφός θα σου πω...

Στην αρχή λοιπόν, μάς βγάζει παλαβά θέλω και τρομερή ενέργεια για αυτό το κάτι...
Μετά ολίγον σκεπτικισμό... (εκεί σκάει μια ψιλοανασφάλεια να μας βρίσκεται, λογικά πράματα)...
Ακολουθεί μια ψιλοαπογοήτευση...
Μετά νάσου και σκάει ένας προβληματισμός, που εκτείνεται παντού... (η ανασφάλεια γίνεται γόνιμη αφορμή)
Στο καπάκι συμμάζεμα και αναδιοργάνωση των μέχρι τοτε δεδομένων... (εκεί ψιλοπαίρνουμε τα πάνω μας)
Λίγο μετά μας πιάνουν τα νεύρα μας λογω στραβομάρας που δεν τα βλέπαμε πριν... (εκεί μας παίρνει λίγο από κάτω)
Ξαφνικά, στα καλά του καθουμένου, τα πράματα ξεκαθαρίζουν, ώπα, γαμάτα είναι εδώ..!
Αλλά γαμοσταυρίζουμε γιατί τώρα με όλα αυτά που κάναμε, τα πράματα μάς φαίνονται πιο δύσκολα...
Και όσο μπορεί ο καθένας μας, αρχίζουμε να ξεκαθαρίζουμε την πούτσα από την βούρτσα, λέγοντας "γαμώ το μυαλό μου"...
Σε κάποια φάση ψιλοχαλαρώνουμε και το απολαμβάνουμε...
Αραιά και πού όμως ρίχνουμε και κανά μπινελίκι, για να βαστιόμαστε σε φόρμα (λειτουργεί ως προσωπική μας ντόπα)
Κάπου πάει όλο αυτό το σκηνικό...

Για να γίνουν όλα αυτά, υπάρχει μια προϋπόθεση, να αντέχεις την πάρτη σου, να τη γουστάρεις και να απολαμβάνεις την ρότα που διάλεξες...
Και να το διασκεδάζεις πια...

Αααα... Οι άλλοι, όσο το πάμε το πράμα, μάς κοιτάν λίγο κάπως...

 

Από τις λίγες φορές που κατάλαβα τι έγραψες. Λαικ! :- )

 

@cadpmpc
η αλήθεια είναι ότι, πράγματι, μου αρέσω πολύ!
Χα  

 

It happens to the best, it happens to the rest...
No prob...
Εσύ μια χαρά και ευθαρσώς και σταράτα το λες, αλί σ' αυτούς που βάνουν αραιά και πού κανά λάικ, χωρίς να καταλαβαίνουν γιατί...
Και να πεις, πως δεν το έχω επισημάνει..?
"Προσέχετε, γιατί εκτίθεστε" έχω γράψει, τι άλλο να πω..?

 

Η θεμελιώδης διάσταση της υποταγής είναι η αποποίηση της ανάληψης της ευθύνης του εαυτού. Και αυτό είναι ένα σοβαρό ζήτημα που ενυπάρχει στο άτομο εκτός πλαισίου bdsm και αντανακλάται βέβαια στις ανάγκες του εντός bdsm.

Αντιστοίχως η θεμελιώδης διάσταση της κυριαρχίας είναι η ανάληψη της ευθύνης του εαυτού του άλλου. Η ανάγκη δηλ. για άσκηση εξουσίας. Επίσης σοβαρό σε πλαίσιο εκτός bdsm, το οποίο επίσης αντανακλάται στις ανάγκες του ατόμου εντός bdsm.

Τα υπόλοιπα περί μαζοχισμού και σαδισμού είναι επιμέρους διαστάσεις. Κυριαρχία και σαδισμός καθώς και υποτακτικότητα και μαζοχισμός δεν προϋποθέτουν απαραίτητα το ένα το άλλο, αλλά ούτε και το ένα αποκλείει το άλλο.

 

η διατύπωσή σας, παρ ότι ακούγεται αληθινά αισιόδοξη, φαίνεται να αγνοεί οτι όταν κάποιος δεν κατορθώνει να ικανοποιεί τα κριτήρια που και η νηματοθέτρια περιέγραψε, την ικανότητα στοιχειώδους φροντίδας του εαυτού και την ικανότητα αλληλεπίδρασης με το περιβάλλον, τότε δεν αντιλαμβάνεται κιόλας την έλλειψη αυτών των ικανοτήτων. έστω συχνά. η περιγραφή των, ούτως ειπείν, αντικειμενικών αυτών κριτηρίων επιδιώκει ακριβώς να ξεπεράσει το πρόβλημα της υποκειμενικής αίσθησης οποιουδήποτε εμπλεκόμενου.

 

Πραγματική η διαπίστωση και οι αιτίες της...

Πα να πεί δυο πράματα: ή ίδρυση ΙΕΚ ή επιλεκτικότατη αποστασιοποίηση/συμμετοχή.
Και τα δυο γίνονται διαφορετικά αντιληπτά, ό,τι και να γίνει...

Μια χαρά, λέω εγώ..!

 

Η θεμελιώδης διάσταση της υποταγής είναι η πλήρης ανάληψη της ευθύνης να ακολουθώ. Είναι επιλογή συγκροτημένη, με μεγάλη εξελικτική πορεία,
ασύμβατη με την αποποίηση της ανάληψης του εαυτού. Και από κάτω δεν υπάρχει, και ούτε χρειάζεται να υπάρχει, κανένα ζήτημα, σοβαρό ή αστείο, στο άτομο.
Η υποτακτικότητα, όπως και η κυριαρχικότητα, δεν είναι παθολογία.

 

Κανείς δε μίλησε για παθολογία. Αυτό ήταν μια δική σας προβολική σκέψη.

Όταν ακολουθώ, δεν αφήνω την ευθύνη για το που πάω στον άλλο;

 

"H αποποίηση της ανάληψης της ευθύνης του εαυτού (θεμελιώδης διάσταση της υποταγής) [...] είναι ένα σοβαρό ζήτημα που ενυπάρχει στο άτομο", δεν χρειάζεται καμμία προβολή, είναι ξεκάθαρο.

"Αφήνω στον άλλον την ευθύνη" και "αποποιούμαι την ευθύνη" απέχουν εξαιρετικά πολύ. Δεν ξεφορτώνομαι καμμία ευθύνη. Έκανα και υποστηρίζω τις επιλογές μου.