Μητριαρχία

Δεν είπα κάτι τέτοιο μιλάμε για προϊστορία απλά κάποια στιγμή γύρισε ο άντρας και είπε στη γυναίκα τι κάνεις εσυ κάθεσαι μένεις έγκυος τρως αυτό. εγω; σκοτώνω φέρνω φαΐ σε προστατεύω

 

εκλογικευμένο και υπεραπλουστευμένο

 

μιλατε για προϊστορία με ορους αμπελοκήπων 2018. σχηματοποιημενα. πώς του ρθε να σκεφτεί κάτι τετοιο; ποιος άνδρας σε ποια γυναίκα; πού βρήκε χρόνο να σκέφτεται ανοησιες αντί να εμποδιζει άλλους να αποκτησουν πρόσβαση σε αυτες που άφηνε εγγύους;

 

Tώρα το είδα το παλιοποστ σου, και λέω παλιοπόστ διγιότι πάνω που πήγαινα να τη πέσω, αλλά έτυχε νάναι κάτι που το ψιλοψάχνω κανονικά τελευτα'ια.
Και ως "καινούργιο κοσκινάκι" -όχι και τόσο, αλλά τεσπα- πολύ με τσιγκλάει αυτό το πατρομητριαρχικοτέτοιο...

Προσωπική γνώμη λοιπόν, αλλά δια πυρός και σιδήρου "ψιλο"περασμένη σόου φαρ...

Επιγραμματικά...
Μέχρι και 12.500 χρόνια π.α.χ και ακόμα πιο πριν εννοείται, δεν φαίνεται να υπάρχουν (ως τώρα) αποχρώντα δεδομένα που να μπορούν να στοιχειοθετήσουν πως (κάποτε στο μέλλον) θα μπορούσαν να υπάρξουν ως έννοιες ούτε η πατριαρχία ούτε η μητριαρχία...

Καταλυτικός παράγοντας για την επικράτηση μιας άλλης των πραγμάτων διαχείρισης είναι η ανακάλυψη της γεωργίας.

Το νέο μοντέλο που σταδιακά επικρατεί στο μοτίβο "γεωργία > οικισμός > νέες κοινωνικές δομές / ήθη / ζητούμενα" αναζητα τα εργαλεία και τα μέσα επιβεβαίωσης/αποδοχής/επιβολής του.

Το πλέον ωφελούμενο, αν και οριακά, φύλο από το νεό δεδομένο "γεωργία κλπ" είναι τα σερνικά (βεβαίως και υπάρχουν κι άλλοι σημαντικοί λόγοι, αν όχι και σημαντικότεροι).

Στην δημιουργούμενη διελκυστίνδα "παλιό - νέο" τα θήλεα ευλόγως υποχωρούν/χάνουν...

Τα ψήγματα αιτιολόγησης της επιβεβαίωσης/αποδοχής/επιβολής σιγά - σιγά αποκρυσταλλώνονται σε αυτό που αργότερα καλείται πατριαρχία.

Η μητριαρχία ως έννοια προκύπτει αργότερα ως έννοια/αντίπαλο δέος στην καθεστηκυία πλέον πατριαρχία.

Καλημέρα...

 

Ποτέ δεν υπήρξε μητριαρχία κατά την έννοια που υπήρξε και υπάρχει ακόμα πατριαρχία. Η Σιμόν ντε Μπωβουάρ, που ως πρώην καλή φοιτήτρια ήταν προσεκτική στο τι έγραφε, το λέει αυτό στο Δεύτερο Φύλο και εξηγεί ότι αρχικά οι γυναίκες ήταν αρχηγοί θρησκείας αλλά δεν υπάρχουν μαρτυρίες ότι σε οίκους ή κοινωνικές συνομαδόσεις είχαν οποιονδήποτε ρόλο αρχηγού.

Αυτό, κατ εμέ, συνέβαινε επειδή οι γυναίκες χωρίς αντρικό πρότυπο να μιμηθούν δεν νοιάζονται διόλου για ιεραρχίες και νομίζω ότι φυσικά και μόνες τους αποστρέφονται κάθε μοντέλο καταμερισμού εργασίας, όταν κάτι τις νοιάζει θέλουν να το κάνουν μόνες τους με τις φίλες τους από κοντά να λένε τα προβλήματά τους, αλλά όχι όλες μαζί. Νομίζω.

Παρόλα αυτά, στην τριλογία του Αισχύλου, υπάρχουν υπαινιγμοί ότι κάποτε, πολύ παλιά ήδη, οι γυναίκες υπήρξαν πρόσωπα πιο σεβαστά από ό,τι την εποχή της Ορέστειας. Ο Ορέστης σκότωσε την Κλυταιμνήστρα, το κύριο αρχέτυπο μιας πιθανής παλιάς τάξης πραγμάτων στη μυθολογία, και μετά πέρασε από δικαστήριο με τις Ερινύες να τον δικάζουν. Αθωώθηκε με την ψήφο της Αθηνάς και αυτό στην Ορέστεια θεωρηθήκε πάρα πολύ, να αθωωθεί θνητός για τον φόνο της μάνας του!

ΑΛλά μητριαρχία δεν πρέπει να υπήρξε ποτέ.

 

Υπάρχουν ορισμένα περιστατικά και καταστάσεις στους ιστορικούς χρόνους που αφήνουν το αποτύπωμα τους μέχρι και σήμερα, από τα οποία προκύπτει η λογική ύπαρξη του φαινομένου, οι γυναίκες να αναλαμβάνουν τα του οίκου τους σε περίπτωση μακρόχρονης απουσίας του άνδρα τους. (ποιος άλλος να τα αναλάβει;. )

Τέτοια φαινόμενα είναι η ύπαρξη των επιθέτων των Βλάχων που έχουν κατάληξη σε «ας».
Κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας, Όταν οι άνδρες των ορεινών χωριών έφευγαν για μεγάλες χρονικές περιόδους, σαν τεχνίτες πέτρας, ή σαν έμποροι με τα καραβάνια και όργωναν, κυριολεκτικά, την κεντρική Ευρώπη, στα χωριά έμεναν οι γυναίκες με τα παιδιά τους, τα παιδιά ονοματίζονταν, τοπικά, με το όνομα της μάνας τους: Ο Γιαννάκης της Μαρίτσας, της Τασίτσας, της Γιωργίτσας της Γουβίτσας και πάει λέγοντας. Φυσικά όταν γύριζε ο κύρης του σπιτιού ήταν σαφές το ποιος ήταν ο Κύρης. Αλλάζοντας οι συνθήκες, όταν τα παρατσούκλια έγιναν επίθετα, η αδρογραμμική ονοματοθεσία κράτησε τα παρατσούκλια των αγοριών, που έγιναν άνδρες και συνεχίζουν ακόμη να έχουν το επίθετο που προέκυψε από το όνομα κάποιας γιαγιάς της εποχής της Τουρκοκρατίας.

Άλλο παρόμοιο φαινόμενο είναι οι «κανακάρες» της Καρπάθου, εκεί οι πρωτότοκες κόρες κληρωνόμουν τον οικογενειακό πλούτο. Μια παράδοση που προκύπτει προφανώς, από την απουσία στα καράβια, των πρωτότοκων αγοριών. Αντίστοιχο φαινόμενο (περίπου) είναι και το περίφημο δικαίωμα κληρονομίας των γυναικών Τουαρέγκ, μια κι εκεί οι άνδρες πολεμιστές συνήθως απουσιάζουν με τα καραβάνια και τις καμήλες τους.

Οι αναφορές στην Κλυταιμνήστρα έχουν την ίδια λογική. Οι άνδρες και φυσικά ο Αγαμέμνων απουσίασαν για πολύ μεγάλη χρονική περίοδο στον Τρωικό πόλεμο. Φυσικό ήταν την εξουσία του, τοπικά και οικογενειακά να τη ασκούσε η γυναίκα του, που έμεινε πίσω με τα παιδιά της. Στην επιστροφή του συζύγου η επανδραίωση της εξουσίας του συζύγου βασιλιά, στην εξουσία του, προκάλεσε την σχετική αντίδραση και τον φόνο του, από την γυναίκα του, η οποία όμως δεν γλύτωσε την αποκαθήλωση, από το χέρι του αρσενικού παιδιού της.

Ένα πολύ ενδιαφέρον βιβλίο είναι:
Η ΜΗΤΡΙΑΡΧΙΑ ΚΑΙ Η ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΤΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ. ΕΚΛΑΙΚΕΥΤΙΚΑ ΜΕΛΕΤΗΜΑΤΑ
Του Παναγή Λεκατσά

Η "μητριαρχία" είναι ένας από τους κύριους θεματικούς άξονες στο έργο του Παναγή Λεκατσά και επανέρχεται συχνά στα βιβλία του και στα άρθρα του.
Στο ομώνυμο βιβλίο παραθέτει τα επιχειρήματα για την ύπαρξη του αρχέγονου σταδίου της Κυριαρχίας των Μητέρων στην αρχαία Ελλάδα: τη μητρωνυμία, τις επιβιώσεις του ομαδικού γάμου, το γάμο της βασιλοκόρης, τη θέση της γυναίκας στη Μινωική Κρήτη κ.ά. Ταυτόχρονα εξετάζει το πέρασμα από τη μητριαρχία στην πατριαρχία, όπως αντανακλάται στην Ορέστεια του Αισχύλου.
Σήμερα η θεωρία του μητριαρχικού σταδίου της ανθρωπότητας έχει εκτοπιστεί από την Ανθρωπολογία και εμφανίζεται μόνο σε μερικά φεμινιστικά κείμενα. Εντούτοις έχει αναπτυχθεί ιδιαίτερος τομέας σχετικά με το πρόβλημα των δύο φύλων και με το μητρογραμμικό γένος. Παρ' όλα αυτά, το βιβλίο του Λεκατσά διατηρεί την αξία του. Πρώτον γιατί παρουσιάζει με πιστότητα τη μονογραμμική θεωρία του εξελικτικισμού και τα επιχειρήματα των θεωρητικών της μητριαρχίας Bahofen, Morgan, Briffault, τους οποίους γνώρισε στο ελληνικό κοινό. Δεύτερον από τη μεγάλη απήχηση που είχε, έμμεσα, στο κοινό αυτό. (Σ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ, από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Περιεχόμενα

1.Η ΜΗΤΡΩΝΥΜΙΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ
2. ΜΗΤΡΙΚΟ ΓΕΝΟΣ ΚΑΙ ΜΗΤΡΙΑΡΧΙΑ
3. Ο ΟΜΑΔΙΚΟΣ ΓΑΜΟΣ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ
4. ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΜΗΤΡΙΑΡΧΙΚΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ
5. Η ΜΗΤΡΙΑΡΧΙΚΗ ΒΑΣΙΛΕΙΑ
6. ΑΠΟ ΤΗ ΜΗΤΡΙΑΡΧΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ
7. Η ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΑΙΓΑΙΑΚΗΣ ΜΗΤΡΙΑΡΧΙΑΣ
8. ΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ ΣΤΗΝ "ΟΡΕΣΤΕΙΑ" ΤΟΥ ΑΙΣΧΥΛΟΥ

Κρατάω και τονίζω την πρόταση:
Σήμερα η θεωρία του μητριαρχικού σταδίου της ανθρωπότητας έχει εκτοπιστεί από την Ανθρωπολογία και εμφανίζεται μόνο σε μερικά φεμινιστικά κείμενα. Εντούτοις έχει αναπτυχθεί ιδιαίτερος τομέας σχετικά με το πρόβλημα των δύο φύλων και με το μητρογραμμικό γένος.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Υπάρχουν και πολλές θεωρίες αλλά και πραγματικότητες για την ξεχωριστή συμπεριφορά των γυναικών, αλλά και την κοινωνική αντιμετώπιση τους (στις μικρές κοινωνίες) κατά την περίοδο της εμμήνου ρύσης, αλλά μια και η συζήτηση μεταφέρθηκε στα εκτός θέματος θα στερηθούμε την συνέχεια της ενδιαφέρουσας αλληλοπληροφόρησης.

Μόνο δύο παραδείγματα έτσι για την ιστορία.

Πώς αντιμετώπιζαν την ροή του αίματος οι γυναίκες των νομάδων βοσκών στα βουνά της Ελλάδας, τότε που δεν υπήρχαν σερβιέτες, ταμπόν, κουδουνάκια σιλικόνης και καλά καλά τρεχούμενο νερό;

Τι είναι το σαλβάρι και γιατί φοριέται ακόμη από τις γυναίκες σε μερικούς λαούς;

Αλλά εκτός θέματος, κρίμα.
Εντός θέματος έμεινε το κείμενο για την ιερότητα του άιματος της περιόδου και τις μαγικές του ιδιότητες.

 

Καθώς κινούνταν οι γυναίκες στον χώρο,οι άντρες απο κατω τους εσπευδον να τα μαζεύουν με το στομα τους(μια που βγήκε στα εκτός,χωράει και το χιουμορακι)
Καλημέρα.

 

Αν αυτό ειναι χιουμοράκι φαντάζομαι τι θα είναι τα σοβαρά σου ή τα θυμωμένα σου.

 

η στροφή στην παραγωγικότητα (γεωργία εν προκειμένω, αλλά και σχετική τεχνολογία και τεχνογνωσια, και καταμερισμος) επέτρεψε ή κατηυθυνε στην συμμετοχη περισσοτερων αρσενικων στην αγέλη, και προσαρμογη του τρόπου μοιρασματος των θηλυκων, με περιορισμο της κουτουλιας και συγκεντρωση της διαχειρισης.
ως εδω ολα ειναι λογικες υποθέσεις.
η συγκεντρωση της διαχείρισης με πυρηνα τη γενεαλογια, σε υπερηλικες, ανεξαρτητως φυλου, ονομαστηκε αργοτερα πατριαρχία, και πηρε σε καποιες περιπτωσεις συντηρητικο χαρακτηρα, χαρακτηρα καθυστερησης δηλαδη.
πολυ πρόσφατα, ιστορικά, οταν προεκυψε η ιδεα της αντιπαλότητας των φυλων, άλλαξε το περιεχομενο της λεξης πατριαρχία και συμπληρωθηκε με την αντιπαλη μητριαρχία.
απ' όλες τις διευθετήσεις καμμια δεν διατηρηθηκε λειτουργικα υπερ ή σε βάρος του ενος ή του άλλου φύλου, παρα μονον οι διακηρυκτικες που ειναι σε βαρος και των δυο φυλων, αν μπορει να υπάρξει τετοια ταξινόμηση. σε βαρος των ανθρωπων, σωστότερα. η ίδια η ιδέα της αντιπαλότητας των φύλων είναι σε βάρος των ανθρώπων.

 

Η συγκέντρωση κλπ, είναι απλώς εκδήλωση/συνισταμένη/προβολή του "νέου καθεστώτος" που προέκυψε από την ανακάλυψη της γεωργίας, που ως γεγονός παράγει νέες έννοιες ή επαναπροσδιορίζει κάποιες παλιότερες (π.χ ιδιοκτησία, μεταβίβαση, κληρονομιά, συναλλαγή, εμπιστοσύνη για να πω μερικές) και αποτελεί συνάμα και μέσο και εργαλείο της προμότας της "νέας τάξης πραγμάτων" (που λέμε και σήμερα, τρομάρα μας)...
Σίγουρα η μητριαρχία ως όρος έλκει εφεκτική καταγωγή...
Στο πρόσφατο παρελθόν, 4 αιώνες περίπου πριν, ο Βakon άνθρωπας τάκανε "πουτάνα όλα", εκφράζοντας με έναν παραληρηματικό, με τα σημερινά δεδομένα, κείμενο ισχυριζόμενος και καθαγιάζων το "γαμώ και δέρνω" του σερνικού (που αυτό είναι άνθρωπας, το θήλυ δεν είναι) έναντι των πάντων όλων των θεμάτων συλλήβδην, με σκοπό την επικράτηση, την κυριαρχία, τον έλεγχο κλπ...

 

η συγκέντρωση προϋπήρξε, αν παρατηρούμε σωστά τα λοιπά αγελαία. η εκδήλωσή της διαφοροποιείται.

 

Κατά την γνώμη μου η έννοια της μητριαρχίας στα αρχαία κείμενα, εκτιμώ πως μεταφέρει/αποτυπώνει την μνήμη μιας παλιότερης "τάξης πραγμάτων", αυτής της προγεωργικής εποχής...