Ωφελεί το BDSM ?

Όχι. Όχι περισσότερο από ό,τι ένα καλό γεύμα.

 

Καλύτερα να σε δείρουμε, παρά να σε ταΐζουμε. ＼(★^∀^★)／

 

με προλαβες    μην ξανασυμβει   

 

ωωω τι καλό!

 

Ωφέλιμο θα έλεγα πως είναι με την προϋπόθεση να είναι τα δύο μέρη της σχέσης ομοιοκραδασμικα. Δεν αρκεί ένα S να βρει ένα m, ένα M να βρει ένα υ αλλά να είναι παραγωγικοί ο ένας για τον άλλο ως άνθρωποι, ως νοοτροπίες και φυσικά ως σεξουαλικότητες.
Ότι χτίζετε και συντηρείται αμφίδρομα εγώ μόνο ωφέλιμο το βρίσκω. Τώρα αν ο πόνος π.χ. είναι ωφέλιμος σε κάτι άλλο πέρα από την αμοιβαία γκαυλα και ίσως τη ψυχική ηρεμία που επιφέρει σε κάποιους (είτε τον προσφέρουν είτε τον δέχονται) καλύτερα να μας πει κάποιος που γνωρίζει τι προκαλεί στο σώμα.
Όπως ανέφερες στο αρχικό σου ποστ, για το σεξ γνωρίζουμε ποιες ουσίες εκρινονται και τι προκαλούν.

 

Παίζει κάποιου είδους καμπάνια που έχω χάσει;  

 

Θεωρω πως εκτονώνει πολλά ψυχολογικά κομμάτια, κυρίως αυτα που σχετίζονται με τις σχεσεις υποταγής και εξουσίας. Παραθέτω ενα ενδιαφέρον κείμενο που ειχα διαβάσει προσφατα:

"Η μεθοδος της αυτοταπεινωσης προκειμενου το ατομο να οδηγηθεί σε ενα ειδος αυτογνωσιας, ειναι πολύ παλαια στην Ιαπωνια και ενδεχομενως οι ριζες της να αναγονται στη φιλοσοφια του βουδισμου Ζεν.
Βασική επιδίωξη των δασκαλων του Ζεν, ειναι να βοηθησουν τους μαθητες τους, να "αδειασουν" απο τον εαυτο τους.
Οτι εχει μαθει ενας συγχρονος ανθρωπος να θεωρει ως παραμετρους του αυτοπροσδιορισμου του, δηλαδη η κοινωνικη και επαγγελματικη θεση, η οικογενειακη του κατασταση κ.λπ. πρεπει να εξαλειφθουν και το ατομο να ξαναμπει γυμνο, ως νεογενητο, στη μεγαλη σκηνη της υπαρξης.

Πιθανον η ερωτικη ηδονη μεσα απο την αυτοταπεινωση και τον εξευτελισμο, να οδηγει σε ακραιες καταστασεις αυτογνωσιας...

Ο εξεφτελισμός και ο πονος, ως ακραία στοιχεια της ηδονης, δεν ειναι ιαπωνικη εφευρεση.
Συνανταται σε ολους τους ιστορικους πολιτισμους του κοσμου.
Ο συνδυασμος υποταγης, πονου και ερωτικων παιχνιδιων, αναπαριστανεται με ευγλωττο τροπο στις τοιχογραφιες του σωζομενου πορνειου της Πομπηίας.
Δεν ειναι ομως οι μοναδικες μαρτυριες.

Ο Σωκρατης διαβεβαιωνει τον Κριτωνα οτι λιγος πονος βοηθαει στην ενταση της ηδονης, ενω ο μαρκησιος Ντε Σαντ εξηγει σε εκατονταδες σελιδες, πως ο ερωτας ειναι ενα περιτεχνο βασανιστηριο, οπου θυτης και θυμα, απολαμβανουν εξισου την αγριοτητα του...

Η Ιαπωνικη ερωτικη τεχνη δεν μπορει να νοηθει ανεξαρτητα από την αισθητικη της λειτουργια.
Οπως σε καθε τι αλλο, οι Ιαπωνες ειναι ιδιαιτερα απαιτητικοι στην "παρουσιαση" της ηδονης.

Η τεχνικη του δεσιματος με σχοινια, δεν εχει καμια σχεση με τα ευρωπαϊκα κιτσαρια των sex shops και ημιτασιον μαστιγιων του BDSM
Τα περιπλοκα δεσιματα των δασκαλων των σχοινιων, αποτελουν απο μονα τους ενα εργο τεχνης, απαραιτητο συστατικο του οποιου ειναι το γυναικειο σωμα.
Το ζητημα στην ερωτικη απολαυση, ετσι τουλαχιστον οπως την αντιλαμβανεται η Ιαπωνικη ερωτικη τεχνη, δεν ειναι η ικανοποιηση των πιο βαρβαρων ενστικτων του ανθρωπου αλλά αντιθετα, η εσώτερη αναζητηση του πυρηνα του Ερωτα...

Οι εραστες που εκτελουν kinbaku αποδεχονται την αυτοταπεινωση, ως το ουσιαστικο γδυσιμο, πριν απο την ερωτικη πραξη.
Οι ευρωπαιοι εραστες γδυνονται τα ρουχα τους [αντε και κανα σεξυ εσωρουχο]
Οι Ιαπωνες απαιτουν να γδυθουν τα προσωπεια τους.
Κοινωνικα, επαγγελματικά, εθνικα, οικογενειακα και οτιδηποτε επιπλαστο προσδιοριζει την προσωπικοτητα.

Το αυθεντικα γυμνο, δεν ειναι διολου εκεινο που απλως εχει βγαλει τα εσωρουχα του...



Ο ερωτισμος sinbari/kinbaku ειναι μια ακραια προσπαθεια των εραστων, να "λιωσουν" μεσα στον ερωτα τους.
Το γεγονος οτι συχνα δεν συνοδευεται απο διεισδυση, παρα μονον απο μαγευτικες ερωτικες περιπτυξεις, τον καμει ακομα πιο επωδυνο και συνταρακτικα "απραγματοποιητον"

Σ΄αυτο το απωτατο οριο της ηδονης, οι εραστες χανουν τα προσωπα τους.
Αυτοεξεφτελιζονται και ταπεινωνονται σε σημειο, ωστε να λησμονουν ακομα και τα ονοματα τους.
Δεν υπαρχει χωρος για ονοματεπωνυμα στα συνορα της ηδονης.

Η ερωμενη δεν "ανοιγει" για να δεχθει τον εραστη.
Διαλυεται για να ξανασυντεθει μαζι του...
Αλλωστε, οι μεγαλοι ερωτες, σπανιως απαιτουν δυο προσωπα.. "

 

Φτιάχνω φυλλάδιο και το αποστέλλω μαζί με μπουγάτσα Θεσσαλονίκης! Ετοιμάσου!

 

Αφορά στο νήμα συνολικά, όχι μεμονωμένα.

Όσο για τη μάσα, πάντοτε ευπρόσδεκτη  

 

Μα συνολικά θα το έφτιαχνα το φυλλάδιο, μην με μαλώνεις  

Και για να δεις τι καλή που είμαι, θα στείλω τη μάσα όπως και να 'χει!

 

Σε ό,τι με αφορά και απ΄όσο μπορώ να ξέρω και από τους δύο ρόλους, προκαλώντας τον πόνο και βιώνοντάς τον, νομίζω ότι είναι πέρα από ένα πάρτυ ενδορφινών και ντοπαμινοσεροτονινοειδών παραφερνάλια, πρωτίστως μία εγκεφαλο-γ-καυλωτική διαδικασία, βαθιάς άφεσης μέσα από την συνειδητότητα της ύπαρξης.
Σαν ένας απίστευτος διαλογισμός, με εκστατική έκφραση, μέσα από τον πόνο και την γκαύλα (το γάμα γαμάει ).
Αυτήν την διαλογιστική διάσταση του σχετίζεσθαι δεν την έχω βιώσει ποτέ χωρίς το στοιχείο του πόνου, εκατέρωθεν.

 

@brenda

Ο πόνος εξυπηρετεί στην ανύψωση του αισθητηριακού συστήματος στο ανθρώπινο σώμα. Ενίοτε και στην υπερφόρτωσή του.
Όπου ο ένας πόνος απαλύνει έναν άλλο.

Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι υπάρχει και ωφέλεια. (IMHO πάντα)
Με την ίδια λογική ετούτοι εδώ: αυτο-ωφελούνται. (lol έτσι..)