Πέρα από την καύλα, τι άλλο;

Είχα μια φιλενάδα που ήταν πολύ ερωτευμένη...
Στις εποχές της κωλοβαρίζουσας νεανικής ραστώνης ήταν πολύ της μοδός να ρίχνεις τρεις πασιέντζες στο καπάκι και αν "βγαίναν" τουλάχιστον οι δύο, τότε οι ευχές, οι προσδοκίες, τα θέλω σου θα πραγματοποιούνταν τζαστ λάικ δατ..!
Την χαζεύαμε να κάθεται με τα πόδια σταυρωμένα σε μια καλαμένια πολυθρόνα να κλέβει τις πασιέντζες για να "βγαίνουν"...

 

@tithon

Η πρώτη εκτέλεση με αρέζει πιο πολύ...

 

μακράν, αλλά υστερεί σε εκκεντρικότητα.

 

Απέναντι του και εντελώς ισότιμα, επιλέγω να πάρω θέση να ακολουθώ.

 

Πέρα απ´την καύλα, πέρα από το θέμα, πέρα από την Αφρική και πέρα από την λογική!
Ενδιαφέρουσα τροπή παίρνει η συζήτηση... 

 

Ζωντανοί άνθρωποι με ταμπεραμέντο.

 

 

Χμ, ποιος μιλάει τώρα...

 

Πάντα έχει ενδιαφέρον το πώς αντιλαμβανόμαστε, το πώς τοποθετούμαστε σε ένα θέμα, το πώς εκφραζόμαστε, το πώς ομαδοποιούνται οι θέσεις, πώς αποκρυσταλλώνονται σε μετερίζια.
Το πώς ερμηνεύεται το ύφος, πώς δημιουργείται το αντίμετρο και πού εδράζεται, πώς εκφέρεται/αποτυπώνεται ο λόγος, πώς γίνεται η κοινωνικοποίηση και πώς από αυτήν οι διαχωρισμοί και οι παραλλαγές και οι αντιθέσεις.
Κάποιος κακός άνθρωπας λέει πως το κείμενο έχει ενδιαφέρον στην αντιλαμβανόμενη από τον καθένα μας "ατμόσφαιρα" περί το ίδιο το κείμενο.
Λέει λοιπόν για το παρα-κείμενο, το αντι-κείμενο, το υπο-κείμενο, το υπερ-κείμενο διεξοδικότατα και αναλυτικά...
Θα έλεγα πως τελικά όλα αυτά που περιγράφει με ενάργεια και εξηγεί και αναλύει, τελικά είναι όλα αυτά που μας συνδέουν όσο κι αν ακούγεται παράδοξο, με το σκεπτικό πως οι απόπειρες αυτές και οι πρακτικές και οι μηχανισμοί αποτυπώνουν την διάθεση του ανθρώπου να καταλάβει ακόμα κι αν του κακοφαίνεται πως πάντα κάποιος άλλος θα έχει φτάσει πριν από αυτόν τον ίδιο εκεί που πασχίζει να φτάσει, όπως κι αυτός που έφτασε κάπου με κόπο και δουλειά του κερατά θα ακούσει ένα καλωσόρισμα από εκείνον που είναι ήδη εκεί.
Αυτό βέβαια δεν σημαίνει πως τα πράματα δεν είναι, συχνότατα, άγρια και δικαιολογημένα, αν όχι εκ των πραγμάτων και υποχρεωτικά, όταν σπέρνονται πέτρες από παλιόπαιδα στα μονοπάτια, που στο μέλλον θα περπατήσουν κι άλλα παιδιά μετά από αυτά...

 

Κάνω λαικ αλλά αν θεωρείς ότι ανήκω στην κατηγορία "παλιόπαιδα" το παίρνω πίσω.  

 

Τα ξυπόλυτα παιδιά δεν είναι παλιόπαιδα...
Κι ας έχουν ωραίες κόκκινες γόβες..!

 

Ίσως είναι η ιδέα μου, αλλά έχω την εντύπωση ότι στο παρόν νήμα / forum, η λέξη «καύλα» χρησιμοποιείται ενίοτε ως συνώνυμο / εκχυδαϊσμός της libido? Αν ναι, πολλές παρανοήσεις θα εξέλειπαν.

 

Πατάω λαικ πάλι αρκεί με το "ξυπόλητα" να μην εννοείς κάτι κακό.

(Θα το πάμε πολύ μακρυά έτσι, πες με το καλύτερο παιδί να τελειώνουμε)