με ποιον η ποια απο το φορουμ θα ηθελες να κανεισ σεσσιον και τι?

Κι εμείς κι εμείς. Όσο για σάς, μπορεί να κάνετε μαζί της σέσσιον και να μην το ξέρετε.
Δεν μιλώ για σάς προσωπικά, αλλά έχει σεσσιονάρει πολύ κόσμο η @Gloriana Majestica , μην κοιτάτε που είναι σεμνή και δεν το διαλαλεί. Πολλά κουταβάτια γλείφουν πληγές κουρνιαγμένα στη γωνιά τους.
Είμαι fan, το έχω δηλώσει σε ανύποπτο χρόνο.
Την θαυμάζω πραγματικά γιατί δεν μασάει, έχει το θάρρος της γνώμης της με το απαράμιλλο αυτό Kill Bill στυλ, είναι ένα κορίτσι σύμβολο, όπως και να το κάνεις...  

 

Συμφωνώ κι επαυξάνω αγαπητή @brenda . Και προσθέτω ότι είναι επίσης και πέραν όλων των άλλων και πολύ όμορφη γυναίκα, κατ΄ εμέ.

 

Σύντροφοι και συντρόφισσες / προβοκάτορες και προβοκατόρισσες,

Σας ευχαριστώ από τα βάθη της παγερής καρδιάς μου για τα διθυραμβικά σχόλια, αλλά, ειλικρινά, δίχως να έχω την παραμικρή πρόθεση να χαλάσω το κλίμα, οφείλω να διευκρινίσω ότι το τελευταίο session στο οποίο ποτέ συμμετείχα, ανάγεται στα φοιτητικά μου χρόνια και συνίστατο, ειδικότερα, στη συμμετοχή μου ως ακουστικής κιθαρίστριας (που λέει ο λόγος δηλαδή, πέντε ακόρντα όλα κι όλα - τα δύο μινόρε και τα πέντε ψιλοξεκούρδιστα) σε σχηματάκι με εξαιρετικά «πρωτότυπο», για φοιτητόκοσμο, ρεπερτόριο του τύπου «Μη μιλάς άλλο γι’ αγάπη», «Ο δρόμος», «Ένα το χελιδόνι», «Ήλιε, ήλιε αρχηγέ» και τα τοιαύτα.

Έκτοτε, το σαρκίον τούτο δεν ξαναματάδε session, του οιουδήποτε τύπου, πόσο δε μάλλον μπουντουσουμικού και –το χειρότερο (καθόσον, όπως λένε και οι rednecks, δεν μπορείς να διδάξεις μια γριά σκύλα νέα κόλπα) το ίδιο σαρκίον δεν προτίθεται/διατίθεται να καταστεί συμμέτοχος και κοινωνός τέτοιων ευγενών (ή όχι και τόσο) δραστηριοτήτων. Κολλήστε τώρα απάνω εδώ ότι γεννήθηκα και καραμονογαμίκουλη η καψερή (τι να κάνουμε, που έτσι μ’ έπλασε η φύση  , κάντε την πρόσθεση και θα διαπιστώσετε ότι η όλη συζήτηση περί session, ακόμη και ως θεωρητική προσέγγιση, καταποντίζεται ίσαμ’ εκει που έχει ακουμπήσει το Κουρσκ - μη σας πω τώρα σε τι βάθος και τρομάξετε.

Να ‘στε καλά που μου θυμήσατε εκείνο το σχηματάκι απ’ τα παλιά κι ευκαιρίας δοθείσης αναπόλησα κι ένα ωραίο τραγούδι, κάπως ξεχασμένο τώρα πια, που παίζαμε (ή τέλος πάντων το παλεύαμε, «κουφαίνοντας τα φύλλα από τον κρότο») στα μουσικά «sessions» της εποχής....

 

Και μια και έπιασες αγαπητή τη μουσική, μέρες που έρχονται:



κορυφαία εκτέλεση, υπέροχο τραγούδι, και με κορυφαίες φωνές, να μας φτιάξει ακόμα πιο πολύ τη διάθεση.

   

 

 

Dua.

 

Είναι η Dua στο φόρουμ???
Θα τρελαθώ!!!
Θέλω αυτόγραφο!

 

Δυστυχώς, όχι.  

Θα σου δώσω εγώ , αν θες. Χαχαχα

 

@Μαντλίν , θες να σεσσιοναστούμε???  

 

Τόσο πολύ το θες;  

 

τόσο και άλλο τόσο!!!!

 

Αχμ στειλε γράμμα στον Santa Claus και βλέπουμε, οκ;

 

Δεν πιστεύω στον Σαντα Κλαόυζ