ΘΕΩΡΙΕΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑΣ

Το 1ο βιβλιο του Φρόυδ επεσε στα χέρια μου καπου εκει στα 12. Τότε ότι έπεφτε στα χέρια μου το διάβαζα σχεδόν ψυχαναγκαστικα, τόση ήταν η δίψα μου για συσσωρευση γνωσης. Με βοήθησε η μέθοδος του να με ψυχαναλυσω, καποιες περιοδους με την βοηθεια Ψ, κάποιες με την βοήθεια ατόμων με γνώσεις, τις υπόλοιπες μόνη. Εμμονικά προσπαθούσα όχι να με διαγνώσω, αλλά να κατανοήσω γιατί είμαι αυτή που είμαι. Κατανόησα εννοείται πάρα πολλά και αν μη τι άλλο εξάσκησα τις αναλυτικές μου ικανότητες, αλλά η πολυπόθητη ελευθερία δεν φαινόταν να πλησιάζει και στράφηκα σε άλλες κατευθύνσεις για να βρω τροπους πλεον να διαχειριζομαι όλα όσα κατάλαβα πως είμαι και να υπερβω όλα όσα ξέθαψα, τρόπους να διαχειρίζομαι και γιατί όχι να ξεπερνώ τα διάφορα mental challenges μου, (διανοητικές προκλήσεις είναι ορθή μετάφραση; ) και να αυτοπραγματωθώ.

 

Στα 14-15 'διαβαζα' fiesta και mayfair.Οταν βαριομουν τις πολλες μαλακιες με τις ιδιες εικονες/φωτογραφιες, μετα διαβαζα και τις ιστοριες με τα λιγα αγγλικα που ηξερα τοτε. Δεν προσπαθησα να κατανοησω γιατι ημουν αυτος που ημουν ουτε γιατι εκανα οτι εκανα, απλα εκανα οτι γουσταρα και αυτο συνεχιστηκε και οταν αρχισα να εχω σεξουαλικες περιπτυξεις, μεχρι σημερα, βελτιωνοντας οτι βελτιωνεται, συντηρωντας οτι χρειαζεται συντηρηση. Ακομα και αν υπηρχε ενας βαθμος ανυσηχιας αναφορικα με το σωστο ή ηθικο, με τον τοτε τροπο σκεψης μου το αιτιολογουσα με το 'αφου σκεφτονται και καποια αλλα ατομα ετσι, εγω γιατι οχι αφου το θελω και μαρεσει τοσο εμενα, οσο και της συντροφου που το δοκιμαζουμε μαζι?' . Στην πορεια και παλι χωρις να προσπαθω να κατανοησω το γιατι στις αρχες, εδωσα εμφαση απλα στο τι μου αρεσει και πως μπορω να το εχω οταν το θελω. Σιγα σιγα ηρθε και η κατανοηση και το γιατι πισω απο το τι, η συγκριση με το γιατι πισω απο το τι των γυναικων που γνωρισα στην πορεια και η αναλυση των οσων λενε ειδημονες και μη.Πολλες γνωμες, πολλες θεωριες ναι. Συνεχιζω να κανω αυτα που γουσταρω παντα με συναινεση, ασφαλεια, μετρο και σημερα το σωστο ή ηθικο το αιτιολογω οχι βαση του τι κανει ο υπολοιπος κοσμος αλλα καθαρα βαση των δικων μου αρχων που εγω εθεσα στον εαυτο μου.

Εννοεις η πολυποθητη ελευθερια στο ποια εισαι σεξουαλικα και πως στραφηκες σε αλλες κατευθυνσεις (διανοητικες/εγκεφαλικες) για να το προσδιορισεις? 'Η η ελευθερια στο ποια εισαι σαν ατομο και πως στραφηκες στην κατευθυνση της σεξουαλικοτητας για να το προσδιορισεις? Either way, αν δουλεψε για σενα, καλος. Η μεθοδολογια που εφτιαξες δουλεψε? Μια χαρα. Θα δουλεψει και σε ενα αλλο ατομο? Ναι, οχι, ισως.
Γνωσιακες προκαταληψεις, , γνωσιακες προκλησεις, διανοητικες προκαταληψεις, διανοητικες προκλησεις...διαλεξε και παρε.Εχει ορθη μεταφραση?Ακριβη?Πιο ευστοχη? Και εδω, ναι,οχι, ισως, χρειαζεται ομως? Καταλαβες τι θες να πεις και νομιζω και καποιος που θα το διαβασει θα καταλαβει μια χαρα.Αν οχι, μπορει να ρωτησει.

 

Περισσότερα στο "The dragons of Eden" του Carl Sagan...

 

Ευχαριστω! <3

 

Εμένα στα 14 μου έπεσαν στα χέρια μου το 1984 του Όργουελ και μετά διάβασα και την Φάρμα των ζώων και στα καπάκια ο μύθος του Σισύφου του Καμύ. Και λειτούργησαν περίεργα αφυπνιστικά μέσα μου, παρόλο που είχα διαβάσει ήδη και πολλά άλλα ''βαριά'' πράγματα.
Είδα τον κόσμο και τον εαυτό μου διαφορετικά, εντελώς διαφορετικά.
Και μετά, γίνεται ένα πράμα, περίεργο και το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω.
Αλλά αν μου δινόταν η επιλογή μίας ανέμελης ανυποψίας, πάλι τα ίδια θα διάλεγα.
Υπάρχουν και οι καρμικές επιλογές πάντα, σε όλα, οπότε δεν είναι μόνο το συνειδητό που παίρνει τις αποφάσεις, είναι κυρίως το υποσυνείδητο και όλες αυτές οι συχνότητες, με τις οποίες δυνάμεθα να συντονιστούμε, βάσει του αρχικού μας προγραμματισμού.

 

Νομίζω ότι όλα βρίσκονται στο DNA. Η διαφορετικοτητα σου, η αφύπνιση σου, η αντίληψη σου, η εξυπνάδα σου, ο σεβασμός σού, η κατανόηση σου, ο προβληματισμος σου, η ηλιθιότητα σου, ο εγωισμός σου, ο ερωτισμός σου, τα πάντα ενυπάρχουν από την αρχή. Και απλώς εμφανίζονται στην πορεία, εξελίσσονται. Δηλαδή ουσιαστικά δεν αλλάζει ο άνθρωπος.

 

Νομίζω πως αυτό είναι παντελώς ανακριβές. Η εξέλιξη όλη στηρίζεται σε ανθρώπους που αλλάζουν.
Μπορούμε να αλλάξουμε το κάρμα μας άπειρες φορές μέσα στην ίδια ζωή. Εστίαση χρειάζεται απλά!

 

Καλημέρα. Γράφεις ότι στα 14 σου διάβασες κάποια βιβλία και κάτι ξύπνησε μέσα σου. Γιατί δεν είχαν αντίκτυπο σε όλους; Φαίνεται ότι από μικρή κάτι υπήρχε μέσα σου και ήθελε να βγει προς τα έξω. Τα βιβλία βοήθησαν ή θα μπορούσε να ήταν κάτι άλλο. Θελω να πω ότι ένας εγκληματίας γεννήθηκε εγκληματίας, απλά δεν το ξέρει ακόμα. Κάποια στιγμή το σκοτάδι του θα βγει στην επιφάνεια. Τουλάχιστον έτσι το αντιλαμβάνομαι εγώ και το έχω παρατηρήσει στους ανθρώπους.

 

Ακόμη κι ο εγκληματίας του βορβόρου, διαπλάθεται. Έλκουμε αυτό που εκπέμπουμε φυσικά, αλλά πάντα υπάρχει χώρος για αλλαγή, ουσιαστική και βαθιά.Τι νομίζεις πως είναι ο εγκληματίας; Συνήθως ένας άνθρωπος που δεν γνώρισε αγάπη και αποδοχή. Αν τα πάρει κάποια στιγμή αυτά, νομοτελειακά θα αλλάξει.
Πάντα υπάρχει έστω και λίγο φως μέσα του, το θέμα είναι πως θα βρεθεί και θα τροφοδοτηθεί κατάλληλα.
Αλίμονο μας αν δεν μπορούσαμε να αλλάξουμε. Θα είχαμε γίνει ήδη όλοι Σίσυφοι!

 

Το θεμελιώδες ερώτημα φύση vs ανατροφής που απασχολεί την επιστήμη χρόνια τώρα έχει απαντηθεί και είναι μακριά από την τοποθέτησή σας: γενετική προδιάθεση έχουμε όλοι, αλλά η ενεργοποίηση γίνεται βάσει των συνθηκών και των εμπειριών που βιώνουμε. Δεν είναι λοιπόν μόνο το ένα ή μόνο το άλλο. Ο άνθρωπος είναι άκρως πολυπαραγοντικός και η αιτιοκρατική θεώρηση είναι εσφαλμένη και περιοριστική. Είμαστε εκ φύσεως κοινωνικά όντα, πράγμα που καταδεικνύει την συμβολή του περιβάλλοντος στη διαμόρφωση της προσωπικότητάς μας.

Ειδικότερα δε για το κομμάτι της εγκληματικότητας που αναφέρετε, κι εκεί τα πράγματα είναι διαφορετικά. Μελέτες οι οποίες επιχείρησαν και έκαναν τέτοιου είδους συσχετισμούς (βιολογία και προκαθορισμένη ροπή στο έκλημα, βλ. Lombroso), καταρρίφθηκαν (η σύγχρονη γενετική θεωρία απορρίπτει τον αταβισμό)- όχι λοιπόν, το έγκλημα δεν κληρονομείται! Επίσης, πολλά βιολογικά χαρακτηριστικά είναι πολλές φορές απόροια των συνθηκών διαβίωσης.

Η συμβολή των εξωτερικών συνθηκών διαφαίνεται ξεκάθαρα και στο νομικό πλαίσιο (διαχωρισμός σε εν ψυχρώ, εν βρασμώ κ.ο.κ.) γι' αυτό και λέμε ότι δυνητικά όλοι είμαστε εγκληματίες. Είναι δε ξεκάθαρο πως μιλάμε για το γενικό σύνολο και όχι για τις περιπτώσεις που αναπτυξιακά ή ψυχοσυναισθηματικά υπάρχει κώλυμα.

Με απλά λόγια, γεννιέμαι κάπως, αλληλεπιδρώ με τους γύρω μου και διαμορφώνομαι (διαρκώς) κάπως αλλιώς.

 

@brenda @kaissa Ευχαριστώ για τις απαντήσεις και τον χρόνο σας. Θα μπορούσα και εγώ να ανατρέξω σε επίσημες βιβλιογραφιες και να διαβάσω επιστήμονικες και ψυχολογικές - κοινωνικές μελέτες. Δεν είναι του στυλ μου όμως και προτιμώ να διατυπώνω κάτι δικό μου κι ας είναι και λάθος. Παρόλ αυτά ο προβληματισμος παραμένει. Καλό μεσημέρι.  

 

Αγαπητέ @Footsie ο καθένας μπορεί να έχει όποια άποψη επιθυμεί και να την εκφράζει ελεύθερα. Δεν τίθεται περιορισμός επί αυτού. Εγώ απάντησα στον προβληματισμό που λέτε ότι εξακολουθεί να παραμένει. Σας έδωσα λοιπόν πληροφορίες (υπάρχουν χιλιάδες ακόμα προς επιβεβαίωση αυτών που σας έγραψα) οι οποίες καταδεικνύουν ξεκάθαρα πως είναι dna και είναι και περιβάλλον. Μπορείτε να διατηρήσετε την άποψή σας που μένει στην βιολογική αιτιοκρατία, ωστόσο να γνωρίζετε ότι απλά δεν ισχύει. Όχι επειδή το λέω εγώ, αλλά επειδή υπάρχουν αποδείξεις και επιστημονικά ευρήματα που το ξεκαθαρίζουν πλήρως.

Είναι πολύ ωραίο να παρατηρούμε τον κόσμο και τους ανθρώπους και να διαμορφώνουμε απόψεις, φιλοσοφικές τοποθετήσεις και γνώμες, αλλά είναι ακόμα πιο πλούσιο ως διαδικασία να βλέπουμε στη πράξη τι ισχύει και τι όχι (γιατί όσο και να παρατηρήσουμε, δεν μπορούμε να τα γνωρίζουμε όλα). Είναι καλή η γνώμη αλλά είναι υπέροχο το αποτέλεσμα όταν συμπορεύεται και με τη γνώση.

Τα παραπάνω ως τροφή για σκέψη και όχι ως επιβολή αλλαγής προσωπικής τοποθέτησης.

Καλό μεσημέρι και σε εσάς