υπό με πείρα vs υπό που ξεκινάνε τώρα

Που έχει γράψει "χιλιόμετρα" που δεν τα βλέπει και κάνει όλα πρώτη φορά.

 

Μπορει και να σημαινει το ετοιματζηδικο, αυτο που πας και παιρνεις ετοιμο, στη συσκευασια του, κι οχι αυτο που φτιαχνεις μονος σου, στο σπιτι, με συνταγη η με αυτοσχεδιασμο...

 

Εσύ Δουκα τι προτιμας;

 

Κομης (καλπικος)

Ως ενας απλος Τοπ δεν μπορω να εκφρασω προτιμησεις περι υ. Θα ηταν λιγο φαιδρο.
Ας πει κανενας/καμια Κ.

 

Όπως είπε και η παλιο @Μαντλίν , το vs προσδίδει μιαν αχρείαστη φόρτιση...

Κατά τα άλλα...
Η έννοια του πανωχερά ανάγεται σε κάτι το μυθικό, κάτι σε Ηρακλής, Θησέας, Ιάσωνας κι έτσι...
Με ομοίως μυθικά χαρακτηριστικά, όπως "με ξίδι το τρως το μαρούλι μάνα μ' ή με λεμόνι..?
Σε κάθε περίπτωση είτε τα πανωχερούδικα πουν για το πώς τη θένε την μαρουλοσαλάτα ή αι σεπταί ακόλουθοι εκφράσουν τας προτιμήσεις των αναφανδόν, σημαίνει πως ούτε τα μεν άτομα ούτε τα δε, έχουν πάει το πράμα παρακάτω σε ό,τι αφορά στους εαυτούς τους...
Διγιότι το ερώτημα ισοδυναμεί με το από ποιο ράφι να ψωνίσω κάτι που με ψιλοψήνει και πού βρίσκεται το ράφι αυτό (συνήθης ερώτηση στα σούπερ μάρκετ)...
Το ποιοι κάθονται στο ράφι και ποιοι πάνε να δγιαλιέξουν δεν παίζει κάποιο ρόλο...
Το ίδιο κάνει...
Πα να πει, πως άμα δεν ξέρεις γράμματα να διαβάσεις την ετικέτα, συσκευασία θα ψωνίσεις μάνα μ', με ό,τι αυτό συνεπάγεται...
Και στο καπάκι, σαν δεν πάει το πράμα, δεν ξέρουμε τι είχαμε ψωνίσει και πάλι συσκευασία θα ξαναμαναψωνίσουμε,,,

Παροιμίαι επί του θέματου...
Και του κακού γαμιά κλπ κλπ...
Όσα δεν φτάνει η αλεπού κλπ κλπ...
Μιανού του τάζαν γάιδαρο κλπ κλπ...
Όποιος φοβάται, πέφτει και κοιμάται κλπ κλπ...
και η κλασική, η μάνα των παροιμιώνανε..:
Αν αργήσω, τσίμπησε, το τυρί θάναι στη φάκα...

Να αναγνωστεί ως συμπλήρωμα των εκπαιδευομένωνε το "Ζητείται ελπίς" του Σαμαράκη...

 

Έχω την απορία...ποια συνθήκη είναι αυτή που ορίζεις την έννοια ''έτοιμη σκλάβα'' ;;;

 

Αυτή

 

Ανεξαρτήτως επιπέδου εμπειρίας, δε νομίζω ότι μπορεί να γίνει ποτέ λόγος από πλευράς Κ περί έτοιμου υ. Οπότε δε βλέπω και το λόγο διαχωρισμού αυτών στο συγκεκριμένο επίπεδο.

 

Εσύ δηλαδή καταλαβαίνεις οτι μια υπο με δεκα ενεργά χρόνια στο χώρο είναι το ίδιο με μια βανίλα που ξεκινά μόλις;

 

Προσωπικά δεν πιστεύω ότι υπάρχει υποτακτικό άτομο από μόνο του, έξω από μια σχέση. Υποτακτικό γίνεται σε σχέση με έναν συγκεκριμένο κυριαρχικό. Γίνεται, με προσαρμογή, με χρόνο και κόπο και απόλαυση, δεν είναι εξ αρχής.
Οπότε αναπόφευκτα στην αρχή κάθε υ είναι άπειρο απέναντι στον κυριαρχικό του, είτε είναι η πρώτη του σχέση είτε η δέκατη.

 

Περί ορέξεως, στου καθενός το μυαλό η κολοκυθόπιτα είναι διαφορετική.

 

Συμφωνώ πολύ με όσα λες, χωρίς να μπορώ να έχω βιωματική γνώμη, δεν θέλει λίγο παραπάνω δουλειά η πρώτη φορά;