Οι λόγοι που με έκαναν να στραφώ στο BDSM..

Ναι. Ο έρωτας και τόσα άλλα πράγματα σκάνε μύτη απρόσκλητα κι όποτε εκείνα γουστάρουν στις ζωές μας.

Όχι απαραίτητα κακό. Ούτε καλό. Είναι αυτό που είναι και έχει τη γοητεία του αυτό το πράγμα.

Για μένα η ανάλυση και η ανάγκη κατάταξης των πραγμάτων, όπως και όλα, θέλουν το μέτρο τους.
Αν γίνονται απλά και μόνο για να εφησυχάζουν και να διασκεδάζουν την ανασφάλεια που επιτάσσει αδράνεια σαν παγιωμένη στάση ζωής,
πιο πολύ κακό παρά καλό κάνουν.

Ευτυχώς η ζωή σπάει απτόητη πλάκα με όλα αυτά, και έτσι σπλαχνικά μας προσφέρει όλα τα ερεθίσματα που μας δίνουν απαντήσεις απλόχερα, είτε το καταλαβαίνουμε είτε όχι.

 

  Σωστόν.

άμα έχει χτίστει κανείς όνομα στην πιάτσα, έχει κι αυτό το στόμα να φροντίσει και να θρέψει ρε γαμώτο!...

Τι μπελαλίδικη εργολαβία...

 

δεν υπάρχουν συγγένειες ανάμεσα στην αυταναφορική καψούρα, που εξαντλείται σε προσδοκίες, γκρίνιες, απαιτήσεις, κι εμμονικές «ευθύνες»,
και στον λειτουργικό θαυμασμό, για παράδειγμα. ή σε άλλες εκδοχές. δεν υπάρχουν συγγένειες, τονίζω.
στον πυρήνα των διαφωνιών βρίσκεται, μάλλον, η τεράστια απόσταση στο περιεχόμενο που δίνεται στη λέξη έρωτας από διάφορα πολιτισμικά υπόβαθρα.

η προσέγγιση «έτσι το κάνουν όλοι, γιατί έτσι το κάνω εγώ» άλλοτε είναι διασκεδαστικό πυροτέχνημα κι άλλοτε καταθλιπτικός κυνισμός. περιορισμένη πάντα.

 

Έρωτας σαν να ηχεί στα αφτιά κλασσική μουσική, καψούρα σα να ακούει Παντελίδη.

  

 

Όλο για πολιτικούς μιλάτε εδώ μέσα...
Α μα πχια..!
Μέχρι και την εξαίρεση την σπάνια βάλατε...

 

Ερωτήσεις.
- Κρίνετε ότι επιτήδευση και θεωρία είναι συγγενείς αρνητικές έννοιες;
- Νομίζετε ότι υπάρχει περίπτωση κάποιος να ασχολείται με το bdsm ως μέρος της (κοσμο)θεωρίας του;
- Από τη στιγμή που είστε κι εσείς εδώ μέσα, πώς δεν είναι δήθεν και "θεωρητική" η συμμετοχή σας;
- Πόσο "παντελονάτη" πιστεύετε ότι είναι μια γενίκευση όπως "μας έφαγε η δηθενιά και η θεωρία εδώ μέσα";

 

Θα συμφωνησω απολυτα με την Chairwoman! Και εγω για να μπορεσω να μπω σε μια προσωπικη σχεση D/S θελω ο υποτακτικος μου να ειναι απολυτα ερωτευμενος και παραδωμενος σε εμενα και να του εχω κατακτησει εντελως ψηχη, σωμα και καρδια.Για να το διευκρινησω παντα αναφερομαι μονο στον συντροφο υποτακτικο μου που ειμαστε ζευγαρι και στη ζωη. Διαφορετικα δεν εξιταρομαι, δεν φτιαχνεται ο εγκεφαλος μου ωστε να μπορεσω να λειτουργησω. Και μιλαω για να ζησω το απολυτο και οχι ενα φτιαξιμο της στιγμης, η του session η ακομα ακομα και της εξουσιας οπου ασκω επανω στη ζωη ενος υποτακτικου μου δινοντας του μια εντολη η καθοριζοντας του εναν τροπο ζωης οπου να θελω να ζει ωστε να με ικανοποιει. Τιποτα απο ολα αυτα δεν με ικανοποιουν τοσο οσο αυτο που ειπε η Chairwoman οτι η δύναμη του απόλυτου έρωτα και της απόλυτης παράδοσης να είναι κινητήριος για τον οδήγησει στο να μου αφιερωσει εντελως τον εαυτο του.
Ομως ειλικρινα θεωρω οτι ειναι τελειως προσωπικες επιλογες του καθε ενος το πως ζει και βιωνει την δικη του σχεση με τον ανθρωπο του και σιγουρα δεν υπαρχει ενας οδηγος στο να μας καθοριζει το πως πρεπει να ζησουμε αυτο το οποιο αισθανομαστε και να το περιοριζουμε μεσα σε καλουπια. Ο καθε ενας σαν ξεχωριστος ανθρωπος που ειναι αλλιως το βλεπει και διαφορετικες αναγκες εχει και καλυπτει βρισκωμενος στον χωρο αυτο. Οταν δηλαδη για εμενα και την Chairwoman αυτο ειναι το ζητουμενο μας και αυτο που μας κανει πραματικα ευτυχισμενες ποιος μπορει να το κρινει λεγοντας οτι ειναι λαθος η σωστο και γιατι?

 

Ήσυχο, ησυχο το ποταμάκι
αργοκυλάει το γαλάζιο το νεράκι
και τραγουδάει την αγάπη την χρυσή
μια κι ήρθες αγαπούλα μου εσύ...

Classic Greek Cinema   

oh well..

 

Ο δρόμος του καθενός στο βδσμ είναι μοναχικός κ μοναδικος.
Σαφώς κ όλοι σκεφτόμαστε κ δρούμε με βάση τα θέλω μας. Ακόμη κ αν κάποιος νιώθει ότι κινείται μόνο με βάση τις ορμές του, και αυτό προϋποθέτει σκέψη κ αυτοκατανοηση.
Πολύ ωραίο το θρεντ.

 

Αν τα παραπάνω ισχύουν, τότε περιορίζεται κατά πολύ η ελευθερία τη βούλησης που πίστευα ότι υφίσταται....(πάλι φιλοσοφική συζήτηση άνοιξα  )