Η αμήχανη στιγμή που ...

Και νιώθεις χειρότερα 

 

...που πας σε πεντάστερο ξενοδοχείο πρώτο ρομαντικό σαββατοκύριακο και διαπιστώνεις ότι η τουαλέτα είναι στη μέση του δωματίου, γυάλινη!!!

 

Μπα, σηκώνεσαι με άνεση και χάρη, κάνεις αυτή την πεταχτη κίνηση με το μαλλί, σηκώνεις ψηλά μύτη και αποχωρεις σαν κιουρια  

 

Είσαι σε εστιατόριο ερχεται το φαγητό...
- Καλή όρεξη...
- Ευχαριστω,... επίσης   

 

Όταν ενώ πηδιέται από πάνω μου εγώ αρχίζω να γλαρώνω και να μισοκοιμάμαι (η μέρα ήτο εξουθενωτική). Εκείνη ξεκαβαλά κι αρχίζει τις μαλάξεις γιατί ανησύχησε κι εγώ να τινάζομαι και να λέγω "Έχω φάει του σκασμού και θα μου βγάλεις το φαϊ ρε από τη μύτη!" 

 

Έχεις πετύχει το υπρεκεφάτο τραγουδάκι στο ράδιο στο αμάξι, χορεύεις στο κάθισμα, κοιτάς αριστερά σου, στο διπλανό αμάξι στο φανάρι και βλέπεις 2 πιτσιρίκια γύρω στα 5 να γελάνε μαζί σου     

 

Έχεις ρεπό..
Την επόμενη μέρα συνάδερφος-φίλος σου εκμυστηρεύεται πως έκανε μ@λ@κία το βράδυ που έλειπες και πήγε με μια κοπελιά, χωρίς την απαραίτητη έγκρισή σου που επιβάλλεται χρόνια τώρα ,εφόσον ο άλλος είναι σε κατάσταση μέθης...

-Ξύπνησα... Τα βυζιά στο κομοδίνο... Τα μαλλιά λίγα στο κρεβάτι, λίγα στο πάτωμα... Λέω δε γ@μιέται... Σηκώνεται και είναι 20 πόντους πιο κοντή... Δεν ξαναπαίρνεις ρεπό!!!

Η αμήχανη στιγμή που έρχεται γνωστή σου μετά από λίγο για ποτό και σου εκμυστηρεύεται πως είναι ερωτευμένη και πέρασε ένα τέλειο βράδυ χτες με τον φίλο-συνάδελφο....   

 

Δίνεις τις διαστάσεις μιας ταινίας και νυστάζεις και σου απαντάει ο άλλος:
- Ακούστε να δείτε 10 πόντοι δεν μου κάνουν είναι πολύ μικρή    
Κι απαντάς αυθόρμητα:
- Τι να σας πω δίκιο έχετε κι εσείς, ανάλογα τι θέλετε να κάνετε... ίσως ούτε εμένα να μου έκανε  
και πέφτει σιωπή...  
-Ε ... θέλετε κάτι άλλο?
- Όχι
- Καλημέρα σας (και ψάχνεις να δεις αν υπάρχει μπούρκα να φορέσεις χα χα χα)    

 

Είμαστε σε ένα ξενοδοχείο και μπαίνω στην ντουζιέρα όπου μετά βίας χωρώ   Έρχεται τσαχπινογαργαλιάρικα να χωθεί κι εκείνη μαζί και σφηνώνει  

 

Ο γνωστός Φάνης ο φαρμακοποιός ξαναχτυπά, μετά από ένα χρόνο που έτυχε να πάμε και οι δυο στο φαρμακείο του...

Παίρνει παράμερα την εικοσαεξαετή ακόλουθο, που ψάχνει κάτι μυστήρια πράματα, και της λέει τα καλύτερα για τον "πατέρα" της, που είναι πάντα με τον καλό τον λόγο και πραγματικός κύριος και τέτοια, και πόσο κι αυτή μου μοιάζει στην συμπεριφορά και την ευγένεια και τέτοια... Χάζευα κάτι χαζοσυσκευασίες και ακούω:
- ...Μπαμπά.., ο κύριος Φάνης πάλι ξέχασε πως δεν έχεις παιδιά...

Γυρνάω... ένα τεράστιο κενό το πρόσωπο του Φάνη... Αλλά είχε τον τρόπο του στο φλερτ...

Κι έλεγα πως μόνο εγώ είμαι τόσο ξεχασιάρης σε τέτοια θέματα...

Παιδιά..!

 

Η αμήχανη στιγμή που του λέω ότι θέλω να κοιτάξω στον καθρέφτη να δω πως είμαι με την μάσκα (που κλείνει εντελώς τα μάτια ..) που μου φόρεσε ..
Ακατοίκητο ώρες ώρες πραγματικά. .