ΘΕΩΡΙΕΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑΣ

Οχι φιλε, να μην πας. Αμα θες να αντιταχθεις, εγω μαζι σου, αλλα καντο με τροπο που ολοι να κερδισουν, οχι ως προς το ποιος ειναι ο σωστος αλλα ως προς το να γινει μια καλη συζητηση οπου ο καθενας δινει και παιρνει ενα κομματι πληροφοριας και αποψης, για να φυγουμε αποψε για τα 'σεσσια' μας λεγωντας, 'ναι βρε, ενδιαφερον αποψη, ενδιαφερον στοιχεια, που θα εχω την ωρα θα το ψαξω λιγο καλυτερα και απο αλλη οπτικη'.
Γιατι ομως τους λες ηλιθιους οποιους και αν λες? Δικαιωμα σου βεβαια ρε αδερφε, αλλα, κατανοησε τους εαν οντως ειναι ηλιθιοι (οπως και να το εννοεις). Βοηθησε τους αν μπορεις, με τον δικο σου τροπο, εαν εσυ ξερεις κατι τις παραπανω που θα τους βοηθησει.Αν δεν σε ακουνε, join the club. Καποιος θα πει το ιδιο για σενα (για μενα, για ολους) Αν σου εκαναν κακο, join the club, ολοι μας το βιωσαμε/βιωνουμε, καποιοι καθημερινα. Να μην τα πουμε να τα ξεμπροστιασουμε?Αμε, αλλα οπως και εσυ ειπες, τοσα δις ατομα, δεν εχουν δει τα πραγματα αλλοιως.Εδωμεσα βλεπεις πως παει (και καλος κακος, ετσι πρεπει να παει). Θα σε ρωτησει καποιος 'πως την εχουν δει δηλαδη τα δις?' Ε εδω βλεπεις πως τα βλεπουνε, με τα στραβα και τα λοξα τους, συμφωνω ομως μαζι τους και νομιζω καταλαβαινω και σενα, οτι αλλο θες να πεις και αλλιως βγαινει. Παρτο αλλιως πεστο αλλιως, θα δεις οτι μονο καλο θα κανει.

 

τα βόιδα...

 

Μπορει να μπερδεψει αυτο που θα πω, αλλα η σεξουαλικότητα μου πολύ λίγα είχε να κάνει, με τους λόγους που οδήγησαν εμένα, κρίνοντας εκ των υστέρων βέβαια μπορώ να το πω αυτό, στο bdsm. Εκείνο που κέρδισα όσον αφορά την σεξουαλικότητα μου μέσα στο bdsm, ήταν η απόλυτη απενεχοποίηση και απόρριψη της κοινωνικής ηθικής, την οποία αντικατέστησα με το δικό μου ήθος. Δεν είναι σεξουαλικό το δικό μου bdsm. Ειναι βαθια ερωτικό. Το σεξ ήταν και παραμένει για μένα, απλά ακόμα ένα εργαλείο επικοινωνίας.

Ομολογώ πως κι εγώ έχω καταλήξει πως δεν είναι όλα εφικτά για όλους, παρά το ότι πουλά περισσότερο η ψευδαίσθηση αυτή.

Όσον αφορά το κληρονομικό έναντι του επίκτητου, έχω καταλήξει πως το γενετικό υπόβαθρο διαμορφώνεταιι μεν εν πολλοίς από την ανατροφή και τις εμπειρίες, αλλά αν σου δόθηκαν 250 τετραγωνικά μέτρα οικόπεδο και σε κάποιον 1000 τ.μ., δεν θα μπορέσεις ποτέ στα δικά σου 250 να ανεγείρεις αυτό που μπορεί ο άλλος, που να κτυπιεσαι. Υπάρχουν περιορισμοί και υπάρχουν έξυπνοι και βλάκες και υπάρχουν κατηγορίες στους οποιους ο νεοφλοιος υπολειτουργει, και ειναι κυριολεκτικα ανικανοι να ασκησουν κοινη λογικη και αρκετοί άλλοι, που απλά το μυαλό τεμπέλιασε και υπολειτουργεί.

Και βέβαια εξελισσεται ο άνθρωπος, αλλά εξελίσσεται σε αναλογία με τον χρόνο και την ποιότητα αυτων που επενδύει στην εξελιξη του. Μπορεί να αλλάξουν οι αφηγήσεις και όλα όσα διαμορφωθηκαν απ την ανατροφή και τις εμπειρίες, αλλά πιστεύω πως έχουμε την ικανότητα επαναπρογραμματισμού, του βασικού κώδικα που τρέχει στον εγκέφαλο μας.

Δεν πιστεύω στα μεταφυσικά. Πιστεύω σε επιστημη που ακομα δεν ανακαλυψαμε, οι έννοιες "φυτεύονται" και με τον ίδιο τρόπο μπορούμε να επιλέγουμε, ακόμα κι αν γενετικά υπάρχει προδιάθεση για κάτι διαφορετικό, να φυτέψουμε κάτι διαφορετικό. Πιστεύω πως οι ικανότητες του ανθρωπινου εγκεφαλου είναι πολύ μεγαλύτερες και επίσης πιστεύω πως μπορούμε να εξελίξουμε, πάντα στο μέγεθος των δυνατοτήτων μας, αυτές τις ικανότητες, πολύ πιο πέρα απ τον αρχικό μας προγραμματισμό.

 

μην υποτιμάτε τα επίκτητα... μπορεί να είναι πολύ ζόρικα... εως και impossible, in this life at least...

 

Πιστεύω ότι τέθηκε ενας προβληματισμος κι αυτο μου αρκεί.  

 

Μπορώ να αυτο-αφυπνιστώ δηλαδή αν θέλω ?

 

Εννοείται!
Τι νομίζεις κι ο Βούδας ένας επίμονος τύπος ήταν που είπε ότι θα κάτσει κάτω από το δέντρο, όσο θα χρειαστεί μέχρι να του ρθει η φώτιση. Ήταν αποφασισμένος λέμε!
Και φυσικά τα κατάφερε!
Αυτο-αφυπνίσου λοιπόν... 

 

Η ζωή αρχίζει όταν βγει ο άνθρωπος από το comfort zone του, όποιο κι αν είναι αυτό!
Κι αν δεν σε βγάλει η ζωή από αυτό, βγάλε εσύ ο ίδιος τον εαυτό σου και τότε θα μεγαλουργήσεις πραγματικά.
Όσο είμαστε μέσα σε αυτό, θα είμαστε πάντα μετρημένοι, αλλά και μέτριοι ταυτόχρονα.

 

Κάτι σα να λέμε, συν Αθηνά και χείρα κίνει δηλαδή.

 

Δεν αναφέρομαι στην εξωτερική επέμβαση ή βοήθεια κάποιου Θεϊκού στοιχείου το οποίο εσύ θα συνεπικουρήσεις, αλλά στην ανακάλυψη του Θεϊκού στοιχείου μέσα σου και στην αυτοπαρακίνηση να προχωρήσεις προς την αυτοπροσδιοριζόμενη φώτιση.
Μία από τις σούτρες του Πατάντζαλι που μελετώ και προσπαθώ να κατανοήσω τελευταία είναι η εξής:
Tada Drashtuh Svarupe - Vasthanam
<<Για να βρούμε τον αληθινό μας εαυτό, συνεπάγεται διορατικότητα στη φύση μας. Τότε ο θεατής μένει στον εαυτό του, αναπαύεται στην αληθινή του φύση που ονομάζεται αυτοπραγμάτωση.>>
* Ο Πατάντζαλι εδώ, σύμφωνα με την δική μου ερμηνεία, νομίζω πως μάς λέει ότι η φώτιση είναι η πραγματική φύση του ανθρώπου, δεν είναι κάτι που μάς δίνεται απ΄έξω, ούτε κάτι Θεϊκό, απίθανο να αποκτηθεί. Γενικά, η νιρβάνα και η φώτιση απεικονίζονται σαν κάτι δύσκολο, σχεδόν ανέφικτο, σ΄αυτήν εδώ την σούτρα διατυπώνεται πως η φώτιση βρίσκεται μέσα μας, αρκεί να μπορούμε να δούμε την φύση μας και να δαμάσουμε τις διαταράξεις του νου.
Φώτιση είναι να είμαστε ο ίδιος μας ο εαυτός, ξεπερνώντας την χονδροειδή μορφή και προσέγγιση της εξωτερικώς επιβεβλημένης ''πραγματικότητας'', η οποία στην ουσία δεν υπάρχει, είναι ένα νοητικό κατασκεύασμα που τροφοδοτείται από την θολούρα του νου.
Όταν το μυαλό είναι καθαρό, η αντίληψή μας αρχίζει να βλέπει τον εαυτό μας και τον κόσμο έτσι όπως πραγματικά είναι, χωρίς στρεβλώσεις και παρεμβολές.
Ίσως ο καλύτερος τρόπος να καθαρίσει το μυαλό είναι να μην σκέφτεται τίποτα. Αυτό μπορεί να γίνει με την συνειδητή αναπνοή, την άσκηση, με μία συνειδητή ενασχόληση, με ένα σωρό τρόπους που είναι διαφορετικοί για τον καθένα, από την μουσική και το πλέξιμο, ως το σεξ. Πως θα φτάσει ο καθένας στην φώτιση, αν θα φτάσει, είναι μία διαφορετική ιστορία για τον καθένα, ένα διαφορετικό μονοπάτι.
Ο καθένας έχει την προσέγγιση και την εξήγησή του, αν είναι πραγματικά καθαρόσκεπτος, συνεπώς έχει την δική του αλήθεια.
Ο εγωισμός όμως, δεν είναι παρά μία διαστρέβλωση της πνευματικής μας διάστασης, η φιλοδοξία είναι η ανατροπή της πνευματικής μας δύναμης, όπως το πάθος είναι η διαστρέβλωση της αγάπης. To θνητό είναι ο περιορισμός του αθάνατου. Όταν αυτές οι εικόνες δώσουν την θέση τους σε αληθινές, τότε ο πνευματικός άνθρωπος προβάλλει λαμπερός και αστραφτερός σαν τον ήλιο, όταν διαλύονται τα σύννεφα.
Κάπως έτσι, μπορούμε να φτάσουμε στην αυτοπραγμάτωση, που για κάποιους ανθρώπους, είναι ο σκοπός της ζωής τους. Έτσι γινόμαστε η καλύτερη εκδοχή του εαυτού μας και αφήνουμε ένα θετικό αποτύπωμα στον κόσμο που ζούμε. Έτσι ξεφεύγουμε από το Matrix και την Μάγια και βοηθάμε στην αύξηση όχι μόνο της δικής μας συνειδητότητας, αλλά και της συλλογικής, ανθρώπινης συνειδητότητας. Αν ανεβούμε όλοι ένα σκαλί πιο πάνω, θα εξασφαλίσουμε και στους υπόλοιπους έναν καλύτερο κόσμο, χωρίς στρεβλώσεις, χωρίς σκιές και παρανοήσεις.
Μένοντας πιστοί στην αληθινή μας φύση, την ουσία μας, τότε βλέπουμε καθαρά ποιοι είμαστε και ποιος είναι ο σκοπός μας σε αυτήν την ζωή.
Αυτός που βλέπει λοιπόν, φτάνει στην συνειδητότητα και την αυτοπραγμάτωση μέσα από την αληθινή του φύση.

*αναδημοσιευμένο, δικό μου κείμενο. 

 

Δηλαδή η φύση μου ενυπάρχει εξ' ορισμού εντός μου και είναι κάτι το οποίο είναι αμετάβλητο που λειτουργεί εκτός της εξωτερικής πραγματικότητας ?

 

Όχι. Μην προσπαθείς να το φέρεις στα μέτρα της βολικής σου κατανόησης.
Η φύση ενυπάρχει, το αν θα εμπεδωθεί, θα γίνει αποδεκτή και θα κυριαρχήσει, εξαρτάται από σένα και πόσο διατεθειμένος είσαι να την βρεις και να της δώσεις την θέση που πρέπει.
Η εξωτερική πραγματικότητα απλά κάνει πιο δύσκολη την πίστα.
Τους άλλους και τις συνθήκες δεν μπορείς να τα ελέγξεις, μόνο τον εαυτό σου μπορείς να ευθυγραμμίσεις με την ουσία σου.