Πέρα από την καύλα, τι άλλο;

Είναι πάντοτε ευχάριστο να διαβάζεις θέσεις με δομή και συνοχή που να σε κάνουν να σκέφτεσαι όπως η δική σας θέση.

Επίσης είναι σημαντικό να σημειώσουμε ότι στην συντριπτική τους πλειονότητα οι τοποθετήσεις σε αυτό το νήμα είναι ουσιαστικές ως προς το ''συ-ζητούμενο'' και τείνουν να διαμορφώσουν και ένα κάποιο κοινό τόπο μεταξύ των διαφορετικών απόψεων, ένα συγκεκριμένο consensus πάνω στην ανθρώπινη ''ηδονή'', την οποία καταλήγουμε να διαχωρίζουμε από την ''φυσική'', ''ζωώδη'' ηδονή και να την ορίζουμε ως μια ανθρώπινη ''ψυχολογική ηδονή'' (το απλοποιώ επικίνδυνα αλλά θέλω να δείξω ότι διαφαίνεται μια συμφωνία στη διάκριση ''φυσικής'' και ''ανθρώπινης'' ηδονής).

Προσωπικά δεν έχω ''παγώσει'' μια συγκεκριμένη θέση επί του θέματος στο κεφάλι μου, ακούω (εν προκειμένω διαβάζω), σκέφτομαι και προσπαθώ να συνθέσω κάτι όσο το δυνατό λιγότερο επηρεασμένο από τα όποια συναισθηματικά, αισθητικά και ιδεολογικά ''σκαλώματα'' μου. Αυτό που με απασχολεί σε σχέση με το θέμα, και που το ανέπτυξα και στο ποστ #102, σχετίζεται με το τι είναι αυτό που δημιουργεί το qualitative leap από την ''απλή'' μη ερωτική συναισθηματική και ψυχική υποταγή στην καθαρά ερωτική υποταγή.

Αναφέρω κάποια πιθανά παραδείγματα συναισθηματικής και ψυχικής υποταγής:
1. Ο μαμάκιας που υποτάσσεται στη μαμά του.
2. Ο Σάντσο Πάντσα που υποτάσσεται στη θέληση του Δον Κιχώτη.
3. Ο 'Ακης Τσοχατζόπουλος που υποτάσσεται συναισθηματικά και ψυχικά στον Ανδρέα Παπανδρέου.
4. Ο ''πιστός'' άνθρωπος που υποτάσσεται στον ''τζίζους, στον αλλάχ ή στον βραχμαπούτρα'' όπως αναφέρατε και εσείς.

Αν θεωρήσουμε τις πιο πάνω περιπτώσεις παραδείγματα συναισθηματικής και ψυχικής υποταγής τα ερώτηματα που προκύπτουν (προβοκατόρικα ίσως μεν, ειλικρινή και λογικά δε) είναι τα εξής:
1. Γιατί όλοι οι μαμάκιες (εκτός από ελάχιστες εξαιρέσεις) μένουν μόνο στη συναισθηματική και ψυχική υποταγή και δεν καυλώνουν με τη φαντασίωση να τους κατουράει ας πούμε η μαμά τους?
2. Είναι ο Σάντσο Πάντσα κρυφοσαμπάρα που φαντασιώνεται ότι είναι ανεμόμυλος και τον Δον Κιχώτη να του επιτίθεται και αν ναι γιατί μας το κρύβει ο Θερβάντες?
3. Είναι ο Άκης μερακλής και παρά το ύφος του ετεροσεξουαλικού Dom που προέβαλε ονειρευόταν να του κάνει shibari o Ανδρέας?
4. (Βλάσφημο ερώτημα) Γιατί όλοι οι πιστοί που υποτάσσονται συναισθηματικά, ψυχικά και πνευματικά στο τζίζους, στον αλλάχ ή στο βραχμαπούτρα δεν καυλώνουν με τη σκέψη να τους σοδομίζει ο τζίζους, ο αλλάχ ή ο βραχμαπούτρας ανάλογα με τις πεποιθήσεις τους?

Συνοψίζοντας την διερευνητική μου τοποθέτηση: Αν η όποια ''ανάγκη'' ενός ατόμου για υποταγή μπορεί να εκφραστεί και να καλυφτεί με διάφορους τρόπους σε συναισθηματικό, ψυχικό, ιδεολογικό αλλά ακόμα και σε πνευματικό και ''μεταφυσικό'' επίπεδο με διάφορες μη ερωτικές μορφές υποταγής, τι είναι αυτό που δημιουργεί την ποιοτική διαφορά στην ''υποταγή της ηδονής/ υποταγή με ηδονή'' αν όχι η ηδονή η ίδια?

Η οποία ηδονή ή καλύτερα η ''ανθρώπινη ηδονή'' όπως φαίνεται να συμφωνούμε οι πιο πολλοί, σαφώς και δεν είναι ''συνώνυμη'' με την καύλα της γατούλας ή του σκύλου αλλά μια συνθέτη συναισθηματική-ψυχική-κοινωνική λειτουργία. Αλλά για να αναλύσουμε το
θέμα της ανθρώπινης ηδονής αυτό καθεαυτό μάλλον χρειάζεται ένα καινούργιο νήμα...

 

Το καλυτερότερο...

 

 

Η Καύλα δεν μπορεί παρά να είναι Ιερή!

 

Ρε παιδιά, καταλήξαμε τελικά τι άλλο πέρα από την κάβλα; Προχωρά το πράμα ή τζάμπα;

 

 

Καιρό είχα να βρω ενδιαφέρον νήμα. Και δηλαδή το συγκεκριμένο είναι παραπάνω από ενδιαφέρον  

Και μπράβο ρε @Seras Victoria !!!   Σε ευχαριστούμε!

Διάβασα όλες τις απαντήσεις (πρωτοφανές για μένα ακόμη και στους «καλούς» καιρούς). Και λέω να ξεκινήσω με μερικές σκόρπιες αλλά όχι τόσο άσχετες σκέψεις πάνω σε διάφορες τοποθετήσεις που διάβασα.

Η control freakiness είναι πάντα μα πάντα ένδειξη υποτακτικής ροπής. Οπότε, όταν το βλέπετε στον εαυτό σας (θα πω εγώ που το έκανα – δεν το έβλεπα – και το είδα επιτέλους κάποια στιγμή – και… mind blowing), μην αμφιβάλλετε για το αν ρέπετε προς την υ πλευρά, να είστε βέβαιοι/ες  

Η control freakiness εκφράζεται ως χειριστικότητα.

Εξ ου και τα μωρά δεν είναι στην κυρίαρχη πλευρά αλλά στην υποτακτική. Για αυτό είναι τόσο χειριστικά: έχουν ανάγκη να χειριστούν τον ισχυρό (βλέπε γονέα) για να νιώθουν πιο σίγουρα ότι θα επιβιώσουν.

Αυτό δεν αναιρεί κάτι που διάβασα και συμφωνώ 1000% ότι δεν υπάρχει «υποτακτική» παρά μόνον «κυριαρχική φύση». Όμως αυτό σε πρωτόλειο επίπεδο. Όντως, η τάση μας είναι να είμαστε κυρίαρχοι. Αλλά συχνά μεγαλώνοντας διαπιστώνουμε ότι η υποτακτικότητα είναι μια εξαιρετικά καλή οδός προς την κυριαρχία.

Αυτά γενικά, όχι στο ερωτικό πεδίο.

Ως προς το κεντρικό ερώτημα του νήματος τώρα:

Η καύλα είναι πάντα το τυράκι για… τα πάντα!

Η καύλα αυτή μπορεί να πάρει διάφορες μορφές, που συχνά κρίνουν και την ποιότητά της. Βλέπω ένα άλλο level καύλας την ηδονή, την χαρά, την ευτυχία, την ευδαιμονία, την ευψυχία.

Άρα ναι, πάντα το ζητούμενο είναι η καύλα, με κάποιο τρόπο, αλλά ανεβαίνοντας level ανεβάζεις ποιότητα, ανεβάζεις και απαιτήσεις, από τον εαυτό σου και τους άλλους.

Στην διαρκή αναζήτηση της όλο και καλύτερης και «ποιοτικότερης» καύλας, στο Κ/υ, επιζητούσα (ακόμη και όταν δεν το συνειδητοποιούσα) να παραδίδω τον έλεγχο όλο και περισσότερο. Η λέξη «έμπνευση» ήταν πάντα αυτό που περιέγραφε καλύτερα το πρώτο κίνητρο μου στο να αιτηθώ σε Κάποιον να δεχτεί να του παραδώσω τον έλεγχο.

Η ψυχική ηρεμία, η αθώωση, η ήττα της αλαζονείας μου, η ταπεινότητα, η συνειδητοποίηση ότι Κάποιος ξέρει και τα κάνει καλύτερα από μένα και η ψυχική ηρεμία, αθώωση, ήττα της αλαζονείας μου, ταπεινότητα κ.ό.κ. που κάθε φορά, σε κάθε κύκλο, σε κάθε ανέβασμα της σπείρας μου προσέφεραν αυτά είναι η… αμοιβή μου. Και είναι ανεκτίμητη. Beyond καύλα λοιπόν… Εύδαιμον τό ελεύθερον το δέ ελεύθερον το εύψυχον κρίναντες… στο άπειρο κι ακόμη παραπέρα (που έλεγε κι ένα αγαπημένο μου καρτούν)  

 

Τι αυτό δίκαιον και ξύμφορον ουχ ευρίσκεται δυνατόν όν.

 

Σ' ευχαριστώ και για τα καλά σου λόγια και για την συνεισφορά.

Και να φανταστείς όταν άνοιξα το νήμα ήμουν σίγουρη ότι θα πάει άπατο.  

 

Για εμένα προσωπικά, η παραπάνω ήταν όντως ολοκληρωμένη απάντηση στο ερώτημα.

Ευχαριστώ, αφού εμένα με κάλυψε σε ικανοποιητικό βαθμό, αγαπητή @margarita_nikolayevna .

 

Εεεεεε, όχι και άπατο!
Τέτοια θεματάρα?
Καύλα και σπέρμα (και λίγο αιματάκι by the side...)
Πάντα πουλάει... 

 

Ίντριγκες κι έρωτες,
αγωνία και ανατροπές,
το παρακολουθούν για τέταρτη συνεχόμενη σεζόν εκατομύρια τηλεθεατές καθηλωμένοι στην οθόνη,
με κομμένη την ανάσα;

Κάτι τέτοιο εννοείς;

 

 

(ασχέτως status):

Η καύλα είναι η αιτία, η ισορροπία το αποτέλεσμα.
Και δεν υπάρχει μεγαλύτερη καύλα από την ισορροπία.

 

ποσα like να βαλω εδω!!! <3