Το bdsm ως επικοινωνιακη κραυγη της αναγκης του σχετιζεσθαι

Παρατηρωντας τον εαυτο μου και τα βασικα ψυχολογικα μου μοτιβα εχω καταληξει να διαπιστωσω μια σημαντικη διαφορα αναμεσα στα διαστηματα που ειμαι σε σχεση και στα διαστηματα που ειμαι μονος μου.

Στα διαστηματα που ειμαι σε σχεση και η βασικη ανθρωπινη συναισθηματικη μου αναγκη του σχετιζεσθαι καλυπτεται μεσα στη σχεση παρατηρω μια "βανιλοποιηση" μου και μια σταδιακη υποχωρηση των οποιων εναλλακτικων, φετιχιστικων και περβ ερωτικων φαντασιωσεων και πρακτικων μου.

Απο την αλλη στα διαστηματα που ειμαι μονος μου, και ειδικα καποιες νυχτες που η μοναξια παρκαρει σαν σκια πανω απο το κρεβατι μαραζωνοντας ακομα και τις ριζες της αισθησης του "υπαρχω", ο εναλλακτικος ερωτικα, φετιχιστικος, περβ, bdsm εαυτος μου εμφανιζεται δυναμικα απαιτωντας σαν αγριος δαιμωνας επικοινωνια: Ζηταει να τον δεσουν η να δεσει, να τον χτυπησουν η να χτυπησει να τον κατουρησουν η να κατουρησει, ζηταει μεσα στην αγρια αυτη κραυγη της αναγκης του σχετιζεσθαι να σιγουρευτει οτι "υπαρχει" και οτι δεν τον εχει καταπιει καποια μαυρη τρυπα αιωνιας μοναξιας, ληθης και ανυπαρξιας νομιζω...

Θα με ενδιεφεραν οι οποιες αποψεις πανω σε αυτη την υποθεση της "υπαρξιακης" διαστασης του bdsm.

 

Αυτό που περιγράφεις δεν νομίζω ότι προσδίδει υπαρξιακή διάσταση στο BDSM. Όταν μας λείπει κάτι που έχουμε ανάγκη είναι αναμενόμενο να επηρεάζει τη συμπεριφορά μας προς τη μια ή την άλλη κατεύθυνση. Στην περίπτωσή σου εκφράζεται έτσι αυτή η έλλειψη. Θα μπορούσε να εκφραστεί με χίλιους άλλους τρόπους, σχετικούς με BDSM ή και όχι. Ως φαινόμενο όμως, θα ήταν το ίδιο στην πραγματικότητα.

Δεν διαφέρει από το να παραμελεί (εντός κι εκτός εισαγωγικών) τον εαυτό του κάποιος όσο βρίσκεται στη σχετική ασφάλεια (από τη μοναξιά) μιας σχέσης και, όταν μένει μόνος, να προσέχει πολύ περισσότερο επειδή ελπίζει να καλύψει το κενό με κάτι νέο. Προφανώς και δεν αποκτά υπαρξιακή διάσταση το νέο styling.

Με την πρώτη ανάγνωση τουλάχιστον, αυτή η εικόνα έφτασε σε μένα.

 

Ευχαριστω @Brand για τη σκεψη σου. Και εγω προσπαθω να ερμηνευσω αυτα τα δυο βασικα ψυχολογικα μου μοτιβα που τα περιεγραψα σχηματικα ως "σε σχεση" και "χωρις σχεση" θελωντας να ακουσω και αποψεις απο αλλους πανω σε αυτο το διπολο.

Σε σχεση με το δικο μου διπολο και την πιθανη "υπαρξιακη" διασταση του bdsm για μενα συνδεδεμενη με την αναγκη του σχετιζεσθαι και την υπερβαση της υπαρξιακης αγωνιας της μονωσης, το ενδιαφερον ερωτημα ειναι γιατι λειτουργω ως "βανιλα" μεσα σε σχεση (και μιλαω και για σχεσεις που ξεκινησαν ως περβ) και ως "περβ" εξω απο σχεση και οχι το αντιθετο?

Και σιγουρα, οταν οπως το αισθανομαι εγω τουλαχιστον, μιλαμε για την εντονη φαντασιωτικη και συναισθηματικη παρουσια φετιχιστικων και περβ θεματων οταν ειμαι μονος, δε μιλαμε για μια επιλεγμενη αλλαγη "σταιλινγκ" αλλα για μια ψυχικη θυελλα που επιβαλλεται στον εαυτο, ισως για "υπαρξιακους" ισως για καποιους αλλους λογους...

 

Σε 'μενα έφτασε μια άλλη εικόνα. Δεν έχεις ακούσει ακόμη την εσωτερική σου φωνή γιατί τότε θα ελευθερωνόσουν μέσα στις σχέσεις σου, θα απαιτούσε το μέσα σου την ισορροπία του εσωτερικού ερωτικού ανθρώπου, με τον εξωτερικό. Θα ήμουν φριχτός υποκριτής αν προσποιούμουν πως στο Σαντ βρήκα μόνο τη Φιλοσοφία του. Μου μιλάει με πολλούς τρόπους, σαν άνθρωπο, σα σκέψη, σαν ηθική και σα σαδομαζοχιστή. Και μπορεί να μην έχω την εμπειρία πρακτικά, με μια σχέση μόνο εντός, αλλά υπήρξαν δυο σχέσεις τρομερά δυνατές που κινήθηκαν εντός κι εκτός κι ήμουν ο εαυτός μου περισσότερο από ποτέ.

 

Ευχαριστω και εσενα αγαπητε @-Volt-.
Δεν ξερω αν ειναι θεμα "απελευθερωσης μεσα στη σχεση". Μαλλον δεν ημουν αρκετα σαφης στο αρχικο ποστ αλλα μιλαω για σχεσεις που ξεκινησαν απο την αρχη "απελευθερωμενες" με πυρηνα τους το bdsm και το perv στοιχειο και οι οποιες "βανιλοποιηθηκαν" απο την πλευρα μου σιγα σιγα για καποιο δικο μου συναισθηματικο και ψυχικο λογο...

Το θεμα λοιπον εδω νομιζω οτι ειναι αρκετα πιο συνθετο απο το να μην "εχω ακουσει την εσωτερικη μου φωνη" και να εχω ισως προβλημα να αποδεχτω τον σαδομαζοχιστη, φετιχιστη, περβ εαυτο μου. Τους εχω αποδεχτει, απλα αναρωτιεμαι τι τους κανει να ειναι part timers και να "πιανουν δουλεια" οταν το ταβανι κατεβαινει να με πλακωσει απο τη αφορητη μοναξια μεσα στη νυχτα ενω το γυριζουν στη λουφα και παραλλαγη οταν υπαρχει διπλα μου ενα ζεστο κορμι για να αγκαλιαζω και να με σιγουρευει με τη ζωη του οτι και εγω ειμαι ακομα ζωντανος...

 

Προσπαθεις να τα "φτιαξεις" με το bsdm στην ζωη σου, για να αποβαλλεις το χωρισμο & την μοναξια!.   -υποθέτω δηλαδή ...

 

Διάβασα το νήμα κι έχω κάποιες απορίες, εάν θες απαντάς φυσικά. Τι εννοείς "βανιλοποιήθηκαν" οι σχέσεις από πλευράς σου;

Δηλαδή σου αρέσει να φαντασιώνεσαι μία πιο "perv" βερσιόν σου ενώ όταν τελικά είσαι σε σχέση η πράξεις σου δεν συνάδουν με τις φαντασιώσεις σου; Σου φεύγει αυτή η κάψα για να το πω απλά;

 

Ευχαριστω @xaridimos. Μη νομιζεις και εγω υποθεσεις κανω, τα βαθυτερα συναισθηματικα και ψυχολογικα κινητρα ακομα και στον ιδιο μας τον εαυτο πρεπει να κανουμε ανασκαφες πανω στις ανασκαφες, μεχρι και τη βρεφικη μας ισως ηλικια για να τα βρουμε πραγμα που δεν ειναι και το πιο ευκολο...

Συμφωνω μαζι σου παντως, αν για μενα η μοναξια συμβολιζει το Θανατο το bdsm συμβολιζει με καποιο τροπο τη Ζωη...

Βεβαια παραμενει το ερωτημα γιατι οταν ειμαι σε σχεση (και ξαναλεω οτι εννοω σχεση που αρχικα ξεκιναει ως bdsm και perv και οχι βανιλα) χανω τη παθος και τη φλογα και σιγα σιγα περναω σχεδον στην απεναντι οχθη του ποταμου, στη βανιλοχωρα...

 

Ίσως γιατι ερωτευεσαι το ιδιο το υποκειμενο και οχι την ιδεα bsdm που ειναι το ιδεατο (γιατί είσαι άνθρωπος).

 

η ασυμμερία και οι εκδηλώσεις της αναπτύσσονται εντός σχέσης.
εκτός σχέσης μπορεί να εκδηλώνεται προσωπική πίεση, ενίοτε αφόρητη.

 

nkbsk,

μπορεί εγώ να μην έγινα κατανοητός ακριβώς. Εγώ σκέφτηκα το ανάποδο, πως ίσως αυτό που ψάχνεις σε σχέσεις ''απελευθερωμένες'' να μη βρίσκεται μέσα σου, αλλά μόνο στον εξωτερικό άνθρωπο και όχι στη φύση σου και επειδή ακριβώς το έχεις ζήσει και σου έχει βγάλει πάθος σε κάποιες στιγμές της ζωής σου, όταν έχεις τη συναισθηματική συμπαράσταση μιας σχέσης δεν το έχεις ανάγκη, ενώ όταν μένεις μόνος επειδή πήρες κάποια πράγματα απ' αυτό γίνεται το απάγκιο σου. Η φαντασίωση άλλωστε έχει πολύ ηχηρότερη δυναμική απ' την πραγματικότητα. Τα πάντα επιτρέπονται και τα πάντα μπορούν να συμβούν ακόμη κι ο Κλαρκ Κεντ να βγάλει τα γυαλιά και να μην τον αναγνωρίζουν, ακόμη και να πετάξει.

 

Ευχαριστω για τις ερωτησεις @Stilvi.

"Βανιλοποιηθηκαν" εννοω οτι εχασαν απο την πλευρα μου το αρχικο παθος για το οποιο περβ, φετιχιστικο η σαδομαζοχιστικο παιχνιδι.

Στη δευτερη σου ερωτηση, η απαντηση που δινεις ειναι αυτο ακριβως που συμβαινει...