Οι λόγοι που με έκαναν να στραφώ στο BDSM..

Ότι δε στέκουν καλά, και στο BDSM έγιναν "κάποιοι" ; Νταξ υπερβολικό.

 

Μου άρεσε αυτό. Εύχομαι να το ζήσετε στο έπακρον.

 

Κάτι δεν έχετε καταλάβει σχετικά με το BDSM.

 

Ο καθένας με τα κίνητρα τις ανάγκες/επιθυμίες του. Θέλει να τα ζήσει στο απόλυτο.

 

να βγει κάποιος να μας πει υπεύθυνα τι είναι αυτή η κανονική ζωή.

 

Μπα.

Ποτέ δεν αφέθηκε ο άνθρωπος ιστορικά να εκφραστεί απλά όπως γούσταρε.

Ίσως ο Μόγλης στη ζούγκλα.

Όλοι οι άλλοι όλο και κάποιο απρόσκλητο νταβατζή του μυαλού είχαν πάντα στον σβέρκο τους.

Καμιά θρησκεία. Καναν Μονάρχη-Αυτοκράτορα-Αφέντη-Φεουδάρχη.
Τον περίγυρο με την αναισθησία, τις κατά καιρούς μόδες του στο σκέπτεσθαι και πράττειν και τις ανασφάλειές του. Πάντως όλο και κάτι.

Και σε τελικά ανάλυση, ακόμα και τα ένστικτα και τα πάθη νταβατζήδες είναι για ένα κομμάτι του πνεύματος των περισσότερων.

 

Αν ήταν κι ο Βούδας εδώ μέσα κάτι θα γινόταν.

 

Και κάποιοι από απλή περιέργεια.

 

Είναι καλό να προβαίνει κανείς σε αναζήτηση μέσα του.

Ίσως είναι πρόωρο, αφού δεν έχεις ακόμα ανακαλύψεις τα εσωτερικά ελατήριά σου όπως λές,
αλλά εγώ θα σε ρωτούσα κάτι:

Έστω ότι κάποια στιγμή αισθάνεσαι ότι μαθαίνεις αυτό που θέλεις. Πώς σκέφτεσαι από τώρα, ή πώς φαντάζεσαι ότι εκείνη τη στιγμή θα αξιοποιήσεις μία τέτοια γνώση;

 

Με φώναξε κανείς? 

Πέρα από την πλάκα, η ρήση υπάρχει και ισχύει:
''Μην προσπαθείς να γίνεις Βούδας.
Απλώς να είσαι ο εαυτός σου.
Αυτό είναι Βούδας.''

~ Μούτζι

Ο καθένας ζει την ζωή που έχει επιλέξει. Αν κάποιος θέλει να βρει τον απόλυτο έρωτα μέσα στο bdsm ποιος είναι αυτός που θα του το απαγορεύσει?
Που θα του πει, ή θα τον πείσει πως δεν είναι έτσι?
Το αν θα φάει τα μούτρα του ή όχι, είναι μια άλλη ιστορία.
Αλλά γενικώς, κρίνουμε εξ΄ιδίων τα αλλότρια και φοράμε μια χαρά τις παρωπιδούλες μας για να πείσουμε πρωτίστως τον εαυτό μας πως μόνο εμείς βιώνουμε την απόλυτη αλήθεια.
Μα τι φενάκη!
Αν σε κάποιον άλλον το απόλυτο bdsm είναι αποστερημένο από έρωτα, γιατί παρεμβαίνει στην ουσία της Κυριαρχίας και της υποταγής, ποιος μπορεί να τον πείσει πως αυτό είναι λάθος?
Αφού δεν είναι λάθος, είναι η αλήθεια του.
Τόσον καιρό, αυτά λέμε εδώ μέσα και άκρη δεν βρίσκουμε.
Μού κάνει πραγματική εντύπωση η συμφωνία των ''επαϊόντων'' σε ισοπεδωτικές απόψεις τύπου ''Δεν υπάρχει έρωτας στο bdsm''.
Γιατί να μην υπάρχει?
Τι τον εμποδίζει να υπάρξει?
Φυσικά και δεν αποτελεί προϋπόθεση για το bdsm, αλλά και ούτε το αντίθετο ισχύει.
Πως για να βιώσεις αληθινά το bdsm πρέπει να έχεις απεμπολήσει το συναισθηματικό υπόβαθρο του έρωτα.

Αυτός άλλωστε, δεν θα μάς ρωτήσει για να έρθει, θα έρθει απρόσκλητος, ξυπόλητος κι αληταράς, έτσι όπως είναι, να μάς φτύσει κάθε θεωρία στα ωραία, σοβαρά μας μούτρα...

 

Πως το είχε πει η @Μαντλίν ...."άλλο έρωτας, άλλο "καψούρα" ". Ερωτευόμαστε αργααργα, "καψουρευόμαστε" μιακιεξω.

Το δεύτερο -η καψούρα -είναι ο χειρότερος τρόπος να ξεκινήσεις και να συνεχίσεις. Τις περισσότερες φορές, δε, που αναφερόμαστε στον έρωτα, την καψούρα εννοούμε. Όλοι το ξέρουμε.

 

Η διαφορά έρωτα και καψούρας (αν υπάρχει) είναι ο χρόνος;