BDSM και συμβίωση

Στις μακροχρόνιες σχσέσεις,

και ειδικά σε εκείνες που από την αρχή τους υπάρχει έστω και αδιόρατα η εκατέρωθεν προοπτική δημιουργίας οικογένειας,
η αρχή είναι το ήμισυ του παντός.

Όχι τα πάντα αλλά πάντως η θεμέλια λίθος.

Αν δύο άνθρωποι αποφασίσουν από κοινού να προχωρήσουν μαζί, εκεί θα παίξει καθοριστικό ρόλο η ωριμότητά τους μαζί με την αμοιβαία έλξη.

Το καθένα μόνο του δεν αρκεί. Το πρώτο είναι σπέρμα μελλοντικής αβάσταχτης μοναξιάς και εσωτερικής συναισθηματικής έλλειψης πληρότητας,
ενώ το άλλο είναι βουτιά στο κενό.

Που αν η προσδοκία είναι της στιγμής το ό,τι προκύψει απλά στη χειρότερη θα στραμπουλήξει καναν αστράγαλο,
αν όμως η προσδοκία και η καρδιά αρχίσουν να φωνάζουν ζητώντας διψασμένες και όλο όνειρα, θα μοιάζει με ολικά κατάγματα πολυτραυματία, μερικές φορές αφήνοντας και μόνιμα σημάδια, αναπηρίες ή πληγές.

Η BDSM συμβίωση είναι απολύτως εσωτερική υπόθεση του ζευγαριού. Για κάθε ζευγάρι που την έχει συνομολογήσει ελεύθερα και αυθόρμητα, μεταξύ τόσων άλλων δραστηριοτήτων και τρόπων ζωής που θα μπορούσαν να επιλέξουν να ζήσουν μαζί, διαμορφώνεται με τον χρόνο κι εκεί μοναδική κοινή ταυτότητα.

Το θεμέλιο εδώ είναι η αγάπη μεταξύ τους. Αυτή αν προέρχεται από αρχικό έρωτα που ευτυχεί να συμπέσει με τη σωστή στιγμή εσωτερικής ωρίμανσης εκατέρωθεν,
και στην πορεία σφυρηλατηθεί και μετουσιωθεί όπως είναι φυσικό σε βαθιά οικειότητα και ζεστασιά μέσα από τις δυσκολίες, τις χαρές και τις λύπες, τις δοκιμασίες και τις κοινές εμπειρίες, τα απροσδόκητα και τις εκκρεμότητες του καθενός με τον εαυτό του,
που συσσωρεύονται, δοκιμάζουν και σημαδεύουν με τον καιρό τη ζωή του ζευγαριού,
είναι η ζωοποιός και δεσπόζουσα δύναμη που θα γεννά μόνη της κι αυθόρμητα όλες τις απαντήσεις.

Τόσο στο θέμα που ρωτάς όσο και σε οτιδήποτε συναντήσει ένα ζευγάρι στην πορεία της σχέσης τους.

 

Αυτές οι δύο προτάσεις, νομίζω ότι χρήζουν κάποιας επεξήγησης.
Από τα λίγα Ελληνικά που καταλαβαίνω εδώ γράφει ότι :
1ο Η ωριμότητα, "είναι σπέρμα μελλοντικής αβάσταχτης μοναξιάς και εσωτερικής συναισθηματικής έλλειψης πληρότητας"
2ο Η αμοιβαία έλξη, "είναι βουτιά στο κενό"

Διάβασα καλά;
Δεν έχω πρόθεση να θίξω κανέναν, αλλά μήπως θα πρέπει ο συντάκτης του κειμένου να ξαναδιαβάσει τι έγραψε; Μήπως είναι κάτι σαν τυπογραφικό λάθος και θέλει διόρθωση;

 

Εγω νομιζω πως θελει να πει πως ο ιδιος αντιλαμβανεται την ωριμοτητα. Υποθετω πως ειναι κατω των 40 κ η οπτικη του ειναι αυτη. Οτι δλδ οταν καποιος ζει το σταδιο της ωριμοτητας νοιωθει αβασταχτη μοναξια επομενως κ συναισθηματικο κενο.
Σε οτι αφορα στην αμοιβαια ελξη κ παλι προσπαθωντας να δω την οπτικη του πιθανως να εννοει πως οταν καποιοι νοιωθουν ερωτευμενοι ισως να ρισκαρουν την ψυχικη εκθεση τους ο ενας στον αλλον. Γι αυτο κ η βουτια στο κενο.
Ολα ειναι θεμα οπτικης. Δε νομιζω πως εχει κ απολυτο αδικο. Αντιφατικες αποψεις αν υποςτηριζονται απο τον ιδιο αλλα οκ.
 
(Σορρυ Λυσανδρε)

 

Από τη δική μου εμπειρία, και συνάμα την παρατήρηση των ανθρώπων που έχω γνωρίσει και έχω σχετιστεί μέχρι τώρα, έχω δει ότι πολλά ζευγάρια αναλαμβάνουν την ευθύνη μίας οικογένειας ή επενδύουν συναισθηματικώς υπερβολικά πάνω στον αρχικό ενθουσιασμό τους για τον σύντροφό τους και στην πορεία το μετανιώνουν πικρά.

Αυτό είναι ο κίνδυνος που ελλοχεύει αν τυχόν πάρει κανείς καθοριστικές αποφάσεις ζωής βασισμένος μόνο στην αρχική αμοιβαία έλξη και σε τίποτα άλλο.

Επίσης έχω δει πολλά άλλα ζευγάρια που όταν αισθανθούν μέσα τους ο ένας ή και οι δύο πριν τη σχέση για τον εαυτό τους
- ότι περνούν τα χρόνια ή
- ότι θέλουν να δραπετεύσουν από μία ζωή που είχαν ή
- αισθάνονται την ανάγκη να ακολουθήσουν αυτό που βλέπουν ότι κάνει ο πολύς κόσμος όπως το έχουν σαν εντύπωση στο μυαλό τους, ή
- αισθάνονται απλώς μόνοι όσο μεγαλώνουν, ψάχνουν να μοιραστούν τον εαυτό τους και τις αρετές τους, τα επιτεύγματά τους και τις επιδιώξεις τους, τα ελαττώματά τους και ό,τι έχουν μάθει μέχρι τότε και όσα θέλουν να μάθουν και να κατακτήσουν στο μέλλον, και παρασύρονται από αυτό,
αποφασίζουν να αναλάβουν σοβαρές δεσμεύσεις ζωής συμβιβαζόμενα με την απουσία έντονης αμοιβαίας έλξης και ενθουσιασμού.
Να προχωρήσουν δηλαδή σε σχέσεις με μακροχρόνιο ορίζοντα ή προοπτική από ατομική σκοπιμότητα και μόνο.
Συναντάται πιο συχνά σε ανθρώπους πιο ώριμης ηλικίας.

Σωστά υπονοείς ότι αυτό δεν είναι αληθινή ωριμότητα. Δεν το εξήγησα σωστά.
Είναι σκοπός που φιλοδοξεί να επιτευχθεί μέσω σχέσης.
Όταν στην πορεία ανακαλύψει κάποιος ότι οι αλλαγές στη ζωή του από τη σχέση και τις δεσμεύσεις και υποχρεώσεις που αυτή μπορεί να γεννήσει έχουν παρεπόμενα που δεν τα φανταζόταν αρχικά,
ή παρασυρμένος από τον σκοπό του συμβιβάστηκε και τα παρέβλεψε, τότε αισθάνεται μόνος κι εγκλωβισμένος.

Και αν ένας τέτοιος άνθρωπος δεν είχε ποτέ νοιώσει αληθινή έγνοια και έλξη για τον σύντροφό του, στις πρώτες δυσκολίες η σχέση δοκιμάζεται υπερβολικά αλλά και σε πιο ήρεμες περιόδους αισθάνεται κενό μέσα του.

Σε αυτά τα δύο που ανέφερες αυτή την παραπάνω επεξήγηση έχω να δώσω.

 

Είναι αυτά που περιγράφεις αλλά και πολλά άλλα ακόμα.

Όταν πάντως κάθισα να γράψω προσπάθησα να περιγράψω περισσότερο αυτά που έχω παρατηρήσει συνολικά σε όσα ζευγάρια, φίλων, συγγενών, συναδέλφων κλπ., έχω γνωρίσει,
και λιγότερο ό,τι έχω ζήσει μόνο στην προσωπική ζωή μου.

 

Θα ήθελα πάντως να διάβαζα επίσης, αν θέλουν και οι ίδιοι να μοιραστούν με τους υπολοίπους,

και τις απόψεις των @espimain και @libra πάνω στη συμβίωση, και στο BDSM μέσα σε αυτή αν και όσο και όταν τυχόν η ύπαρξή του μεταβάλει τη δομή της σχέσης.

Όχι μόνο σε σχέση με τις δικές μου απόψεις ή κάποιου άλλου, αλλά και ανεξάρτητα ως δική τους προσωπική παράθεση της γνώμης και της εμπειρίας ζωής που έχουν οι ίδιοι.

 

Εννοεις να συμβιωνα εγω με τον εσπιμαιν ή γενικα τετοιες σχεσεις;

 

Γενικά τέτοιες σχέσεις εννοώ.

Δεν μου πέρασε το πρώτο από το μυαλό όταν το ζητούσα, να σου πω την αλήθεια.

Αν πάντως θέλεις να γράψεις επίσης και για κάτι τέτοιο, δική σου σχέση με τον άνθρωπο αυτόν δηλαδή, καμία αντίρρηση.

 

Ευχαριστως!
Με τον συγκεκριμενο ανθρωπο δε θα μπορουσα να συμβιωσω διοτι μαγειρευει μαλλον πολυ καλα κ θα παχυνω. Οποτε με τπτ.
Γενικοτερα για τη συμβιωση ειτε ειναι βδμς ειτε οχι, εννοειται πως αν υπαρχει ελξη κ ολα τ αλλα τα χρησιμα μια χαρα νομιζω θα ειναι. Εγω δεν καταλαβα γιατι αυτος ο διαχωρισμος του βδμς με τις αλλες σχεσεις.

 

Κι εγώ να σου πω την ίδια απορία έχω.

Υπάρχει άραγε θεμελιώδης λόγος διαχωρισμού; Ή όχι;

 

Κατηγορηματικως ΟΧΙ!!! (Για μενα)

 

Σαφεστάτη.