BDSM vampirism.....

Ο λόγος που αποφάσισα να γράψω αυτό το post είναι για να επισημάνω τη σχέση μεταξύ του BDSM και του βαμπιρισμού. Πως αποδεικνύεται αυτή; Έχετε σκεφτεί ποτέ γιατί τόσα άτομα που ασχολούνται με το χώρο, τους ελκύει επίσης και η ιδέα και η θεωρία των βρικολάκων και της γενικότερα γοτθικής εποχής, όπου υποτίθεται έδρασαν και οι περισσότεροι vampires;
Απο το πιο διαδεδομένο βιβλίο που περιγράφει με τη μορφή ημερολογίου μια ιστορία ενός βρικόλακα (Bram Stocker`s Dracula), μέχρι τα νεώτερα βιβλία λογοτεχνίας αλλά και ταινίες τρόμου, τα πλάσματα αυτά συμπεριφερόντουσαν σαν πραγματικοί Αφέντες προς τη λεία τους. Αφού αρχικά γοητεύουν με τη συμπεριφορά και την εμφάνισή τους, παίρνουν για αυτά το πολύτιμο «δώρο» ζωής που τους προσφέρουν πλέον οικειοθελώς οι γυναίκες (συνήθως) θύματα. Για ποίο λόγο προσφέρονται τόσο εύκολα τα θύματά τους τις περισσότερες φορές; Η θέλησή τους για (αιώνια;;!!!) υποταγή στους Αφέντες (Masters) του Σκότους όπως συχνά τους αναφέρουν, φέρνει κοντά σε μια BDSM σχέση. Η επίπονη διαδικασία προσφοράς αίματος προς τον Αφέντη τους λειτουργεί σαν τελετουργία υποταγής προς το Κυρίαρχο πλάσμα. Δεν είναι τυχαίο πως συνήθως τα πλάσματα αυτά έχουν τη μορφή ενός πολύ όμορφου και ισχυρού ανθρώπου.
Και ας έρθουμε στη σύγχρονη bdsm σκηνή.
BDSM/Vampyre lifetsylers: Είναι συνήθως Masters που συμπεριφέρονται μιμούμενοι τη ζωή και την εμφάνιση βρικολάκων. Στα sessions τους χρησιμοποιούν συγκεκριμένες scenes όπως Vampire/scenes.
Συγκεκριμένα Vampire Play/scenes, όπου πραγματοποιείται συνήθως από άτομα με fetish το αίμα. Η σκηνή αυτή συμπεριλαμβάνει δυνατά δαγκώματα μέχρι αιμορραγίας και ίσως (λιγότερο συχνά) κατάποση αίματος. Επίσης η συγκεκριμένη σκηνή μπορεί να πραγματοποιηθεί με τη χρήση ξυραφιών σε συγκεκριμένα σημεία του σώματος και να ακολουθήσει κατάποση ή όχι αίματος.
Συνήθως η κατάποση αίματος πραγματοποιείται σε πολύ μικρές ποσότητες από μικρές ουλές του δέρματος. Άτομα που αναζητούν και καταναλώνουν μεγαλύτερες ποσότητες αίματος ονομάζονται bloodlusting vampires και συχνά αναφέρουν πως η διαδικασία είναι εξαιρετικά εθιστική (συγκεκριμένα την περιγράφουν σαν εθισμό στα ναρκωτικά).
Να σημειώσω εδώ πως τα άτομα αυτά διαφέρουν από τους φετιχιστές του αίματος αν και στην ψυχολογία αναφέρονται με τον ίδιο όρο. Δεν αποκλείεται βέβαια και συνδυασμός των δυο αυτών fetish. Σε κάθε περίπτωση η διαδικασία είναι επικίνδυνη και οι λόγοι προφανείς. Από τη μεταφορά ασθενειών μέχρι και την ακατάσχετη αιμορραγία. Σίγουρα αποτελεί edge play.
Οι vampires και τα υπόλοιπα πλάσματα της νύχτας αποτελούν βέβαια ισχυρά γοητευτικές και ερεθιστικές σκέψεις του μυαλού για πολλούς. Θυμηθείτε το ξανά όταν θα είστε μόνοι τα μεσάνυχτα στο δωμάτιό σας και έτοιμοι για το κρεβάτι των πραγματικά σκοτεινών φαντασιώσεών σας.......


Let your bloodline feed my youth…

 

Να σημειώσω ότι ο Δράκουλας ήταν Άρχοντας της συγκεκριμένης περιοχής, αλλά και προστάτης των φτωχών, όπως και επαναστάτης εναντίον άλλων Αρχόντων. Λέγεται και παλουκωτής διότι ο μύθος λέει ότι παλούκωνε τα θύματα του που ήταν ναυτικοί. Πάντως και σε αυτό το μυθιστόρημα όπως και σε ταινίες που βασίστηκαν σε αυτό (κυριότερες και καλύτερες είναι αυτές του Χέρτζογκ, του Μουρνάου και του Κόπολα), υπάρχει μια πολύ μεγάλη δόση ερωτισμού, ιδίως στην ταινία του Κόπολα που μιλά μόνο για αγάπη.

Ανάμικτα συναισθήματα με χιούμορ και "περίεργες" περιγραφές έχουμε στις καλτ ταινίες, όπως στις εκδόσεις χάμερ, με πρώτο και καλύτερο τον άρχοντα Μπέλα Λουγκόσι (ο οποίος γύρισε ταινία και νεκρός (!), φαινόταν μόνο η πλάτη του, δανεισμένη από άλλον, επειδή είχε πεθάνει στα μισά της ταινίας).

Ενδιαφέρον θέμα! Νομίζω ότι ο Δράκουλας είναι ο απόλυτος Άρχων. (Δεν ξέρω αν είναι μπιεντεσεμάς).

 

Υπάρχει μια σκηνή που ο Δράκουλας βάζει την κόρη να πιεί το ίδιο του το αίμα. Ανοίγει ο ίδιος μια πληγή και τις το προσφέρει, βάζοντας την να το ρουφήξει από το σώμα του.

Είναι ο μόνος τρόπος για να την κερδίσει ουσιαστικά, για να γίνει πραγματικά δική του...

Ενδιαφέρουσα άποψη, δεν νομίζεις;​

 

BDSM/Vampyre lifetsylers....δεν ήξερα πως υπάρχει και τέτοια κατηγορία....αν υπάρχει,πολύ θα ήθελα να γνωρίσω κάποιον,καθώς το όλο σκηνικό με έχει στοιχειώσει πολλά βράδια...νομίζω ότι κάτι τέτοιο θα με χαρακτήριζε πλήρως..
Δεν θα έλεγα ότι το bdsm και ο ''βαμπιρισμός'' σχετίζονται...ας πούμε ότι είναι ένα ακόμα Kinky σκηνικό που βαίνει παράλληλα με το bdsm..
Εαν μπορούμε τελικά να το συνδέσουμε με το bdsm,τα δύο ακόλουθα σκηνικά θα ήταν τα εξής:

1ο : ο/η slave ανήκουν τόσο απόλυτα στους Mistress/Master, όπου η προσφορά του αίματός τους είναι μία ακόμα απόδειξη της αφοσίωσωής τους. Η Κυρία/Κύριος, μπορούν απλά από το να το βλέπουν ή μέχρι και να το δοκιμάζουν.Το αίμα ανέκαθεν ήταν δώσιμο ψυχής, αφοσίωση,σαν τους δεσμούς φιλίας για παράδειγμα που το αίμα από τις κομμένες παλάμες,γίνεται ένα.

2ο: καθαρά bdsm σκηνικό, όπου αποτέλεσμα από το βασανισμό του/της υποτακτικής, είναι το αίμα, το οποίο μπορεί εν συνεχεία να ''δοκιμασθεί''...και...καλή μας όρεξη!

Όπως και να έχει,το αίμα είναι ερεθιστικό για τους άλλους(πχ για εμένα),ενώ αποκρουστικό για άλλους...άβυσσος η ψυχή... 

 

Προσωπικά το φανταστικό (είτε στο σινεμά, βιβλίο, ζωγραφική) το εκλαμβάνω και το απολαμβάνω ως τέτοιο και μόνο (σαφώς και με μια αντίληψη ότι πίσω από μύθους, θρύλους και δοξασίες κρύβονται κάποιες αλήθειες). Ο Δράκουλας του Στόκερ είναι ένας φανταστικός χαρακτήρας (βασησμένος αμυδρά στον πραγματικό) και ως τέτοιος πρέπει να λαμβάνεται κατά τη γνώμη μου. Πάρα πέρα ταύτιση (με εξέρεση κάποιο θεατρικού ύφους role play) και μίξη με το bdsm δημιουργεί υβριδιακές παρενέργειες και μόνο (καλύτερα να αποφευγονται δεν ξέρει κανεις μέχρι που είναι ικανές να σε παρασήρουν). Ας μην ξεχνάμε πως πολλοι ανακατεύουνε το bdsm και με άλλες ιδεολογίες σχεσιακές (ως προς το φανταστικό κατεμέ) με το Σκότος (να μην σας αναφέρω καλύτερα ποιές και σας γυρίσουν τα αντερα). Προσωπικά με μαγεύει περισσότερο κάτι αστικό (urban), και η μαεστρική ενσωμάτωση του φαντασιακού μέσα σε αυτό το αστικό, παρά οι πύργοι και τα κάστρα (παρόλο που μεγάλωσα σαν παιδί με όχι και τόσο φωτεινά παραμύθια των Γκρίμ) που ανοίκουνε σε άλλες πιο βόρειες μυθολογίες (όσον αφορά την τέχνη δεν έχω ορίζοντες και στεγανά πέραν μερικών κολλημάτων μου).

 

Απάντηση: BDSM vampirism.....

Και εμένα πάντα με γοήτευε όλος αυτός ο μύθος του Dracula.
Ίσως γιατί νιώθω δέος στην θέα του αίματος, είναι για μένα κάτι τρομερά ερεθιστικό,
¨¨Η ζωή που τρέχει κάτω από το δέρμα μας¨¨.
Η όλη ιδέα της αθανασίας τις αιώνιας πίστης και λατρείας είναι επίσης γοητευτικό όσο και ένα άπιαστο Όνειρο.
Το απόλυτο δόσιμο και η μοναδική προτεραιότητα προς την αγαπημένη του
Η ανάγκη αυτή δοσμένη με τον πιο όμορφο τρόπο.

 

Αδιαμφισβητητα ολο αυτο εχει μια γοητεια 
Ως προς το πρακτικο μερος του "τελετουργικου" ομως δε νομιζω πως με χαρακτηριζει..
Ισως δεν το εχω, παρολα αυτα θεωρω πως ειναι οντως ενα πολυ ιδιαιτερο κομματι και πως μαθαινοντας γυρω απο αυτο ετσι ωστε να γινει οσο το δυνατον ασφαλεστερο, το παιχνιδι αποκτα απιστευτο ενδιαφερον!
go for it!!!!

 

Πολλά στοιχεία και καταστάσεις στη λογοτεχνία -και όχι μόνο- αναφέρονται συμβολικά, μεταφορικά και όχι κυριολεκτικά. (Λειτουργούν κάπως σαν "hyperlinks", μόνο που αντιστοιχούν σε πολλά, ίσως άπειρα, άγνωστα, ίσως τυχαία "σημεία", και προσωπικών ερμηνειών.) Εκάστοτε, το να τα κάνεις κυριολεκτικά τα "φτωχαίνει" προσγειώνοντάς τα.

Τα παραμύθια, που ανέφερε και ο Sweet_Distress, φέρνουν μια "μαγεία" στην ζωή μέσω της φαντασίας... (βλέπε The Uses of Enchantment (1976), του Bruno Bettelheim για μια πιο ενδελεχή ανάλυση) Φρονώ οτι αυτή η "μαγεία" μπορεί να έχει ακόμα θέση στην, κατά τα άλλα πεζή, έως ισοπεδωτική, καθημερινότητα. Την κάνει πιο πλούσια, πιο ζουμερή... όταν και αν θέλεις να την "δεις"...  ​

 

Τι να κανουμε...? Ειμαι!

 

Υπάρχει το vampire fetish που ανήκει (κατά την γνώμη μου) στην γενικότερη ομάδα του blood fetish, αιματολαγνεία κλπ. Συμπεριλαμβάνεται στα blood sports αλλά εμπεριέχει και δαγκωματιές (όχι πάντα απαλές).
Πολλοί το συνδυάζουν με το gothic ρεύμα. Δεν πιστεύω πως πρέπει να είσαι goth για να είσαι vampire fetist.

Υπάρχουν αρκετά στοιχεία στον ρομαντικό και ερεθιστικό μύθο(?) των βρυκολάκων που μοιάζουν με το D/s . Αν προσέξετε υπάρχει πάντα Master Vampire και ακόλουθοι/ servants.

Όσο για τον Κόμη Δράκουλα...

 

Άραγε νιώθει κανείς την ανάγκη να καταναλώσει αίμα και να παραστήσει/γίνει βρικόλακας σε μια BDSM σκηνή; Ή απλά να γοητεύσει τον/την παρτενέρ του με tricks;
Η σχέση βρικολάκων και BDSM ομοιάζει με αυτή της καμαριέρας και του Κυρίου του σπιτιού... Ένα role play.
Παρόλ`αυτά αρκετά άτομα θα μπορούσαν να χρησιμοποιούν το BDSM για να ικανοποιήσουν άλλες ανάγκες τους, όπως την ανάγκη να γευτούν αίμα. Γιατί;
Πολλοί είναι φετιχιστές του αίματος, άλλοι ίσως πάσχουν απο κάποια "βαμπιρική" ασθένεια.
Μία σπάνια ασθένεια βαμπιρισμού ονομάζεται πορφυρία. Οι πορφυρικοί έχουν έλλειψη ερυθρών αιμοσφαιρίων στο αίμα τους κι αυτό επιφέρει επίσης ευαισθησία στο φως. Πολλά από τα άτομα αυτά έλκονται και από τη θέα και τη γεύση του αίματος και αισθάνονται άρρωστοι όταν δεν την γεύονται. Η εξέλιξη της ασθένειας χωρίς να γίνουν οι κατάλληλες μεταγγίσεις, είναι η δυσκαμψία των χειλών με αποτέλεσμα τα δόντια να τονίζονται εντονότερα. Φαντάζεστε λοιπόν την πραγματική ασθένεια από την οποία έπασχε ο Vlad Dracula;
Αν υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι; Σαφώς και υπάρχουν. Αν είναι πραγματικοί βρικόλακες; Μάλλον όχι. Κανένας τους δεν έχει τη μορφή αυτών των πλασμάτων που παρουσιάζει το Hollywood εδώ και χρόνια.
Είναι μια «λογική» εξήγηση βέβαια, χωρίς να μπορούμε να βεβαιώσουμε πως είναι και η μοναδική.
Ο μύθος εξάλλου των vampires ξεκινά από πολύ νωρίτερα από το βιβλίο του Bram Stocker. Παλαιότερα θεωρούντουσαν σαν ακάθαρτα πνεύματα (Incubus τα αρσενικά και Succubus τα θηλυκά). Οι Vampires πάντα είχαν τους υποτακτικούς και τις σκλάβες / σκλάβους τους για να τους φροντίζουν και συμπεριφερόντουσαν σκληρά και αυταρχικά προς αυτούς. Παράλληλα πλάσματα βαθύτατα συναισθηματικά κι ευαίσθητα και στα τρυφερά συναισθήματα, έψαχναν σύντροφο (αιώνια σκλάβα) για να μοιραστούν την αιώνια ζωή (κατάρα) όπως ο Vlad ανά τους αιώνες. Σχέση Κυρίαρχου πλάσματος προς «κατώτερο»/υποτακτικό.
Σε κάθε περίπτωση η «υποτιθέμενη» ύπαρξή τους ή όχι και η μορφή τους, ούτως ή άλλως θα έπρεπε να παραμένει στις σκιές για τη δική τους επιβίωση....

 

Για όσους δεν έχουν διαβάσει ένα από τα παλαιότερα thread, ας ρίξουν μια ματιά εδώ : Vampires in Greece