Είναι δυνατό να υπάρξει M/s εκτός βδσμικής κοινότητας ?

Με το παρόν ερώτημα τίθεται εν ολίγοις η αναγκαιότητα μιας ουσιαστικής θεμελίωσης του βδσμικού περιεχομένου, με τρόπο που θα δύναται να σκιαγραφεί , αλλά πολύ περισσότερο να καθορίζει επαρκώς ένα κοινώς αποδεκτό πλαίσιο κίνησης. Η ειδική μνεία στον M/s συσχετισμό, αναφέρεται στο ιδιάζον στοιχείο που θεωρώ πως αυτός φέρει έναντι των υπολοίπων, καθώς περιλαμβάνει συνθήκες και πρακτικές που στην πλειονότητά τους βρίσκονται να φέρουν μια αίσθηση, που με τη σειρά της φαίνεται να έρχεται αν όχι σε πλήρη, τουλάχιστον σε μερική αντιπαράθεση με την εξέλιξη ενός ευρύτερου πολιτιστικού συστήματος ιδεών και αρχών.
Κάνοντας ένα μικρό διάλειμμα για να τονίσω το φαίνεσθαι της υπόθεσης, συνεχίζω εκφράζοντας καταρχάς τη θέση μου επί του ερωτήματος. Και η θέση αυτή συνοψίζεται σε ένα απλό και ξερό ΄όχι΄.
Το παρών κατά συνέπεια συνιστά και δήλωση επί μιας παραδοχής, εντός της οποίας ουδείς αναγνωρίζεται ως master ή slave, παρά μόνο σε ένα επίπεδο αναγνώρισης κάποιων γενικόλογων χαρακτηριστικών που ως εκφραζόμενα επί προσωπικού εδάφους, αναμένεται είτε να δικαιωθούν, είτε όχι, κάτω από το πρίσμα μιας καθαρά βιωματικής οπτικής και άρα διατρέχονται πρωτίστως από έναν υποκειμενισμό που αν ποτέ ξέφευγε από τα στενά πλαίσια της τελευταίας, το πιο πιθανό θα ήταν να προσέκρουε σε ένα τοίχο από αντιρρήσεις έως και σφοδρές αντιδράσεις. Κι αυτό όχι άνευ λόγου και αιτίας.
Γνωρίζω πως το θέμα έχει απασχολήσει ξανά στο παρελθόν και η επαναφορά του συνίσταται στην αναζήτηση από πλευράς μου μιας εκ νέου τοποθέτησης, που αντλεί βαρύτητα από τη δεδομένη φάση στην οποία βρισκόμαστε, όπου αφού έχουμε ξεπεράσει το αρχικό σοκ και δέος και αφού εν συνεχεία περάσαμε κι από την αναγκαία απομυθοποίηση των αρχικών μας πεποιθήσεων, τώρα μπροστά μας ανοίγεται το έρεβος μιας εναρμόνισης με τα όσα επιτάσσει μια γενικόλογη ατμόσφαιρα όσμωσης. Σημεία των καιρών ; Πιθανό.
Παρά ταύτα το ερώτημα παραμένει για μένα.
Θα ήμασταν διατεθειμένοι να προβούμε σε ένα διάλογο προς την κατεύθυνση μιας εκ νέου θεσμοθέτησης ενός πλαισίου στέγασης της υποταγής καθώς και της επικυριαρχίας ; Μιλώ δηλαδή για την επαναφορά της δουλείας κατ' ουσίαν. Αν ναι, κάτω από ποιες παραμέτρους ; Να επισημάνω ότι επιζητείται και η οπτική της αντίθεσης σε αυτό.

Κατανοώ πως το θέμα είναι ευαίσθητο και για πολλούς θα μπορούσε κάλλιστα να αποτελεί κόκκινο πανί. Προς άρση των όποιων φόβων, στο μέτρο του δυνατού πάντοτε, να ξεκαθαρίσω πως η παρουσίαση του εν λόγω ζητήματος δεν έχει σαν πρόθεση την προσβολή κανενός. Πρόκειται για έναν εντελώς προσωπικό προβληματισμό ο οποίος κινείται πέραν της απλής θέσπισης κάποιων ορίων και συμπεριφορών πάνω στο άβατο της σεξουαλικότητας του καθενός, όπως θα περίμενε άλλωστε φαντάζομαι κανείς και από αυτό που εκφράζεται έστω και ατύπως από τη χρήση των αντιστοίχων status. Σχετίζεται σαφώς δε, με την ψηλάφηση του οποιοδήποτε πολιτιστικού υποβάθρου που θα μπορούσε να εκδηλώνει μια τέτοιου είδους ενδεχόμενη πραγματικότητα. Μια πραγματικότητα όπου αμφότεροι οι συμμετέχοντες θα είχαν να λογοδοτήσουν για τα πεπραγμένα τους σε μια κοινωνία, από την οποία και θα κρίνονταν με βάση την ουσιαστική ανάληψη ευθύνης από πλευράς του καθενός, όπως αυτή θα απέρρεε από τη θέση τους.

Αυτά σε πρώτη φάση. Όποιες διευκρινιστικές ερωτήσεις είναι παραπάνω από καλοδεχούμενες ακόμη και σε πμ. Προφανώς και προτίθεμαι να δευτερολογήσω και όχι μόνο. Δε θα ήθελα να πως όμως περισσότερα επί του παρόντος καθώς αντιλαμβάνομαι πως το πολυσχιδές του ζητήματος αναμένεται να γεννήσει πολλά ερωτηματικά, τα οποία και θα προτιμούσα να τεθούν υπό τη διαδικασία μιας συζήτησης παρά να εξαντληθούν σε μονομπλοκ παράθεσης απόψεων.
Τέλος κατανοώ πως το γεγονός ότι θέλησα να είμαι όσο το δυνατό πιο ακριβής, με οδήγησε σε ένα τρόπο γραφής που θα μπορούσε να ξενίσει ορισμένους. Λυπάμαι γι' αυτό αλλά δεν μπόρεσα να βρω διαφορετική μεθοδολογία. Για ότι χρειαστείτε, είμαι στη διάθεση σας και ευχαριστώ εκ των προτέρων για την όποια συμμετοχή σας.

 

Ν’ αντέξουμε τον τίτλο του νήματος.
Ν’ αντέξουμε την απλή έως αρχαΐζουσα καθαρεύουσα.
Ν΄ αντέξουμε τα λάθη στα γένη των αντωνυμιών.
Αλλά πώς ν΄ αντέξουμε φράσεις σαν " όσα επιτάσσει μια γενικόλογη ατμόσφαιρα όσμωσης" ;
Αυτό δεν αντέχεται. Στο παρόν κείμενο τι νόημα έχει η όσμωση;

Ώσμωση ονομάζεται το φαινόμενο της διέλευσης περισσότερων μορίων διαλύτη, μέσω ημιπερατής μεμβράνης, από τον διαλύτη στο διάλυμα ή από το διάλυμα μικρότερης συγκέντρωσης (αραιότερο) προς το διάλυμα μεγαλύτερης συγκέντρωσης σε διαλυμένη ουσία (πυκνότερο).

Ένα άλλο που δεν αντέχεται είναι το : «….σε ένα διάλογο προς την κατεύθυνση μιας εκ νέου θεσμοθέτησης ενός πλαισίου στέγασης της υποταγής καθώς και της επικυριαρχίας;»

Τι είναι το πλαίσιο στέγασης της υποταγής; Για το οποίο στην επεξήγηση που ακολουθεί λέει ότι μιλάει επί λέξει για «την επαναφορά της δουλείας κατ' ουσίαν»

Πιο κάτω επί λέξει πάλι « ψηλάφηση του οποιοδήποτε πολιτιστικού υποβάθρου που θα μπορούσε να εκδηλώνει μια τέτοιου είδους ενδεχόμενη πραγματικότητα».

Ο ακριβής και πυκνός λόγος κατ΄ αρχήν πρέπει να είναι σαφής και κατανοητός χωρίς στολίδια και υπερβολές.
Νομίζω ότι θα πρέπει να κάνετε τον κόπο να το ξαναγράψετε σε απλή δημοτική και να ξανασκεφτείτε τον τίτλο και την πρόθεση σας όταν ξανοίξατε το θέμα.
Εκείνο το «Τι θέλει να πει ο ποιητής;» Της Μαλβίνας είναι το πρώτο που μου ήρθε στο μυαλό όταν κάθισα και διάβασα, με κάποια προσπάθεια ομολογώ, το κείμενο.
Πάλι μπορεί να θεωρήσετε ότι σας ειρωνεύομαι, αλλά σας διαβεβαιώνω, δεν είναι αυτή η πρόθεση μου. Παρόλο που μια θυμηδία μου προκάλεσε η συγκεκριμένη ανάγνωση.
Παρακαλώ θεωρήστε το σαν φιλική συμβουλή, για να μπορέσει να αναγνωστεί το κείμενο σας.

 

Όχι μόνο είναι δυνατό να υπάρξει, αλλά αποτελεί θεμέλιο για την εδραίωση της σχέσης.....

 

ενταξει δεν ειμαι μονο εγω που δεν καταλαβα χρηστουλη!
κι οσα καταλαβα (αντε θα το πω κομψα) ειναι "του γιατρου"  

 

Η βιωματική οπτική δεν συνεπάγεται αναγκαστικά υποκειμενισμό. Οι μετέχοντες σε μια σχέση M/s μπορεί να έχουν εντρυφήσει στη δυναμική των σχέσεων αυτών σε κοινότητες ή και σε σχέσεις και να τηρούν αυστηρότητα όσον αφορά τη θέση τους στη σχέση αυτή, τι ζητούν και τι προσφέρουν και να το κάνουν αυτό και οι δύο και σε βάθος χρόνου.

Ο υποκειμενισμός είναι κάτι που ενδεχομένως προβληματίζει τους τρίτους της κοινότητας, ιδίως αν αυτή είναι υποτιθέμενη κοινότητα δηλαδή δεν υπάρχουν δεσμοί εμπιστοσύνης ανάμεσα στα μέλη και έτσι συχνά ξεφεύγουν υποδηλώσεις του τύπου "κατά δήλωσή της σκλάβα" και περνάνε ως και απαρατήρητες! Θα μπορούσα να σκεφτώ τρόπους να θεραπευτεί το πρόβλημα αυτό αλλά είναι τόσο μικροαστικής αντίληψης και αντιβαίνουν σε τέτοιο βαθμό την περί ελευθεριότητας δική μου αντίληψη που τους θεωρώ overkill και καλύτερα να υπάρχει το "πρόβλημα" άλλωστε δεν υπάρχει περίπτωση κάποτε να μην γίνει διακριτό ότι κάποιοι δηλώνοντες M/s "ποτέ δεν είχαν ταξιδέψει Αυστραλία" αλλά όλα που τους έκαναν να μοιάζουν με M/s ήταν "μια σύμπτωση μοιραία και γελοία", στίχοι τραγουδιού τα εντός εισαγωγικών, μην παρεξηγηθώ (ακόμα περισσότερο).

Με αφετηρία το παραπάνω, θα έλεγα πως αν οι δύο έχουν το concept, έχουν τις τεχνικές, κάποια εμπειρία και τεράστια επιθυμία να κάνουν M/s μεταξύ τους μπορούν να το κάνουν χωρίς κοινότητα και συνήθως έτσι γίνεται άλλωστε και πολλοί M/s άνθρωποι, αν δώσουν κάποια συμβουλή, αυτή μπορεί να είναι "μακριά από κοινότητες και τους καλοθελητές τους ιδίως σε ευαίσθητες περιόδους της σχέσης."

Τα ίδια και για τις D/s σχέσεις.

Άλλωστε σταθερή άποψή μου είναι ότι η μόνη κατηγορία του αθλήματος που χρειάζεται το κοινό concept και άρα την κοινότητα είναι το T/b.

@Enthralling kernel G τι ωραία habemus topic μετά από πολύ καιρό          

 

Εγώ πάλι δεν κατάλαβα εάν το κείμενο σε δυσκόλεψε σε τέτοιο βαθμό ώστε να μην "αντέχεις" για τα λάθη στα γένη των αντωνυμιών, για την αναφορά της όσμωσης ή για την καθαρεύουσα; Αρχαϊζουσα κιόλας!
Είχα την τύχη-ατυχία να διαβάσω και αρχαία και καθαρεύουσα παρά το νεαρό της ηλικίας μου και σε διαβεβαιώνω ότι το κείμενο δεν είναι ούτε καν καθαρεύουσα.
Μπορεί το κείμενο να μην είναι γραμμένο με τρόπο που θα επέλεγα εγώ ή εσύ να γράψεις αλλά δεν μπορείς να μοιράζεις συμβουλές επί παντός επιστητού προς γενικόλογη βελτίωση και μάλιστα αβάσιμες κιόλας.
Πες "δεν κατάλαβα τι εννοείς, μου το εξηγείς"; Μάλιστα και ο ίδιος ο νηματοθέτης ανέφερε ότι είναι ανοιχτός σε διευκρινήσεις.

Επειδή έχουμε πάρει παραμάσχαλα (που έλεγε και η Μαλβίνα) τον Μπαμπινιώτη αγκαλιά:
ώσμωση
(νεότ. λέξη, αντιδάνειο από το αγγλ. end-osmosis < ἔνδον + ὠσμός [< ὠθῶ] + -ωσις [πβ. αιμάτ-ωσις, ί-ωσις], με παράλειψη τού endo-. Η ετυμολογική προέλευση τής λέξης (από το ὠθῶ) δείχνει ότι η ορθογραφία της είναι με ω- [όχι όσμωση. Ομόρριζα : άπ-ωση, άν-ωση, ἐξ-ωση, εξ-ώστης, προ-ώθ-ηση, συν-ωστισμός κ.ά.]
= η διάχυση στοιχείων μέσα σε άλλα, αλληλεπίδραση
π.χ. «Η μακρά συνύπαρξη και συνεργασία αυτών των λαών οδήγησε και σε μια ώσμωση των πολιτισμών τους, φανερή στα έργα τέχνης»

Μη θεωρήσεις ότι σε ειρωνεύομαι, σε διαβεβαιώνω, στο λέω εντελώς φιλικά.

 

Ούτε εγώ πιστεύω ότι θα μπορούσε να λειτουργήσει ένα ξεχωριστό Master/slave community ξέχωρα, το οποίο να είχε τους δικούς του νόμους και κανονισμούς τουλάχιστον στην παρούσα ισχύουσα πραγματικότητα.
Παρόλαυτα πιστεύω πως εάν θα μπορούσε να λειτουργήσει μία πραγματική Master/slave δυναμική θα ήταν ευκολότερο να γίνει σε μία ξεχωριστή "κοινότητα" την οποία να την διέπουν άλλοι κανόνες. πχ Θα έπρεπε
αυτή η κοινότητα να αποτελείται αποκλειστικά από ενήλικα άτομα ή ακόμη θα μπορούσαν οι κάτοικοι αυτής την κοινότητας να βγάλουν βόλτα το human pet τους επειδή θα υπήρχε η δυνατότητα να το κάνουν μέσου των κανονισμών
που θα ίσχυαν σε αυτή την κοινότητα.

Εάν θα μιλούσαμε για επαναφορά της δουλείας όπως αναφέρθηκε, παρόλο που δεν συμφωνώ με τον δανεισμό ή την αγοραπωλησία σκλάβων δεν μπορώ να αποκλείσω ένα μερίδιο ανθρώπων οι οποίοι μπορεί να επιθυμούν κάτι τέτοιο.
Άσχετα εάν συμφωνώ ή όχι με κάποιες πρακτικές ή και κάποιους νόμους ακόμη, δεν μπορώ να αρνηθώ την σημαντικότητα τις ύπαρξης αυτών για την προστασία του ευρύτερου συνόλου... the great good που λένε!  

Εν ολίγοις... για τώρα η σύσταση πλαισίου M/s έκτος βδσμικής κοινότητας με τον τρόπο που το εννοείται φαντάζει ουτοπική στα μάτια μου, θα μπορούσε όμως να δημιουργηθεί ένα νομοθετικό πλαίσιο in real life που να μπορεί να καλύπτει
πτυχές μίας M/s σχέσης και τις ιδιαιτερότητες που μπορεί να φέρουν αυτές. Θα πονέσει στην αρχή αλλά μπορεί να βοηθήσει στο μέλλον - και πάλι να ξανατονίσω ότι εικάζω και όπως πάντα εκφράζω προσωπική άποψη και περιμένω εναγωνίως
για την εξέλιξη αυτού του νήματος γιατί το βρίσκω πολύ ενδιαφέρον το ζήτημα.

 

* moderator's notice *
Τώρα που είναι νωρίς ακόμη, παρακαλώ, προσοχή όλα τα σχόλια να είναι ον τοπικ. Δεν θα επιτραπούν μακροσκελείς διάλογοι, άσχετοι με το ερώτημα του νήματος, μεταξύ μελών.

 

Κατ΄αρχάς, (και όχι κατ΄αρχήν, χοχοχοχο), καταλαβαίνετε πως γίνεστε αντιπαθής σε κάποια μερίδα ανθρώπων που δεν θέλουν να ζορίσουν το μυαλουδάκι τους θαρρώ. Αυτό όμως είναι από τα μικρά προβλήματα της παραπάνω τοποθέτησης. Ούτε καν πραγματικό πρόβλημα δεν θα το έλεγα.
Γενικώς, έχει πέσει ένας άκρατος προπαγανδισμός πως το M/s είναι το ιερό δισκοπότηρο του Bdsm και πως μόνο λίγοι και εκλεκτοί το αξιώνονται, λες και δεν είναι από την φύση του για λίγους, ελάχιστους θα έλεγα.
Εγώ προσωπικά το απαρέσκομαι στην προσωπική μου αλληλεπίδραση, μόνο ως role play το έχω βιώσει και αυτό εντελώς συνειδητά.
Και θα μου πείτε και ορθώς, τι σάς νοιάζουν όλα αυτά?
Νομίζω είναι απαραίτητα για να συνεχίσω πάνω στο πλαίσιο της τοποθέτησής μου επί του θέματος, επί της ουσίας.
Και δεν είναι θέμα αντιρρήσεων και αντιδράσεων, είναι θέμα αξιακών συστημάτων και αισθητικής.
Δεν μπορώ να κατανοήσω ποια είναι αυτή η επιτακτική ανάγκη και ποιους τελικά αφορά, παρά μόνο μία μειοψηφία, που έτσι κι αλλιώς το ζει, με τον δικό της τρόπο και το δικό της πλαίσιο, σεβαστό και ουδέν έχω να πω επ΄αυτού.
Τι επιτάσσει η ατμόσφαιρα?
Διότι εκεί υποψιάζομαι πως θα έχουμε πρόβλημα με το αντιλαμβανόμενο.
Και τι τους κόφτει δηλαδή τους ασκούντες το M/s η αναγνώριση η δική μου ή η δική σας, για να΄χουμε και καλό ρώτημα?
Εάν οι ίδιοι είναι ικανοποιημένοι με αυτό που κάνουν, όλα καλά κι όλα ωραία. Ή μήπως δεν είναι έτσι?
Χρειάζεται επικύρωση, έξωθεν και αν ναι, γιατί?
Πέρα από την καυλίτσα του εξιμπισιονισμού δηλαδή...
Θεωρώ πως ακροβατείτε επικίνδυνα εννοιολογικά στο σημείο που αναφέρεστε στην επαναφορά της δουλείας.
Ενδεχομένως να θέλατε να εκφράσετε ή να γράψετε κάτι διαφορετικό.
Το ελπίζω τουλάχιστον, γιατί από τα λίγα σας που έχω δει, είχα σχηματίσει μία γενικά συμπαθητική γνώμη για σας, μπορεί να κάνω λάθος είτε στην πρώτη, είτε στην μεταγενέστερη μου θεώρηση, όλα παίζουν.
Για ποια κοινωνία μιλάμε και για ποιες αντιλήψεις, νομίζω ξεφεύγουμε λιγάκι από την πραγματικότητα με τέτοιες τοποθετήσεις.
Όπως είπα και πριν, ποιος ο λόγος να θεσπιστούν όρια και συμπεριφορές πάνω στο άβατο της σεξουαλικότητας του καθενός?
Το πολιτιστικό υπόβαθρο επίσης, που κολλάει?
Έχουμε γκαϊλέ να κυκλοφορούμε με λουράκια στο δρόμο?
Ορίστε, ελεύθερος είναι όποιος θέλει να το κάνει, αν το αντέχει η περδικούλα του, δεν αποτελεί ποινικό αδίκημα, ούτε προσβολή της δημοσίας αιδούς, το θέμα είναι ποιό?
Να εκβιάσουμε μία κοινωνική αποδοχή, ή να επισπεύσουμε μία κοινωνική ωριμότητα που δεν υπάρχει?
Και αν ναι, με ποιόν ακριβώς τρόπο?
Γιατί αν το αποτολμήσουμε και ξεκινήσουμε με διατυπώσεις περί επαναφοράς της δουλείας, όχι απλά δεν θα ενισχύσουμε τις αντιλήψεις, αλλά θα πυροδοτήσουμε πόλεμο εναντίον μας, με δεδομένο, ότι το M/s δεν αφορά σε όλον τον κόσμο του bdsm, ενέχει κάποια ακραία χαρακτηριστικά και υπάρχουν πράγματα που σχετίζονται με αυτό που δεν είναι αποδεκτά, ούτε εντός της τάξης των βδσμιστών ακόμη.
Θεωρώ πως η διατύπωσή σας χρήζει πολλαπλών διευκρινίσεων προκειμένου να μην δημιουργηθούν αλλεπάλληλες παρανοήσεις και να μην δωθούν λάθος εντυπώσεις σε όσους ενδεχομένως διαβάζουν τα νήματα εδώ, χωρίς να γνωρίζουν ποιων ακριβώς τις απόψεις απηχούν.
Αναμένω με ενδιαφέρον τις διευκρινίσεις αυτές, προκειμένου να μην πελαγοδρομήσουμε σε ανούσιες αντεγκλήσεις και -κυριότερα- να ορίσουμε το προς συζήτηση θέμα με σαφείς και δεδομένους όρους.

 

Με την εξαίρεση κάποιων υπερβολών, δε μπορώ παρά να συνομολογήσω στην ύπαρξη προβλημάτων και ως προς τη γραφή αλλά και ως προς την αίσθηση ενός γενικότερου νοήματος, καθώς βρίσκομαι να ξαναδιαβάζω το κείμενο. Το κεντρικό θέμα άπτεται πολλών δευτερευόντων ζητημάτων, για καθένα εκ των οποίων θα μπορούσαμε να μιλάμε για μήνες. Έχω να γράψω πολύ καιρό και αυτά που θέλω να θίξω είναι αρκετά. Το μόνο που ζητώ από σας είναι λίγη υπομονή. Θέλω να πιστεύω ότι τα νοηματικά κενά που αντιλαμβάνομαι ότι μπορεί να δημιουργούνται λογικά στο μυαλό του καθενός, πρόκειται να καλυφθούν επαρκώς συν τω χρόνω. Λόγω μιας κατάστασης που αντιμετωπίζω, η συνέχεια από πλευράς μου αναμένεται να καθυστερήσει λίγο. Αν όχι αύριο, σίγουρα μεθαύριο θα κοιτάξω να δώσω μια πρώτη διευκρινιστική επεξήγηση. Και πάλι ευχαριστώ.

 

ποτε δεν σε καταλαβαινα.... γιατι να το κανω τωρα;

 

Θα περιμενω την διευκρινηστικη, για να καταλαβω το πλαισιο της ερωτησης, θελει επιπλεον προσπαθεια η απλοποιηση του εισαγωγικου για να γινει κατανοητο απο μενα, οποτε θα περιμενω την επομενη βερσιόν. Σαν τίτλος πολυ μου άρεσε.