Η σκλάβα αντικείμενο

Μετά από συζήτηση με κάποιο φίλο στην Θεσσαλονίκη θα ήθελα να ρωτήσω την άποψη σας για τα αντικείμενα. Πολλές φορές έχω σκεφτεί το πόσο πολύ θα μου άρεσε να έχω κάποια που να χρησιμοποιώ όσο θέλω, όπως θέλω και με ότι τρόπο θέλω. Χωρίς να χρειάζεται να αφουγκράζομαι τα θέλω της ή να σκέφτομαι αν νιώθει άνετα η οτιδήποτε άλλο. Τι είναι για εσάς μια σκλάβα αντικείμενο; Σας έτυχε να έχετε ή να θέλετε κάτι παρόμοιο; Αν ναι πως φτάσατε σε αυτό το επίπεδο μαζί τις; Περιμένω τις απόψεις σας;

 

Δεν είχα ποτέ σκλάβα. Άλλωστε αν είχ δε θ α ήμουν σκλάβος, εγώ ο ίδιος. Πιστεύω όμως, μέσα από τις σικές μου εμπειρίες, ότι η σκλάβα-αντικείμενο είναι η μέγιστη μορφή ιδιοκτησίας σε έναν Κυρίαρχο. Αυτό για εμένα είναι το πιο ουσιαστικό και είναι δύσκολο να το πετύχει και ο ένας και ο άλλος, φτάνοντας σε ένα υψηλό βαθμό υπευθυνότητας προς τον άλλον. Όμως εκεί εκδηλώνεται η μέγιστη αγάπη και το υψηλό συναίσθημα.

 

Κατ' αρχάς και πάνω απ΄ όλα, διατηρώ μεγάλη εκτίμηση για την, σπάνια, ειλικρίνεια της παραπάνω τοποθέτησης. Ακόμα και αν, (ως βανίλλα, εξ΄άλλου μπορεί κανείς να πει) διαφωνώ με το περιεχόμενο.

Πιστεύω οτι κατά βάθος πρόκειται για την ανομολόγητη επιθυμία της συντριπτικής πλειοψηφίας του αντρικού πληθυσμού. (Πιθανώς και μέρους του γυναικείου.) Η ορολογία μπορεί να διαφέρει στους εκτός χώρου, η συνειδητοποίηση να ποικίλει επίσης. Ακόμα και οι άντρες υπό, υποψιάζομαι, οτι θα ήθελαν την απόλυτη, χωρίς όρια, χρήση της υπέρ, αλλά από "χαμηλά".

Τι σταματάει τους άντρες; Το υπερεγώ και οι πιθανές κοινωνικές "τιμωρίες". Αλλιώς...
Επίσης τα όρια που θέτουν οι γυναίκες. (Για το χώρο ειδικά δεν έχω άποψη, ας μιλήσουν οι ειδικότερες, υπό και υπέρ.)

Στην περίπτωση αυτή που μονίμως (και όχι ως 'παιχνίδι', ακόμα και μεγάλης διάρκειας) εις εκ των δύο χρησιμοποιεί τον άλλον χωρίς να τον λαμβάνει καθόλου υπ΄όψιν του, μήπως τελικά η σχέση δεν έχει καν ταυτότητα, εφόσον ο χαρακτήρας του υπό ατόμου δεν παίζει απολύτως κανέναν ρόλο; Μήπως πρόκειται τελικά για μια μη-σχέση;

​

 

Αν και φίλε μου την άποψη μου την ξέρεις , θα το πω και στο forum . Το αντικείμενο είτε άντρας , είτε γυναίκα είναι απείρως ελκυστικό ως παιχνίδι , αλλά όχι ως σύντροφος , για εμένα . Προτιμώ την Μεταξένια μου υπό , δίπλα μου και αντικείμενα ως παιχνίδια για να παίζουμε...

Δυσκολεύομαι να φανταστώ την ζωή μου δίχως τον άνθρωπο που μακριά θα συνταξιδεύουμε και με το παιχνίδι κάνεις μόνο ταξίδι αναψυχής . Όμορφο μεν , αλλά μόνο αναψυχής. Κάτι σαν τις ολιγοήμερες διακοπές ... Και τα δύο είναι απαραίτητα , αλλά αν δεν είχα τίποτα ή είχα το δεύτερο και βρισκόμουν μπροστά στην επιλογή υπό συντρόφου, θα διάλεγα την σύντροφο .

 

Απάντηση: Η σκλάβα αντικείμενο

Καλημέρα θέλω να το θέσω μια ιδέα διαφορετικά ο ήλιος είναι αντικείμενο κτίσης εξουσίας? Ναι η όχι και γιατί? Αν ναι γιατί όχι και οι άνθρωποι? :alien:

 

Ποτε δεν ειχα τετοια τύχει να έχω τετοια σχεση..αν και θα το ηθελα πολυ..για μενα η σκλαβα-αντικειμενο ειναι ακριβως το εμψυχο αντικείμενο (λιγο οξυμωρο) που θα πραγματοποιει τα δικα μου και μονο "θελω"..που τελικα θα ειναι και τα δικα της "θελω"..ο νοων νοειτω..

 

οσα εγραψε η female εχουν πολυ σωστη βαση , μεσα στα ορια φυσικα του οτι ολοι δεν ειναι ιδιοι (ή μηπως ειναι ? ..  ..) ....
επισης θα ηθελα να προσθεσω οτι "αντικειμενο" και ταπεινωση εχουν απολυτη σχεση ...
ομως ο φυσικος διακοπτης ειναι το συναισθημα ... και σιγα σιγα με κοστος στο σεξ αρχιζει και διαχωριζεται απο το ερωτικο παθος ... ετσι πολλες πρακτικες που περιλαμβανουν την φανατσιωση της ταπεινωσης του θυληκου στο αντρικο κεφαλι αρχιζουν να αντικαθιστανται με το συναισθημα με αποτελεσμα το σεξ απο καυτη λιωμενη σοκολατα ποτισμενη με λικερ και κομματια φραουλας να γινεται γιαουρτι αγελαδιτσα με κρεμοδει υφη .........

 

Απάντηση: Η σκλάβα αντικείμενο

 

Kαλημέρα.

Παρότι συνήθως τα "νέα μέλη" ξεκινούν από αλλού, εμείς ξεκινάμε από δω...

Άνθρωπος αντικείμενο...

Δηλαδή να μην μιλάει, να μην αντιδρά, να μην επιθυμεί, να μην θέλει...

Κάτι σαν βάζο δηλαδή...

Πολύ βαρετό μας φαίνεται... Πολύ βαρετό...

Φιλικά,
dmkks

__________________________
no guru, no teacher, no method

 

Σκλάβος αντικείμενο για μένα  

Είναι ένα όνειρο που αυτόν τον καιρό δεν μπορώ να το πραγματοποιήσω   αλλά είναι στα σχέδια μου για το προσεχές μέλλον.
Τα έχω σκεφτεί όλα.
Πως θα του συμπεριφέρομαι, τι ακριβώς θα κάνει.
Εννοείται ότι μόνο θα τον χρησιμοποιώ  
Όνειρό μου υπομονή ακόμη δύο χρονάκια    

 

Χμμμμ... όπως ξέρεις φίλε Μου Sadal Melik για μένα σκλάβα αντικείμενο δύσκολα μπορεί να υπάρξει, δε λέω, καλή ιδέα είναι να έχεις κάποιον άνθρωπο που να μην το νοιάζεσαι, να τον κάνεις ότι θέλεις, αλλά προσωπικά δε θα μπορούσα ποτέ να έχω κάτι τέτοιο... it's just not for Me όπως λένε και οι φίλοι Μ/μας στο εξωτερικό  

 

... Είπα ότι συγκεκριμένο νήμα δεν με αφορά...είπα να το παρακάμψω,
Γύρισα πάλι πίσω όμως ...Δεν άντεξα ... ήθελα κάτι να πω.

Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου ίσως και να αποφάσισα ότι το μόνο το οποίο αξίζει παρέμβασης σε αυτή την ζωή είναι η φαλλοκρατική κοινωνία.
Προτιμώ να παραθέσω το τι καταθέτει ο Κρητικός πολιτισμός στο μεγάλο αυτό ζωτικό θέμα.

Μια αναδρομή αποκαλύπτει:
Στην Μινωική περίοδο, οι πολλές γυναικείες θεότητες μαρτυρούν τον πρωταρχικό ρόλο που είχε η θέση της γυναίκας στην αντίστοιχη ανθρώπινη κοινωνία.
Η ελευθερία στο ντύσιμο και τη συμπεριφορά της, η εμπεδωμένη ειρηνική διάθεση, μια αναιμική μορφή ιδιοκτησίας αποτελούν βασικές αξίες της μητριαρχίας που είναι πρώτες και στην τάξη της μινωικής κοινωνίας.

Και αργότερα, την ώρα που το σκοτάδι του Μεσαίωνα σε όλη την Ευρώπη επιτρέπει κάθε είδους απάνθρωπη συμπεριφορά στη γυναίκα, η Κρητική αγωγή του Βιτσέντζου Κορνάρου οδηγεί με την ποίηση του σε έναν ύμνο της γυναίκας, και του έρωτα προς τη γυναίκα. Κι αν καμιά φορά ο πολιτισμός μας κλονίζεται από κάποιο έγκλημα "τιμής", είναι από αγάπη υπέρμετρη για τη γυναίκα..

* Mavrobasili - χωρίς Μου-   ...
ήρθε η ώρα να μιλήσεις πάλι  

H αλήθεια του Κυρίαρχου άντρα σήμερα:
"Γυναίκες-αντικείμενο" (Aυτό ξέρω....αυτό εμπιστεύομαι!).
Eδώ που τα λέμε, ναι, με τις γυναίκες-αντικείμενα ξέρεις τι σου γίνεται!
Eνώ με κάτι υποκείμενα...
Kαι…. προτείνει και τα ακόλουθα αντικείμενα:
Γυναίκα-τραπεζάκι καφέ, γυναίκα τζετ-σκι (!), γυναίκα-αποχυμωτής και...γυναίκα σφουγγαρίστρα!

Εκατομμύρια γυναίκες σήμερα (τι δυστυχία!) διεκδικούν από μόνες τους να πέσουν θύματα της τρομοκρατίας του νοικοκυριού. Δεν θέλουν να ξεφύγουν από την Αλ Κάιντα της κουζίνας και της Χεζμπολλάχ του σιδερώματος.

Θέλουν να γίνονται αντικείμενα υπογράφοντας έτσι και την ιδιοκτησία τους.
...ενώ άλλες μάχονται παλεύοντας για το αντίθετο.

Δεν είναι ότι δεν τις δέχομαι και ότι δεν αγαπώ τις γυναίκες σκλάβες.
'Eχω αρκετές φίλες....Είναι ότι τις κοιτώ με συμπάθεια, όχι με κατανόηση.
Θα ήταν σαν να συμβάλω στην παράδοση τους.
Λυπάμαι όταν αντιλαμβάνομαι ότι γίνονται χρηστικά αντικείμενα σε άντρες, μη κατανοώντας την αξία που τους προσφέρει η ίδια μας η φύση.

Προσωπικά δεν ανέχομαι την γυναικεία φύση ούτε καν σαν "αντικείμενο" λατρείας... (διαφωνώ ως προς το "αντικείμενο")