Είχα βάλει μια αγγελία..

..είχα βάλει μια αγγελία λοιπόν, ψάχνοντας να πραγματοποιήσω τη φαντασίωσή μου.. Δεν ήταν η πρώτη φορά..
Η αλήθεια είναι πως ήμουν πολύ απογοητευμένη από την ανειλικρίνεια, το ψέμα, τα μεγάλα λόγια και τα ψεύτικα προφίλ.. Είχα σταματήσει να "ελπίζω"..
Όταν βρήκα χτες το πρωί στα εισερχόμενά μου ένα μήνυμα ως απάντηση στην αγγελία μου, πολύ λιτό και απρόσωπο, αρχικά σκέφτηκα να το αγνοήσω.. Τελικά απάντησα, αρκετά απρόσωπα κι εγώ, για να μην ξαναφάω τα μούτρα μου..

Ήρθε άμεσα η απάντησή της, ζητώντας μου να αποδείξω αρχικά ότι είμαι γυναίκα, με τον τρόπο που μου υποδείκνυε.. Το έκανα με μισή καρδιά, και υποσχέθηκα στον εαυτό μου ότι είναι η τελευταία φορά που ασχολούμαι.. Στη συνέχεια με ρώτησε το μικρό μου όνομα, την ηλικία μου, με τι ασχολούμαι, κι αν μένω μόνη. Απάντησα, λίγο αδιάφορα. Στο επόμενο μήνυμα μου ζητήθηκε το τηλέφωνό μου, για άμεση επικοινωνία.. Το έδωσα, και έπεισα τον εαυτό μου να μην απογοητευτεί, επειδή λίγο-πολύ ήξερα τη συνέχεια.. Είτε δεν θα καλούσε κανείς, είτε θα καλούσαν με απόκρυψη και θα το έκλειναν, ή θα καλούσε άντρας, προσπαθώντας να με πείσει ότι θα εκπληρώσει τα θέλω μου, παρόλο που εγώ δεν θέλω.. . Όντως πέρασαν 3 ώρες, δεν με κάλεσε κανείς, απογοητεύτηκα, και βγήκα για καφέ..
Στο γυρισμό χτύπησε το τηλέφωνό μου, με απόκρυψη.. Απάντησα νευριασμένα..
Ήταν εκείνη.. Κοκκάλωσα, πάγωσε το αίμα μου, δεν το πίστευα...

"Άκου" μου είπε. "Μας χωρίζουν 60 χιλιόμετρα και είμαι διατεθειμένη να τα διανύσω σήμερα, αν όσα γράφεις στο προφίλ σου ισχύουν. Έχω 4 μέρες να ενεργηθώ και αν μη τι άλλο σε χρειάζομαι.. Για τα υπόλοιπα, θα δείξει.. Έχεις αντίρρηση;;"

"Όχι καμία", ψέλισα..
" Έτσι μπράβο", μου απάντησε κοφτά. "Θα σε ξαναπάρω!", και μου το έκλεισε..

Αρνήθηκα για άλλη μια φορά να αφήσω τον εαυτό μου να το πιστέψει.. Η διέγερσή μου όμως ήταν τέτοια, που δεν μπορούσα να σκεφτώ τίποτε άλλο..

Με άφησε να περιμένω άλλες τρεις ώρες.. Η έξαψη, η αγωνία και ο ερεθισμός μου είχαν κορυφωθεί..
Είχε αρχίσει να νυχτώνει όταν χτύπησε ξανά το τηλέφωνό μου.. Πριν προλάβω να μιλήσω, μου είπε κοφτά: "Ξέρεις το ξενοδοχείο <<###>> έτσι; Έλα τώρα αμέσως, εγώ είμαι ήδη εδώ. Θα πεις το όνομά σου και θα ζητήσεις να ανέβεις στο 306, έχω ενημερώσει τη reception", και μου το έκλεισε.
Ακόμη δεν το πίστευα.. Φοβόμουν λιγάκι, δίσταζα, αλλά με καθοδηγούσε ο ερεθισμός μου, και μη μπορώντας να κάνω αλλιώς, ξεκίνησα για το ξενοδοχείο..

Έφτασα και πήγα στην υποδοχή. Τα πόδια μου έτρεμαν και η καρδιά μου χτυπούσε σαν τρελή. Ταυτόχρονα ήμουν μουδιασμένη. Είπα ότι είμαι η Άσπα, και με περιμένουν στο 306. Ο ευγενικός νεαρός στην υποδοχή μου είπε πως μπορώ να ανέβω, πως το 306 είναι αριστερά όπως θα βγω από το ασανσέρ στον τρίτο, και πως ενημερώνει την κυρία Β. πως ανεβαίνω.
Σκεφτόμουν να κάνω αναστροφή προς την έξοδο, αλλά προχώρησα προς το ασανσέρ σαν υπνωτισμένη. Πάτησα το 3, έφτασα στον τρίτο, στα αριστερά μου είδα το 306 και πήγα προς τα εκεί. Η πόρτα ήταν ελάχιστα ανοιχτή, κάτι που ενστικτωδώς ήξερα, σαν να το περίμενα.. Χτύπησα πολύ δειλά, και περίμενα.. Δεν πήρα απάντηση, έσπρωξα απαλά την πόρτα, μπήκα, και την έκλεισα πίσω μου. Φοβόμουν ακόμη.. Μου είχε καρφωθεί στο μυαλό ότι θα ηταν κάποιος άντρας, που έβαζε κάποια γνωστή του να μου τηλεφωνεί, αλλά ο νεαρός στην υποδοχή μου είχε πει ότι θα ενημερώσει την κυρία Β. ότι ανεβαίνω, οπότε ήξερα τουλάχιστον ότι επρόκειτο όντως για γυναίκα..

Στο δωμάτιο, απ'όσο μπορούσα να δω από εκεί που στάθηκα, δεν ήταν κανείς. Και αυτό ενστικτωδώς το περίμενα.. Ήξερα ότι θα ήταν ήδη στην τουαλέτα, η οποία ήταν στα δεξιά μου, με την πόρτα πάλι ελάχιστα ανοιχτή. Απλά έβλεπα ότι το φως μέσα ήταν αναμμένο.
Περίμενα ελάχιστα δευτερόλεπτα, μέχρι να βρω το θάρρος να χτυπήσω ή να μιλήσω. Τότε την άκουσα να βογκάει δυνατά. Μετά την άκουσα να κλάνει, δυνατά και παρατεταμένα, και να ξεστομίζει μια βρισιά.. Ήμουν τρομερά ερεθισμένη.. Ήθελα λίγη ακόμα από αυτή την κρυφή, γλυκιά ηδονή.. Ευχόμουν να υπήρχε κλειδαρότρυπα, να κρυφοκοιτάξω.. Ανάθεμά τες αυτές τις μοντέρνες πόρτες.. Κράτησα την αναπνοή μου και περίμενα.. Σφίχτηκε, βόγκηξε πάλι, και τότε την άκουσα: "Θα περιμένεις πολλή ώρα εκεί έξω;;; Δεν καταλαβαίνεις ότι σε χρειάζομαι;; Τσακίσου και μπες μέσα!!".

Άνοιξε εκείνη από μέσα απότομα την πόρτα, ανασηκώθηκε από τη λεκάνη, και με τράβηξε στη μοντέρνα, κατάλευκη τουαλέτα του δωματίου. Ξανακάθισε στη λεκάνη και έβγαλε τα γυαλιά που φορούσε.. Την κοιτούσα σαν υπνωτισμένη.. Δεν τολμούσα να πιστέψω ότι ήταν μπροστά μου μια τέτοια γυναίκα, κι ότι το ζούσα όλο αυτό.. "Τι κοιτάς;; Ξεκίνα!!", μου είπε, "δε βλέπεις ότι υποφέρω;; Θα συστηθούμε μετά! Τώρα η κωλάρα μου σε χρειάζεται. Ξεκίνα!"

Την πλησίασα κι άλλο, στάθηκα λίγο μπροστά της, και γονάτισα..

(...συνεχίζεται..)

 

Kαλογραμμένο...

 

συνεχίζεται;; τι σύνεχίζεται;; Ξεκίνα να γράφεις!  

 

Ο σαδομαζοχισμός με την κοπρολαγνία είναι άσχετα μεταξύ τους. Πηγη: Η Μαύρη Βίβλος της Τζένης Χειλιουδάκη

 

Συνέχισε δεν κρατιέμαι   

 

BDSM = σαδομαζοχισμός;;;; Δεν το ήξερα!!!  

 

Σιγά σιγά θα απόενοχοποιηθεί το εν λόγω φετιχ...

 

Ενδιαφέρουσα αφηγηματική δεινότητα.

 

υπάρχει λύση και σε 'υπόθετο' (που γνωρίζετε όλοι υποθέτω), προσφέρομαι σε αντίστοιχη περιπτωση και με χαρά προσφέρομαι να στον τοποθετήσω προσφέροντας ανακούφιση και αμέσως μετά ηδονή. (ξανά & ξανά... !!!)

 

πως ακριβως την βοηθησες ???

 

Της τραγούδησα Θεοδωρίδου  

 

θα συνεχιστεί η ιστορία;; αν όχι λόγω κακού κοινού θα με ενδιέφερε πραγματικα να μάθω αν θες...