#me too

Μαλλον ολοι γνωρίζετε (ή οι περισσοτεροι τουλαχιστον) το κινημα #me too που εχει ξεκινήσει καποιους μηνες τωρα, σχετικά με τις αποκαλύψεις πολλων γυναικών (κυριως celebrity, ηθοποιοι, μοντελα, πολιτικοι κλπ) περι σεξουαλικης παρενοχλησης απο άντρες συναδελφους. Οι περισσοτερες αποκαλύψεις είναι αναφορες σε πράξεις που εχουν γίνει (συνήθως) πολλά χρόνια πριν και αφορουν "κουβέντες με σεξουαλικο περιεχόμενο" ή χειρονομιες όπως το αγγιγμα στο γονατο.

Προσφατα ειδε το φως της δημοσιότητας, μεσα απο τα λόγια κάποιων ηθοποιών (βλεπε Κατριν Ντενεβ, Λιαμ Νισον) και η αντίθεση σε ολο αυτο το κινημα.

Ποια η γνωμη σας για ολο αυτο το #me too;

(ΑΝ είναι δυνατόν, δεν θα ήθελα να ακούσω την political correct άποψη σας...αλλα την ειλικρινή άποψη σας...αν ακούγατε αυτές τις ιστορίες να σας τις λεει μια φιλη σας τι θα της λεγατε)

 

Τυχερουλα !!!

 

To "me too" είναι ακόμα μια εκδήλωση αυτού που αποκαλείται κοινωνικό conditioning.

Kοινωνικό conditioning αποκαλούμε την εισαγωγή μιας συνισταμένης κοινωνικής αντίληψης για κάποιο θέμα και την απόπειρα ευρύτερης/καθολικής αποδοχής της.
Conditioning αποκαλούμε την στανική (με το στανιό) προσαρμογής του κοινωνικού συνόλου σε κάποιο ζητούμενο που έχει προκύψει, ως αποτέλεσμα του σκεπτικού κάποιας ομάδας επί του θέματος που έχει προκύψει/αναδειχτεί θεωρώντας πως το σκεπτικό τους είναι εξ αντικειμένου ορθό, επεμβαίνοντας με αυτόν τον τρόπο και στην διαδικασία της κοινωνικής ζύμωσης για το δεδομένο ζήτημα, με σκοπό να διαμορφωθεί αυτό που λέγεται πολιτικώς ορθό.
Δηλαδή κάτι σαν "πριν από σας για σας" ή "για το καλό σας".

Που σημαίνει πως δεν αναγνωρίζει στην κοινωνία την ικανότητα να αποφανθεί για το όποιο ζητούμενο έχει προκύψει ή αδυνατεί να επιχειρηματολογήσει επί της ουσίας ή δεν μπορεί να δημιουργήσει/διαφυλάξει τις συνθήκες που η ζύμωση αυτή απαιτεί ή επιχειρεί να αντιστρέψει την κατεύθυνση της ζύμωσης όπως αυτή εξελίσσεται.
Σε κάθε περίπτωση όταν η παρέμβαση μετεξελίσσεται/αρθρώνεται σε επέμβαση, γίνεται αυτόματα κατανοητό πως ουσιατικά εξυπηρετούνται τα όποια συμφέροντα μπορεί να υπάρχουν εν λειτουργία την δεδομένη χρονική συγκυρία, τα οποία αλλιώς θα χρειάζονταν απείρως μεγαλύτερη ενέργεια/κόστος για να διατηρήσουν το δεδομένο/καθεστώς modus operandi τους.

Ο μηχανισμός του conditioning χρειάζεται να εμφανίζεται ως εξαιρετικά πολύπλοκος αν και ο σκοπός του είναι προφανής και απλός. Η πολυπλοκότητά του είναι αναγκαία για να δικαιολογεί το κόστος των εξωνημένων αναμεταδοτών του εν γνώσει τους ή όχι (το εν γνώσει τους είναι εξαιρετικά σπάνιο).

 

Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου.

 

H συμμετοχή μου στο νήμα ξεκινά και τελειώνει με την παράθεση μιας πρόχειρης δικής μου μετάφρασης του πλήρους κειμένου το οποίο δημοσιεύτηκε στη Monde και το οποίο υπογράφουν 100 Γαλλίδες,ανάμεσα τους και η αγαπημένη Severin, η Ωραία της Ημέρας και το οποίο προσυπογράφω με τη σειρά μου έως κεραίας.


¨O βιασμός είναι έγκλημα.Αλλά το επίμονο ή αδέξιο φλέρτ δεν είναι αδίκημα και η αβρότητα δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως macho επιθετικότητα.

Με αφορμή την υπόθεση Weinstein υπήρξε μια ευαισθητοποίηση για τις σεξουαλικές επιθέσεις που υφίστανται οι γυναίκες, ιδίως σε επαγγελματικό πλαίσιο, όπου κάποιοι άνδρες εκμεταλλεύονται την εξουσία τους.
Ηταν απαραίτητο.Αλλά το να μιλάει κανείς ελεύθερα πλέον γι αυτό το θέμα, σήμερα έχει φτάσει στο άλλο άκρο:Eίναι υποχρεωτικό να μιλάμε όπως πρέπει,να μην διαμαρτύρεται κανείς γι αυτό και όποια γυναίκα αρνηθεί να συμμορφωθεί σε τέτοιες επιταγές, χαρακτηρίζεται προδότης και συνένοχη!

H πρόκειται περί ενός καθαρού πουριτανισμού, ο οποίος στο όνομα του υποτιθέμενου γενικού καλού,δανείζεται την επιχειρηματολογία περί προστασίας και χειραφέτησης της γυναίκας, προκειμένου να την αλυσοδέσει καλύτερα στο στάτους του αιώνιου θύματος,του αξιολύπητου αντικειμένου στο έλεος κάποιου δαιμονικού φαλλοκράτη, όπως τον παλιό καλό καιρό με το κυνήγι μαγισσών.

To κατηγορητήριο

To #metoo διαμέσου του τύπου και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, έχει οδηγήσει στην απαγγελία δημόσιων κατηγοριών εναντίον προσώπων,τα οποία τοποθετούνται de facto στην ίδια θέση με όσους διαπράττουν σεξουαλική επίθεση, χωρίς να τους δίνεται η δυνατότητα να απαντήσουν ή να αμυνθούν.Αυτές οι συνοπτικές δίκες μετράνε ήδη θύματα, ανθρώπους που δεν μπορούν πια να δουλέψουν ή εξαναγκάζονται σε παραίτηση,κλπ όταν το μόνο που έκαναν ήταν να αγγίξουν ένα γόνατο, να κλέψουν ένα φιλί, να μιλήσουν για ευαίσθητα ¨προσωπικά πράγματα¨ κατά τη διάρκεια ενός επαγγελματικού δείπνου, ή να στείλουν μηνύματα με σεξουαλικά υπονοούμενα σε κάποια χωρίς αμοιβαία έλξη.

Aυτή η ζέση να σταλούν τα "γουρούνια¨στο σφαγείο,μακκριά από το να βοηθά στη χειραφέτηση της γυναίκας, στην πραγματικότητα εξυπηρετεί τους εχθρούς της σεξουαλικής απελευθέρωσης,τους φανατικούς θρησκόληπτους, τους χειρότερους αντιδραστικούς και εκείνους που στο όνομα μιας συγκεκριμένης άποψης για το Καλό και της βικτωριανής ηθικής που τη συνοδεύει, θεωρούν πως η γυναίκα είναι ένα ¨ξεχωριστό¨ ον,ένα παιδί με πρόσωπο ενηλίκου που αποζητά προστασία.

Οι δε άνδρες υποχρεούνται να καταπολεμήσουν τις ενοχές τους και στα πλαίσια μιας αναδρομικής συνειδητοποίησης να βρούν¨λανθασμένες συμπεριφορές¨τους πριν δέκα, είκοσι ή τριάντα χρόνια και να μετανοήσουν γι αυτές.Οι δημόσιες ομολογίες,η εισβολή αυτόκλητων εισαγγελέων στη σφαίρα του ιδιωτικού,να τι δημιουργεί ένα κλίμα ολοκληρωτικής κοινωνίας.

Αυτό το κύμα εξαγνισμού φαίνεται πως δεν έχει όρια.Λογοκρίνεται ένα γυμνο σε μια αφίσα του Egon Schiele, ζητείται η απόσυρση από ένα μουσείο ενός πίνακα του Balthus με τη δικαιολογία ότι προάγει την παιδοφιλία, ή συγχέοντας τον καλλιτέχνη ως άνθρωπο με το έργο του, απαιτείται η απαγόρευση αφιερώματος στον Roman Polanski στην Κινηματογραφική Λέσχη και επιτυγχάνεται η αναβολή ενός αντιστοιχου για τον Jean Claude Brisseau.Eνας καθηγητής πανεπιστημίου χαρακτηρίζει το Blow Up του Michelangelo Antonioni ως "μισιγύνικο¨ και "απαράδεκτο¨.Υπό το πρίσμα ενός τέτοιου ρεβιζιονισμού δεν θα αργήσουν να δεχθούν ανάλογες επικρίσεις έργα όπως Η αιχμαλωτος της Ερήμου του John Ford ή Η αρπαγή των Σαμπίνων του Nicolas Poussin.

Hδη εκδότες και παραγωγοί ζητούν οι ανδρικοί χαρακτήρες να είναι λιγότερο ¨σεξιστικοί¨, ο λόγος περί σεξουαλικότητας και έρωτος λιγότερο υπερβολικός, ακόμα και τα ¨τραύματα των γυναικείων χαρακτήρων¨να είναι περισσότερο εμφανή!Στα όρια του γελοίου, νομοσχέδιο στη Σουηδία θέλει να εισβάλλει να υπάρχει ρητή, γραπτή συγκατάθεση από οποιονδήποτε πρόκειται να έρθει σε σεξουαλική επαφή!Λίγο ακόμα και θα φτάσουμε στο σημείο όπου δυο ενήλικες που θέλουν να κάνουν σεξ, θα υποχρεώνονται να ελέγχουν προηγουμένως μέσω εφαρμογής στο κινητό,τη λίστα με τις αποδεκτές και μη αποδεκτές πρακτικές του καθενός.

H ουσιώδης ελευθερία να προσβάλλεις

Ο φιλόσοφος Ruwen Ogien υπερασπιζόταν την ελευθερία στην προσβολή ως ουσιώδη ελευθερία στην καλλιτεχνική δημιουργία.Παρομοίως, εμείς υπερασπιζόμαστε την ελευθερία να ενοχλείς ως ουσιώδη ελευθερία για τη σεξουαλική απελευθέρωση.Eίμαστε σήμερα τόσο ενημερωμένοι που δεν μπορούμε να δεχτούμε ότι η σεξουαλική ορμή(επιθυμία) είναι εκ φύσεως προσβλητική και άγρια, αλλά έχουμε και την καθαρή ματιά έτσι ώστε να μην μπερδεύουμε το αδέξιο,επίμονο φλέρτ με τη σεξουαλική επίθεση.

Κυρίως,έχουμε συνειδητοποιήσει πως η ανθρώπινη προσωπικότητα εν είναι μονολιθική:μια γυναίκα μπορεί μέσα στη μέρα να ηγείται επιτυχώς μιας ολόκληρης ομάδας στον επαγγελματικό της χώρο και ταυτόχρονα να απολαμβάνει το να είναι το σεξουαλικό αντικείμενο ενός άνδρα,χωρίς να είναι ¨πουτάνα¨,ούτε άθλια συνεργός της πατριαρχίας.Mπορεί να αγωνίζεται για ίσες αμοιβές με τους άνδρες, αλλά να μην πληγώνεται ποτέ από έναν εφαψία στο μετρό, ακόμη κι αν η πράξη αυτή θεωρείται αδίκημα.Μπορεί ακόμα και να θεωρήσει το γεγονός ως έκφραση μεγάλης σεξουαλικής δυστυχίας ή και ως μη γενόμενο.

Ως γυναίκες, δεν αναγνωρίζουμε τους εαυτούς μας μέσα σε έναν φεμινισμό ο οποίος πέρα από την κατάχρηση εξουσίας φορά το προσωπείο του μίσους απέναντι στους άνδρες και τη σεξουαλικότητα.Πιστεύουμε πως η ελευθερία του να πεις όχι σε μια σεξουαλική πρόταση συμβαδίζει με την ελευθερία στην ενόχληση.Και θεωρούμε πώς πρέπει να ξέρεις να αντιμετωπίζεις αυτήν την ελευθερία στην ενόχληση χωρίς να ενστερνίζεσαι το ρόλο της λείας-θηράματος.

Για τις γυναίκες που επιλέγουν να κάνουν παιδιά,θεωρούμε πως είναι πιο σοφό να αναθρέψουν τις κόρες τους με τέτοιο τρόπο έτσι ώστε αυτές να μπορούν να ζήσουν μια πλήρη ζωή χωρίς να επιτρέπουν στον εαυτό τους να εκφοβίζεται ή να νοιώθει ενοχές.

Τα ατυχήματα που μπορεί να αγγίξουν το σώμα μιας γυναίκας δεν μειώνουν απαραίτητα την αξιοπρέπεια της και όσο ζόρικα κι αν είναι κάποιες φορές δεν πρέπει να την μετατρέπουν σε διαρκές θύμα.Γι αυτό και δεν περιοριζόμαστε στο σώμα μας.Η εσωτερική μας ελευθερία είναι απαραβίαστη.Και αυτή η ελευθερία που αγαπάμε έχει ρίσκα και ευθύνες"

Nicolas Poussin-L'enlevement des Sabines,1637-38
 

 

@Stalker @Dapom

Καταρχάς είδα πως κάτι έγινε σε αυτό το νήμα, θα μεταφέρθηκε σε κάποιο άλλο πεδίο ή χουατέβα, τεσπά, λάικ δεν μπορούνε να δοθούν πια...
To κείμενο των 100 Γαλλίδων που δημοσιεύτηκε στην Le Monde, με αφορμή την υπόθεση Weinstein και που παρέθεσε ο @Stalker, αποτυπώνει ξεκάθαρα αυτό, που από το 1985 και μετά, περιγράφεται ως επιστροφή της παγκόσμιας κοινωνίας στον συντηρητισμό.

Είναι χαρακτηριστικό πως αν και ως γεγονός είναι ξεκάθαρο και απτό, η "επίσημη" θέση που αντιμάχεται αυτή την διαπίστωση, προτάσσει ως επιχείρημα την τεχνολογική εξέλιξη, δηλ "Μα πώς είναι δυνατόν κάτι τέτοιο δεδομένης της τεράστιας τεχνολογικής εξέλιξης που όλοι βιώνουμε και μας κάνει την ζωή εύκολη;"...
Κάτι σε "άλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε" δηλαδή, στο πλαίσιο της πιο καραγκαγκάν ad hominem επιχειρηματολογίας που ακούστηκε στον 20ό αιώνα, πέραν της συντεταγμένης (και τυποποιημένης θα έλεγα για να κουνήσω λίγο τα νερά κι έτσι για να βρίσκεται) "πολιτικής" αντιπαράθεσης σε κάθε επίπεδο.

Η χρονική συγκυρία ήταν η κατάλληλλη, πώς να γίνει αλλιώς άλλωστε...
Έχει ήδη υπάρξει η πετρελαϊκή κρίση, η εφαρμογή της πληροφορικής γίνεται στην Ανατολή, ο τρίτος κόσμος τα βλέπει πιο κωλυόμενα και εντελώς απροκάλυπτα παρά ποτέ, ο ψυχρός πόλεμος στην πραγματικότητα έχει λήξει (και όλοι περιμένουν απλά το κηδειόχαρτο της αναγγελίας του), το ροκ μπαίνει σε φάση υποχώρησης, η μπίζνα ναρκωτικά τριπλασιάζει τον τζίρο της, οι τελευταίοι ηγέτες πεθαίνουν, εκτελούνται ή παροπλίζονται τιμητικώς και ναι, εμφανίζεται το AIDS, ως το τελευταίο καρφί στο φέρετρο της όποιας δυνητικής κοινωνικής μετεξέλιξης ελαχιστοποιώντας την δυναμική της ώσμωσης, που βρέθηκε στο υψηλότερο σημείο της από την έκρηξή της την δεκαετία του '60, σηματοδοτώντας έτσι την επικείμενη γενικευμένη αποστείρωση σε καθεστώς, με σήμα την καπότα.

Με δυο-τρία πάμφθηνα τρικ τα πλέον αφελή άτομα, από κάθε χώρο της ανθρώπινης δραστηριότητας, μετατράπηκαν σε Χατζηαβάτηδες της νέας μορφής πραγμάτων και το παιχνίδι πήρε τον δρόμο του, μέσα από τα μονοπάτια της μετανεωτερικότητας, του πολιτικώς ορθού (που αντικατέστησε το αλήστου μνήμης κομ-ιλ-φο), οι φράουλες του Μπέρκλεϊ και το '68 βάφτηκαν πράσινα στο διοικητικό συμβούλιο μιας πολυεθνικής με έδρα την Βόννη, εχμ, τα έδρανα της Γερμανικής βουλής ήθελα να πω, για να μπορούν στην Ελβετία να εφαρμόζουν τους πρώτους αλγόριθμους για την παρακολούθηση των χρηματιστηρίων ανά λεπτό.

Ε, δεν είναι τυχαίο λοιπόν, που τα σημερινά ακτιβιστικά, ενεργούμενα φρεσκαδούρια είναι τόσο εγκλωβισμένα -για να μη πω εγκιβωτισμένα- και προσεκτικά μεταλλαγμένα ώστε να αντιλαμβάνονται τις άναρθρες κραυγές τους ως μουσική, το σινιέ ως καθεστώς και τις 50 αποχρώσεις ως λογοτεχνία...
Κι άλλα πολλά...

Εξουδετερώστε τα τρέφοντας το μυαλό σας, προσπεράστε τα με ένα "ποιος τα γαμεί", αλλά να προσέχετε τους "διπλούς πράκτορες"...
Από αυτά τα παιδγιά είναι εκείνα που τάζουν μ΄νιά και π'λιά σε τιμή ευκαιρίας στους πεινώντες και διψώντες απ' όλες τις τρύπες...

Αυτά...

 

Καταρχην να ευχαριστήσω τους 3 που συμμετείχαν στο νημα.

Αυτό που με προβληματίζει είναι που δεν είδα καμία γυναίκα να συμμετέχει αλλα και που μονο 3 έχουν κατι να πουν για ενα τοσο σοβαρο θέμα.

χμ....

 

Λίγο μετά που έγραψα το τελευταίο μου σχόλιο, βλέπω κι αυτό δημοσιευμένο στον Γαλλικό Τύπο:

..."“The logic of the letter seems less reactionary than that of classic anti-feminist arguments, because it puts freedom first. But it manipulates the notion to defend ‘the freedom to bother’—that is, the sexual freedom of men—and to minimize, or rather legitimize, macho and violent behavior.” Another main critique—and a valid one—is that under the guise of defending female sexual empowerment, the letter could effectively be a case of the oppressed protecting the oppressor. “What bothers me about this … is that often the dominant parties start to act like victims,” Ocean Rose Marie, an actor and creator of the one-woman show “The Invisible Lesbian,” said on French radio on Thursday. It’s like when “whites talk about anti-white racism,” she added."...

Το παραθέτω στα Αγγλικά, είναι η χαρά της οικειοποίησης των επιχειρημάτων της άλλης μεριάς μέσω της ερμηνείας του συλλογικά κρατούντος αντιλαμβανομένου, χωρίς να έχεις μπει στον κόπο να κατανοήσεις, φυσικά και χωρίς δικά σου επιχειρήματα -πώς θα μπορούσαν να υπάρξουν άλλωστε -τα οποία είναι αχρείαστα, διγιότι έχεις τόσο, μα τόσο, αναντίλεκτα δίκιο, που καθιστά την όποια επιχειρηματολογία περιττή, στο πλαίσιο κάποιας "ελέω θεού" υποστήριξης, που φυσικά πιστοποιεί το συνειδητό ή μη ενεργούμενο καθεστώς που λειτουργείς.
Μεταμοντέρνα μπουρδολοζί...

_________________
Προτείνω να ενταχθεί το νήμα στο Sex και σχέσεις, διγιότι αν δεν επικοινωνηθεί το θέμα σε ό,τι αφορά το σχετίζεσθαι, τότε δεν υπάρχει κανείς αποχρών λόγος να προβάλλονται οι οποιεσδήποτε αιτιάσεις, που αφορούν στην σεξουαλική έκφραση, που κατά μείζονα λόγο αφορούν σε όλους.

 

Ωραίο κείμενο, σε πολλά με βρίσκει σύμφωνη. Thanks @Stalker που μας το παρέθεσες.
Για τα υπόλοιπα υπάρχει και το σύστημα δικαιοσύνης.

Το μόνο που έχω να προσθέσω είναι ότι στο μέλλον θα πρέπει να γίνει ένας ξεκάθαρος διαχωρισμός της μεταξύ sexual abuse & sexual misconduct.
Μέχρι να γίνει κάτι τέτοιο πολλές παρεξηγήσεις διαφαίνονται στο ορίζοντα καθώς υπάρχουν κι εκείνοι/ες που σπεύδουν να εκμεταλευτούν την όποια κατάσταση όπου βρουν παραθυράκι για να κάνουν κάτι τέτοιο.

 

Νομίζω οτι δεν αφορά μόνο γυναίκες αλλά και άνδρες- απ'ότι είδα βγήκαν και άντρες και μίλησαν για παρενόχληση.Βέβαια θα συμφωνήσω με cadpmpc οτι υπάρχει κάποια σκοπιμότητα πίσω απο αυτό(π.χ να κερδίσουν δημοσιότητα ή κάτι άλλο αυτοί που μιλάνε) και θα συμφωνήσω και με stalker ότι δεν είναι αδίκημα το αδέξιο φλερτ ή κάποιο μήνυμα ή κάτι που μπορεί κάποιος εύκολα να αγνοήσει ή αποφύγει.Θεωρώ ότι είναι άσχημο να στοχοποιούνται άδικα (όταν υπάρχει η σκοπιμότητα και η υπερβολή από το "θύμα")κάποια άτομα.

 

Δεν είναι τεχνικό το θέμα, είναι πολύ πιο βαθύ, πιο πολύ έχει να κάνει με "θέση" και "ανταλλάγματα" κεντημένα στον μηχανισμό παραγωγής της ενοχικότητας με σκοπό την διατήρηση ή την ενίσχυση του ίδιου του μηχανισμού και τους σκοπούς που καλείται να υπηρετήσει. Δες μια κάποια αναλογία με την εποχή της Μακαρθικής υστερίας...

 

Θα συμφωνήσω οσον αφορά την σκοπιμότητα και το κυνηγι μαγισσών αλλά από εκεί και πέρα η σεξουαλική παρενόχληση υφίσταται και εκατομμύρια γυναίκες τη βιώνουν καθημερινά εχοντας ελάχιστους τρόπους αντίδρασης . Γιατί ''πως κανεις έτσι... Σιγά τι έγινε...'' και όλοι ξεχνανε ότι κανεις δεν έχει δικαίωμα να με αγγίξει χωρίς την συγκατάθεση μου, κανεις δεν εχει δικαίωμα να ζητησει σεξουαλικά ανταλαγματα για μια δουλειά, ότι εχω δικαίωμα να κυκλοφορώ και να εργάζομαι χωρίς να φοβάμαι ότι κάποιος κάφρος θα θεωρήσει ότι είναι δικαίωμα του να με αγγίξει ή να με φιλήσει .Το αδέξιο φλερτ καμία σχέση δεν εχει με την σεξουαλική παρενόχληση που συνήθως δεν έχει αβρότητες.